X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Μεταγραφές στην τελική ευθεία

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τις ανάγκες του ελληνικού «Big – 4» δέκα ημέρες πριν από τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου.

Φτάσαμε, λοιπόν, στην τελική ευθεία. Δέκα ημέρες πριν από τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου και ενώ η σεζόν έχει ξεκινήσει και για τους τέσσερις «μεγάλους», λόγω των υποχρεώσεών τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σαφές και πανθομολογούμενο είναι πως ο προγραμματισμός ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού ήταν καλύτερος από του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.

Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματά τους και την εικόνα τους στα προκριματικά του Champions και του Europa League. Και αποδεικνύεται από το ότι ο πρωταθλητής και η Ενωση (ειδικά οι Ερυθρόλευκοι που πωλούν και έναν παίκτη κάθε εβδομάδα) ακόμη «ψάχνονται» πολύ περισσότερο από τον Δικέφαλο του Βορρά και τους Πράσινους. Επιχειρούμε την καταγραφή των δεδομένων και… διαφωνούμε σε αρκετά με ορισμένες αποφάσεις προπονητών και διοικούντων και στους τέσσερις που θα διεκδικήσουν τους δύο εγχώριους τίτλους…

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Στόπερ, επιθετικός και μπλέξιμο

Δεν έχει πρόβλημα αριθμητικά, αλλά ποιοτικά. Στόπερ δεν έχει αποκτήσει. Ο Ντε λα Μπέγια δεν είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής από τον Μαζουακού, γι’ αυτό και παίζει στην Ελλάδα, ενώ ο προκάτοχός του στην Premier League. O Mαρτίνς δεν είναι καλύτερος του Κασάμι. Ο Φιγκέιρας δεν φαίνεται ικανότερος αμυντικά του Σαλίνο. Το ζητούμενο, όμως, είναι αν οι καινούριοι μπορούν να προσφέρουν περισσότερα από τους «πρώην» κι ας μην είναι ανώτερου επιπέδου απ’ αυτούς που αποχώρησαν.

Ίδιο είναι και το ζητούμενο για τον Μάρκο Μαρίν, ο οποίος θα αποκτηθεί για τη θέση του Τζίμι Ντουρμάζ στο αριστερό «φτερό». Μιλάμε για έναν παίκτη που έχει στην καριέρα του με Βέρντερ, Γκλάντμπαχ, Σεβίλλη, Τσέλσι, Αντερλεχτ, Φιορεντίνα, Τραμζοσπόρ 69 ματς ως «δεκάρι», 64 ως αριστερός εξτρέμ, 49 ως δεξιός εξτρέμ, 30 ως «μέσα αριστερά», 14 ως «δεύτερος επιθετικός»: παίζει παντού!

Στο δια ταύτα. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε έναν στόπερ. Ηγετικό και ταχύ. Αυτά πρέπει να είναι τα δυο βασικά χαρακτηριστικά του, αν και για να είμαι ειλικρινής δεν έχω αντιληφθεί ποιον εκ των Σιόβα – Ντα Κόστα – Μποτία προορίζει ο κόουτς Μπέντο για παρτενέρ του. Επίσης δεν είναι σαφές τι θέλει να κάνει ο Ολυμπιακός στην επιθετική γραμμή του. Να πουλήσει τον Ιντέγε ή τον Πουλίδο; Η΄ εκείνον που θα φέρει την καλύτερη προσφορά; Αν πουλήσει έναν εκ των δύο, χρειάζεται δύο επιθετικούς! Έναν στο στυλ αυτού που θα φύγει (ψηλός ή «περιφερειακός») και έναν συμπληρωματικό του. Αν είχε αποκτηθεί ο Νιλμάρ, μαζί με Πουλίδο και Ιντέγε, ο Ολυμπιακός θα ήταν «Ο.Κ.» με τη συγκεκριμένη τριάδα.

Εφόσον λόγω Φορτούνη δεν θα παίζει με 4-3-3, δύο είναι οι πιθανές διατάξεις του. 4-4-2 με «διαμάντι» (δεν το έχει δοκιμάσει ο Μπέντο και «χλωμό» το βλέπω για Πορτογάλο προπονητή, αν και είναι ιδανικό για πολλά ματς ελληνικού πρωταθλήματος) και 4-2-3-1, στο δρόμο που χάραξε ο Μάρκο Σίλβα. Σ’ αυτές τις διατάξεις, δεδομένης της παρουσίας Μιλιβόγεβιτς – Ζντιέλαρ στο «6» και Καμπιάσο – Μαρτίνς – Μπουχαλάκη δίπλα στον αμυντικό μέσο, πρόβλημα αριθμητικό στη μεσαία γραμμή (Φορτούνης – Τσόρι «δεκάρια») δεν υφίσταται. Ούτε στους ακραίους με Μαρίν, Πάρντο, Σεμπά και Μανθάτη, στον οποίο πρέπει να δοθούν παιχνίδια. Ωστόσο, μια επιπρόσθετη μεταγραφή εξτρέμ δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα.

