Χθες, έμειναν όλοι ευχαριστημένοι. Η ΑΕΚ που πήρε την πρόκριση και ο Ολυμπιακός που αποκλείστηκε με το κεφάλι ψηλά. Αποκλείστηκε ως πρωταθλητής. Δικαιούται να αισθάνεται και αδικημένος λόγω της μη αποβολής του Βράνιες στο 22' και άτυχος λόγω της κεφαλιάς του γερόλυκου Καρντόσο στο 90', όταν το "γκουπ" προκάλεσε το "ωωωω" σε όλο το ΟΑΚΑ.

Έφυγε από το Μαρούσι έχοντας δώσει μια ωραία ποδοσφαιρική μάχη και με το κούτελο καθαρό. Αν δεν υπήρχαν και οι δηλώσεις του Σάββα Θεοδωρίδη, όλα θα ήταν καλύτερα, αλλά κάποια πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ σ' αυτή την ομάδα...

Είχε χάσει και στα τέσσερα (!) ντέρμπι του δεύτερου μισού του πρωταθλήματος. Είχε χάσει δύο από τις κολώνες του στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, παίρνοντας παίκτες που τον βοήθησαν ελάχιστα. Είχε χάσει ποδοσφαιρική ταυτότητα, είχε αλλάξει ακόμη δυο προπονητές, έγραψε το χειρότερο τετράμηνο στη θητεία του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Το Κύπελλο ήταν μάλλον το έλασσον για τους Ερυθρόλευκους που επικεντρώνονται ήδη στην σχεδόν ολική ανασυγκρότηση, αν σκεφτεί κάποιος ότι σύντομα θα έχει τέταρτο προπονητή μέσα σε τρεις μήνες! Για τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό, όμως, το Κύπελλο είναι το μείζον για την εφετινή σεζόν!

ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΗΤΤΗΜΕΝΟΥ

Στο τέλος της αποψινής ρεβάνς στην Τούμπα κάποιος θα πονέσει πολύ. Δεν θα είναι όλοι ευχαριστημένοι. Είτε η πρόκριση καθαρίσει "εμφατικά" από έναν εκ των δύο αντιπάλων, είτε κριθεί στα πέναλτι, του ηττημένου οι πληγές θα είναι βαθιές. Πολλοί θεωρούν πως θα είναι βαθύτερες στον ΠΑΟΚ που έχει σηκώσει τους τόνους με τα ποσταρίσματα του Γιώργου Σαββίδη και έμπλεξε για 15 μέρες στο δίπολο "πρωτάθλημα και Κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό" όπως είχε γράψει ο γιος του αφεντικού. Και στον Παναθηναϊκό, όμως, που έχει ελαφρύ θεωρητικό πλεονέκτημα μετά το 2-0, ο πόνος θα' ναι μεγάλος σε περίπτωση ανατροπής...

Η ομάδα που έχει χτίσει ο Ουζουνίδης μοιάζει αυτή την περίοδο η πιο αξιόπιστη από τους τέσσερις "μεγάλους". Αν θυμηθούμε, όμως, την 30λεπτη "πλημμύρα" στο δεύτερο ημίχρονο εναντίον της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, θα καταλήξουμε στο ότι – αν μη τι άλλο – ούτε ανίκητη είναι, ούτε άτρωτη.

Ναι, έχει περάσει από αρκετές δοκιμασίες. Ναι, έχει καταπληκτική χημεία η ενδεκάδα της, ειδικά αν τελικά καταφέρει να αγωνιστεί ο Ζέκα, ο οποίος εφόσον χρησιμοποιήθηκε στο χθεσινό “διπλό”, σίγουρα θα είναι απόψε μέλος της 18άδας. Ναι, με Μπεργκ και Κλωναρίδη απέναντι σε αναξιόπιστη ανασταλτική λειτουργία και με δίψα-πίεση για ανατροπή από τον ΠΑΟΚ, είναι απίθανο να μείνει χωρίς γκολ στην Τούμπα.

Όμως στα ντέρμπι οι προβλέψεις απαγορεύονται. Και σήμερα το αποτέλεσμα δεν εξαρτάται μόνο από τον καλύτερο. Αλλά και από τον πιο μαχητικό, τον πιο "πολεμιστή"! Και ο Παναθηναϊκός ούτε πάγκο "βαθύ" έχει, ούτε δα και τις πολλές ισχυρές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες.

Ο ΖΕΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΤΕΡΥΓΕΣ

Ο ΠΑΟΚ έχει μεγάλη ευκαιρία να κυριαρχήσει στη μεσαία γραμμή. Είτε παίξει λαβωμένος ο Ζέκα, είτε μείνει στον πάγκο και αντικατασταθεί από έναν εκ των Ρέις/Λουντ/Μαρινάκη. Η τριάδα Κάνιας – Τσίμιροτ – Σάκχοφ έχει και την ικανότητα και την προσωπικότητα να υπερισχύσει και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την αντίδραση του Ουζουνίδη σ' αυτό το πεδίο, δεδομένου του 4-4-2 το οποίο έως τώρα δεν έχει αλλάξει ποτέ!

