OPINIONS

O Παναθηναϊκός δεν είναι Πανιώνιος

O Παναθηναϊκός δεν είναι Πανιώνιος
Αλαφούζος, Δάρας ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τους λανθασμένους χειρισμούς του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και την επόμενη ημέρα της πολύπαθης ομάδας.

Είδηση, είδηση! Πληρώθηκαν το υπόλοιπο της δόσης Φεβρουαρίου οι παίκτες! Είδηση λέμε: πληρώθηκαν και έναν από τους πέντε οφειλόμενους μισθούς οι εργαζόμενοι και οι υπάλληλοι της ΠΑΕ! Θαύμα! Αυτή είναι πλέον η πραγματικότητα στον Παναθηναϊκό, όσο κι αν κακοφαίνεται σε πολλούς. Είναι, όντως, “είδηση” οι πληρωμές.

Το αφεντικό δεν θέλει – ή δεν μπορεί – να είναι συνεπές. Όποιος θέλει, ας φέρει πρόταση να φύγει. Όποιος δεν θέλει – ή δεν μπορεί να βρει πρόταση από καλύτερη ομάδα – ας μείνει. Με τον Λυμπερόπουλο έγινε πάνω – κάτω ό,τι είχε γίνει με τον Νταμπίζα. Ο ένας Νίκος είχε μεγαλύτερη υπομονή, έκανε περισσότερους συμβιβασμούς.

Και εν τέλει, απολύθηκε. Ο άλλος Νίκος είχε λιγότερη υπομονή. Και παραιτήθηκε. Λογικό. Αναμενόμενο. Όπως και η παραμονή Ουζουνίδη. Είναι δημοφιλής, δεν έχει να χάσει τίποτα απολύτως, θα έχει ισχυρότερο λόγο στο πλάνο, δεν τον αγγίζουν οι οπαδοί, είναι ίσως ο Νο 1 προπονητής της Λίγκας και μαθημένος στα δύσκολα. Του Πανιώνιου. Και στα “λίγα”: του Πλατανιά και της Ξάνθης.

ΕΒΑΛΕ ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΡΙΠΛΑΣΙΑ ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟ

Μην ξαναλέμε τα ίδια. Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει βάλει στον Παναθηναϊκό πολλά εκατομμύρια, παίρνοντας στην πλάτη του τον “σταυρό” που του άφησαν οι Γιάννης Βαρδινογιάννης, Νικόλας Πατέρας, Παύλος Γιαννακόπουλος, Ανδρέας Βγενόπουλος. Κυρίως, τον σταυρό που του άφησε ο Τζίγκερ, στον οποίο οι άλλοι πέταξαν το μπαλάκι όταν την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια (για να λέμε και τα πράγματα με τα ονόματά τους) και αφού η πλευρά Βαρδινογιάννη – Γιαννακόπουλου είχε προειδοποιήσει ότι θα επέρχετο “Τιτανικός” όπως φώναζε ο γίγας Θανάσης.

Ο Αλαφούζος με όσα πράττει από τον Ιανουάριο και έπειτα αμαυρώνει τη θητεία του στον Παναθηναϊκό. Αν δεν το καταλαβαίνει, ας του το πει κάποιος από όσους μιλά καθημερινά. Δεν του αξίζει, δεν του πρέπει τέτοια απαξίωση, την οποία ο ίδιος δημιουργεί για τον εαυτό του. Εχει βάλει για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός τουλάχιστον τα διπλάσια από τον Βγενόπουλο και τα τριπλάσια από τον Πατέρα, έχει χρεωθεί για ακόμη (υπερ)πολλαπλάσια. Προσπάθησε χωρίς να επιζητεί δόξες, τιμές και λεζάντα, να σώσει, να σουλουπώσει και να βελτιώσει τη ζωή ενός ημιθανούς Παναθηναϊκού, ο οποίος το καλοκαίρι του 2012 ήταν μια χρεωκοπημένη και υπό διάλυση εταιρεία. Επιχείρησε – και εν μέρει κατάφερε – να φέρει στην επιφάνεια σκάνδαλα και σκανδαλάκια που τρώνε τις σάρκες του ελληνικού ποδοσφαίρου επί δεκαετίες, υποκείμενος σε απροσδιόριστη προσωπική φθορά. Όμως από τη στιγμή που αποφάσισε ότι “δεν πάει άλλο” και ότι ο Παναθηναϊκός είναι απλώς μια “υποχρέωση”, η διαχείριση της κατάστασης είναι τραγική.