ΠΑΟΚ

Ένας επιθετικός, αλλά τι επιθετικός;

Η πληρέστερη ομάδα στη μεσαία γραμμή. Λάθος ότι διώχνει και Κάτσε και Τζιόλη. Έπρεπε να κρατήσει έναν εκ των δύο. Πιθανότατα τον Τζιόλη, επειδή έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από Τσίμιροτ, Κάνιας, Χαρίση, Σάκχοφ και είναι πιο έμπειρος από όλους. Σωστά δομημένο ρόστερ στην άμυνα με τα ζευγάρια των ακραίων μπακ του (Μάτος – Κίτσιου δεξιά, Λέοβατς – Γιαννούλης αριστερά) και των στόπερ του (Βαρέλα, Κρέσπο, Τζαβέλλας, Μαλεζάς). Επιλογές έχει και στο «δεκάρι» αν θέλει να παίξει με 4-4-2 ή με 4-2-3-1 (Μπίσεσβαρ, Πέλκας, Σάκχοφ) και στους εξτρέμ του (Τζάλμα Κάμπος, Γκάρι Ρονγτρίγκες, Ζάιρο αν μείνει τελικά). Ο Φακούντο Περέιρα κυρίως και οι Κουλούρης – Μυστακίδης δευτερευόντως μπορούν να δώσουν λύσεις στην επίθεση.

Αν ο ΠΑΟΚ πάρει επιθετικό, λογικά θα μειωθεί ο χρόνος συμμετοχής των δύο νεαρών Ελλήνων. Και θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στην επιλογή του. Όχι μόνο για τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά του, τα οποία θα πρέπει να είναι «συμπληρωματικά» και διαφορετικά από του Αθανασιάδη και των υπόλοιπων επιθετικών. Αλλά και για τη νοοτροπία του και τη συμπεριφορά του, ώστε να μην δημιουργεί προβλήματα αν μένει στον πάγκο, αφού ο ΠΑΟΚ παίζει με έναν φορ (4-3-3 συνήθως ή και 4-2-3-1). Εκ πρώτης όψεως αυτό που λείπει στην επίθεση του ΠΑΟΚ είναι ένας σωματώδης, γκολτζής επιθετικός. Αν όμως θελήσει να πάρει έναν φορ σαν τον Κλάους, ας φροντίσει να είναι πιο ταχύς από τον πρώτο σκόρερ του Δικέφαλου. Δύσκολος ορισμός σε σταυρόλεξο!

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Χαφ θέλει, όχι εξτρέμ

Φαίνεται ότι ο Στραματσόνι θέλει κεντρικό αμυντικό (Σίλντενφελντ, Σάμπα, Καμπιονάτο), αν ο Παναθηναϊκός προκριθεί επί της Μπρόντμπι (σε διαφορετική περίπτωση πιθανώς να μην γίνει μεταγραφή λόγω οικονομικών). Αν πάρει στόπερ, θα είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός αποκτά τρεις κεντρικούς αμυντικούς στην ίδια μεταγραφική περίοδο: Ιβανόφ, Ρέις και τον καινούριο. Προφανώς, κάτι δεν έχει πάει καλά στο πλάνο για τη συγκεκριμένη θέση… Έχει ήδη και Μολέδο – Κουτρουμπή, δεν υπολογίζει τον Τελάντερ διότι δεν μπορεί να ξέρει ούτε αν θα γιάνει οριστικά, ούτε αν και πότε θα προκύψουν και πάλι προβλήματα στα πέλματα του Δανού κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Αν αποκτηθεί στόπερ, θα είναι δείγμα κατεύθυνσης προς διάταξη με τρεις κεντρικούς αμυντικούς (3-4-3 και 3-5-2) όχι μόνο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, αλλά και στο πρωτάθλημα! Ο Ιβανόφ ήταν δική του επιλογή, ο Ρέις που αποκτήθηκε ως εναλλακτική λύση για τρεις θέσεις (στόπερ, αμυντικός μέσος, δεξιός μπακ) του Ζιλμπέρτο Σίλβα. Το βασικό πρόβλημα του Στραματσόνι είναι οι μάχες στον αέρα, όπου θεωρεί ότι η ομάδα του υστερεί αμυντικά. Δεν έχει άδικο, διότι ούτε οι αμυντικοί χαφ του Ζέκα – Λεντέσμα, ούτε οι ακραίοι μπακ χαφ του Μέστο – Χουλτ είναι… πρώτο μπόι.

