Kακή κλήρωση, νίκη «ηθικού»

Τη χρειαζόταν αυτή τη νίκη στη Δανία ο Παναθηναϊκός. Όλοι. Κυρίως οι παίκτες. Δευτερευόντως το προπονητικό τιμ. Και οι οπαδοί και οι διοικούντες. Η ζωή χωρίς τον Μπεργκ αρχίζει τώρα και για τους επόμενους τρεις μήνες (σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει πάντα να κάνεις το πλάνο βάσει του χειρότερου και όχι του καλύτερου σεναρίου) το κλαμπ καλείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Το ματς ήταν επικίνδυνο, όσο κι αν αυτό δεν καταδεικνύεται από το τελικό αποτέλεσμα για κάποιον που δεν το παρακολούθησε. Δεν ήθελε πολύ να γίνει το 1-0 μέχρι το 15’, όταν από την αριστερή πτέρυγα κυρίως λόγω Πράνιτς, περνούσαν… τρένα εναντίον της Μίντιλαντ και γενικά τα μαρκαρίσματα δεν «έβγαιναν».

Ήταν τυχερός ο ΠΑΟ στο πρώτο 20λεπτο. Ήταν παράλογα μετά το στραπάτσο με τον Λεβαδειακό νωθρός και απίστευτα μπερδεμένος στην αρχή. Αλλά είχε σε πολύ καλή βραδιά Κοτσόλη και Σίλντενφελντ, διόρθωσε γρήγορα ο Αναστασίου και τη διάταξη και τις θέσεις δύο παικτών (αλλαγή μεταξύ Λαγού – Πράνιτς), ισορρόπησε σταδιακά, κράτησε περισσότερο τη μπάλα, δημιούργησε μια – δυο ευκαιρίες, τελικά έφυγε με το «διπλό» που δεν άξιζε βάσει εικόνας. Δικαιότερο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία, διότι, ναι, η Μίντιλαντ είχε 17 (!!!) τελικές προσπάθειες, αλλά και ο Αμπντούλ Ατζαγκούν έκανε… χατ τρικ σε χαμένα εύκολα γκολ.

Νίκη «ηθικού» ήταν αυτή. Για να αρχίσουν όλοι να «χωνεύουν» στον Παναθηναϊκό πως κάπου εδώ μπαίνει άνω τελεία και αρχίζει μια άλλη ενότητα, χωρίς τον πρώτο σκόρερ, ταυτόχρονα και τον πιο δημιουργικό παίκτη (και με τις πάσες και με τις κινήσεις του χωρίς τη μπάλα). Τον κορυφαίο της περυσινής σεζόν, μαζί με τον Τσόρι στην Σούπερ Λίγκα κατά τη γνώμη μου. Και επειδή εκεί εστιάζεται το ενδιαφέρον όλων, λογικά είναι τα χαμόγελα και για την επιστροφή και για το γκολ του Βίκτωρα Κλωναρίδη.

Ο «Κλώνα» δεν φαίνεται μέσα στο ματς τόσο όσο ο Καρέλης. Δεν έχει ούτε τη δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες, ούτε το ποδοσφαιρικό θάρρος του Κρητικού, ούτε την ικανότητα στον αέρα. Είναι όμως, τεχνίτης, ταχύς και ασφαλώς πιο εύστοχος στην τελική προσπάθεια. Δεν θα είναι πρωταγωνιστής σε τόσες φάσεις όσο ο «βιονικός»… Χουλκ, ο οποίος είχε χάσει έξι γκολ στα τρία πρώτα παιχνίδια της σεζόν. Δεν θα κλέψει τόσες φορές τη μπάλα, ούτε θα πρεσάρει όπως ο Καρέλης. Αλλά θα «τελειώσει» πιο εύκολα τη φάση, θα σουτάρει ή θα πλασάρει καλύτερα από το «κοπέλι».

