Η Σταντάρ ήθελε τον Αναστασίου

Οι δημοσιογράφοι χαμπάρι δεν το πήραμε. Οπως, άλλωστε, και τα περισσότερα απ΄ όσα συμβαίνουν σε μια ομάδα (να μην παραμυθιάζεστε από οποιονδήποτε ισχυρίζεται το αντίθετο). Το αποκάλυψε, όμως, ιδία βουλήσει, ο Γιάννης Αναστασίου πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξή του: «Καταρχήν πρόσφατα (πριν από περίπου ένα μήνα) είχα ακόμα μία εκδήλωση ενδιαφέροντος από μία άλλη ευρωπαϊκή ομάδα. Αλλά και πάλι αρνήθηκα να πάω...».

Τούτη τη φορά το ενδιαφέρον δεν έφτασε στο επίπεδο της επίσημης πρότασης, όπως είχε συμβεί το καλοκαίρι με την Γκενκ. Δεν έγινε γραπτή προσφορά για “σπάσιμο” συμβολαίου στον Παναθηναϊκό (με συγκεκριμένο ποσό) όπως είχε γίνει τότε, όταν ο κόουτς υποστήριξε πως την απέρριψε επειδή είχε πείσει ορισμένους παίκτες να μην αποδεχθούν αντίστοιχες προτάσεις για μεταγραφή και... “Θα ήταν πολύ άδικο για εμένα, από τη στιγμή που ζήτησα από τους παίκτες να κάνουν κάτι τέτοιο, να οδηγηθώ εγώ σε μία διαφορετική επιλογή”. Ηταν κρούση. Χτύπημα της πόρτας. Κάλεσμα. Σύμφωνα με πηγές από το Βέλγιο, από την Σταντάρ Λιέγης, από την οποία οι Πράσινοι αποκλείστηκαν τον Αύγουστο.

Ο Γκι Λουζόν παραιτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου, μία ημέρα μετά την εντός έδρας ήττα 1-2 (με γκολ του φιλοξενούμενου στο 89', διεκόπη - κατακυρώθηκε τελικά με 0-5!!!) από την 16η τότε, Ζούλτε Βάρεγκεμ. Ουσιαστικά η μοναδική εφετινή επιτυχία του ήταν το νοκ άουτ του Παναθηναϊκού, εφόσον στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ είχε αποκλειστεί εύκολα με δύο ήττες από την Ζενίτ! Αφησε τη Σταντάρ στην 12η θέση, με τρεις νίκες σε 11 αγώνες, εκ των οποίων οι δυο στις ισάριθμες αγωνιστικές της εκκίνησης του πρωταθλήματος. Ανέλαβε ως “υπηρεσιακός” ο βοηθός του, Ιβάν Βουκομάνοβιτς. Στα 37 του ο πρώην αμυντικός μέσος της Μπορντό, του Ερυθρού Αστέρα και της Κολωνίας (μεταξύ άλλων), πέρασε ουσιαστικά τα τέσσερα τελευταία χρόνια της καριέρας του στο Βέλγιο (Λόκερεν και Αντβέρπ), προτού γράψει τα τελευταία ένσημα στην Κίνα. Ηταν η εύκολη επιλογή. Να φέρει την Σταντάρ σε θέση πρόκρισης στον επόμενο γύρο του Europa League, δεν προλάβαινε. Η Σταντάρ τερμάτισε τελευταία (όπως και ο Παναθηναϊκός), με 4 βαθμούς, έναντι 12 της Φέγενορντ, 11 της Σεβίλλης και 7 της Ριέκα.

Πρόλαβε όμως το comeback, με τέσσερις σερί νίκες μετά το διαζύγιο του Λουζόν, οι δυο εξ αυτών εναντίον της πρωτοπόρου τότε Αντερλεχτ και της 5ης Γκενκ. Ακολούθησαν, όμως, τρεις σερί ήττες από τις 23 Νοεμβρίου ως τις 14 Δεκεμβρίου. Ηταν το χρονικό διάστημα που η ομάδα της Λιέγης χτύπησε την πόρτα του Γιάννη Αναστασίου και έλαβε σύμφωνα με τα δικά του λόγια αρνητική απάντηση.

