OPINIONS

Η "τιμωρία" του Παναθηναϊκού

Η "τιμωρία" του Παναθηναϊκού
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο Γιάννης Σερέτης αναλύει πώς τα κατάφερε ο ΠΑΟΚ στα play offs, πώς απέτυχε ο Παναθηναϊκός και γιατί είναι πιο σημαντικό από την τελική κατάταξη το πλάνο των δύο ομάδων για την επόμενη σεζόν.

Δίκαια πρώτος, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ. Διότι έκανε υπέρβαση συνολικά στα play offs. Αήττητος. Δυο ματς σε κενές εξέδρες, ανατροπή στο 2-1 (από 0-1) εναντίον της ΑΕΚ, 1-1 στη Λεωφόρο με δέκα παίκτες για 75 λεπτά, εκτός έδρας ισοπαλία σε ματς - γιορτή για την Ένωση. Είχε μια τύχη: «πέτυχε» τον Πανιώνιο διαλυμένο από την υπόθεση Μπακασέτα στη Νέα Σμύρνη και πήρε εύκολο τρίποντο. Χρειάζεται και αυτή η δόση τύχης για όλους τους πρώτους…

Όταν επιχειρούσαμε το pregame των play offs επιχειρώντας να προσεγγίσουμε και τις τέσσερις συμμετέχουσες, είχαμε καταγράψει τα εξής πλεονεκτήματα για τον Δικέφαλο.

+ Εχει μπει «άνω τελεία» στην regular season. Σαν να “μηδένισε” το κοντέρ μετά από τόσα και τόσα... Είναι σαν καινούριο πρωτάθλημα για την ομάδα, έχει δοθεί σύνθημα επανεκκίνησης.

+ Είναι διαθέσιμοι οι Μακ, Γκάρι Ροντρίγκες, Ζάιρο, βελτιώθηκε στο passing game με τον Ιβιτς, τελείωσε καλά στο πρωτάθλημα ο Κλάους Αθανασιάδης.

+ Έχει βάθος στο ρόστερ του για rotation κατά τη διάρκεια του τουρνουά.

+ Δεν διαθέτει πολλούς παίκτες με ισχυρή προσωπικότητα, όμως σαφώς είναι πιο έμπειρος ως σύνολο στη διαδικασία των play offs από την ΑΕΚ και τον Πανιώνιο, με παίκτες που έχουν δοκιμαστεί στο τουρνουά.

Ιβιτς ο πρωταγωνιστής, Γλύκος ο καθοριστικός

Βγήκαν στο γήπεδο τα περισσότερα εξ αυτών των πλεονεκτημάτων του Δικέφαλου στα έξι ματς. Ο ΠΑΟΚ κατέστη φαβορί μετά την πρώτη νίκη του επί της Κυπελλούχου ΑΕΚ, διότι ενίσχυσε και την εύθραυστη αυτοπεποίθησή του μετά την ανατροπή στην κενή Τούμπα και χθες θα έχανε το «1Χ» μόνο με «αυτοκτονία». Λίγο έλειψε να αυτοκτονήσει, κυρίως διότι ο Βλάνταν Ίβιτς που πήρε και το χρίσμα για την επόμενη σεζόν, καταβλήθηκε από άγχος, όπως και οι παίκτες του στο τελευταίο 15λεπτο.

Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 1-0 στο πρώτο ημίχρονο, ουδείς κατάλαβε γιατί άλλαξε πλευρά σε Πέλκα - Ροντρίγκες μετά το γκολ με αυτούς τους δυο πρωταγωνιστές (!). Δεν βρήκε απαντήσεις στον περιορισμό του Κλάους (δυο κερδισμένες κεφαλιές του σε όλο το ματς στις δυο ευκαιρίες του ΠΑΟΚ στις οποίες «απάντησε» ο Στιλ, δεν δημιούργησε άλλες ο γηπεδούχος!), ούτε στις κινήσεις του Κλωναρίδη σε κενούς χώρους. Αλλά είναι ασφαλώς ο πρωταγωνιστής των play offs και δικαίως πήρε «κανονάκι» από τον Ιβάν Σαββίδη. Δικαίως, παρότι πιθανότατα ο ΠΑΟΚ θα έψαχνε προπονητή από σήμερα αν ο Παναγιώτης Γλύκος δεν είχε «ζωγραφίσει» έναν από τους ωραιότερους ποδοσφαιρικούς πίνακες της σεζόν, με την εντυπωσιακή εκτίναξη στο έξοχο «κατέβασμα - βολέ» του κλασάτου Μλάντεν Πέτριτς στο 85’. Αν, δε, ευστοχούσε με την κεφαλιά του ο Στιλ στο 92’; Θα έγραφε ιστορία και η σιωπή της Τούμπας θα ήταν εκκωφαντική για το μέλλον του Σέρβου κόουτς. Με τα «αν», όμως, δεν γράφεται η ιστορία και ο Ίβιτς την κέρδισε την ευκαιρία του.

