Δεν είναι τόσο εύκολο όσο το περιγράφουν στις δηλώσεις τους οι παίκτες του Παναθηναϊκού, τους οποίους ρωτούν συχνά τώρα τελευταία οι δημοσιογράφοι για την επίδραση των διοικητικών εξελίξεων. Οι περισσότεροι στις... official τοποθετήσεις τους βάζουν την κασέτα: “Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό, πρέπει να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στο γήπεδο”. Ορθόν. Το επανέλαβε χθες και ο Ουζουνίδης, προσθέτοντας με ιδιαίτερο νόημα: Όσο είμαστε στην ομάδα θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό"...

Πόσο θα αντέξει ο κόουτς, ουδείς το γνωρίζει. Αν, πάντως, δεν πληρωθούν οι παίκτες τον Οκτώβριο την πρώτη δόση της σεζόν 2017 – 2018 και αρχίσει η γκρίνια και η ανασφάλεια, όπως πέρυσι επί Στραματσόνι, θα χρειαστεί έξτρα αντοχές και ίσως αρχίσει να σκέφτεται αρνητικά. Μην νομίζετε, άλλωστε, ότι η ΠΑΕ είναι συνεπής στις οικονομικές υποχρεώσεις της απέναντι στο προπονητικό τιμ της ομάδας... Πιθανότατα, πάντως, θα είναι συνεπής για την πρώτη δόση των παικτών, οι οποίοι ασφαλώς και επηρεάζονται, ό,τι κι αν λένε δημοσίως.

Είδαν τον αρχηγό της ομάδας και “ψυχή” των αποδυτηρίων να πωλείται την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου. Είδαν διπλανούς, στενούς, καθημερινούς και άμεσους συνεργάτες τους, όπως η τριάδα Καρβουνίδη – Κωτσή – Πανουργιά να αποχωρεί στην τρίτη αγωνιστική. Για την ΑΕΚ, όχι για την... Μπαρτσελόνα. Είδαν τέσσερις ώρες πριν από αγώνα να κουβεντιάζουν οι ηγέτες της ΠΑΕ και της ΚΑΕ και διάβαζαν στα κινητά τους μέσα στο πούλμαν καθ' οδόν προς τη Λεωφόρο για το ματς με τον Απόλλωνα τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και το “πάγωμα” των διαπραγματεύσεων. Τα συζητούν καθημερινά. Ναι, τα ξεχνούν όλα όταν μπαίνουν στο γήπεδο. Ίσως βέβαια όχι όλα πια, δεδομένης της “συναυλίας” κατά Αλαφούζου – Μαρινάκη – οικογένειας Βαρδινογιάννη από τη μερίδα των οργανωμένων οπαδών...

Το ματς, κάθε ματς όπως το χθεσινό δίκαιο 2-0 επί της καλής ΑΕΛ, δεν είναι κάτι... ουρανοκατέβατο σε σχέση με ό,τι συμβαίνει σε μια ΠΑΕ. Όλα είναι αλυσίδα, όλα είναι αλληλένδετα. Αμφίδρομα η αγωνιστική πορεία της ομάδας επηρεάζει τις διοικητικές εξελίξεις – και αντιστρόφως. Όσο μπορούν, παίκτες και προπονητικό τιμ το παλεύουν. Θα μπορούσε να τους έχει μιλήσει ο Γιάννης Αλαφούζος, μα το αποφεύγει. Μακριά και αγαπημένοι. Ίσως το τολμήσει κάποια στιγμή. Εκείνος τους πληρώνει, οφειλές δεν έχει προς το τωρινό ρόστερ, μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια και να τους μιλήσει με ειλικρίνεια. Δύσκολα πράγματα...

ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ

Όχι τόσο δύσκολα όσο το μοντάρισμα μιας ολοκαίνουριας ομάδας, η οποία με κάθε νίκη παίρνει μια ανάσα, “αγοράζει” τρεις – έξι μέρες ηρεμίας και δουλειάς στο Κορωπί, ανεβαίνει ένα σκαλί. Ο Ουζουνίδης έκανε χθες ορισμένες παραδοχές στη συνέντευξη Τύπου.

1. “ Θέλω να δέσουμε τις γραμμές μας. Με τη φυγή του Ζέκα αρχίσαμε να έχουμε θέμα στο μεσοαμυντικό κομμάτι. Θέλω να είμαστε συμπαγείς και έχουμε την ποιότητα να παίξουμε καλά”.

