Θα έφτανε και στο σημείο αυτό ο Παναθηναϊκός. Να παίζει χωρίς τρία βασικότατα στελέχη του, χωρίς τα 2/3 των στελεχών της μεσαίας γραμμής του (Ζέκα-Πράνιτς και Σίλντενφελντ), αλλά όχι μόνο να νικά πανεύκολα χωρίς ευκαιρία του αντιπάλου, αλλά να κάνει και οικονομία δυνάμεων ενόψει του κρας τεστ με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι.

Ναι, αυτός ο χθεσινός Εργοτέλης, είναι για… υποβιβασμό. Μα, από την άλλη πλευρά, θέλετε να θυμηθούμε τον ΠΑΟ του πρώτου γύρου στα εκτός έδρας παιχνίδια του;

Εχτισε το σερί του 3Χ8=24 με ελάχιστες «χαλαρές» νίκες. Οι περισσότερες ήταν με μόχθο, με αγωνία, με ανατροπή, με ένταση ως το 94’. Μα η Κρήτη αναδεικνύεται στην δεύτερη καλύτερη «έδρα» του εφέτος. 3-2 με Πλατανιά και ΟΦΗ, 2-0 χθες τον Εργοτέλη. Τρεις εκεί. Κι άλλες δύο… όπου αλλού (Αγρίνιο και Τούμπα), εξαιρουμένου του «αόρατου» τρίποντου επί της διαλυμένης Νίκης Βόλου.

Ηταν ένα τρίποντο με πολλά μικρά «αφανή» για τους πολλούς οφέλη. Οι περισσότεροι στέκονται στο τρίποντο, την επιστροφή του Χρήστου Δώνη που μοίρασε και πάλι όσες κάθετες δεν περνούν όλοι οι υπόλοιποι χαφ του Παναθηναϊκού συνολικά, στο γκολ του Μπεργκ που φουλάρει για πρώτος σκόρερ, κυρίως στο καταπληκτικό δεξί με εξωτερικό (α λα… Ρομπέρτο Κάρλος ο μπαγάσας) του Αμπντούλ Ατζαγκούν. Αν το είχε πετύχει ο Σουηδός, ο Πέτριτς, ο Τσόρι, ο Φορτούνης, ο Κασάμι, ο Κλάους, ο Μακ, θα γράφαμε μια εβδομάδα γι’ αυτό το γκολ: αλλά αυτή είναι η μοίρα του «ρολίστα»…

Τα αφανή κέρδη εκτείνονται σε δύο άξονες. Πρώτος και σημαντικότερος: ήταν ευκαιρία να αισθανθούν περισσότεροι παίκτες μέλη ενεργά αυτής της αξιέπαινης προσπάθειας του δεύτερου γύρου. Να καταστούν κι αυτοί μέλη της επιτυχίας, να νιώσουν κομμάτι – έστω και μικρότερο – συμβολής στην επιτυχία. Ο ξεχασμένος μετά τον Ταυλαρίδη, Γιώργος Κουτρουμπής.

Ο Χρήστος Δώνης που έμοιαζε (και ήταν κατά κάποιον τρόπο) «τιμωρημένος» μετά τον αποκλεισμό από την Ξάνθη. Ο Βίκτωρ Κλωναρίδης με την ασίστ του στο πρώτο γκολ, παρά τις δύο χαμένες ευκαιρίες του. Οι αλλαγές: κυρίως ο Χάρης Μαυρίας, δευτερευόντως ο Ντέιβιντ Μέντες, που πιθανότατα θα αποχωρήσει το καλοκαίρι. Ο Σωτήρης Νίνης; Χμμμμ… Σε «σβηστό» ματς θα μπορούσε να τον βάλει νωρίτερα από το 87’ ο κόουτς που συνεχίζει ολοταχώς για δεύτερο σερί βραβείο του «κορυφαίου» της σεζόν στη Σούπερ Λίγκα.

Δεύτερο πεδίο κερδών: αυξάνεται ο συναγωνισμός για μια θέση στην ενδεκάδα, ενώ ταυτόχρονα ο Παναθηναϊκός κράτησε βενζίνη για το Περιστέρι στο β΄ ημίχρονο, βάζοντας την Τετάρτη και τέσσερα φρέσκα έμβολα στη μηχανή του: «Σίφο» - Ζέκα κυρίως και Πράνιτς δευτερευόντως (αν και, όπως πολλοί, έχω αμέτρητες ενστάσεις για την προσφορά συγκριτικά με την ποιότητά του). Και βεβαίως, ο θαυμάσιος Νίκος Καρέλης.