Το μέλλον του Αναστασίου στον Παναθηναϊκό ουδείς μπορεί να προβλέψει. Στο Βέλγιο και την Ολλανδία δεν έχει μόνο καλές γνωριμίες, αλλά και καλό όνομα. Η παρθενική σεζόν του ως head coach στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν καταπληκτική. Η εφετινή αποτελεί ερωτηματικό και θα κριθεί στον β΄ γύρο της σεζόν. Εχει ήδη γράψει 76 επίσημα ματς στους Πράσινους και το μοναδικό δεδομένο είναι πως θα κλείσει τη σεζόν στο Τριφύλλι. Πόσοι Ελληνες προπονητές έχουν καθίσει αδιαλείπτως σ' αυτόν τον πάγκο για δύο χρόνια στην ιστορία της Α΄ Εθνικής; Μόνο ο Λάκης Πετρόπουλος και ο Βασίλης Δανιήλ!

Η ανανέωση συμβολαίου του Αναστασίου μέχρι το 2018 (επέκταση κατά δύο χρόνια με αύξηση αποδοχών) είναι προ των πυλών. Μα στα συμβόλαια των προπονητών αυτό που μετράει είναι οι αμοιβές τους και οι ρήτρες (αν υπάρχουν) αποζημίωσης της ομάδας αν ο εκάστοτε κόουτς θέλει να αποχωρήσει. Τίποτα άλλο.

Από το προηγούμενο καλοκαίρι, έξι μήνες πριν από την απόλυση του Νίκου Νταμπίζα, ο Αναστασίου ήταν ουσιαστικά ο Νο 1 στον Παναθηναϊκό. Φάνηκε αυτό και από τις μεταγραφές που... δεν έγιναν μετά τον αποκλεισμό από τη Σταντάρ Λιέγης, παρότι ήταν διαφορετική η επιθυμία προέδρου και τεχνικού διευθυντή. Επειδή, όπως είπε ο ίδιος, “δεν είχα εικόνα των παικτών που προτείνονταν”. Παρέμεινε και παραμένει (για το αγωνιστικό τμήμα) εκείνος με τον ισχυρότερο λόγο μετά τον Γιάννη Αλαφούζο, παρά την πρόσληψη του Τάκη Φύσσα και του Λεωνίδα Βόκολου. Η σχέση του με τον πρόεδρο της ΠΑΕ είναι πιο δυνατή και με βαθύτερες ρίζες πλέον, ακόμη και συγκριτικά με τη σχέση Αλαφούζου – Φερέιρα!

Μπορεί να γίνει ο... Γκέραρντ του Παναθηναϊκού; Μάλλον όχι. Ούτε ο “Μπάγεβιτς” της ΑΕΚ. Μοιάζει περισσότερο το story του ως τώρα με τον Φερνάντο Σάντος του ΠΑΟΚ. Οταν o Πορτογάλος είχε αναλάβει μια υπό διάλυση ομάδα, με την οποία έφτασε τον τρίτο χρόνο (2010) να διεκδικεί πρωτάθλημα. Σε κάθε περίπτωση, για έναν προπονητή... 1 1/2 έτους στη χειρότερη οικονομικά περίοδο του σύγχρονου Παναθηναϊκού, ο βαθμός για τον 42χρονο κόουτς είναι “λίαν καλώς”. Αν αυτή η θητεία του αποδειχθεί ιδανικό διαβατήριο για “μεταγραφή” ή ρίζα παναθηναϊκής μακροημέρευσης, προς το παρόν εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο. Στο μέλλον, ίσως εξαρτηθεί και από τα αποτελέσματα, αν και μοιάζει “αδιάφθορος” και ακλόνητος στα μάτια του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος συνηθίζει (καλό και... κακό ταυτόχρονα) να “δένεται” υπερβολικά με ορισμένους συνεργάτες του.

* Follow me on Twitter: Seretinio.