2. “Κερδίζοντας τα παιχνίδια θα είναι πιο εύκολο να παίξουμε καλύτερα. Κάποιοι παίκτες θα έπρεπε να μπουν πιο αργά”.

3. “Έχω πει ότι δεν ότι δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι. Πρέπει να αλλάξουμε κάτι, να βρούμε αυτό που μας ταιριάζει”.

Η αλήθεια είναι πως δεν ψάχνει “κάτι”. Ψάχνει πολλά. Πάρα πολλά για την ενδεκάδα στην οποία θα βασιστεί, με δυο – τρεις αλλαγές. Για τη χημεία της, για τους ρόλους ορισμένων παικτών, για το πώς και ποιος “δένει” καλύτερα με τον άλλο. Απλά παραδείγματα; Πού μπορεί να αποδώσει καλύτερα ο Βιγιαφάνιες; Ο Λουντ; Ο Μουνιέ; Κουρμπέλης χαφ ή στόπερ; Ψαχνόταν και με τον άτυχο Λουσιάνο. Τον είχε βάλει πίσω από τον Τσάβες, κρυφό φορ, δεξιό εξτρέμ με τον Απόλλωνα για να βρει χώρους... Μετά από το χθεσινό ματς, όμως, εναντίον της Λάρισας, δεν θα πρέπει να έχει δίλημμα για ένα από τα τρία δίδυμα στα οποία καλείται να κατασταλάξει. Δηλαδή το επιθετικό...

ΤΣΑΒΕΣ – ΜΟΛΙΝΣ ΟΠΩΣ... ΚΑΡΕΛΗΣ – ΜΠΕΡΓΚ

Ανεξάρτητα από τον τραυματισμό του Λουτσιάνο, το ζευγάρι των Τσάβες – Μολίνς φαίνεται το πιο ταιριαστό. Κι ας τους είχε στο ίδιο “κουτάκι” αρχικά ο Ουζουνίδης, με τους Λουσιάνο – Άλτμαν στο δεύτερο “κουτάκι”. Είναι οι αλλαγές και οι δυσκολίες για την εύρεση ρόλων και χημείας που λέγαμε... 'Αλλο η αρχική σκέψη, άλλο τι συμβαίνει μέσα στο γήπεδο. Και αυτό που βλέπουμε στον αγωνιστικό χώρο είναι ότι ο Τσάβες δεν μπορεί να μπει στα παπούτσια του Μπεργκ. Όχι σε αριθμό γκολ και ασίστ, αυτό θα το δούμε. Δεν μπορεί να κάνει αυτά που έκανε ο Μπεργκ. Είναι άλλου τύπου παίκτης. Πιο δυναμικός, πιο ορμητικός, ίσως και ταχύτερος! Όχι τόσο κοντρολαρισμένος, όχι με τόσο υψηλό δείκτη ποδοσφαιρικής ευφυϊας, όχι τόσο τεχνίτης. Πιο “μονοκόμματος”. Πιο “Καρέλης”. Και ο Νικόλας – όπως και ο Τσάβες - αρχικά το δεξί το είχε μόνο για το γκάζι, αλλά συν τω χρόνω βελτιώθηκε σε πολλά...

Ο Μολίνς “κουμπώνει” καλύτερα στον ρόλο του συμπατριώτη του που πήγε στην Αλ Αϊν για τα 3,14 εκατ. Ευρώ ετησίως. Με ανώτερη ποδοσφαιρική αντίληψη από τον Τσάβες. Ξέρει πώς και πότε θα πρεσάρει, πού και πώς θα κινηθεί χωρίς τη μπάλα, σε ποιον θα πασάρει στο σωστό timing. Δεν έχει την ποιότητα και την ταχύτητα του Μάρκους, αλλά δεν χάνει και... 70 ευκαιρίες. Είναι team player, πηγή θετικής ενέργειας στα αποδυτήρια, ικανότατος στην τελική φάση, παίζει σωστά τη θέση του φορ. Αυτό πρέπει να είναι το επιθετικό δίδυμο ξεκάθαρα στον Παναθηναϊκό, με τον “μπαλάτο”, αλλά αργό Άλτμαν εναλλακτική αμφότερων, κυρίως για ματς στη Λεωφόρο.

ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΣΤΟΠΕΡ - ΧΑΦ - ΕΞΤΡΕΜ

Ο Ουζουνίδης καλείται εντός των επόμενων ημερών να πάρει και την οριστική απόφασή του για τα αλληλένδετα δίδυμα των κεντρικών αμυντικών και των χαφ του. Χθες δοκίμασε για πρώτη φορά το Κουρμπέλης – Μολέντο με τον “κυματοθραύστη” Σιλά ως “εξάρι” μπροστά τους. Φαίνεται προς το παρόν ότι μοιάζει πιο λειτουργικό το πάντρεμα των Κουρμπέλη – Μολέντο και Σιλά – Χίλιεμαρκ, αλλά ας κάνουμε υπομονή. Πάντως, δεδομένου ότι ο χαφ από το Μάλι είναι αυθεντικό “εξάρι”, όλα εξαρτώνται από την επιλογή για τη θέση του αρχηγού. Δίπλα στον Μολέντο προσφέρει πολλά στο κατέβασμα της μπάλας από την πρώτη ζώνη, όπως έκανε και ο Κουτρουμπής. Αλλά θα πρέπει να υποπίπτει σε λιγότερα σφάλματα από τον “Κούτρου” και να προσαρμοστεί στη συνεργασία και τις κινήσεις των Σιλά – Μολέντο...

Οσο για τους εξτρέμ; Χαμός! Λουντ – Βιγιαφάνιες ξέρουν καλύτερα από Μουνιέ – Καμπέσας τι θέλει ο Ουζουνίδης, μπορούν να προσφέρουν και στον κεντρικό άξονα, αλλά δεν έχουν τις παραστάσεις του Γάλλου και την εκρηκτικότητα του νεαρού από το Εκουαδόρ. Πολλές οι επιλογές, λίγα τα ματς, δυσεπίλυτος γρίφος για τον κόουτς...

ΑΛΛΟ ΨΕΥΤΟΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ, ΑΛΛΟ ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Αντιθέτως, δεν είναι δυσεπίλυτο το θέμα της γκρίνιας, του ξύλου και των νεύρων. Πέρυσι τους είχε τιθασεύσει σταδιακά ο Ουζουνίδης, αλλά εφέτος το πράγμα έχει ήδη ξεφύγει και καλείται να το μαζέψει. Την Κυριακή ο Κουτρουμπής και χθες ο Μολέντο έπρεπε να αποβληθούν. Ναι, να αποβληθείς! Πάνω στη φάση, στο μαρκάρισμα. Όχι για ανοησίες και ψευτοτσαμπουκάδες (σαν κι αυτούς που έκανε και ο Ταχτσίδης με τον Αστέρα Τρίπολης παρεμπιπτόντως, ενώ ιδιαιτέρως “επικίνδυνοι” φαίνονται και ο Λάζαρος στην ΑΕΚ και ο Βιεϊρίνια στον ΠΑΟΚ).

Γκρίνια και νεύρα πολλά ο Λουσιάνο που αναμένεται να επιστρέψει τον Μάρτιο με το καλό, γκρίνια και ο Τσάβες, κλάδεμα εκτός φάσης στον Ρέντζα ο Μολέντο που ήταν έτοιμος να "δαγκώσει" και τον Περόνε, αγκωνιές ο Κουτρουμπής, επέστρεψε και ο παντοτινός “μουρμούρης” Βίγια. Κάποια στιγμή θα την πληρώσει ο Παναθηναϊκός. Ναι, είχε και η ΑΕΛ τα δικά της νεύρα, με "πρωτοπαλίκαρα" τον... κλασικό Περόνε, τον Φατιόν και τον Φάρκας. Με επτά (!) κίτρινες το τελείωσε το ματς η φιλοξενούμενη, αρκετές αχρείαστες για διαμαρτυρία στον ρέφερι.

Κάθε ομάδα χρειάζεται και τον αγωνιστικό εγωισμό και το νεύρο και το πάθος στο χορτάρι. Σαν αυτό που έχει και καταθέτει πλέον σε μεγαλύτερο βαθμό ο κάπτεν Κουρμπέλης. Σαν αυτό του Χίλιεμαρκ, σαν του Σιλά. Στη φάση με τον αντίπαλο, στην αγκαλιά και το "πάμε" στον συμπαίκτη, στο team spirit. Ουδείς θέλει soft σύνολα. Όμως η ισορροπία δεν είναι εύκολη! Θα το βρει ο Ουζουνίδης, του οποίου οι ομάδες ουδέποτε ήταν “νουνού και λάιτ”...