Ο MVP του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, αυτός που άλλαξε ολοκληρωτικά και μέσα σε μόλις δέκα λεπτά τη ροή, τη μορφή, τον ρυθμό και το αποτέλεσμα του ματς που διατήρησε την πίεση του Παναθηναϊκού προς τον Ολυμπιακό, χθες έμεινε στον πάγκο και δεν πήρε ούτε λεπτό συμμετοχής! Προφανώς, δεν πρόκειται να στραβομουτσουνιάσει (όπως άλλοι). Ούτε να γκρινιάξει, ούτε να θυμώσει. Προφανώς, του είχε μιλήσει ο Αναστασίου. Τον κρατάει για τα πιο δύσκολα.

Σε μια από τις τρεις αήττητες έδρες της κατηγορίας, εναντίον μιας βελτιωμένης, με ενθουσιασμό, τρεις νέους βασικούς και καινούριο προπονητή ομάδας, την οποία ο Παναθηναϊκός έχει νικήσει μόνο μία φορά σε πέντε αγώνες με τον Αναστασίου στον πάγκο. Παράδειγμα προς μίμηση ο «Hulk» για τα αποδυτήρια του Τριφυλλιού, όπου όλα φαίνονται ήρεμα αλλά δεν είναι (όπως σε καμία ομάδα του κόσμου) αγγελικά πλασμένα…

Μ’ αυτά και μ΄ αυτά, ο Παναθηναϊκός εδραιώνει στην κοινή γνώμη την εικόνα της καλύτερης ομάδας στον β΄ γύρο της σεζόν, όπως και πέρυσι. Της πιο φορμαρισμένης. Εκείνης που καταθέτει την ισχυρότερη ποδοσφαιρική ταυτότητα. Της πιο βελτιωμένης ανάλογα με τις συνθήκες κάθε αγώνα. Την εικόνα ενός συνόλου που έμαθε να προσέχει και αμυντικά, να νικά ακόμη και στην μέτρια/κακή ημέρα του, να επικρατεί καθαρά στα ντέρμπι, να διορθώνει τα λάθη της με τους «μικρομεσαίους».

Παίζει ασφαλώς ρόλο γι’ αυτή την εικόνα του Τριφυλλιού και η κάμψη διαρκείας του «δεν γνωρίζω πού πάω» ΠΑΟΚ και τα ανεπιτυχή αποτελέσματα σε συνδυασμό με «φτωχή» απόδοση του Ολυμπιακού σχεδόν σε όλα τα δύσκολα ματς με Περέιρα (ΠΑΟΚ, ΠΑΟ, δύο με ΑΕΚ, δύο με Ντνίπρο).

Ο Παναθηναϊκός κατά 99,99% δεν θα πάρει το πρωτάθλημα. Στη βαθμολογία της Σούπερ Λίγκας είναι σήμερα πρώτος και μάλιστα με διαφορά τριών βαθμών (!). Στην ουσία βρίσκεται στο «-1» και θα βρεθεί στο «-7» αν νικήσει ο Ολυμπιακός σήμερα την Ξάνθη και τον Πανθρακικό στο εξ αναβολής ματς. Λίγο η διαιτησία (στα ματς με Λεβαδειακό – Καλλονή – Πανιώνιο), λίγο η ποινή των τριών βαθμών, λίγο οι δικές του ανοησίες με κακή νοοτροπία/διαχείριση σε Φάληρο, Ξάνθη, Γιάννινα, Νέα Σμύρνη, του στερούν περισσότερες πιθανότητες για πρωτάθλημα.

Όμως ας μην ξεχνάμε: είναι η ομάδα με το τρίτο μπάζτετ στην κατηγορία (κατά 3/5 μικρότερο του Ολυμπιακού), με Στιλ/Ταυλαρίδη μοναδικές εξαιρέσεις στον κανόνα της «μη ουσιαστικής ενίσχυσης», μια ομάδα που δεν έχει κερδίσει βαθμούς από τη διαιτησία και το παλεύει με αξιοπρέπεια όπως μπορεί, με τα πολλά καλά και τα λιγότερα στραβά της.

Μια ομάδα που εκτός απίθανου απροόπτου θα χάσει το πρωτάθλημα, που αποκλείστηκε δικαίως και πεντακάθαρα στο Κύπελλο, που με αυτό το ρόστερ δεν μπορεί να κάνει υπέρβαση στην Ευρώπη. Μια ομάδα, όμως, η οποία ταυτόχρονα κερδίζει για δεύτερη διαδοχική σεζόν το «respect» από εκείνους που γνωρίζουν καλύτερα από εμάς. Τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές των ομάδων. Ακόμη κι αν ηττηθεί στο Περιστέρι ή στη Βέροια. Ρωτήστε τους και θα καταλάβετε.

• Follow me on Twitter: Seretinio