Για ορισμένους – σ' αυτούς ανήκω και εγώ – ο Αλαφούζος “ψυχικά” τελείωσε τον εαυτό του από τον Παναθηναϊκό τη βραδιά του 3-0 από τον Ολυμπιακό, των ταξί στη Μεσογείων και της “απολογίας” των αρχηγών και του ιδίου στο Κορωπί, απέναντι σε έξαλλους οπαδούς. Επί Στραματσόνι. Άλλοι ισχυρίζονται ότι αυτή η διάρρηξη του δεσμού του με τον Παναθηναϊκό καταγράφεται από το προηγούμενο καλοκαίρι: “χλωμό” γιατί έγιναν δαπανηρές μεταγραφές. Κάποιοι θεωρούν ότι “τελείωσε” με την αποτυχία του Παναθηναϊκού και τη διαιτησία του Κύζα στον ημιτελικό της Τούμπας: επίσης απίθανο, οι απληρωσιές είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ

Δικαίωμά του να αποχωρήσει. Υποχρέωσή του να βρει αξιόπιστο επενδυτή για ομαλή μετάβαση. Δεν θέλει να παραδώσει τον Παναθηναϊκό χρεωμένο, όπως ο Τζίγκερ. Και μπράβο του. Το πλάνο του για εξεύρεση διαδόχου συγκρούεται με το “τώρα”. Λογικό να μην βρίσκεται αξιόπιστος επενδυτής. Όσο βρίσκεται, όμως, στον Παναθηναϊκό, καλείται να του συμπεριφέρεται ως αυτό που είναι. Και ο Παναθηναϊκός δεν είναι “Πανιώνιος”! Με όλο τον σεβασμό σε έναν από τους πλέον ιστορικούς συλλόγους και στην πιο “αθλητική” γειτονιά της Ελλάδας, από την οποία έχουν αναδειχθεί αθληταράδες σε όλα τα σπορ, ο Παναθηναϊκός με ιδιοκτήτη τον Γιάννη Αλαφούζο και όχι τον Γιώργο Φουφουτίδη, δεν αξίζει τέτοιας τύχης.

"Ο Πανιώνιος παραμένει σταθερός στο σχέδιό του να καταστεί υγιής και βιώσιμος. Η διοίκηση εργάζεται διαρκώς στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας ομάδας νέων σε ηλικία παικτών που θα πλαισιώνονται από κάποιους εμπειρότερους”: αντικαταστήστε το “Πανιώνιος” με το “Παναθηναϊκός” και – ω του θαύματος – ποια η διαφορά; Η χθεσινή ανακοίνωση της Πράσινης ΠΑΕ είναι ενδεικτική των προθέσεων. Νο problem μ' αυτό, εδώ που έχει φτάσει η εταιρεία. Το problem είναι όλα όσα έκανε μέχρι να φτάσει σ' αυτό το σημείο, δεδομένης της οικονομικής δυνατότητας ενός Αλαφούζου.

Τι έπρεπε να κάνει πριν από έναν μήνα ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ από τη στιγμή που δεν έχει (;;;;) ή δεν θέλει να βάλει χρήματα, τόσα ώστε τουλάχιστον να είναι ανταγωνιστική η ομάδα του; Να είναι σαφής και συνεπής στη συζήτησή του με τον Λυμπερόπουλο και τον Ουζουνίδη. “Κύριοι, εγώ θα ήθελα να αποχωρήσω από τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν θέλω να την αφήσω να πάει στο Πρωτοδικείο, ούτε στην Γ' Εθνική. Ωστόσο, δυσκολεύομαι να βρω έναν αξιόπιστο επενδυτή. Έχουμε στην ομάδα 4-5 παίκτες, από των οποίων την πώληση μπορούμε να πάρουμε 8-10 εκατομμύρια συμπεριλαμβανομένου του Μπεργκ. Μ' αυτά θα πορευτούμε εφέτος, χαμηλώνοντας το επίπεδο της ποιότητας. Θέλετε να εργαστείτε σ' αυτό το πρότζεκτ; Σκεφτείτε το και θα περιμένω την απάντησή σας σε 3-4 μέρες. Εγώ θα βγω και θα τα πω στο κοινό με γραπτή δήλωση. Αν δεν θέλετε να υποστηρίξετε αυτό το πλάνο, μπορείτε να αποχωρήσετε”. Αυτό θα ήταν το σωστό! Δεν το έκανε όμως! Έταξε στήριξη και μάλιστα με συγκεκριμένα ποσά. Και ήταν τόσο συνεπής, ώστε να ζητά ο Λυμπερόπουλος από τον γενικό διευθυντή της ΠΑΕ, Αγησίλαο Τουμαζάτο, κάποια χιλιάρικα για να αποδεσμευτεί ο Μπουμάλ. Τόσο συνεπής, ώστε να μην πληρώνεται ο Μπεργκ 220.000 ευρώ στο δεκαήμερο διορίας που εγγράφως είχε αποστείλει!

