Παρασύρθηκαν πολλοί από την "ησυχία" της πρώτης αγωνιστικής, όταν το μόνο που ακούστηκε περί διαιτησίας ήταν κάποιες αστείες φωνούλες για το ανόητο μεν – καταφανέστατο δε- πέναλτι του Μαχαίρα στον Μπεργκ και η μίνι γκρίνια του Παναθηναϊκού για ένα οφσάιντ στον Σουηδό λίγα λεπτά μετά το 0-1. Νόμιζαν ίσως πως αρχίζει μια… νορμάλ σεζόν. Αμ δε!

Στη δεύτερη αγωνιστική έγιναν περισσότερα λάθη. Και το οφσάιντ του Πατίτο στο γκολ του Μπακασέτα (όπως του Τσόρι που κάλυπτε το οπτικό πεδίο του Στιλ πέρυσι στο Φάληρο) και το αόρατο πέναλτι που έδωσε ο Αρετόπουλος υπέρ του Αστέρα Τρίπολης εναντίον του ΠΑΟΚ και οι κίτρινες (πέναλτι) που χάρισε ο Φωτιάδης στον Μποτία (ίσως και στον Ρέτσο), συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία «διαιτητικά σφάλματα». Το έχουμε ξαναπεί και να είστε προετοιμασμένοι: εφέτος πιθανότατα η διαιτησία θα είναι καλύτερη σε γενικές γραμμές, αλλά η συζήτηση για τα σφυρίγματα θα είναι εντονότερη από τα προηγούμενα χρόνια λόγω του ισχυρότατου ανταγωνισμού! Το παράξενο δεν είναι η (υπερβολική κατ΄ εμέ, αλλά όχι αβάσιμη στην ουσία της, που ήταν η… πρόληψη) ανακοίνωση του Παναθηναϊκού, σε ηπιότατους τόνους και με βασικές αναφορές όχι στα σφυρίγματα του Φωτιάδη, αλλά στον Κύρο Βασάρα και στους «κομμένους» διαιτητές. Το παράξενο είναι ότι έχει αρχίσει και ασχολείται πάρα πολύ ο Ολυμπιακός με τα σφυρίγματα των άλλων!

Μέχρι την εφετινή σεζόν, ο φίλος του Ολυμπιακού, το ίδιο το κλαμπ και αρκετοί δημοσιογράφοι έπαιζαν άμυνα. Από εφέτος ξεκινά και η επίθεση! Λογικό. Ξέρουν όλοι ότι το πρωτάθλημα αυτό… «παίζεται». Αναφορές για το πέναλτι του Μπεργκ στην πρεμιέρα, για το οφσάιντ του Πατίτο, θα ακολουθήσουν κι άλλα, πολλά! Στο μικροσκόπιο όλα τα ματς ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ! Και μην λησμονούμε ότι ο Ολυμπιακός έχει τεράστια οπαδική βάση και mediakή ισχύ. Άλλαξαν οι καιροί, υπάρχει συναγωνισμός. Θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε πολλά, από πολλές πλευρές.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι τον Σεπτέμβριο του 2010, μόλις μία ώρα μετά το Αρης – Παναθηναϊκός 0-1 με το πέναλτι που είχε δώσει ο Δαλούκας υπέρ του Βύντρα, ο «φρέσκος» τότε μεγαλομέτοχος, Βαγγέλης Μαρινάκης, είχε πει: “Δυστυχώς σήμερα διαπράχθηκε ένα καθαρό έγκλημα, εναντίον του ελληνικού ποδοσφαίρου, εναντίον της Ελλάδας. (…). Για να αναβαθμίσουμε όμως το ποδόσφαιρο, πρέπει να το ξεβρωμίσουμε τον χώρο. Θα πρέπει να ταχθούμε εναντίον των διαιτητών και των παραγόντων του παρακράτους που μεγαλούργησε πέρυσι και λειτουργεί και φέτος. Το έδειξε και στην πρώτη και στην δεύτερη αγωνιστική. Σήμερα τα ψέματα τελειώνουν. Όποιος νομίζει ότι θα παίξει με τον κόσμο του Ολυμπιακού, του Αρη, του ΠΑΟΚ και των υπολοίπων ομάδων είναι γελασμένος. (…). Ο Δαλούκας και οι Δαλούκες γενικότερα θα πρέπει να κρεμάσουν τη σφυρίχτρα τους. Δεν υπάρχουν περιθώρια, πρέπει να ξεβρωμίσει ο τόπος αν θέλουμε να πάμε το ποδόσφαιρο μπροστά”.

