Να που η Ελλαδίτσα ακούστηκε και πάλι σε όλη τη γη. Με αφορμή το ποδόσφαιρο. Και διαβατήριο – τι άλλο – αυτό που ήταν ανέκαθεν: ένας θαυμάσιος τουριστικός προορισμός. Μια καταπληκτική για καλοκαιρινή ξεγνοιασιά χώρα, η οποία με υποδομές επιπέδου «Costa Navarino» μπορεί να κάνει ακόμη και περσόνες με τη λάμψη του Κριστιάνο Ρονάλντο να την προτιμήσουν αντί οποιασδήποτε άλλης εξωτικής γωνιάς του κόσμου όπου θα μπορούσε ο Πορτογάλος να πάει διακοπές με τη μητέρα του, τα παιδιά του και τη σύντροφο του.

Είναι μια μεταγραφή που παραδόξως δεν εκπλήσσει. Σαν να μας φαίνεται απολύτως λογική, κυρίως για τον ίδιο τον CR7 και τη Γιουβέντους. Όχι και για τη Ρεάλ. Μήπως όμως ωφελεί σε τελική ανάλυση και τους Μαδριλένους οι οποίοι δεν του έκαναν το χατήρι για μίνιμουμ 30 εκατ. ευρώ από τα 21 που έπαιρνε ετησίως; Αν το εξετάσουμε και από τις τρεις πλευρές, μοιάζει με το τέλειο deal για όλους. Εκ πρώτης όψεως βέβαια…

H ΡΕΑΛ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕΛΙΔΑ – ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΡΩΤΟΠΑΡΕΙ;

Προφανώς η Ρεάλ δεν επιθυμούσε τη φυγή του Κριστιάνο. Κι ας τον «εξώθησε» κάτα κάποιο τρόπο στην αναζήτηση του επόμενου σταθμού, αρνούμενη να του δώσει την αύξηση που ήθελε. Δεν επιθυμούσε ούτε τη φυγή του Ζινεντίν Ζιντάν. Όμως αμφότεροι έκριναν ότι έκλεισε ο κύκλος τους στην ομάδα. Απολύτως σωστά! Τι άλλο να κάνουν; Να πάρει πέμπτο Champions League ο Κριστιάνο; Να πάρει τέταρτο σε τέσσερα χρόνια ο Ζιζού που ξεκουράζεται και δεν βιάζεται για την επόμενη ομάδα του; Όμως σε κάθε περίπτωση για τη Ρεάλ ωφέλιμη θα είναι αυτή η αλλαγή! Εκτός κι αν πιστεύει κάποιος ότι δεν θα αξιοποιήσει τα 110 εκατ. ευρώ της Γιουβέντους (ή και ακόμη περισσότερα, έχει αποδείξει άλλωστε ότι δεν φείδεται δαπανών…) για να πάρει στο Μπερναμπέου νέο επιθετικό ή και καινούριο φοβερό και τρομερό χαφ που θα συνδράμει τους Μόντριτς – Κρόος – Κασεμίρο;

Ναι, το σταριλίκι του Κριστιάνο δεν το έχει κανένας. Και πιθανότατα δεν θα δημιουργηθεί κανένας «Κριστιάνο» τα επόμενα 10-15 χρόνια, δηλαδή παίκτης με τόσο λαμπερό συνδυασμό ικανοτήτων, επιτυχιών και εμπορικότητας. Όμως, από την άλλη πλευρά, όλη η Ευρώπη τώρα περιμένει τις επόμενες κινήσεις της πρωταθλήτριας Ευρώπης επί τρία διαδοχικά χρόνια. Θα είναι ο Αζάρ; Ο Λεβαντόφσκι; Ο Κέιν; Ο Νεϊμάρ; Ο Εμπαπέ; Ο Ντέλε Άλι; Ο Ντε Μπρόινε; Ο Σαλάχ; Για όλα είναι ικανοί οι Μαδριλένοι. Για όλα! Όποιον κι αν πάρουν, το ενδιαφέρον θα είναι τεράστιο για τη «Ρεάλ χωρίς Κριστιάνο». Η ομάδα χάνει το βασικό σημείο αναφοράς της. Με τον Μπενζεμά στα τελευταία χρόνια της καριέρας του, τον Μπέιλ στη σκιά του Κριστιάνο τα δύο τελευταία χρόνια, τον Ασένσιο μοναδικό νέο σταρ από τη μέση και μπροστά και τελευταία πανάκριβη μεταγραφή «χρυσόσκονης» αυτή του Χάμες Ροντρίγκες στο… προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, ας ετοιμαστούμε για μεγάλα «μπαμ».

