Να μην πάθουμε και τίποτα

Κακά τα ψέματα, δεν είναι ένα Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός όπως τα περισσότερα στη Λεωφόρο. Θυμίζει κάπως το ματς της σεζόν 2013-2014. Όταν ο Παναθηναϊκός του Αναστασίου και του Νταμπίζα ακόμη χτιζόταν, οι οπαδοί είχαν συμβιβαστεί με τη "μεταβατική περίοδο" στην οποία οι Πράσινοι δεν επρόκειτο να διεκδικήσουν τον τίτλο και οι Ερυθρόλευκοι είχαν πάρει τη μοναδική (!) νίκη τους στη Λεωφόρο εντός αγωνιστικού χώρου (και όχι "στα χαρτιά") σε ματς πρωταθλήματος, μετά την επιστροφή του Τριφυλλιού στο "Απόστολος Νικολαϊδης", το 2000.

Ο Μήτρογλου παίζει πια στη Μαρσέιγ, ο Μπεργκ στην Αλ Αϊν, ο Καπίνο παίζει πια στον Ολυμπιακό, ο Ρισβάνης στον Ατρόμητο, ο Μανωλάς στη Ρόμα. Από εκείνο το 0-1, μόνο ο Γιώργος Κουτρουμπής έχει... διασωθεί. Ουδείς από τους 25 που είχαν χρησιμοποιήσει ο Αναστασίου και ο Μίτσελ φορούν πλέον πράσινη ή ερυθρόλευκη φανέλα. Οι δυο ομάδες ανακατασκευάστηκαν συγκριτικά με την περυσινή σεζόν, αμφότερες "ψάχνονται" στα μέσα του α' γύρου, μετά από τραυματισμούς, αλλαγές ή και πολύ σημαντικότερα ζητήματα, όπως η αποχώρηση του Γιάννη Αλαφούζου και η αλλαγή Χάσι/Λεμονή.

Θεωρητικά περιμένουμε "κλειστό" παιχνίδι. Έτσι παίζει ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο, χωρίς τον Μπεργκ πια, δίχως τους υπέροχους αυτοματισμούς του περσινού β΄ γύρου. Με πίεση παντού, με στόχο να μη δίνει ευκαιρίες στον αντίπαλο, με βελτιωμένη πλέον φυσική κατάσταση και με την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα του αν εξαιρέσει κάποιος τον Τσάβες. Με υπομονή έπαιξε και ο Ολυμπιακός εναντίον του ΠΑΟΚ. Ξέρει ο Λεμονής τι γίνεται. Ξέρει ότι τώρα "χτίζει". Και για να "χτίσει" χρειάζεται τα αποτελέσματα ως θεμέλια. Θέλει πιο συμπαγή ομάδα, που δεν θα τρώει τα γκολ σαν φιστίκια και θα νικά έστω με λιγότερες ευκαιρίες από την εποχή Χάσι.

Συνεπώς, πάντα μιλώντας "φιλολογικά", θα προκαλέσει μεγάλη έκπληξη αν δούμε ανοιχτό παιχνίδι. Αντιθέτως, ας είμαστε προετοιμασμένοι για πολύ δυνατές μονομαχίες, για ποδοσφαιρικό "ξύλο", για μεγάλες δυσκολίες στον πειθαρχικό έλεγχο, όπως είχε και ο Κομίνης στο Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ. Δεν αναμένουμε ένα ντέρμπι σαν το ΑΕΚ – Ολυμπιακός. Όμως, όπως η κάλπη, έτσι και η σέντρα, ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου γεννήσει! Ας επιχειρήσουμε να καταγράψουμε τα βασικά πλεονεκτήματα κάθε αντιπάλου, δεδομένου ότι οι αδυναμίες τους είναι πιο εμφανείς σε όλους μας...

ΤΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

• Στην έδρα του με τον Ουζουνίδη στον πάγκο τα βγάζει πέρα και σε δύσκολες καταστάσεις. Είναι αήττητος στη Λεωφόρο σε πρωτάθλημα – Κύπελλο με τον 49χρονο κόουτς στον πάγκο του (20-3-0), δέχθηκε γκολ από τον Περόνε πριν από μία εβδομάδα (ΑΕΛ), για πρώτη φορά μετά από δέκα μήνες! Ζητάει πάντα πίεση από τους εξτρέμ στους αντίπαλους ακραίους μπακ, έχει καλά ποσοστά κατοχής μπάλας, θα παίξει και ο Μολέντο που είναι κομβικός στην αμυντική γραμμή του...
• Ειδικότερα στα ντέρμπι ο Ουζουνίδης έχει τον τρόπο του. Πέρυσι δεν δέχθηκε γκολ εντός έδρας ο Παναθηναϊκός σε 9 ώρες ποδοσφαίρου, από Ολυμπιακό (1-0), ΑΕΚ (0-0 και 1-0 play offs), ΠΑΟΚ – Κύπελλο (2-0), ΠΑΟΚ – πρωτάθλημα (1-0), ΠΑΟΚ play offs (1-0 με αποβολή και διακοπή).
• Παρά τα οικονομικά προβλήματα και τη δεδομένη ανασφάλεια για το μέλλον, ο βαθμός συσπείρωσης στα αποδυτήρια είναι υψηλός. Δεν είναι "σκορποχώρι". Τουλάχιστον ως τώρα...
• Θετική η αύρα της κερκίδας, λόγω και της διοικητικής/οικονομικής κατάστασης. Αποδεικνύεται, πλέον, και σε ισοπαλίες και σε ήττες... Μεγαλύτερη ανοχή απέναντι σε παίκτες, απόλυτη πίστη στο προπονητικό τιμ.
• Έχει βρει ρόλο που του ταιριάζει ο Χίλιεμαρκ και είναι "ζεστός" ο Μολίνς: πρόκειται για τους δύο παίκτες που πήραν τις θέσεις των Τσάβες – Λουτσιάνο που αρχικά προορίζονταν ως βασικοί, μέχρι να τραυματιστούν. Πέρασε το μεταβατικό στάδιο της αναπροσαρμογής πλάνου, έχουν πάρει 4-5 ματς μαζί.
• Δεν θα ζητήσει ο Ουζουνίδης από τον Κουρμπέλη σ' αυτό το ματς περισσότερα απ' όσα μπορεί να κάνει και στα οποία δίχως τον Ζέκα ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έως τώρα δείχνει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Κυρίως ανασταλτικά θα είναι τα καθήκοντά του και θα λειτουργεί ως "σκαλοπάτι" στην ανάπτυξη επιθέσεων.

ΤΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

• Πολύ καλύτερη ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια πλέον με τον Λεμονή που έχει τον τρόπο του να δείχνει ότι υπολογίζει σε όλους και δεν έχει "αποκλεισμένους" στο μυαλό του παίκτες. Φάνηκε πεντακάθαρα από τη διάθεση των "αναπληρωματικών" στο ματς Κυπέλλου με τον... Αχαρναϊκό.
• Μεγάλος συναγωνισμός για μια θέση στην ενδεκάδα. Για να "κερδίσουν" τον κόουτς! Ουσιαστικά θέση απόλυτα "κλειδωμένη" έχουν μόνο ο Οφόε και ο Ρομαό από όλη την ενδεκάδα! Για κίπερ, ακραίους μπακ, βασικό δίδυμο στόπερ, δύο εξτρέμ, τρίτο χαφ και βασικό σέντερ φορ γίνεται "μάχη" ανάλογα με την παρουσία καθενός στις προπονήσεις και στα παιχνίδια!
• Η χημεία της ενδεκάδας που θα παραταχθεί στη Λεωφόρο δοκιμάστηκε εναντίον του ΠΑΟΚ. Ελάχιστες είναι οι πιθανές αλλαγές, το πολύ 1-2, ίσως ουδεμία! Και το ντέρμπι εναντίον του ΠΑΟΚ ήταν κεφαλαιώδες για τον Ολυμπιακό για την αυτοπεποίθηση και την ενότητα...
• Μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο από τον Παναθηναϊκό, ο καλύτερος πάγκος της Σούπερ Λίγκας, στο χέρι του κόουτς Λεμονή να αξιοποιήσει το ρόστερ του. Έχει λύσεις σε όλες τις θέσεις κι ας του λείπουν ο Μπεν με τον Σεμπά...
• Τρομερός συνδυασμός κινήτρου σε πολλούς παίκτες: και να αποδείξουν ότι αξίζουν τη θέση του βασικού έναντι των υποψήφιων "ανταγωνιστών" τους και να πλησιάσουν στον στόχο που έχει προσδιορίσει ο Λεμονής (κορυφή στο τέλος του πρώτου γύρου) και να νιώσουν την ηδονή της εκτός έδρας νίκης σε ντέρμπι (μόνο ήττες ο Ολυμπιακός από πέρυσι...) και να κλείσουν το μάτι στους σκάουτς που θα κάθονται στις θέσεις των επισήμων...

Εν κατακλείδι: το ματς απόλυτα καθοριστικό δεν είναι για κανέναν από τους δύο. Ούτε τίτλος κρίνεται, ούτε θα χαθεί κάποιος αν φύγει ηττημένος. Ασφαλώς αν υπάρξει ηττημένος θα έχει κλυδωνισμούς, ασφαλώς αν προκύψει νικητής θα φτιάξει το κέφι του: μέχρι εκεί όμως!

Είναι από τα ντέρμπι που πρώτο ζητούμενο για αμφότερους είναι η "μη ήττα". Μερικές φορές, όμως, τέτοια παιχνίδια τα παίρνει η ομάδα που φοβάται λιγότερο τις συνέπειές της...

Photo Credits: Tourette Photography