Ήταν λογικό να κεντρίσει το ενδιαφέρον όλων η μεταγραφή του Δημήτρη Κουρμπέλη στον Παναθηναϊκό. Μια πανάκριβη για την εποχή, και ειδικότερα για την κατάσταση του club, μεταγραφή. Μια προσεκτική ματιά στον ισολογισμό που πρόσφατα δημοσιεύθηκε για τη χρήση της σεζόν 2015-2016, αρκεί…

Ο Κουρμπέλης, όπως και η πλειονότητα των μεταγραφών, είναι «στοίχημα». Ειδικά στον Παναθηναϊκό, άλλωστε, αν εξαιρέσει κάποιος την περίοδο της πολυμετοχικότητας (Σισέ, Λέτο, Κατσουράνης), διαχρονικά έχουν αποδειχθεί πιο επιτυχημένες οι μεταγραφές που δεν γεμίζουν το μάτι, παρά αυτές των σταρς και των «μεγάλων ονομάτων». Ο 23χρονος έχει κάποιες προϋποθέσεις επιτυχίας, έχει και ορισμένες «προβληματικές» προδιαγραφές για τη θέση του ΒΑΣΙΚΟΥ στο διηνεκές αμυντικού χαφ του Παναθηναϊκού.

Ο ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ Η ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΚΟΥΡΜΠΕΛΗ

Το σημαντικότερο πλεονέκτημά του δεν είναι η δεδομένη δίψα, τα ισχυρότατα κίνητρα, ο επαγγελματισμός, η συνέπεια και ο ταπεινός χαρακτήρας του. Είναι η συνεργασία σ’ αυτό το timing με έναν προπονητή ο οποίος όχι μόνο τον επέλεξε αποκλειστικά, αλλά έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι ξέρει πώς να βελτιώνει παίκτες αυτής της ηλικίας. Και στον Πανιώνιο και σε προηγούμενες ομάδες του, ο Ουζουνίδης κατάφερε από την καθημερινή δουλειά του να βελτιώσει ποδοσφαιριστές αυτού του ηλικιακού σταδίου και να τους οπλίσει με προσωπικότητα.

Τούτη τη φορά, βέβαια, η μεταγραφή γίνεται στον Παναθηναϊκό. Ούτε στην Ξάνθη, ούτε στον Εργοτέλη, ούτε στον Πανιώνιο. Το φορτίο είναι βαρύ, οι μεγεθυντικοί φακοί των φιλάθλων και των media αυστηροί, ο συναγωνισμός έντονος και η ευθύνη μεγάλη. Γι’ αυτό και με τον Κουρμπέλη όλοι θα πρέπει να είναι υπομονετικοί. Είναι ένας παίκτης που θεωρείται από τον Ουζουνίδη ως ο πιο «εγκεφαλικός» Έλληνας μέσος της γενιάς του, όμως εφέτος έχει αγωνιστεί μόνο σε τέσσερα ματς και σίγουρα τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχει την εξέλιξη που περίμεναν πολλοί συγκριτικά με την εκρηκτική πρώτη τριετία του.

ΣΤΟΠΕΡ 'Η ΕΞΑΡΙ;

Ίσως, μάλιστα, να αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο όσοι τον έχουν δει σε περισσότερα από 50 ματς και υποστηρίζουν ότι οι ποδοσφαιρικές προδιαγραφές του ταιριάζουν περισσότερο μελλοντικά σε έναν καταπληκτικό στόπερ, παρά σε ένα «εξάρι» που θα βγάλει μάτια. Θα κληθεί να βελτιώσει την πάσα και το σουτ του, να ανεβάσει ρυθμό και ένταση στο παιχνίδι του, να γίνει ίσως πιο τολμηρός και δημιουργικός πρωτίστως για να καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό ως ο βασικός αμυντικός μέσος του και εν συνεχεία για να εξελιχθεί χτυπώντας και την πόρτα της εθνικής.

Στην οποία – ως γνωστόν – «εξάρι» της κλάσης ενός Μανωλά, ενός Παπασταθόπουλου ή ενός Μήτρογλου στις αντίστοιχες θέσεις, δεν υπάρχει (παρεκτός κι αν ο Κυριάκος Παπαδόπουλος κάνει το θαύμα του με τον Σκίμπε και επιτέλους κάνει την καριέρα που περιμέναμε).

ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ

Ο Αλαφούζος έκανε το χατίρι του Ουζουνίδη δίνοντας πάλι αναπάντεχα σε χειμερινή μεταγραφική περίοδο μπόλικο χρήμα. To ποσό των 700.000 ευρώ, σε όσες δόσεις κι αν θα δοθεί βάσει της συμφωνίας με τον Αστέρα Τρίπολης, είναι το μεγαλύτερο ποσό που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός επί Αλαφούζου για Έλληνα παίκτη, το μεγαλύτερο και για μεταγραφή Έλληνα ή ξένου από ομάδα της Σούπερ Λίγκας! Ο Κουρμπέλης είναι η δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή τα τελευταία πέντε χρόνια, μετά το καλοκαιρινό «ενοίκιο» στην Κάλιαρι για την απόκτηση του Βίκτορ Ιμπάρμπο! Κι όλα αυτά, χωρίς να συνυπολογίζεται το ποσό αμοιβής του παίκτη, το οποίο δεν έχει δημοσιοποιηθεί.

