Nα πούμε ότι θα πετύχει ή θα αποτύχει ο Μπουμάλ στον Παναθηναϊκό, θα ήταν ανόητο. Ο Αμπέντ του 2013, όταν δεν τον ήξερε κανείς στην Ελλάδα, ήταν ένας υπέροχος χαφ για τα δεδομένα της Σούπερ Λίγκας. Ο Αμπέντ του 2015 που τον ποθούσαν όλοι οι Πράσινοι είναι τρία – τέσσερα επίπεδα κάτω από τον εφετινό Γιόχανσον: Αρκεί αυτό το «φρέσκο» παράδειγμα για να αποφεύγονται οι προβλέψεις ως προς τον βαθμό επιτυχίας και αποτυχίας μιας μεταγραφής. Διότι όταν ένας παίκτης δεν είναιtopεπιπέδου, είναι το περιβάλλον αυτό που δημιουργεί τις συνθήκες επιτυχίας ή αποτυχίας. Είναι η ίδια η ομάδα.

Ο Μπουμάλ δεν είναιtopεπιπέδου. Και από ομάδα στην οποία οι νέοι παίκτες αναδεικνύονται, προοδεύουν ατομικά, προσθέτουν στοιχεία στο παιχνίδι τους (θυμηθείτε Ελληνες της Ακαδημίας και Καρέλη – Κλωναρίδη τη σεζόν 2013-2014), ο Παναθηναϊκός εξελίχθηκε σε ομάδα όπου οι παίκτες «χάνονται», αν αναλογιστούμε τι συμβαίνει με τις εφετινές μεταγραφές του. Ουδείς έδωσε αυτό που μπορούσε, ουδείς βελτιώθηκε. Ούτε οι «έτοιμοι» Σάντσεθ - Εσιέν – Βέμερ, ούτε οι εξελίξιμοιAμπέντ - Λουντ – Τελάντερ – Καλτσάς.

Σε «άρρωστο» περιβάλλον είναι ευκολότερο να «αρρωστήσεις». Να «προσβληθείς». Ο σούπερ γίνεται «καλός», ο «καλός» γίνεται «μέτριος», ο «μέτριος» γίνεται «κακός». Σε υγιές περιβάλλον, ισχύει το αντίστροφο. Μπήκαν κάποια πράγματα σε νέα βάση με τον Στραματσόνι, πήραν περισσότερες ευθύνες οι Φύσσας – Βόκολος, μα το περιβάλλον στο Τριφύλλι υγιές δεν είναι ακόμη. Μακάρι για τον 26χρονο Καμερουνέζο να καταστεί η εφετινή εξαίρεση στον κανόνα. Στο γήπεδο θα φανούν τα πάντα. Πριν από το γήπεδο, έχουμε και λέμε…

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

* Ο Μπουμάλ είναι επιλογή των Φύσσα – Βόκολου. Ο Στραματσόνι άναψε το πράσινο φως αφού τον παρακολούθησε σεdvdκαι εφόσον ασφαλώς ήθελε έναν παίκτη με τα δικά του χαρακτηριστικά ως εξτρέμ.

* Μάνατζερ του παίκτη είναι ο Στράτος Φαφαλιός, μάνατζερ και του νεαρού στόπερ Στέφανου Ευαγγέλου, τον οποίο ο Παναθηναϊκός είχε αποκτήσει το καλοκαίρι από τον Πανιώνιο αντί 300.000 ευρώ. Ρόλο στη μεταγραφή έπαιξε και η σούπερ σχέση Γκαγκάτση - Φύσσα από την εθνική ομάδα.

* Πρόκειται για την ακριβότερη μεταγραφή «εσωτερικού» του Παναθηναϊκού στην εποχή Αλαφούζου. Για την ακρίβεια, επί Αλαφούζου ο Παναθηναϊκός χρήματα για παίκτη έχει δώσει μόνο στον Πανιώνιο (και κάτι «ψιλά» στον Ατρόμητο για τον Στάθη Ταυλαρίδη), με αυτές τις δύο μεταγραφές. Όλες οι άλλες αγορές του ήταν από ομάδες του εξωτερικού!

* Ισως, μάλιστα, να είναι και η ακριβότερη από όλες τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού επί Αλαφούζου! Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τα χρήματα που δόθηκαν στην Νιουκάστλ για τον Αμπέντ και σε Ελσίνκι-Ααλμποργκ για Λουντ – Τελάντερ αντίστοιχα, ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε με ακρίβεια.

* Πρόκειται για ένα άκρως συμφέρον για τον Πανιώνιοdeal, δεδομένου ότι ο Μπουμάλ μένει ελεύθερος το καλοκαίρι. 350.000 ευρώ σε τρεις δόσεις (150+100+100),plusέξτρα χορηγία του Αλαφούζου (από τους Κυανέρυθρυς έλεγαν συνολικής αξίας 200.000 ευρώ),plusτο δικαίωμα απόκτησης ενός παίκτη από τον Παναθηναϊκό! Αν δε, αυτός ο παίκτης (Χουχούμης ή Τρανταφυλλόπουλος, ο Δώνης δεν θέλει και δεν τον θέλουν) πάει στην Πλατεία με συμφωνία «α λα Ρισβάνης» (ελεύθερος με ποσοστό μεταπώλησης και δικαίωμα ισόποσης προσφοράς αν κάνει πρόταση κάποιος «μεγάλος») μιλάμε για το…dealτης πενταετίας για τον «Ιστορικό».