Όμως αριθμητικά έλλειψη ο Παναθηναϊκός έχει στη μεσαία γραμμή, όχι στο κέντρο της άμυνας. Ειδικά στην περίπτωση που παραχωρηθεί (με δανεισμό ή πώληση) ο «παγωμένος» Μεχντί Αμπέντ, ο οποίος δεν δηλώθηκε ούτε στη λίστα της UEFA, αποκλείστηκε ακόμη και από την αποστολή για το φιλικό με την Ομόνοια. Με Ζέκα – Λουντ – Γουακάσο και τον 34χρονο Λεντέσμα, ο οποίος χρειάζεται προσεκτική διαχείριση όσο συνεπής επαγγελματίας κι αν είναι, η χρονιά δεν «βγαίνει» με Ευρώπη – πρωτάθλημα – Κύπελλο. Θα δημιουργηθεί σίγουρα πρόβλημα κάποια στιγμή κι ας λογίζεται ο Κουτρουμπής ως «εν δυνάμει» αμυντικός μέσος στο σχέδιο του Στραματσόνι. Ο νεαρός Στάικος δεν υπολογίζεται παρά μόνο για «ελαφρά» ματς Κυπέλλου και ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ένα (αναπληρωματικό) «εξάρι», που θα μπορεί να αγωνίζεται και ως «οκτάρι».

Αντιθέτως, δεν χρειάζεται εξτρέμ, στην περίπτωση πώλησης του Βίκτωρα Κλωναρίδη. Έχει τον Ιμπάρμπο, έχει και τους Μπουμάλ – Βλαχοδήμο για αναπληρωματικούς. Αν φύγει ένας εκ των δύο, τότε ναι. Όχι όμως παίκτη που θα έρθει για βασικός, όπως ο Εμποκού, αλλά παίκτη που θα έχει συμβιβαστεί με την ιδέα της «εναλλακτικής λύσης». Διότι με Μπεργκ, Ιμπάρμπο, Γουακάσο, Λέτο, Ρινάλντι, Mπουμάλ, Βλαχοδήμο και έναν «Εμποκού», πιθανότερο είναι το πρόβλημα διαχείρισης και τα στραβομουτσουνιάσματα στα αποδυτήρια, παρά το όφελος εντός αγωνιστικού χώρου.

ΑΕΚ

Οπωσδήποτε χαφ και στόπερ

Ο «καναπές» στην Ευρώπη μειώνει τις απαιτήσεις για rotation. Και πολλαπλασιάζει τις απαιτήσεις για νίκες στο πρωτάθλημα, ειδικά μετά και την περυσινή πορεία μέχρι και την πανάξια κατάκτηση του Κυπέλλου. Η μη απόκτηση μέσου, ο οποίος θα μπορεί να παίξει και ως αμυντικός χαφ και ως «οκτάρι» σε 4-2-3-1 είναι από τις σημαντικότερες μεταγραφικές κακοτεχνίες όλου του καλοκαιριού στη Σούπερ Λίγκα. Σκεφτείτε μόνο ότι τέτοιου είδους παίκτη είχε πάρει (σωστά!) πέρυσι τον Ιανουάριο η Ένωση, τον άτυχο Μπρούνο Ζουκουλίνι. Και δεν έχει πάρει εφέτος, παρότι οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες!

Ακόμη δεν έχει λύσει το συμβόλαιο του ανενεργού Κορδέρο και στηρίζεται σε Λαμπρόπουλο – Τζανετόπουλο ως «εναλλακτικές» των Σιμόες – Γιόχανσον. Χρειάζεται οπωσδήποτε έναν μέσο σαν τον Ζουκουλίνι ως εναλλακτική λύση. Σωστά νομίζω ο Κετσπάγια θέλει και έναν επιπλέον κεντρικό αμυντικό (ει δυνατόν αριστεροπόδαρο), στην περίπτωση που ο Τσιγκρίνσκι τραυματιστεί ή χρειαστεί ανάσες.

Δεν χρειάζεται κατά τη γνώμη μου μεταγραφή στη θέση του Μπαρμπόσα. Ας ξοδέψει τα χρήματα από την πώλησή του για μέσο και στόπερ. Με Βάργκας – Πατίτο – Πλατέλλα εξτρέμ, Μάνταλο – Μπακασέτα πίσω από τον Αλμέιδα (Πέκχαρτ για αλλαγή) και Χρήστο Αραβίδη για όλες τις θέσεις της επίθεσης, μια σεζόν χωρίς ευρωπαϊκές υποχρεώσεις βγαίνει χωρίς προβλήματα. Αν συμμετείχε στους ομίλους του Europa League, θα χρειαζόταν και έναν επιπλέον εξτρέμ.

  • Follow me on Twitter: Seretinio

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