Σωστά έπραξε ο Αλαφούζος; Όχι κατά τη γνώμη μας, αλλά ήθελε να στηρίξει τον καινούριο προπονητή του. Το deal είναι συμφέρον για τον Αστέρα Τρίπολης. Ο Κουρμπέλης αυτή τη στιγμή δεν αξίζει τόσα χρήματα, ακόμη κι αν ισχύει το 500.000+200.000 ανάλογα με τις συμμετοχές του ανά χρόνο. Αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε άλλες υποχρεώσεις και ήταν υγιέστατος οικονομικά, δεν θα ήταν «θέμα» μια – δυο «υπερβάσεις». Τώρα, είναι. Από την άλλη πλευρά, αν είχε γίνει μια (πολύ μεγαλύτερη) υπέρβαση πριν από δύο χρόνια, ίσως να φορούσε την πράσινη και όχι την κόκκινη φανέλα ο Κώστας Φορτούνης. Όχι πολύ πιθανό, αλλά ίσως να είχε γίνει το deal, δεδομένου ότι ο Νταμπίζας είχε κινηθεί πρώτος απ’ όλους και το ερέθισμα του «θα είσαι βασικός» δεν ήταν αμελητέο τότε για τον πρώην μέσο της Καϊζερσλάουτερν…

Ο "ΛΥΜΠΕ" ΠΗΓΕ ΜΕ ΕΤΟΙΜΟ ΣΧΕΔΙΟ

Παρότι, πάντως, τα φώτα έπεσαν σ’ αυτή τη μεταγραφή, πιο θετικά ήταν τα νέα για τον Παναθηναϊκό από τις πρώτες κινήσεις του Νίκου Λυμπερόπουλου και όχι από την απόκτηση του νεαρού από την Τρίπολη. Ο «Λύμπε» δεν πήγε «άδειος» στις διαπραγματεύσεις. Δεν πήγε απλώς για να υπογράψει και «θα δούμε τι θα κάνουμε». Δεν απαξίωσε το έμψυχο δυναμικό της ομάδας. Δεν ζήτησε δεσμεύσεις για… πέντε μεταγραφές. Δεν επιχείρησε να εκμεταλλευτεί το παναθηναϊκό παρελθόν του στις δηλώσεις του. Ένα «ευχαριστώ τον Παναθηναϊκό για την ευκαιρία που μου δίνει» ήταν η δήλωσή του και ούτως ή άλλως πολλά λόγια από τον νέο τεχνικό διευθυντή της ομάδας ας μην περιμένουμε. Σ’ αυτό, ναι, ομοιάζει του Νταμπίζα, αν και στο επικοινωνιακό σκέλος χρήζει βελτίωσης ο «Λύμπε».

Στην ΑΕΚ είχε κάποιες επιτυχίες, είχε κάποιες αποτυχίες, αλλά οι συγκρίσεις δεν είναι δόκιμες. Τελείως διαφορετικές οι συνθήκες, οι απαιτήσεις, το status για την Ένωση της Γ’ και της Β’ Εθνικής και για τον τωρινό Παναθηναϊκό. Όμως οι βασικές αρχές για τις δομές του club δεν αλλάζουν στο μυαλό. Η άμεση ανακοίνωση της συνεργασίας με τον Χρήστο Καρβουνίδη και με τον εργοφυσιολόγο Γιάννη Κωτσή, δείχνει ότι ο «Λύμπε» ξέρει (σίγουρα όχι όλους αλλά κάποιους από) τους τομείς όπου ο Παναθηναϊκός «πονάει» εκτός γηπέδου.

Οι πόνοι εκτός αγωνιστικού χώρου μεταφέρονται πιο οξυμένοι εντός αυτού. Ο,τι γίνεται κάθε μέρα στο προπονητικό κέντρο βγαίνει αργά ή γρήγορα στο χορτάρι. Και ο «Λύμπε» φαίνεται ότι ήδη έχει όχι μόνο γνώμη, αλλά και γνώση για την «ομάδα» που πρέπει να χτιστεί έξω και γύρω από την ομάδα. Αν αυτή είναι «ένα», ενωμένοι, συσπειρωμένοι και προς την ίδια γραμμή και ο Αλαφούζος εμπιστευτεί το κριτήριο του τεχνικού διευθυντή του, ίσως ξημερώσει μια πιο καθαρή μέρα για τον Παναθηναϊκό από τον επόμενο χρόνο: όλα όσα θα γίνουν τώρα και το καλοκαίρι θα φανούν την επόμενη σεζόν.

Ήδη, άλλωστε, ο Αλαφούζος δείχνει με μικρά – μικρά βήματα τους τελευταίους μήνες να οδεύει προς διαφορετικό μονοπάτι διεύθυνσης του club! Aπό τις αναπάντητες κλήσεις των δημοσιογράφων, μέχρι τις συναντήσεις με όλους τους «νέους» στο τελικό στάδιο, αφού έχουν γίνει οι διαπραγματεύσεις με τον Χρήστο Παναγόπουλο, παίρνει αποστάσεις από την καθημερινότητα και έχει μόνο τον τελευταίο λόγο. Αν συμφωνήσει και ο Τάκης Μπαλτάκος, δε, η αλλαγή θα καταστεί ακόμη πιο φανερή στο management της ΠΑΕ και στο μέλλον θα φανεί αν αυτό θα ωφελήσει ή θα βλάψει τον Παναθηναϊκό. Εξαρτάται από τι κάνουν οι «βραχίονές» του.

Follow me on Twitter: Seretinio