* Τα λεφτά που δόθηκαν αυξάνουν σε μεγάλο βαθμό τον πήχη των απαιτήσεων για τον 26χρονο παίκτη. Επισημαίνεται ότι ήδη στο «value formoney» ΟΛΕΣ οι εφετινές μεταγραφές του Παναθηναϊκού είναι (και λόγω απόδοσης και λόγω τραυματισμών) στο «μείον». Με «εκκωφαντικές» τις περιπτώσεις του Εσιέν και του Αμπέντ!

* Πιο σημαντικό απ’ όλα είναι αυτό που είπε ο Μαρίνος Ουζουνίδης: « Είναι πολύ σημαντικό για να αναδείξει ένας παίκτης το ταλέντο του να ξέρει η ομάδα ΓΙΑΤΙ τον παίρνει και να υπάρχει η κατάλληλη διαχείριση και φιλοσοφία για να υποστηρίξει την επιλογή της”.

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ

* Ο Μπουμάλ μπορεί να παίξει και στις τρεις θέσεις της επίθεσης σε σχήμα με έναν φορ (4-2-3-1) και στις δυο πτέρυγες στο 4-3-3 και στο flat4-4-2. Θα τον δείτε και παρτενέρ του Μπεργκ αν πωληθεί ο Νίκος Καρέλης (αριστεροπόδαρος και ταχυδυναμικός, αλλά με καλύτερη τεχνική από το «κοπέλι»).

* Eίναι ικανότατος στο «1Vs1», δυνατός στις προσωπικές μονομαχίες, ντριμπλέρ, διεισδυτικός. Και ομαδικός! Περισσότερεςoι ασίστ του εφέτος (6) από τα γκολ του (4).

* Δεν θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής στην Αθήνα και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι ευτυχισμένος που πάει στον Παναθηναϊκό, το ήθελε πολύ, ήταν ο ίδιος εξ αρχής το σημαντικότερο «όπλο» του Τριφυλλιού για την απόκτησή του. Η δίψα του είναι δεδομένη και επειδή προορίζεται για βασικός, θα έχει άμεσα και ρόλο στην καινούρια ομάδα του.

* Δεν είναι «περίεργος» ως χαρακτήρας, δεν έχει δημιουργήσει προβλήματα στα αποδυτήρια του Πανιώνιου, ούτε έχουν καταγραφεί εξωγηπεδικές «αταξίες».

* Δεν έχει αντιμετωπίσει πολύ σοβαρά προβλήματα τραυματισμών, μακάρι να είναι τυχερός και στον Παναθηναϊκό όπου εφέτος έχουν εμφανιστεί τεράστια προβλήματα στην πρόληψη των τραυματισμών και στην αποκατάσταση των παικτών που κατά καιρούς βγαίνουν νοκ άουτ.

ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ

* Οι καλύτερες εμφανίσεις του είναι σε «ανοιχτό» γήπεδο. Με τον Πανιώνιο να παίζει στην κόντρα. Με διαθέσιμο χώρο να τρέξει, να πάει στο «1Vs1» , να βρει ανοιχτές άμυνες. Με τον Παναθηναϊκό θα βρει τις περισσότερες άμυνες κλειστές απέναντί του.

* Είναι επιπόλαιος στην τελική προσπάθεια. Ικανός να βάλει το πιο εντυπωσιακό γκολ (θυμηθείτε το περυσινό στον Στιλ και το εφετινό στον Μπαρόχα) και να χάσει το πιο εύκολο (πολύ χαρακτηριστικό το τετ α τετ με τον Γκορμπούνοφ στο Περιστέρι πριν από λίγες ημέρες).

* Πολλές φορές περιμένει τη μπάλα στα πόδια για να ξεκινήσει την προσπάθειά του και είναι χαρακτηριστικό που καλείται να βελτιώσει: η σωστή κίνηση στο χώρο. Δεν την έχουν πολλοί. Το κάνει συχνά, αλλά δεν είναι στοιχείο του ποδοσφαιρικούdnaτου. Αν τα καταφέρει, θα κάνει πολλές ζημιές διότι είναι εκρηκτικός και λόγω σωματοδομής δεν πέφτει εύκολα στις μονομαχίες.

* Με τον Ουζουνίδη, ο Μπουμάλ παρουσίασε αξιοσημείωτη πρόοδο τακτικά, αλλά με τον Στραματσόνι ίσως τα βρει σκούρα, διότι ο Ιταλός ζητά καιpressing, έχοντας δείξει σε ορισμένες περιπτώσεις (Νίνης, όχι όμως και Πράνιτς!) ότι αφήνει και στον πάγκο και στην κερκίδα τον «ανυπάκουο» σ’ αυτόν τον τομέα παίκτη.

* Στον Πανιώνιο ήταν από τα πρώτα βιολιά. Και ευκαιρίες να έχανε που λέει ο λόγος, δεν έμπαινε στο «μικροσκόπιο». Στη «μεγάλη» ομάδα, οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Και ταmediaκαι ο συναγωνισμός για μια θέση στην 18άδα και στην 11άδα, ειδικά από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός από τον Αύγουστο είναι εκτός Ευρώπης. Μεγαλύτερες οι απαιτήσεις, αυστηρότερη η αξιολόγηση. Αν θέλει να πετύχει, πρέπει να καταθέσει και αγωνιστικό εγωισμό.

Follow me on Twitter: Seretinio