Ηταν ενδιαφέρουσα η χθεσινή τηλεοπτική συνέντευξη του Σταύρου Κοντονή στη «Δίκη». Πάντα καταλαβαίνεις κάποιον καλύτερα όταν τον παρακολουθείς να συνομιλεί live. Όχι στο ραδιόφωνο. Εκεί ο χρόνος είναι περιορισμένος. Kαι δεν βλέπεις το πρόσωπό του, τις εκφράσεις του, τις διακυμάνσεις του, τις αντιδράσεις του.

Ούτε τον καταλαβαίνεις με την «ξερή» ανάγνωση των δηλώσεών του στον έντυπο ή ηλεκτρονικό Τύπο. Να βλέπεις πότε χαμηλώνει και πότε υψώνει τη φωνή, αν και πώς «ντριμπλάρει» ερωτήσεις στις οποίες δεν έχει ή δεν θέλει να δώσει σαφείς απαντήσεις, τι θέλει να προβάλλει περισσότερο, πώς «μοιράζει» τα λεπτά σε μια συνομιλία «καθαρού χρόνου» άνω της μιας ώρας.

Ε, λοιπόν, αυτό που κατάλαβα από τη χθεσινή παρουσία του στη «Δίκη», όπου πιέστηκε περισσότερες από τέσσερις φορές να απαντήσει στο «τι θα γίνει αν η UEFA δεν δεχθεί τις παρεμβάσεις σας, ήδη για την παρέμβαση στην αλλαγή των πειθαρχικών οργάνων της ΕΠΟ» είναι ότι πάμε φουλ για «Grexit» και διάλυση της τωρινής ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας από το καλοκαίρι και έπειτα! Οταν η κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση τον «μεγάλο» αθλητικό νόμο και όχι τα άμεσα – τωρινά – μέτρα.

Τις ατάκες που «έπρεπε» να πει, τις είπε ο Υφυπουργός. «Στο αυτοδιοίκητο δεν θα επέμβουμε ποτέ και σε καμία περίπτωση». «Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε κάθε εναλλακτική πρόταση από τις διεθνείς ομοσπονδίες». «Δεν είμαστε στη φάση να τραβήξουμε τα άκρα. Είμαστε σε φάση διαβούλευσης και κατανοούν ότι υπάρχει πρόβλημα». «Τη δουλειά θα την κάνει έντιμα και ανεξάρτητα η ελληνική δικαιοσύνη, της έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη και πιστεύουμε ότι στο τέλος θα λάμψει η αλήθεια. Πρέπει να σεβαστούμε όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται. Αλλά δεν είναι δυνατόν να έχουμε δύο εγκληματικές οργανώσεις μέσα σε λίγα χρόνια».

Όμως είχε και ξεσπάσματα. Το πιο χαρακτηριστικό, σχετικά με τον προς ψήφιση νόμο; «Αλλος δρόμος δεν υπάρχει!». Τα πιο βασικά από όσα συνέβησαν στη χθεσινή «Δίκη» είναι τα εξής…

Τι μάθαμε;

1. Ότι το «επίμαχο» νομοσχέδιο έρχεται προς ψήφιση κατά τη διάρκεια της τρέχουσας (!) εβδομάδας, με δύο συζητήσεις, μία στην αρμόδια επιτροπή και μία στην ολομέλεια, προς ψήφιση με τη μορφή του «κατεπείγοντος».

2. Ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή νέο προγραμματισμένο ραντεβού με εκπροσώπους των «θεσμών». «Είναι στις προθέσεις μου να επικοινωνήσω μαζί τους» ήταν η σχετική απάντηση Κοντονή. Θα συναντηθεί μαζί τους θεωρητικά στις 30 Απριλίου, ΜΕΤΑ από την ψήφιση του νομοσχεδίου.

3. Ότι στον «μεγάλο» αθλητικό νόμο, μετά το καλοκαίρι, θα συμπεριλαμβάνεται διάταξη σύμφωνα με την οποία θα απαλλάσσονται των καθηκόντων τους στελέχη ομοσπονδιών τα οποία έχουν εκκρεμείς υποθέσεις με τη Δικαιοσύνη. Οπερ σημαίνει σχεδόν ολική διάλυση του κορμού της σημερινής ΕΠΟ, της οποίας τα περισσότερα στελέχη αναφέρονται στη λίστα Ανδρεάδη.

4. Ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ενήμερος για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, ασφαλώς για την κατάσταση που επικρατεί και τα νέα δεδομένα που ενδέχεται να προκύψουν και έχει ανάψει το πράσινο φως.

