Mε όπλο της τους χαφ!

Ηταν ευχάριστη η ΑΕΚ εναντίον της Σεβίλλης. Είχε ενέργεια, συνέπεια, καλύψεις. Είχε ανεβάσματα από τους ακραίους μπακ της, είχε υπερπροσπάθεια από τον θαυμάσιο Χρήστο Αραβίδη, είχε εκπλήξεις από τον εκρηκτικό Βαγγέλη Πλατέλλα. Είχε δυο ταιριαστά δίδυμα που μάλλον δύσκολα θα «σπάσουν»: Κολοβέτσιος – Τζανετόπουλος, Γιόχανσον – Σιμόες. «Το πιο σημαντικό τετράγωνο» στο γήπεδο, όπως έλεγε ο Χενκ τεν Κάτε που έχει εργαστεί και σε μια Μπαρτσελόνα και κάτι παραπάνω ξέρει.

Ο παραμορφωτικός φακός από την μεστή εμφάνιση και το θετικό αποτέλεσμα εναντίον της λαμπερής κατόχου του Europa League, δεν κρύβει μικρούς κινδύνους. Και ως προς την… ανύψωση του πήχη των απαιτήσεων και για να «καμουφλαριστούν» οι ανάγκες της Ενωσης, από τα έξτρα κίνητρα, την εμφανή δίψα μπροστά στο κοινό της, την αύρα του καινούριου, του δυναμικού, του ωραίου.

Όμως η ΑΕΚ δείχνει μια «κανονική» ομάδα. Με αρχή – μέση – τέλος. Με προασανατολισμό και πλάνο επιθετικά, με σωστές κινήσεις χωρίς τη μπάλα, οι οποίες της έδωσαν τη δυνατότητα για κυκλοφορία της μπάλας, με αρκετές αδυναμίες αμυντικά, όχι όμως τόσες ώστε να προβληματίζουν υπερβολικά για το επίπεδο της Σούπερ Λίγκας. Διότι… γι’ αυτό το επίπεδο μιλάμε. Και για τον στόχο της Ευρώπης, όχι του τίτλου. Της Ευρώπης, ει δυνατόν και της κατάκτησης του Κυπέλλου. Για να αρχίσει να μεγαλώνει ξανά βήμα – βήμα.

Αναδύει αίσθηση εμπιστοσύνης ο Δέλλας. Όχι ως ο «Κολοσσός» που συμπαθούμε/εκτιμούμε όλοι και θα έχουμε για πάντα σε μια άκρη της καρδιάς και του μυαλού μας για το γκολ που έχει πανηγυριστεί πιο έντονα από τους περισσότερους Ελληνες στην ιστορία του αθλήματος στη χώρα μας. Προπονητής είναι, ως προπονητής αξιολογείται. Και ο τρόπος που μιλά, σε συνδυασμό με αρκετά απ΄ αυτά που μπορεί κάποιος να δει εντός αγωνιστικού χώρου, αναδύουν μία λέξη: αξιοπιστία. Θα φανεί στα δύσκολα…

Είναι μια ολοκαίνουρια ομάδα αυτή η ΑΕΚ, μην το ξεχνάμε. Και έχει πολύ δρόμο μπροστά της, διότι ο Ντίντακ (προορίζεται για βασικός αριστερός μπακ), ο Μπουονανότε (δεν έχω καταλάβει ακόμη καθαρά για πού προορίζεται δεδομένης της παρουσίας του Βάργκας και της επιστροφής του Μάνταλου), ίσως ένας καινούριος εξτρέμ ή και φορ, θα μπουν στο ενωσίτικο τριπάκι με ελάχιστο χρόνο προσαρμογής. Μπαρόχα, Αρθο, Γκάλο, Σιμόες, Βάργκας, Τζιμπούρ, Ντίντακ, Μπουονανότε και πιθανώς 1-2 ακόμη: πολλοί νέοι! Όμως έχει ένα μεγάλο ατού η Ενωση εφέτος. Το ατού που είχε και ο Παναθηναϊκός του Αναστασίου πρόπερσι, με τις 11 μεταγραφές. Δεν παίζει Ευρώπη.

Περισσότερος χρόνος για δουλειά στα Σπάτα. Για καθημερινή, πολύτιμη δουλειά. Λιγότερα ταξίδια, περισσότερη συγκέντρωση στα λίγα και καλά: ένα ματς την εβδομάδα. Αποφυγή πολυεπίπεδης φθοράς από τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις. Και της κόπωσης και των τραυματισμών και των συνεπειών από βαριές ήττες και σφαλιάρες (media – οπαδοί – διοίκηση). Ευνοϊκά όλα αυτά για μια νέα ομάδα με φαινομενικά καλές ισορροπίες στο «ξένοι – Ελληνες» και στις ηλικίες της.

Ακόμη μεγαλύτερο όπλο της; Ποδοσφαιρικό. Η μεσαία γραμμή της. Για μένα, αυτή τη στιγμή πληρέστερη από του Παναθηναϊκού (τουλάχιστον μέχρι να γιάνει ο Εσιέν) και του ΠΑΟΚ, του Ατρόμητου και του Αστέρα Τρίπολης. Μπορεί να κάνω λάθος. Αυτό βλέπω όμως. Με Σιμόες - Γιόχανσον, με Κορδέρο – Ανάκογλου, με Βάργκας – Μάνταλο και τον Μπουονανότε που… έρχεται. Γεμάτη! Θα είναι το πλεονέκτημά της κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αν αξιοποιήσει και την απουσία της από την Ευρώπη για να παίζει με μεγάλη ένταση που θα βγαίνει μόνο από τις έντονες προπονήσεις, να το θυμηθείτε, θα πατάει πολύ καλά μέσα στο γήπεδο.

Προβλήματα; Δεν ξέρω τον Μπαρόχα, θα τον δούμε στην εστία. Ούτε τον Ντίντακ. Ο Αραβίδης θα «κολλήσει» περισσότερα από 10 γκολ αν παίζει εντός περιοχής. Αν παίζει εξτρέμ, δεν γνωρίζω. Μα είναι από τα παιδιά που παίζουν για την ομάδα. Μπαρμπόσα; Χμμμ. Γενικά, στους εξτρέμ, υπάρχει ένα θέμα, δεν ανάγεται όμως στο όριο του «προβλήματος». Επαναλαμβάνουμε: για τη Σούπερ Λίγκα μιλάμε. Και στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ θα κληθεί να σπάσει πολλές άμυνες. Εχει Αραβίδη – Πλατέλλα- Μπαρμπόσα, έχει την πάσα και την ντρίμπλα και το γκολ από Μάνταλο- Βάργκας-Μπουονανότε: ποιος θα πρωτοπαίζει; Κι αν αποκτηθεί και σέντερ φορ μαζί με τον Τζιμπούρ; Για να δούμε τον «Τράι» στο management χαρακτήρων.

Διότι το νόμισμα «1 ματς την εβδομάδα» δεν έχει μόνο την κορώνα. Εχει και τα «γράμματα»: μόνο 90 λεπτά, μόνο για 14 παίκτες κάθε εβδομάδα. Αλλα ο Δέλλας – μην το ξεχνάμε – έχει κάνει αποδυτήρια με Τότι και Κασάνο, με Καφού και Μοντέλα, με Κίβου και Μεξές, με Πανούτσι και Εμερσον, με Αλνταϊρ και Σάμουελ, με Πεπ Γκουαρδιόλα και Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Και με allenatore Φάμπιο Καπέλο. Για να δούμε αν και πώς θα του «κουνηθεί» κάποιος…

Follow me on Twitter: Seretinio