Το ευχαριστηθήκαμε όλοι. Επιτέλους, βρε παιδί μου, καθετες πάσες-ντρίμπλες – σουτ – γκολ. Ενίοτε και τακουνάκια – όπως του Μήτρογλου. Ενίοτε και ζογκλερικά με κεφαλιές τρέχοντας - σαν τα παιχνίδια της προπόνησης – όπως του Ταχτσίδη. Προφανώς, το χάρηκαν και οι παίκτες.

Ηταν από τα παιχνίδια που γουστάρεις να παίζεις επίθεση. Μέσα τα τρία “δεκάρια” και ο Μητρο-γκόλ, μέσα και οι Σάμαρης – Ταχτσίδης, των οποίων η θέση στην οποία μπορούν να αποδώσουν καλύτερα είναι ως “οκτάρια” και όχι ως αμυντικοί μέσοι. “Οσα βάλουμε και όσα φάμε”.

Ποδόσφαιρο αλάνας. 4-3 τελικά, θα μπορούσε να είναι και 5-4 και 6-6. Ωραίο, θεαματικό. Ειδικά για τελευταίο ματς αυτής της φάσης και απολαυστικό και χορταστικό για τα παιδιά και τους μπαμπάδες που πήγαν με θετική προδιάθεση στο Φάληρο. Αλλά με το “αλανιάρικο” ποδόσφαιρο, προκρίσεις δεν παίρνεις!

Βοήθησε και η Ουγγαρία για τον ρυθμό και τη μορφή του αγώνα. Οι Ρουμάνοι είχαν πάρει προβάδισμα από νωρίς στα Φερόε, άρα η κατάκτηση της δεύτερης θέσης ήταν ανέφικτη για την παρέα του Νέμεθ. Οσο για τους βαθμούς, προκειμένου να αναδειχθεί η Ουγγαρία καλύτερη τρίτη ομάδα και να πάρει απευθείας το εισιτήριο; Δεν συνυπολογίζονται, διότι αφαιρούνται οι πόντοι που παίρνουν οι “τρίτες” στα παιχνίδια τους με τον τελευταίο κάθε ομίλου. Και δυστυχώς, η Ελλάδα είχε μείνει και μαθηματικά ουραγός στον όμιλό της μετά την ήττα στη Βόρειο Ιρλανδία.

Συνεπώς, βουρ στον πατσά και οι Ούγγροι: 4-4-2 και πάμε να παίξουμε μπάλα. Οχι ποδόσφαιρο. Μπάλα. Οπως με την παρέα στην αλάνα τα παλιά ανέμελα και ωραία χρόνια. Πάμε με το ταλέντο. Εξι στην επίθεση... κι ας τους άλλους να τα βγάλουν πέρα πίσω στην άμυνα. Ωραίο για ένα ματς. Ιδανικό ίσως για το τελευταίο ματς μιας μίζερης πορείας. Απολαυστικό για τα ματάκια όλων που είχαν δει τρία γκολ σε εννέα παιχνίδια. Οχι όμως ταιριαστό σε ένα σοβαρό ποδοσφαιρικό σύνολο, από τη στιγμή που στο μαρκάρισμα και το πρέσινγκ και την “ανασταλτική” συνέπεια και ικανότητα, τα “δεκάρια” και οι δύο χαφ μένουν μετεξεταστέοι με κριτήριο τις απαιτήσεις του σύγχρονου football.

Αν υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι με τέτοιο σχέδιο θα μπορέσει η Ελλάδα να προκριθεί πρώτη ή θα πάει στα μπαράζ για το Μουντιάλ ούσα έστω δεύτερη, νομίζω ότι πλανάται. Ας επισημανθεί τώρα, στην ευφορία της νίκης με τα τρία “δεκάρια”, τώρα που πολλοί σκέφτονται ότι το θεαματικό είναι και αποτελεσματικό σε τουρνουά προκριματικών φάσεων. Αυτό το σχήμα θα μπορούσε (για μην πούμε ότι επιβάλλεται) να αντιμετωπίζει ομάδες επιπέδου Νήσων Φερόε και Γιβραλτάρ. Με έναν φορ, τρεις επιτελικούς μέσους που σκοράρουν και δύο χαφ οι οποίοι έχουν και κάθετη και γκολ, ανοίγουν πιο εύκολα οι άμυνες. Στα προκριματικά του Μουντιάλ, όμως, το πράγμα θα σοβαρέψει.

Το Βέλγιο των παικταράδων πολύ δύσκολα θα χάσει την πρωτιά και το απευθείας ταξίδι στη Ρωσία, βασικός στόχος της Ελλάδας θα πρέπει να είναι η δεύτερη θέση. Με αντιπάλους τη Βοσνία, την Κύπρο και την Εσθονία. Καλή κλήρωση. “Κληρονομιά” της... προηγούμενης εθνικής Ελλάδας που νικούσε και στα φιλικά για να παίρνει βαθμούς στο ranking της FIFA. Είχε μπολιαστεί με τη βαθμοθηρία και το “δεν χάνουμε με τίποτα” εκείνη η ομάδα. Ισως σε υπερβολικό βαθμό. Αλλά είχε ένα σχέδιο που υπηρετούσε. Τώρα, ποιο είναι το σχέδιο; Φορτούνης – Μάνταλος – Πέλκας στον πάγκο την Πέμπτη στη Βόρειο Ιρλανδία, Φορτούνης – Μάνταλος – Πέλκας βασικοί ταυτόχρονα τρεις ημέρες μετά; Ας σοβαρευτούμε...