Μ' αυτή τη διάταξη (και όχι με 3-5-2 επί παραδείγματι) πρέπει να ζητήσει πολύ περισσότερα είτε από τον Κουτρουμπή ως τρίτο χαφ, είτε από Εμποκού - Βιγιαφάνιες που θα κληθούν να καταθέσουν πολύ περισσότερα τρεξίματα, αφήνοντας κενά στις δύο πτέρυγες: θα το εκμεταλλευτούν οι ακραίοι μπακ του γηπεδούχου;

Διότι ο Μπεργκ ήταν και παραμένει "φόβος και τρόμος" για τον ΠΑΟΚ, ο Κλωναρίδης είναι πάντα επικίνδυνος με ανοιχτούς χώρους, μα την τεράστια διαφορά στον Παναθηναϊκό του τελευταίου τριμήνου την έχει κάνει η τετράδα της μεσαίας γραμμής του. Αυτό το "καρέ" των Ζέκα - Κουρμπέλη - Εμποκού - Βιγιαφάνιες ρυθμίζει την ισορροπία στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού.

Αυτή δίνει την ευχέρεια στους Κουλιμπαλί - Χουλτ να παίρνουν μέτρα, αυτή – ειδικά μέσα στη Λεωφόρο - "πνίγει" τον αντίπαλο και δεν του επιτρέπει να πλησιάζει πολύ στην αντίπαλη περιοχή. Σήμερα, όμως, ο ΠΑΟΚ θα πλησιάσει, θα πατήσει, θα απειλήσει...

Ο ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ

Η βασική αλλαγή στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ συγκριτικά με αυτή που αγωνίστηκε στο "Απόστολος Νικολαϊδης" είναι η συμμετοχή του Αλεξάντρ Πρίγιοβιτς. Όχι επειδή ο Μολέντο "κατάπιε" τον Κουλούρη (εκτός αποστολής σήμερα) στο πρώτο ματς. Ούτε επειδή ο Αθανασιάδης μετράει μηδέν γκολ σε 21 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, ξεπερνώντας ακόμη και τον Νίκο Λυμπερόπουλο, που είχε 0/17 τη σεζόν 2001-2002 με Κυράστα – Μαρκαριάν, μια χρονιά πριν από την κορυφαία του στο Τριφύλλι με κατάληξη τη Ριζούπολη.

Ούτε καν επειδή ο Ελβετός φορ μετράει 7 γκολ σε 11 ματς πρωταθλήματος και Κυπέλλου. Αλλά γιατί και μόνο η παρουσία του και ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται προκαλεί προβλήματα στον εκάστοτε αντίπαλο και δημιουργεί χώρους εκμετάλλευσης στους ικανότατους "γύρω – γύρω" του ΠΑΟΚ. Στον Ενρίκε και τον στον Κάμπος, στον Ουάρντα, στον Μπίσεσβαρ, στον Πέλκα.

Ο Ελβετός ρυθμό δεν έχει. Διάρκεια στο παιχνίδι του δεν θα καταθέσει και είναι πιθανό μετά το 70' να εξαντληθεί. Είναι όμως ο "πύργος" που τόσο έλειψε από τον ΠΑΟΚ στο πρώτο ματς, όταν δεν είχε απαντήσεις στην πίεση του Τριφυλλιού και αναγκαζόταν σε ουκ ολίγες τυφλές "γιόμες" προς τον Κουλούρη ή τους δυο εξτρέμ του.

Είναι ένας πανέξυπνος φορ που ακόμη κι αν δεν σκοράρει, θα προβληματίσει με την παρουσία του όχι μόνο τον Μολέντο, αλλά και τους δύο αμυντικούς μέσους του Παναθηναϊκού. Το λάθος του Δικέφαλου θα είναι να στηριχθεί απόλυτα στον Πρίγιοβιτς: θα τον εξουθενώσει. Το σωστό για τον ΠΑΟΚ θα είναι να "χτίσει" το παιχνίδι του στον Ελβετό: θα πάρει τόσα όσα ίσως δεν φαντάζεται και θα κριθεί από την άμυνά του και την ευστοχία του αν η βραδιά θα γράψει "remontada" α λα Μπαρτσελόνα.

Ο ΚΥΖΑΣ ΚΑΙ Η ΤΟΥΜΠΑ

Last but not least η διαιτησία και οι συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα. "Θέατρο" ουδείς περιμένει και ουδείς θα δει. Από την "εκκλησία" όμως, έως την "ζούγκλα", η απόσταση είναι χαώδης. Η Τούμπα είναι η Νο 1 έδρα της Ελλάδας και μια από τις πιο συγκλονιστικές πανευρωπαϊκά όταν το πάθος, η αφοσίωση και η λατρεία περιορίζονται στην εξέδρα.

Είναι η χειρότερη έδρα της Ελλάδας και μια από τις χειρότερες στην Ευρώπη όταν ξεφεύγει από τα όρια και όλος ο απίστευτος ηλεκτρισμός και η ενέργεια μεγατόνων μεταφέρεται στον αγωνιστικό χώρο όχι εξ αποστάσεως (ακόμη και αντίπαλοι έχουν βιντεοσκοπήσει με τα κινητά τους τηλέφωνα την εξέδρα!), αλλά με... άλλου είδους ενέργειες.

Η "υποδοχή" χθες στο "Μακεδονία" δεν ήταν καλό δείγμα. Δεν... είθισται, ας το πούμε έτσι. Και ο Παναθηναϊκός πάει προκατειλημμένος για τον ρέφερι (Κύζας) για πρώτη φορά επί Ουζουνίδη, με τον οποίο έχει φάει σφαλιάρες, αλλά έχει πάρει και σπουδαίες νίκες, χωρίς να (πολυ)μιλά για διαιτησία πια. To ματς έχει το μπαρουτάκι του, ουδεμία σύγκριση με το προ μηνός 3-0. Μακάρι να μην ανάψει το φυτίλι.

* Follow me on Twitter: Seretinio