Θα τα βάλουν τα γκολ τους και ο Καρέλης και ο Κλωναρίδης. Όμως πέρυσι ο Μπεργκ ήταν ουσιαστικά «oφ» σε «αναγνώσιμο» χρονικό διάστημα και όχι περιστασιακά μόνο για… δυόμισι αγώνες. Πριν τη διακοπή των Χριστουγέννων. Ατρόμητος, Λεβαδειακός (0-4 με δύο γκολ Λαγού, και από ένα Κλωναρίδη και Δώνη) και Ξάνθη (2-1 με δύο γκολ του Αμπεϊντ). Τώρα, θα απουσιάσει συνολικά τουλάχιστον από 17 ματς σε όλες τις διοργανώσεις. Και, είτε βοηθήσουν ο Πέτριτς και ο Μπερίσα (ένας εκ των δύο πρέπει να είναι ο παρτενέρ ενός εκ των Κλωναρίδη/Καρέλη αν επιμείνει στο 4-4-2 ο Αναστασίου), το πρόβλημα του ΠΑΟ στο σκοράρισμα εντοπίζεται αλλού. Ότι εφέτος δεν «παίρνει» τόσες πολλές φάσεις και γκολ ως τώρα από τους μέσους του! Αυτοί πρέπει να κληθούν πρωτίστως στην επούλωση της πληγής. Και η μεταγραφή ενός γκολτζή μέσου. ΑΝ γίνει τελικά…

Σε διαφορετική περίπτωση, αν στα πρώτα 3-4 ματς διαπιστωθεί τεράστιο πρόβλημα στο γκολ, ίσως ο Αναστασίου κληθεί να σκεφτεί διαφορετικά. Μήπως, δηλαδή, ο Παναθηναϊκός στο διάστημα απουσίας του Μπεργκ πρέπει να αλλάξει τακτική. Με περισσότερη προσοχή αμυντικά και λιγότερη «ελευθεριότητα» επιθετικά. Με βασικό στόχο να παίρνει τα ματς. Όχι να τα παίρνει απαραίτητα με τον δικό του «τρόπο».

Όσο για τον όμιλο του Europa League; Κακή κλήρωση. «Πήρε» την πιο φορμαρισμένη και σύμφωνα με τους ειδικούς Νο 1 ολλανδική ομάδα εφέτος και την Ντινάμο Μόσχας, η οποία τρώει μεν γκολ, αλλά από τη μέση και μπροστά είναι φωτιά και λάβρα (ας μην μπούμε στη διαδικασία σύγκρισης μπάτζετ, γιατί όσο κοστίζουν ο Βαλμπουενά με τον Κουράνι κοστίζει όλος ο Παναθηναϊκός). Αουτσάιντερ είναι πλέον αυτός ο Παναθηναϊκός που στάθηκε άτυχος και από το πρώτο και από το τέταρτο γκρουπ, τυχερός μόνο με την Εστορίλ, η οποία άλλαξε πολύ συγκριτικά με πέρυσι και θα πετάξει εκτός τροχιάς την ομάδα από την οποία θα «κόψει» βαθμούς.

Αν τα καταφέρει χωρίς τον Μπεργκ (ζήτημα αν θα προλάβει τα 1-2 τελευταία ματς), θα είναι ΥΠΕΡΒΑΣΗ. Και έτσι όπως καταρτίστηκε το πρόγραμμα, όλα θα εξαρτηθούν από τα δύο πρώτα ματς. Μπορεί να κάνει έξι βαθμούς, εντός με την Ντινάμο Μόσχας (που δεν είναι ακόμη στα καλά της, όπως φάνηκε και στις αναμετρήσεις με την Ομόνοια) και εκτός με την Εστορίλ, στις 18 Σεπτεμβρίου και στις 2 Οκτωβρίου; Θα έχει θεωρητικά 9 βαθμούς ήδη, αν εκτιμήσουμε ως δεδομένο το εντός έδρας «τρίποντο» στο τελευταίο ματς με την υποθετικά «αποκλεισμένη» τότε, Εστορίλ. Ειδικά, δε το πρώτο ματς με τους Ρώσους, είναι «όλα τα λεφτά»!

Υ.Γ. Kαλύτερη η κλήρωση για τον ΠΑΟΚ. Ο Αστέρας Τρίπολης έχει κάνει ήδη την υπέρβασή του. Ας το απολαύσει και ας φροντίσει να κάνει ό,τι μπορεί για να «μεγαλώσει» η ομάδα μέσα από τα έξι ευρωπαϊκά ματς με Τότεναμ, Μπεσίκτας και Παρτιζάν Βελιγραδίου. Ειδικότερα, δε, για να πολλαπλασιάσει το κοινό του, να εξοστρακίσει τον αλλόκοτο μιντιακό απομονωτισμό του και να αναπτυχθεί διοικητικά και οργανωτικά σε όλα τα επίπεδα. Αμφίβολο πολύ…

Follow me on Twitter: Seretinio