Είπε "όχι" ο Δημήτρης Κουρμπέλης στον ΠΑΟΚ, παρότι οι δυο ομάδες τα είχαν βρει: χαμός στα social media! Πρωτοφανής αποθέωση του αρχηγού του Παναθηναϊκού από τους φίλους της ομάδας! Όχι για αγωνιστικούς λόγους.

Όχι για την απόδοσή του. Για το περίφημο "όχι"! Επειδή – γράφτηκε ότι - θεώρησε πως ένας αρχηγός του Παναθηναϊκού δεν είναι δυνατόν να μεταγραφεί σε άλλη ελληνική ομάδα. Αποθέωση! Και στα social media και χθες στο Κορωπί! Ποια μεγαλύτερη απόδειξη για την κατάντια που βιώνει η ομάδα λόγω των αποφάσεων και της διαχείρισης του Γιάννη Αλαφούζου;

Όχι, δεν φταίνε ούτε ο Κουρμπέλης, ούτε οι οπαδοί. Αυτός ο παίκτης, αυτός ο αρχηγός, ουδέποτε προσπάθησε να "πουλήσει" παναθηναϊκιλίκι. Ποτέ! Δεν ήταν, άλλωστε, οπαδός του Παναθηναϊκού, μα αυτό δεν έχει καμία σημασία. Αναμφισβήτητα δέθηκε με την ομάδα, τους ανθρώπους και τους οπαδούς της. Ειδικά από τη στιγμή που φόρεσε το περιβραχιόνιο. Μα εν αντιθέσει με πάμπολλους συανδέλφους του και στον Παναθηναϊκό και σε άλλες ομάδες, ουδέποτε επιχείρησε εντός ή εκτός γηπέδου να εκμεταλλευτεί αυτό το "αξίωμα", αυτή την τιμή, προκειμένου να "παίξει" με την κερκίδα. Ούτε με δηλώσεις, ούτε με εντός γηπέδου κινήσεις και ενέργειες. Ήταν και παραμένει ένα παιδί χαμηλών τόνων, το οποίο στάθμισε το μέλλον του διαφορετικά συγκριτικά με το πώς θα σκεφτόταν κάποιος άλλος στη θέση του.

Ο Κουρμπέλης προτίμησε να περιμένει την πρόταση στο εξωτερικό. Να απορρίψει την προσφορά ύψους 450.000 ετησίως + bonus υπογραφής από τον ΠΑΟΚ. Πιθανότατα θα έκανε και το ίδιο αν είχε πρόταση από την ΑΕΚ ή τον Ολυμπιακό. Την "είδε" διαφορετικά. Δεν το έκανε επειδή λατρεύει τον Παναθηναϊκό ή γεννήθηκε με πράσινο αίμα ή επειδή είχε τον Σαραβάκο αφίσα στο δωμάτιό του. Ήταν καθαρά μια επαγγελματική επιλογή. Δικαίωμά του. Λίγοι θα το έκαναν, είναι η αλήθεια. Ειδικά υπό την πίεση για τη "σωτηρία" του Τριφυλλιού με τα 1.6 εκατ. ευρώ μετρητά και άμεσα από τον ΠΑΟΚ.

Τον οπαδό δεν τον ενδιαφέρει μόνο το χρήμα. Τις περισσότερες φορές μετράει το συναίσθημα. Και είναι τόσο φορτωμένος, βλέποντας τους παίκτες της ομάδας του καθημερινά στα ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, είναι τόσο φορτωμένος με την αλλαγή στάσης του Γιάννη Αλαφούζου απέναντι στον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Ολυμπιακό, που φτάνει στο σημείο να αποθεώνει τον Κουρμπέλη για μια καθαρά επαγγελματική επιλογή του!

Δεν έχει ο οπαδός του Παναθηναϊκού με… κάτι άλλο να χαρεί και να πανηγυρίσει για την ποδοσφαιρική ομάδα του εδώ και πολύ καιρό. Από τη νίκη με 1-0 επί του Ολυμπιακού διαβάζει και μαθαίνει μόνο για το ξεπούλημα, τη μιζέρια, την πιθανότητα παραίτησης του Μαρίνου Ουζουνίδη. Βλέπει την ομάδα του να τρώει τρία από τον Λεβαδειακό και τέσσερα από τη Λαμία. Να έχει "κολλήσει" μεταξύ όγδοης και ενδέκατης θέσης στη βαθμολογία.

Δεν του "λένε" τίποτα πρόσκαιρες νίκες επί αντιπάλων επιπέδου Πλατανιά και Κέρκυρας. Ίσως να περιμένει τα ντέρμπι του β΄ γύρου. Μα είναι πια τόσο απεγνωσμένος, τόσο διψασμένος για "αλλαγή" και τόσο απογοητευμένος/θυμωμένος/πικραμένος με την ποδοσφαιρική ομάδα του που – ναι – φτάνει στο σημείο να πανηγυρίζει για την παραμονή του Κουρμπέλη. Όχι με ποδοσφαιρικά κριτήρια. Όχι επειδή τον θεωρεί σούπερ παίκτη. Ηθικά. Συναισθηματικά. Γιατί στα 110 χρόνια ιστορίας του συλλόγου που συμπληρώνονται αύριο, νιώθει ότι είναι οπαδός ενός "μαγαζιού" που έχει καταντήσει "μπάτε σκύλοι – αλέστε" και ο καθένας μπορεί να του παίρνει όποιον παίκτη γουστάρει.

Ο Κουρμπέλης ήταν ένα μίνι σύμβολο "αντίστασης" τη στιγμή που η Ρώμη καίγεται…