Ο νέος προπονητής θα έχει μπόλικο χρόνο στη διάθεσή του. Για την ακρίβεια, έναν ολόκληρο χρόνο! Στις 4 Σεπτεμβρίου 2016 αρχίζει η προκριματική φάση για το Μουντιάλ, στις 7 Οκτωβρίου δίνει το πρώτο ματς η Ελλάδα (εναντίον της Κύπρου), λόγω ρεπό στην πρώτη αγωνιστική. Ενας χρόνος για φιλικά, για αξιολόγηση, για σχέδιο. Μέχρι τότε... ποιος ξέρει ποιοι θα διαφενετεύουν την ΕΠΟ. Μα αυτό, μικρή σημασία έχει.

Μεγαλύτερη σημασία έχει ότι ορισμένοι παίκτες θα έχουν έναν χρόνο ως βασικοί. Ο Φορτούνης με περισσότερες υποχρεώσεις και με τον θησαυρό εμπειριών του Τσάμπιονς Λιγκ στον Ολυμπιακό, ο Μάνταλος και ο Πέλκας πρώτη φορά βασικοί σε “μεγάλη” ομάδα Σούπερ Λίγκας, κάποια άλλα μεγάλα παιδιά θα μεγαλώσουν περισσότερο, κάποιοι νεότεροι θα “ψηθούν” περισσότερο. Ομως οι δοκιμές δεν θα πρέπει να κρατήσουν επ' αόριστον.

Αν υπάρχουν δύο τομείς στους οποίους πρέπει να δώσει βάρος ο νέος κόουτς, αυτοί είναι το “πώς παίζουμε” και το “ποιοι υπηρετούν το πώς παίζουμε”. Αν έχουμε τον Κολοβό, τον Γιαννιώτα, τον Κλωναρίδη και τον Πλατέλλα (δεν διαθέτουμε κι άλλους εξτρέμ...) σε κατάσταση ετοιμότητας και σε φάση ανοδική, τους καλούμε και τους βλέπουμε. Αν όχι, ας σκεφτούμε και το σχήμα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, δεδομένης της παρουσίας των Παπασταθόπουλου – Μανωλά – Κυριάκου Παπαδόπουλου.

Ο Κυριάκος είναι κατά τη γνώμη μου και ο παίκτης – κλειδί της επόμενης εθνικής Ελλάδας. Διότι άλλο “εξάρι” με τα δικά του προσόντα, δεν υπάρχει στο ρόστερ. Και σε σχήμα με τέσσερις στην αμυντική ζωνη, πάνω του πρέπει να χτιστεί η ανασταλτική λειτουργία που πάντα δίνει τις προκρίσεις, αν δείτε και το πώς προκρίθηκαν ομάδες όπως η Αγγλία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Iσλανδία, γιατί δυσκολεύτηκε η Γερμανία, γιατί προκρίθηκε η - ευνοημένη από το μακελειό στο Βελιγράδι - Αλβανία και πώς πιθανότατα θα μείνει εκτός Euro η Ολλανδία.

Ο Ρεχάγκελ και ο Σάντος πρώτα επέλεξαν τους παίκτες στους οποίους θα στηριχθούν και έπειτα αποφάσισαν για τον δρόμο που θα ακολουθήσουν σε επίπεδο τακτικής. Το βασικό λοιπόν για τον καινούριο προπονητή της εθνικής Ελλάδας θα είναι η δημιουργία του “κορμού” των 16-18 παικτών, ώστε να αρχίσουν να συγχρωτίζονται και να αισθάνονται ομάδα. Να μην είναι πλέον η εθνική “κέντρο διερχομένων”, ούτε όμως “κλειστό κλαμπ”, στο οποίο θα καλούνται παίκτες ανεξαρτήτως της απόδοσης και της φόρμας τους. Ολα, αυτά, βεβαίως, υπό την προϋπόθεση της απουσίας εξωγενών παραγόντων και επιδράσεων στις επιλογές του. Οσο για το “οπωσδήποτε ξένος” που έχει πει ο president Γκιρτζίκης; Την άποψή μου την έχω καταθέσει για την προτίμησή μου στον Αγγελο Αναστασιάδη, παρότι είχε αποτύχει παταγωδώς στον ΠΑΟΚ.

Υ.Γ. H πάσα του Πέτρου Μάνταλου προς τον Ταχτσίδη προτού “μπουμπουνήσει” το 2-2 ο “Ιταλός” είναι ό,τι πιο όμορφο και ευφυές είδα στα δέκα ματς της Ελλάδας στην προκριματική φάση.

* Follow me on Twitter: Seretinio