Ο πιο καλός ο μαθητής είναι ο Γιώργος Δώνης

Το βάρος αυτή τη φορά ήταν μεγάλο για τον Παναθηναϊκό. Ειδικά για τους πιτσιρικάδες. Τον Μαυρομάτη και τον Χατζηγιοβάνη, τον Πούγγουρα και τον Στάικο, τον Μπουζούκη και τον Καμπετσή. Κάποιοι τα κατάφεραν. Να διαχειριστούν τις παραμέτρους του αγώνα με τον Αστέρα (ποιοτική και “στρωμένη” ομάδα, ισχυρή εντός έδρας, με μεγάλη ανάγκη για βαθμούς), μαζί με την οπαδική “γιορτή” των 3.500 φίλων του Τριφυλλιού που συγκεντρώθηκαν στην Τρίπολη από την Αθήνα και όλη την Πελοπόνησσο.

Ο Γιώργος Δώνης με τη “σοφία” που έχει αποκτήσει από τα 18 του ως παίκτης μέχρι τα 49 του ως προπονητής, το είχε αντιληφθεί. Τους είχε μιλήσει. Και στους νέους και στους παλιότερους, οι οποίοι εδώ που τα λέμε δεν... έβγαλαν μάτια (ειδικά το δίδυμο Κουρμπέλη – Δώνη στη μεσαία γραμμή...) πλην του σωτήριου για τον Παναθηναϊκό, Σωκράτη Διούδη, ο οποίος τον κράτησε μέσα στο ματς. Τους είχε εξηγήσει τις ιδιαίτερες και πρωτόγνωρες για τον εφετινό Παναθηναϊκό συνθήκες της αναμέτρησης. Και η αλήθεια είναι πως και κατά τη διάρκειά του γύρισε την τράπουλα τρεις φορές μέχρι να βρει κάτι καλό. Το πάλεψε και εκείνος από τον πάγκο, παρότι δεν του “βγήκαν” πολλά. Ούτε το αρχικό 3-5-2 με τρεις μέσους και δίδυμο Μακέντα – Χατζηγιοβάνη, ούτε το 3-4-3 εν συνεχεία με Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη στις πτέρυγες. Παρουσίασε αμέτρητα προβλήματα ο Παναθηναϊκός στον κεντρικό άξονα (χαμένες μπάλες, χαμένες μάχες, αδυναμία κυκλοφορίας μπάλας, δημιουργίας, συνεργασιών), ήταν μελετημένος ο Παντελίδης για τη δύναμη των Ινσούα – Κουλιμπαλί στα άκρα, μπήκε και στα δύο ημίχρονα πολύ πιο δυναμικά ο Αστέρας, το ματς μέχρι το 77' ήταν (τουλάχιστον) για 2-0. Μέχρι την αλλαγή (Χρήστου) Δώνη – Καμπετσή...

Ο ΚΑΜΠΕΤΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΑΙΡΙΑΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΜΑΚΕΝΤΑ

Μαθαίνουν οι μικροί, μαθαίνει και ο Δώνης την ομάδα του και κάθε παίκτη. “Τρέχει” αυτή η διαδικασία, προπόνηση με την προπόνηση, παιχνίδι με το παιχνίδι. Βλέπει τους ρόλους, αξιολογεί ποιος ταιριάζει καλύτερα στον καθένα, κρίνει και αποφασίζει. Δεν τα ξέρει όλα ο κόουτς. Ο ίδιος έχει παραδεχθεί, μάλιστα, (μετά το 1-3 επί της ΑΕΛ) ότι στο ρόστερ παρουσιάστηκαν κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις. Διαπίστωσε, προφανώς, ταλέντα και ικανότητες σε κάποιους παίκτες, τα οποία δεν περίμενε. Και ένας απ' αυτούς είναι ο ιδανικός για το 3-5-2 μαζί με τον Μακέντα, ο οποίος δεν είναι ο MVP της σεζόν ως τώρα Τάσος Χατζηγιοβάνης (τρίτο κερδισμένο πέναλτι, μαζί με τρεις ασίστ, δύο γκολ και τρομερές αντοχές!). Ο καλύτερος ως τώρα (μέχρι να αποδείξει το αντίθετο ο Νίκος Βέργος) για το ρόλο του παρτενέρ του Μακέντα είναι ο Αργύρης Καμπετσής! Διότι ο νεαρός έχει καταπληκτικές κινήσεις χωρίς τη μπάλα! Μια με “τζούφιο” σουτ στο 85' (πάλι θα πιστωνόταν ασίστ ο Χατζηγιοβάνης!), δεύτερη στο 89' με υπέροχη κεφαλιά στο δοκάρι, ανακάτεψε όλη την άμυνα των γηπεδούχων μέχρι που ήρθε και η ισοφάριση με το πέναλτι - “δώρο” του σούπερ ταλαντούχου Γιώργου Κυριακόπουλου (ίδιος ο Σταύρος Τζιωρτζόπουλος ο μπαγάσας σε σωματότυπο, θέση, κινήσεις, “φιζίκ”!).