Αφόρητοι πόνοι στη μέση του ΠΑΟ

Το προσπάθησε σωστά χθες ο Παναθηναϊκός δεδομένων των απουσιών του Μπεργκ και του Βιγιαφάνιες. Είχε σε καταπληκτική μέρα πάλι τον Μολέντο (μια χαμένη μάχη από τον Κλάους σε όλο το ματς, έγκαιρες επεμβάσεις αρκετές φορές χαμηλά και στον αέρα), πήρε πολλά από Κλωναρίδη και Ζέκα, όμως υπερβάσεις δεν έκαναν πολλοί. Με άφαντο Λέτο και αναιμικό Εβανζελίστα, ίσως θα έπρεπε ο Σταματσόνι να έχει ρισκάρει τις αλλαγές του (Μπουμάλ και Πέτριτς βασικά) πιο γρήγορα στο β΄ μέρος. Ψυχωμένος, παθιασμένος, θαρραλέος, συγκεντρωμένος και συγκροτημένος ήταν ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν αρκούσαν αυτά, κυρίως λόγω των προβλημάτων του (και λειψανδρίας αυτή τη φορά καθώς δεν είχε χαφ στον πάγκο) στη μεσαία γραμμή. Αυτό αποτυπώθηκε και στις μόλις 5 τελικές προσπάθειες, εκ των οποίων οι δυο στα τελευταία επτά λεπτά με Πέτριτς και Στιλ. Ουσιαστικά μέχρι το 85’ και με το σκορ στο 1-1, καθαρή ευκαιρία δεν δημιούργησε: άλλωστε και η ισοφάριση προήλθε από ωραίο «άπλωμα» της μεσαίας γραμμής σε αντεπίθεση, αλλά με… αυτογκόλ.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε χθες την πρωτιά στην Τούμπα για πρώτη φορά στην ιστορία των play offs, μετά το 5/5 έως και το εφετινό «εξπρές» τουρνουά. Την έχασε κυρίως στην πρεμιέρα της Νέας Σμύρνης (1-1), όπου ο Πανιώνιος ήταν ανώτερος και στο 1-1 εναντίον του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, όταν αγωνιζόταν με παίκτη περισσότερο από το 20’ (σωστή αποβολή Τζιόλη). Το 3-1 από την εξαντλημένη ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ ήταν «μαγική εικόνα», όμως δεν το συμπεριλαμβάνω στην εξίσωση των αποτελεσμάτων που «έπρεπε» να πάρει: εκεί όμως έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία του να καλύψει τις απώλειες των δύο πρώτων αγώνων!

Κέρδισε τη διπλή ευκαιρία για ομίλους του Europa League ο ΠΑΟΚ (ταυτόχρονα με μια «ζαριά» - θαύμα για όμιλο του Champions League), την έχασε ο Παναθηναϊκός, ο οποίος (όπως και η ΑΕΚ), καλείται να περάσει διπλό προκριματικό εμπόδιο για να φτάσει μέχρι τον όμιλο του Europa League και να παίζει ευρωπαϊκά ματς τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο. Όντας, μάλιστα, «ισχυρός», εν αντιθέσει με την Ένωση.

Σημαντικότερο, όμως, από την κλήρωση της 15 Ιουλίου είναι το πλάνο για την επόμενη σεζόν. Η βοήθεια του Ζιλμπέρτο Σίλβα, η ευστοχία στις μεταγραφές, οι σωστές επιλογές στο «φύγε εσύ - έλα συ» και ένα πιο σαφές αγωνιστικό σχέδιο από τον Αντρέα Στραματσόνι που ρίσκαρε με πάρα πολλές αλλαγές από τον Ιανουάριο και τελικά έχασε τ’ αυγά (Κύπελλο - αποκλεισμός από Ατρόμητο) και τα πασχάλια (πρώτη θέση στα play offs).

Υ.Γ.1: Για… Αρετόπουλος, μια χαρά ήταν ο ρέφερι χθες. 8-25 τα φάουλ σε ισορροπημένο ματς είναι ένα απολύτως λογικό αποτέλεσμα αν θυμηθούμε ότι κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ, έχοντας δώσει πρόπερσι 1 φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού στα Χανιά, εναντίον του Πλατανιά. Δεν αποκλείστηκαν οι Πράσινοι από τον «Αρετό». Σφύριξε όπως περίμεναν όλοι. Δηλαδή έδρα στα «γύρω - γύρω», (φάουλ - κάρτες) χωρίς υπερβολές με κάποια καθοριστική απόφαση (πέναλτι - αποβολή). Ο Αρετόπουλος είναι ο Αρετόπουλος. Δεν αλλάζει. Το ζητούμενο για τους Πράσινους είναι σε ποιο βαθμό θα καταφέρουν να αλλάξουν οι ίδιοι ως ομάδα και πώς δεν θα ορίζονται τέτοιοι διαιτητές σε κρίσιμα ματς από την επόμενη ΚΕΔ.

Υ.Γ.2: Το ρήγμα στη Συμμαχία είναι δεδομένο. Εδώ και πολύ καιρό. Όχι για τον… Αρετόπουλο. Για πολλά σε διαφορετικούς τομείς που δημιουργούν χάσμα. Η «απόσταση» Σαββίδη - Αλαφούζου κυρίως και Μελισσανίδη - Αλαφούζου δευτερευόντως είναι μεγάλη σε πολλά ζητήματα. Ο Παναθηναϊκός αισθάνεται (σωστά εν μέρει) πως τυγχάνει διαφορετικής αντιμετώπισης από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και από τον Σταύρο Κοντονή και από τη διαιτησία. Πώς θα μεταφραστεί αυτή η δυσθυμία από πλευράς του, θα το δούμε στο εγγύς μέλλον.

* Follow me on Twitter: Seretinio

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