Ακόμη τίποτα δεν είναι βέβαιο. Με την... τρίτη η Σούπερ Λίγκα κατάφερε να βρει 11 ψήφους και χάρη στην... απουσία της Κέρκυρας η οποία θυμήθηκε ότι δεν είναι πλέον μέλος της Σούπερ Λίγκας και γι' αυτό απείχε από τη διαδικασία, υπερψηφίστηκε η πρόταση για ακύρωση του κανονισμού περί υποβιβασμού των ομάδων που δεν αδειοδοτούνται. Σ' ένα θέατρο σκιών που ίσως ορισμένοι θέλουν να πιστέψουμε ότι είμαστε απλώς θεατές, τουλάχιστον ας μην γίνουμε Καραγκιόζηδες...

Θα μπορούσαν η Λίγκα και η ΕΠΟ να έχουν αλλάξει τον κανονισμό από το προηγούμενο καλοκαίρι. Θα μπορούσαν να το κάνουν έστω τον Ιανουάριο. Μα οι λανθασμένοι χειρισμοί του αληθινού ηγέτη της - δηλαδή του Βασίλη Γκαγκάτση – και η... κώφωση του Βαγγέλη Γραμμένου στα “καμπανάκια” της UEFA για τον Παναθηναϊκό, προκάλεσαν αυτό το όνειδος στο γενικό μπάχαλο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όνειδος όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, από τον οποίο θέλει – δεν θέλει, τον νοιάζει – δεν τον νοιάζει τον Γιάννη Αλαφούζο, η “ρετσινιά” δεν θα φύγει ποτέ. Όνειδος για τις δομές και τη λειτουργία της ελληνικής Λίγκας και της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Ντροπή για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και λειτουργούν. Κάνουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν, όποτε θέλουν. Κατέρρευσε η κεντρική διαχείριση; “Μπλόκαραν” οι περισσότερες ομάδες; Πάμε να αλλάξουμε τον κανονισμό που εμείς οι ίδιοι (και ουδεμία UEFA) είχαμε επιβάλει. Και τι έγινε; Θα μας ζητήσει κανένας τα ρέστα;

“Μέσα” η ΑΕΚ λόγω και της καλής σχέσης Μελισσανίδη – Αλαφούζου. “Μέσα” και ο Ολυμπιακός, λόγω της προ πολλών μηνών ανακωχής Αλαφούζου – Μαρινάκη. Έπρεπε να βρεθεί μια λύση και με τον ΠΑΟΚ. Βρέθηκε κι αυτή. Οι κακές γλώσσες λένε με κυβερνητική παρέμβαση. Οι χειρότερες γλώσσες λένε μετά από τηλεφωνική συνομιλία Αλαφούζου – Σαββίδη. Εμείς δεν πιστεύουμε τέτοιες γλώσσες, αλλά είδαμε το αποτέλεσμα.

Η φυσιολογική εξέλιξη από ΄δω και πέρα θα είναι η “αποδοχή” της πρότασης της Λίγκας από την “απενοχοποιημένη” ΕΠΟ (“τι να κάνουμε εμείς κύριοι της UEFA, μας το ζήτησαν οι ίδιες οι ομάδες...”), τα αντίμετρα του -6 και των πετσοκομμένων μεταγραφών για τον Παναθηναϊκό (συμβόλαια μέχρι 100.000 ευρώ, μόνο Έλληνες κάτω των 23 ετών και μία μεταγραφή άνω των 23, όπως είχε επιβληθεί παλαιότερα σε Πανιώνιο και Ηρακλή) και η ζωή συνεχίζεται...

Αν δεν συμβεί κάτι απρόοπτο, η ιστορία θα γράψει ότι ο άνθρωπος που γλίτωσε τον Παναθηναϊκό από πολλά δεινά (ίσως και τον υποβιβασμό, τη χρεοκοπία, τη διοίκηση Πρωτοδικείου) το 2012, ο άνθρωπος που έβαλε περισσότερα από 45 εκατ. Ευρώ γι' αυτή την ομάδα, ο άνθρωπος που ξεκίνησε την πορεία του στον Παναθηναϊκό και στο ελληνικό ποδόσφαιρο με όραμα την εξυγίανση και την πτώση του “καθεστώτος”, έφερε τον σύλλογο στο χείλος του γκρεμού, να περιμένει τις ψήφους του Παναιτωλικού, την Κέρκυρας και της Ξάνθης για να μην υποβιβαστεί: απίστευτο και όμως αληθινό!

Κι αν υποβιβαζόταν, το plan B για τη Β΄Εθνική ήταν έτοιμο. Είναι έτοιμο ακόμα! Όπως και το Plan C, για την Γ΄ Εθνική. Όλα αυτά, ως αποτέλεσμα του ποδοσφαιρικού “τζόγου” στον οποίο υπέβαλε τον Παναθηναϊκό ακόμη και το προηγούμενο καλοκαίρι ο Γιάννης Αλάφούζος, ως αποτέλεσμα των δικών του διαδοχικών λανθασμένων επιλογών σε προπονητές και τεχνικούς διευθυντές, ως συνέπεια της συνεργασίας του και της εμπιστοσύνης που έδειξε σε ανθρώπους άσχετους με το χώρο του ποδοσφαίρου.

Όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν τις δικές τους μαύρες σελίδες. Παγκοσμίως. Έχουν στιγμές δόξας και υπερηφάνειας, έχουν και στιγμές ανυποληψίας και κατάντιας. Χθες, τη στιγμή που πολλοί ίσως ανακουφίστηκαν στην είδηση της ψηφοφορίας, γράφτηκε μια ολόγιομη σελίδα ντροπής για τον Παναθηναϊκό. Δεν νομίζω ότι υπήρχε έστω ένας οπαδός του που... πανηγύρισε. Αντιθέτως, με τύψεις οι περισσότεροι ένιωσαν αυτό το “ουφ!”.

Και μετά από πολλά χρόνια, καλώς ή κακώς, όσο αλλάζουν οι γενιές, οι περισσότεροι θα ξεχάσουν. Αυτοί που θα θυμούνται όμως, θα λένε για το 2018, τη χρονιά που πήρε η ΑΕΚ το πρωτάθλημα, τότε που “είχαν αλλάξει τον κανονισμό για να μην πέσει ο Παναθηναϊκός του Αλαφούζου”...