Τι καταλάβαμε;

1. Ότι ο Κοντονής περιμένει από την UEFA και τη FIFA να παραδεχθούν ότι με το ισχύον σύστημα (γενικώς…) τα προβλήματα σε όλους τους τομείς του ελληνικού ποδοσφαίρου διογκώθηκαν (βία, ανομία, ανισονομία, διαφθορά) και να αναγνωρίσει ότι οι νόμοι κάθε κράτους είναι ισχυρότεροι από κάθε νόμο που καθορίζει το πλαίσιο διοίκησης του «Γαλατικού χωριού» που ονομάζεται ΕΠΟ. Και ότι δεν είχε απάντηση όταν του είπε ο Θωμαϊδης «αυτό το διαπίστωσαν και ο Λιάνης, και ο Φλωρίδης και ο Ορφανός»…

2. Ότι ΟΝΤΩΣ δεν θέλει το “Grexit”, αλλά δεν έχει και απάντηση στο πώς θα το αντιμετωπίσει αν… προκύψει. «Η αισιοδοξία μου πηγάζει από την κοινή λογική. Δεν γίνεται να έρθει μια διεθνής ομοσπονδία και να πει ’μην κάνετε αυτά που θα λύσουν αυτό το σοβαρό πρόβλημα’»: αυτή ήταν η απάντησή του όταν ρωτήθηκε «από πού πηγάζει η αισιοδοξία σας για αποφυγή του ‘Grexit’;

3. Ότι δεν «μασάει» ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ από πιέσεις, και αντιδράσεις. «Το πρόβλημα για την Κυβέρνηση δεν είναι αν θα παίζουμε κάθε Σαββατοκύριακο μπάλα, αλλά το αν θα γυρίζει σπίτι το παιδί που έχει πάει στο γήπεδο και δεν θα βρίσκεται στο νεκροτομείο, στο νοσοκομείο ή στο αυτόφωρο!» ήταν μια από τις τελευταίες απαντήσεις του σε υψηλούς τόνους.

4. Ότι η μοναδική σκέψη του αν οι διεθνείς ομοσπονδίες αποβάλλουν την ΕΠΟ, είναι η προσφυγή στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο Λουξεμβούργο, το ανώτατο δικαιοδοτικό όργανο της δικαστικής εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν το είπε. Αλλά δεν το διέψευσε όταν ρωτήθηκε… εντέχνως δις από τον Κυριάκο Θωμαϊδη (σχετικό ρεπορτάζ είχε καταγραφεί στο «Εθνος της Κυριακής» για τις προθέσεις του Υφυπουργού).

Επισημαίνεται ότι οι επιπτώσεις του ποδοσφαιρικού «Grexit», όπως αυτές καταγράφηκαν στην εφημερίδα «Goal» προ ημερών, είναι οι εξής. Οι άμεσες, οι προφανείς…

1. Καμία εθνική ποδοσφαιρική ομάδα, οποιασδήποτε ηλικίας ή φύλου δεν θα αγωνίζεται σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

2. Κανένας σύλλογος δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ ή στο Γιουρόπα Λιγκ.

3. Διεθνή φιλικά εντός συνόρων ή εκτός, δεν θα επιτρέπονται.

4. Οι μεταγραφές ξένων στα πρωταθλήματά μας ή Ελλήνων στο εξωτερικό δεν θα είναι εφικτές (αφού η ΕΠΟ δεν θα αναγνωρίζεται διεθνώς ως ομοσπονδία ισότιμη των άλλων).

5. Οποιοσδήποτε αλλοδαπός παίκτης αγωνίζεται ήδη με συμβόλαιο στη χώρα μας, αποκτά άμεσα το δικαίωμα προσφυγής στη FIFA για λύση του συμβολαίου του (και προφανώς θα έχουμε μαζικές αποχωρήσεις).

Για το αν η «απομόνωση» θα ωφελήσει ή θα βλάψει το ελληνικό ποδόσφαιρο, η κουβέντα είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Προφανώς, ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά δεν γίνεται. Προφανώς, οι επιπτώσεις εκ πρώτης όψεως θα είναι καταστροφικές. Προφανώς, θα αλλάξουν ΟΛΑ στον «χάρτη».

Οι Αγγλοι – οι οποίοι αναφέρθηκαν σε αποστροφή του Κοντονή χθες - έχασαν σύμφωνα με αξιόπιστους αναλυτές τουλάχιστον 2-4 Κύπελλα Πρωταθλητριών με τον πενταετή αποκλεισμό τους από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όταν μετά το ματωμένο 1-0 της Γιουβέντους επί της Λίβερπουλ στο «Χέιζελ», τα έπαιρναν ο Ντουκαντάμ (1986) ο Ματζέρ (1987) και ο Κούμαν με τον Λέρμπι της PSV (1988) προτού κυριαρχήσει η Μίλαν των Ολλανδών και του Αρίγκο Σάκι. Σταδιακά, την απέβαλαν τη βία από τα γήπεδα. Πήραν Κύπελλο Πρωταθλητριών μετά από 15 χρόνια, στον επικό τελικό Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπάγερν 2-1.

Ας το σκεφτούμε όλοι, όμως: τα κατάφεραν επειδή το επέβαλε η Πολιτεία; Η’ επειδή το θέλησαν οι άνθρωποι (και η νοοτροπία, η παιδεία, η προσέγγιση και η φιλοσοφία) του ποδοσφαίρου τους;

• Follow me on Twitter: Seretinio