Ναι, λοιπόν, να γίνεις και “Πανιώνιος” αφού δεν θέλεις ή δεν μπορείς. Αλλά να γίνεις “Πανιώνιος” συντεταγμένα. Με σχέδιο και μεθοδικότητα. Με συνέπεια λόγων και πράξεων. Όχι “αούα αμπαλέο”. Τώρα... τρεχάτε ποδαράκια μου. Με τον Ουζουνίδη σε ρόλο ν“αρχηγού των ατάκτων” και σε ρόλο leader και σε ρόλο τεχνικού διευθυντή και ως “ασπίδα” στους οπαδούς. Πόσους ρόλους μπορεί να υποστηρίξει σωστά ένας προπονητής; Φάνηκε όταν έπαιξαν μόνοι τους μπάλα ο Αναστασίου και ο Στραματσόνι... Και ποιος να πάει σ' αυτόν τον Παναθηναϊκό ως τεχνικός διευθυντής; Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον!

ΤΟ “PAO FOUNDATION” ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ταυτόχρονα, προέκυψε όλως τυχαίως και η πρόταση της ΚΑΕ. 'Ακουσα πολλούς από χθες, μετά την τοποθέτηση στο Ιnstagram του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για το “Pao Foundation”. Κάποιοι είπαν ότι ψάχνει από τον χειμώνα “συμπαίκτες” στην ΚΑΕ, γιατί μόνο με τη δική του τσέπη δεν μπορεί να φτάσει στα μπάτζετ της ΤΣΣΚΑ και της Ρεάλ Μαδρίτης. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν ιδανικό το timing για να επαναφέρει στο προσκήνιο την πρότασή του για την “Παναθηναϊκή Πολιτεία” στο ΟΑΚΑ. Ορισμένοι εκτίμησαν πως ο Γιαννακόπουλος βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για όλα μαζί, όντας σε θέση ισχύος με νταμπλ επί του Ολυμπιακού, για να δείξει ότι εκείνος και μόνο εκείνος είναι το πρόσωπο – ηγέτης – μπροστάρης, στο οποίο πιστεύουν και μπορούν να στηριχθούν όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Τα κρατούμε σε μια άκρη του μυαλού μας και τα επεξεργαζόμαστε.

Το βέβαιο είναι ότι για τόσο σημαντικά ζητήματα καλό είναι για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να αποφεύγει τα social media. Αν μπορούσε να περιορίσει τη χρήση τους και... γενικώς, ακόμη καλύτερα για τον ίδιο. Ο Παναθηναϊκός ως σύλλογος και μέγεθος δεν είναι ο μάνατζερ του Μάντζαρη. Ούτε ο Τζέιμς, ούτε ο Μπουρούσης, ούτε οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και 'γω δεν ξέρω ποιος άλλος, για να ποστάρεται κάτι στον αέρα και να μένει αιωρούμενο σε τόσο κρίσιμη καμπή για το Τριφύλλι. Αν θέλει να πάρουν όλοι την εισήγησή του στα σοβαρά και να μην το θεωρούν ως μια ιδέα-φωτοβολίδα καλείται να οργανώσει τη σκέψη του, το πλάνο του και την πρότασή του και να τα παρουσιάσει σε μια συνέντευξη Τύπου. Ξεκαθαρίζοντας, ταυτόχρονα τη δική του συμβολή σ' αυτό το φιλόδοξο, υγιές και μάλλον ρομαντικά ιδεώδες παρά ρεαλιστικά πραγματοποιήσιμο εγχείρημα μιας “πολυμετοχικότητας Νο 2”.

Και όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο για το club! Για να διαπιστωθεί και επισήμως πόσοι από τους ζάπλουτους για τα δεδομένα της εποχής οπαδούς του Παναθηναϊκού θα ήθελαν να προσφέρουν τον όβολό τους για να μην αισθάνονται ντροπή βλέποντας την εξευτελιστική κατάσταση στα ερασιτεχνικά τμήματα του συλλόγου που έχτισε μαζί με τον Πανελλήνιο τα θεμέλια όλου του ελληνικού αθλητισμού και διαβάζοντας ότι οφείλονται πέντε μισθοί στους εργαζόμενους της ΠΑΕ...

*Follow me on Twitter: Seretinio

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