Θα μιλήσει εφέτος και ο Ολυμπιακός για τη διαιτησία και είναι δικαίωμά του. Όπως δικαίωμα ορισμένων που τότε επικροτούσαν τη δήλωση για «έγκλημα κατά της Ελλάδας» είναι να υποστηρίζουν τώρα ότι το ποδόσφαιρο «δηλητηριάζεται» από την ανακοίνωση του Παναθηναϊκού. Όπως δικαίωμα άλλων είναι να μην έχουν γράψει ούτε λέξη πέρυσι για τις τρεις αποβολές που θα έπρεπε να έχουν υποδειχθεί στον Μπεργκ, αλλά να γκρινιάζουν για τον «Χ» Μποτία. Η’ να «καταδικάζουν» τον Σιδηρόπουλο πριν από τέσσερα χρόνια για την αποβολή του Κώστα Κατσουράνη λόγω εξύβρισης στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα και τώρα να τον «υπερασπίζονται» θεωρώντας τον ορθώς Νο 1 Έλληνα ρέφερι…

Είπαμε, εφέτος θα γίνει χαμός με τη διαιτησία! Όλα θα μπαίνουν σε μεγεθυντικό φακό, τα επικοινωνιακά επιτελεία θα δουλεύουν σε φουλ ρυθμούς, θα καταγράφονται στοιχεία ακόμη και για ανάποδα αράουτ, ορισμοί – βοηθοί – παρατηρητές θα τίθενται σε διαρκή έλεγχο από όλους τους «μεγάλους»! Έως τώρα δεν έχει καταγραφεί διαιτησία με «πολιτική» σε συγκεκριμένο ματς. Όμως ακόμη δεν έχουμε φτάσει ούτε στο πρώτο από τα 12 ντέρμπι της σεζόν και μιλάμε για την πρώτη φορά στην 56χρονη ιστορία της Α’ Εθνικής που οι τέσσερις «μεγάλοι» έχουν αρχίσει με 8 νίκες. Να δούμε τι θα κάνουν όταν χάσουν βαθμούς… Λάθη έγιναν και θα γίνουν, αυτή είναι η φύση του αθλήματος. Ζητούμενο είναι να γίνονται χωρίς στόχο/δόλο και σε βάθος χρόνου να διαμορφωθεί μια εικόνα δικαιοσύνης και μια αίσθηση μίνιμουμ αξιοπιστίας. Ακόμη και στα σφάλματα. Να μην ευνοείται και να μην αδικείται ο ένας 6 φορές και ο άλλος 2. Δύσκολο πολύ στην Ελλάδα με την βαθιά ριζωμένη πεποίθηση περί αναξιοπιστίας και «συστήματος», δύσκολο αφάνταστα διότι υπάρχουν απωθημένα, media, πολιτική, σχέσεις, συμφέροντα.

Όμως το μήνυμα που έχει διαχυθεί στην πιάτσα με τον αποκλεισμό διαιτητών που είχαν δώσει στο παρελθόν ουκ ολίγα δικαιώματα για δυσμενείς κρίσεις, έχει πιάσει τόπο μέχρι στιγμής. Ίσως να έχει παίξει σημαντικό ρόλο και ο Σταύρος Κοντονής με το δικό του «Big Brother» και «Saw», όπως και οι εξελίξεις στην ακέφαλη ουσιαστικά ΕΠΟ. Όλα αυτά, όμως, αξιολογούνται μέρα με την ημέρα, αγωνιστική με την αγωνιστική. Και ακόμη είμαστε στην αρχή…

Υ.Γ.: Κώστας Φορτούνης, Χρήστος Αραβίδης, Λούκας Βιγιαφάνιες, Κλάους Αθανασιάδης. Τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις παικτών «πρώτης γραμμής» πέρυσι, οι οποίοι ξεκινούν στη σεζόν με μικρότερο χρόνο συμμετοχής. Ο ένας στην εξέδρα, ο άλλος «παγωμένος» στον πάγκο, ο τρίτος μόνιμα στον πάγκο, ο τέταρτος… έμαθε και τον πάγκο. Πολύ λεπτές υποθέσεις για τους προπονητές. Κοινός τόπος για Μπέντο, Κετσπάγια, Στραματσόνι, Ίβιτς έως τώρα: δεν (φαίνεται να) μπλέκονται στα πόδια τους οι διοικήσεις για τις συγκεκριμένες υποθέσεις (για άλλες περιπτώσεις ίσως να συμβαίνει). Δεύτερος κοινός τόπος: όσο νικάς, μπορείς να κάνεις ό,τι θες. Και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όταν αρχίσουν οι απώλειες, τότε θα δυσκολέψει το πράγμα. Και σε κάθε περίπτωση, ας θυμόμαστε κάτι: ουδείς προπονητής στη γη δεν θέλει να παίρνει από έναν καλό ποδοσφαιριστή το δικό του 100%. Το καλό της ομάδας είναι καλό και για τον κόουτς.

* Follow me on Twitter: Seretinio