Η Λεωφόρος "σπρώχνει", ο ΠΑΟ ακούει;

Θα μπορούσε να καταρρίψει και το 9-1 με τον Εδεσσαϊκό, το ρεκόρ από το 1992 επί Ιβιτσα Οσιμ. Θα μπορούσε να φτάσει ή και να ξεπεράσει τις δύο «οκτάρες» επί της Παναχαϊκής, η τελευταία επί Γιάννη Κυράστα, με «πενταρέ» τότε του Γκόραν Βλάοβιτς, από τον πληρέστερο Παναθηναϊκό της τελευταίας 25ετίας: τη μοναδική ελληνική ομάδα που είχε φτάσει δυο διαδοχικές σεζόν σε προημιτελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Τράβηξε χειρόφρενο στο β΄45λεπτο και ίσως ορθώς να έπραξε λόγω των δύο προσεχών αγώνων Τετάρτη – Σάββατο.

Με τον Μπεργκ στο 100% για πρώτη φορά εδώ και ένα μήνα (από το 4-0 επί του Πανθρακικού), τον Κλωναρίδη με τον οποίο συνεργάζεται καλύτερα, να κινείται υπέροχα στους χώρους και τον Πέτριτς να μοιράζει ασίστ α λα… Εκι, αφού το πρώτο γκολ μπήκε γρήγορα, πρόβλημα ο ΠΑΟ δεν επρόκειτο να έχει με τον ουραγό της βαθμολογίας (η Νίκη «χαιρέτησε», αλλά ο πρώην ιδιοκτήτης θέλει, λέει, τον ΠΑΣ μωρή Σουπερλιγκάρα!).

«Πάμε παρακάτω» όπως είπε και ο Αναστασίου. Οντως, σ’ αυτά τα ματς οι «μεγάλες» ομάδες δεν στέκονται. Πάνε παρακάτω. Οι μεγάλες ομάδες, όμως, αυτές που ΟΝΤΩΣ (και όχι στο «αν σου κάτσει») κάνουν πρωταθλητισμό, νικούν ΚΑΙ εκτός έδρας. Η Λεωφόρος τον σπρώχνει παντοιοτρόπως τον Παναθηναϊκό εφέτος. Εκείνος, όμως, μοιάζει να μην ακούει τα κελεύσματα. Να μην το πιστεύει! Για ακόμη μια φορά μόλις… απομακρύνθηκε από την κορυφή, μόλις «αποσυμπιέστηκε», έκανε σούπερ ματς και έφτασε σε εύκολη νίκη, όπως είχαμε προβλέψει μετά την αποτυχία στα Γιάννενα, που τον άφησε στο «-6» από τον Ολυμπιακό.

Ναι, τα δύσκολα έρχονται εντός έδρας. Με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, Αστέρα, Παναιτωλικό. Η ακόμη και με τα πούλμαν της πιο «απωθητικής» ομάδας της κατηγορίας, ακριβώς το αντίθετο από την ονομασία της. Όμως η Λεωφόρος είναι αυτή τη στιγμή η ισχυρότερη έδρα του πρωταθλήματος. Εκείνη με τις λιγότερες απώλειες για τον γηπεδούχο (τρεις βαθμοί, με την ήττα από τον ΟΦΗ στο 93’). Τραγουδάει και φωνάζει για πρωτάθλημα και Κύπελλο από τα μέσα του πρώτου γύρου και ανελλιπώς μετά το 1-2 στην Τούμπα. Χάνει/νικά στα εκτός έδρας παιχνίδια ο Παναθηναϊκός, τον οπλίζει με αποφασιστικότητα, του δίνει αέρα. Μπαίνουν μέσα «αλλιώς» οι παίκτες. Με δυναμισμό για γκολ νωρίς, με σιγουριά ότι θα το «γυρίσουν» κι ας στραβώσει. Δεν συμβαίνει πάντα ασφαλώς. Συμβαίνει, όμως, με τέτοια συχνότητα που ακόμη και αυτή η τόσο ευάλωτη αμυντικά ομάδα, έχει δεχθεί μόνο ένα γκολ (από τη Βέροια) στα τελευταία πέντε παιχνίδια πρωταθλήματος στη Λεωφόρο, όσα ακριβώς ακολούθησαν την αποτυχία από τον ΟΦΗ!