Η Ρεάλ γυρίζει σελίδα, μπορεί για 1-3 χρόνια να περάσει μεταβατικό στάδιο όσο μεγαλώνουν και οι Κρόος – Μόντριτς, αλλά μην τη… φοβάστε. Δεν πρόκειται να γίνει «Μίλαν»…

ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΧΡΗΜΑ, ΑΓΑΠΗ, ΔΟΞΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ

Να ήταν τα προβλήματα με την εφορία στη Ισπανία; Να ήταν ο κορεσμός με τέσσερα Champions League; Να ήταν η φυγή του Ζιντάν; Η ανάγκη για επαγγελματική ανανέωση; Ότι η Ρεάλ του έδινε μάξιμουμ 25 εκατ. ευρώ ετησίως ενώ η Γιούβε του έδωσε 30 και ο Μέσι παίρνει 40; Να ήταν η φιλοδοξία να φτάσει και με τη Γιουβέντους στην κορυφή, σηκώνοντας την κούπα με τ’ αυτιά; Να ήταν οι συμβουλές του Μέντες; Το θερμό χειροκρότημα στο ιστορικό ψαλιδάκι μέσα στο Τορίνο για τον παίκτη με τους περισσότερους haters στην υφήλιο; Όλα μαζί;

Το σίγουρο είναι ότι ο Κριστιάνο φαίνεται ότι το είχε αποφασίσει ακόμη κι αν η Ρεάλ δεν το έπαιρνε με αντίπαλο τη Λίβερπουλ. Τα κίνητρα προφανώς είχαν εξαντληθεί στη Μαδρίτη και ο Ρονάλντο είναι τύπος που λατρεύει τις προκλήσεις και το καινούριο, το άγνωστο, το ελκυστικό. Θέλει να βάζει ακατάπαυστα τον πήχη ψηλότερα. Πάντα πιο ψηλά, στα πιο προκλητικά και δύσκολα. Και για τον εαυτό του πάντα και πρωτίστως πάνω απ’ όλα, αλλά και για την ομάδα του. Σούπερ σταρ θα είναι και στο Τορίνο: οι Ιταλοί τους λατρεύουν τους σταρς και δεν έχουν πολλούς εδώ και πολλά χρόνια… Η πόλη ίσως δεν του ταιριάζει, αλλά το Μιλάνο είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όπως και η Ρώμη με το τζετ.

Χωρίς τον Μπουφόν και με μεγαλύτερο όνομα τον Ντιμπάλα, βασιλιάς θα είναι στο Τορίνο. Και «Θεός» στο Καμπιονάτο. Ο… Μπαταγιάννης και ο Γκαγκάτσης της Ιταλίας πρέπει να πανηγυρίζουν. Όπως και ο μικρός Ανιέλι, στη σημαντικότερη κίνηση της θητείας του. Ο Κριστιάνο εξασφαλίζει 120 εκατ. ευρώ για τα τέσσερα επόμενα χρόνια μόνο από το συμβόλαιό του, τέσσερα «κανονάκια» για έστω ένα Champions League που θα χαράξει ακόμη πιο βαθιά το όνομά του στην ποδοσφαιρική ιστορία και παρουσία σε top σύλλογο μέχρι τα 37 του. Μετά, βλέπουμε. Ρονάλντο είναι αυτός. Δηλαδή Iron Man!

Η ΠΟΛΥΣΗΜΑΝΤΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ

Πριν τρία χρόνια έχασε τον Βιδάλ. Εν συνεχεία τον Πογκμπά. Πέρυσι τον Μπονούτσι. Χρήσιμος ο Ματουιντί, ελπιδοφόρος ο Μπετανκούρ, σούπερ ο Κουαδράδο, αλλά με Ιγκουαϊν Champions League δεν σήκωσε. Το Καμπιονάτο το παίρνει εύκολα η δύσκολα. Το πήρε ακόμη και εφέτος εναντίον της καταπληκτικής Νάπολι που αποκλείστηκε νωρίς από την Ευρώπη και βελτιωμένης Ρόμα στην μετά Τότι εποχή, η οποία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Champions League. Θα συνεχίσει να το παίρνει όσο η Μίλαν παίζει με χαφ επιπέδου Μποναβεντούρα, όσο στην Ιντερ ο Ικάρντι βάζει όσα γκολ βάζουν όλοι οι συμπαίκτες του, όσο η Ρόμα και η Νάπολι δεν εκμεταλλεύονται τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Ο Κριστιάνο μεγαλώνει το κλαμπ. Στρέφει ξανά όλα τα βλέμματα στο απαξιωμένο Καμπιονάτο. «Επιτέλους ήρθε ένας αληθινά μεγάλος παίκτης στο πρωτάθλημα» είπε προχθές ο Μαρσέλο Λίπι και ίσως αυτή η μεταγραφή «τραβήξει» και τους ανταγωνιστές της. Δεν της αρκεί για το Champions League. Χρειάζεται και χαφ η Γιούβε. Mε Κεντίρα βασικό και πολυτιμότερο τον Πιάνιτς, όχι μόνο στον τελικό δεν πρόκειται να ξαναφτάσει σύντομα, αλλά είναι πιθανό να την βλέπουμε εκτός κούρσας νωρίτερα… Κι ας μεγαλώνει, κι ας προοδεύει χρόνο με το χρόνο ο Ντιμπάλα...

Όμως σε κάθε περίπτωση το πρεστίζ, η εμπορικότητα, η αξία του κλαμπ εκτινάσσεται με τον Ρονάλντο, του οποίου η απόκτηση μπορεί να «πείσει» για το πρότζεκτ και την πρόκληση κάποιους από τους παικταράδες που δεν αφήνουν εύκολα την Premier League ή την Primera Division για να πάνε στο μουντό, σχεδόν καταθλιπτικό Τορίνο και να παίξουν σε μια μόνιμη πρωταθλήτρια ενός υποτιμημένου - μεταξύ των τοπ ευρωπαϊκών - πρωταθλήματος. Ο Μπουφόν «απέθανε», ζήτω ο Κριστιάνο!