ΤO ELEMENTARY ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ LOWER KAI TO PROFICIENCY

Ήταν σαν τις εξετάσεις του “elementary” γι' αυτόν τον Παναθηναϊκό εφέτος. Πρώτη φορά εναντίον τόσο αξιόλογου αντιπάλου, πρώτη φορά με αγωνία για το αποτέλεσμα και από την οικογένεια και τους φίλους, που δημιουργεί έξτρα πίεση. Θα έρθουν και το... Lower και το Proficiency, ένα – ένα. Mετά τη διακοπή του πρωταθλήματος και το εντός έδρας παιχνίδι με τον Πανιώνιο (εξίσου δύσκολο με το χθεσινό), το πρόγραμμα λέει “ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακός”. Τούμπα – ΟΑΚΑ – Γ. Καραϊσκάκης. Ως τότε, ο Δώνης μπορεί να πάρει μια ανάσα, να βάλει άνω τελεία με το 5-1-0 σε έξι ματς και να σκεφτεί ξανά τους ρόλους. Ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ομάδα στη Λίγκα που ήδη τα... έχει δοκιμάσει όλα (τα σχήματα) στα πρώτα έξι ματς. Καλό. Ταυτόχρονα και “δοκιμαστικό”. Αν είχε βρει ο κόουτς ακριβώς αυτό που θέλει, δεν θα είχε κάνει τόσες αλλαγές στις διατάξεις...

ΑΣΤΕΡΑΣ, Η ΠΙΟ "ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ" ΟΜΑΔΑ

Όσο για τον Αστέρα; Είναι ως τώρα η – μακράν της δεύτερης – πιο αδικημένη βάσει απόδοσης ομάδα στη βαθμολογία. Όχι επειδή έχει χάσει έξι βαθμούς από το 88' ως το 92' (Νάτχο με Ολυμπιακό, Γιουνές με Άρη, Μακέντα με Παναθηναϊκό). Ούτε επειδή έχει αντιμετωπίσει την “εσχάτη των ποινών” τέσσερις φορές (Πρίγιοβιτς, Μάνταλος, Γιουνές, Μακέντα), εκ των οποίων το πέναλτι με τον ΠΑΟΚ είναι ανύπαρκτο και με την ΑΕΚ αμφισβητούμενο. Αλλά διότι σε όλα – μα σε όλα! - τα παιχνίδια κοίταξε τον αντίπαλο στα μάτια, προσπάθησε και κατάφερε να καταθέσει τη δική του ποδοσφαιρική ταυτότητα στο γήπεδο, δημιούργησε και έχασε ευκαιρίες. Δεν ξέρω αν ο Σάββας Παντελίδης είναι τα τελευταία δύο χρόνια ο καλύτερος προπονητής της Σούπερ Λίγκας, όπως είπε μετά τη λήξη του αγώνα ο συνάδελφος και φίλος, Δώνης. Είναι, όμως, σίγουρα ένας από τους ικανότερους. Και επειδή ο Αστέρας έχει καλό (και “ελληνικό”) κορμό από πέρυσι, θα είναι κρίμα για τον ίδιο να πάει στράφι η δουλειά του με 3-4 χοντρές “γκέλες” ως το τέλος του πρώτου γύρου. Τα πολύ δύσκολα τελείωσαν για τον Αστέρα που έχει μόνο τέσσερις βαθμούς. Τώρα αρχίζουν τα πιο εύκολα, στα οποία δεν “δικαιολογούνται” πολλές φορές οι βαθμολογικές απώλειες...