Μα, για να μείνει στην διεκδίκηση του τίτλου χωρίς τρανταχτή ενίσχυση, θα πρέπει να κάνει αυτό που είπε ο Σωτήρης Νίνης: «νίκες σε όλα τα ματς μέχρι τα ντέρμπι». Δηλαδή, τρίποντα και στη Νέα Σμύρνη και στο Ηράκλειο, όχι μόνο με Λεβαδειακό, Πλατανιά, Καλλονή στο «κάστρο» του. Εκεί σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα. Σε εχθρική ατμόσφαιρα σε must win ματς.

Αν το καταφέρει αυτό το 6/6 (7/7 με το τρίποντο – φάντασμα επί της Νίκης Βόλου), θα διαπιστώσουμε εντός 15 ημέρες του Φεβρουαρίου (με Ολυμπιακό, Ατρόμητο και ΠΑΟΚ), αν το τραγούδι της κερκίδας ήταν η μόνη του ελπίδα.

Στα αξιοσημείωτα του αγώνα…

• H τριάδα Μπεργκ/Πέτριτς/Κλωναρίδης εμφανίστηκε για ΠΡΩΤΗ φορά εφέτος στην αρχική ενδεκάδα του Παναθηναϊκού. Στο 30ό ματς της σεζόν!
• Ο υπερβάλλων ζήλος του Σωτήρη Νίνη, ο οποίος μπήκε σε πολύ επικίνδυνη διεκδίκηση δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο και περιμένει τα αποτελέσματα των εξετάσεων…
• Ότι ο Καρέλης έμεινε στον πάγκο μετά από έξι διαδοχικά ματς (στα τέσσερα πρώτα σκόραρε και σε Γιάννενα/Χανιά έχασε συνολικά οκτώ ευκαιρίες). Εχει 28/30 (17 βασικός) και είναι ο Νο 1 σε συμμετοχές εφέτος.
• Η επιστροφή του Σίλντενφελντ και το πρώτο παιχνίδι του με παρτενέρ τον Ταυλαρίδη. Αν Παναθηναϊκός και «Σίφο» βρουν τα πατήματα της σχέσης τους και πάλι, αυτό θα είναι το βασικό δίδυμο στον β’ γύρο. Ο «Τριάντα» δεν θέλει να παίζει δεξιός μπακ (ορθόν), αλλά με «παιδικά» λάθη, όπως στα Χανιά, δύσκολα θα κερδίσει θέση βασικού στόπερ.
• Η καλή απόδοση (και αμυντικά με αντίπαλο τον ταχύ και τεχνίτη Γιουσούφ) του Χουχούμη, ο οποίος με 6 συμμετοχές στα τελευταία 7 ματς λόγω του τραυματισμού του Νάνο, έδειξε ότι αυτό που βασικά του λείπει είναι η εμπιστοσύνη και τα παιχνίδια…
• Ο «τρελός» πανηγυρισμός του Μπεργκ στον Ταυλαρίδη μετά το γκολ του «ψηλού», το οποίο πιστώθηκε στον Βίκτωρα Κλωναρίδη, μετά την πρόσκρουση της μπάλας στο πόδι του. Και οι αγκαλιές του «Ταύλα» με Σίλντενφελντ/Πράνιτς μετά τη λήξη του αγώνα! «Μικρά» που δείχνουν την άμεση προσαρμογή του «νέου». Σε δυο 90λεπτα ακόμη δεν έχει δεχθεί γκολ.
• Η απόκρουση του Στιλ στο τετ α τετ με τον Μπαμ Μπαμ στο 6΄. «Κρύος» ακόμη, μια φορά χρειάστηκε, μια φορά το «έβγαλε». Με 0-1, το ματς θα γινόταν «ροντέο»…
• Η θαυμάσια απόδοση τιμής στον εκλιπόντα Οδυσσέα Καλογεράκη –εκ των οργανωτών της Θύρας 13 σε παλαιότερες δεκαετίες- από τους οργανωμένους οπαδούς, οι οποίοι με «Ντόκεν» στην εξέδρα συνήθως κάνουν πολλά ωραία πράγματα και πολύ λιγότερα άσχημα…

Follow me on Twitter: Seretinio