Έχουν συμβεί άπειρα σουρεαλιστικά εφέτος στον Παναθηναϊκό, εντός και εκτός γηπέδου, γιατί όχι ένα ακόμα λοιπόν; Τέσσερα γκολ, ένα δοκάρι, πέντε καθαρές ευκαιρίες και δύο πέναλτι που δεν καταλογίστηκαν: όλα αυτά στο πρώτο ματς στο οποίο αγωνίζεται με σέντερ φορ τον Χρήστο Δώνη! Έχετε ξαναδεί ομάδα να παίζει με φορ παίκτη που φοράει το “6”; Όχι, ε; Το είδαμε σήμερα.

Ο μεγάλος γιος του Γιώργου Δώνη έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Άνοιξε το σκορ με τεχνικό πλασέ από το ύψος του πέναλτι αφού ο Βιγιαφάνιες είχε απλώσει το παιχνίδι στον Χατζηγιοβάνη που πέρασε σαν σταματημένο τον Επστάιν και του σέρβιρε έτοιμο γκολ, έδωσε με υπέροχο τακουνάκι το 2-0 στον Γιόχανσον, “καθάρισε” το ματς. Έχασε και δυο – τρεις σπουδαίες ευκαιρίες, αλλά είπαμε: χαφ είναι ο άνθρωπος, όχι φορ. Ο Δώνης που είχε χάσει τρία σχετικά εύκολα γκολ στα ισάριθμα προηγούμενα ματς με Πλατανιά, Λαμία, Λεβαδειακό έβγαλε ασπροπρόσωπο τον Μαρίνο Ουζουνίδη για την επιμονή του και την επιλογή του. Ναι, με τον χειρότερο αντίπαλο που βρέθηκε στο διάβα του Τριφυλλιού. Αλλά ποιος μπορεί να είναι βέβαιος ότι αν είχε χρησιμοποιήσει τον Άλτμαν, τον Χατζηγιοβάνη, τον Χίλιεμαρκ, ήτον Βιγιαφάνιες θα έμπαιναν τόσο βαθιά στα παπούτσια του ρόλου του "9", όπως ο Δώνης;

Σήμερα, βέβαια, όλα ήταν ωραία και καλώς καμωμένα για τον Παναθηναϊκό. Συνεπώς αυτό το ματς, εναντίον μιας κάκιστης ομάδας, δεν αποτελεί εχέγγυο αξιοπιστίας για τους Πράσινους. Θα είναι ωφέλιμο για το Τριφύλλι να μην λειτουργήσει ως παραμορφωτικός φακός. Διότι μάλλον δύσκολα θα βρεθεί άλλη βραδιά, στην οποία ταυτόχρονα: ο αντίπαλος θα δημιουργήσει μισή ευκαιρία, οι Γιόχανσον – Ινσούα θα έχουν γκολ και δοκάρι με πολύ καλή απόδοση, ο Τζανδάρης θα θυμίζει Κουρμπέλη στα πολύ – πολύ καλά του, ο Χατζηγιοβάνης θα κάνει σούπερ εμφάνιση, οι Χίλιεμαρκ – Βιγιαφάνιες θα συνδέουν τους πάντες και τα πάντα, ο Λουντ θα βάλει γκολ και ο υπηρεσιακός επιθετικός θα έχει γκολ – ασίστ και τρεις χαμένες ευκαιρίες.

ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Εκτός από τις υπερβολές που θα ακουστούν και θα γραφτούν, όμως, υπάρχουν και ορισμένα πραγματικά καλά νέα για τον Παναθηναϊκό από το σημερινό ματς. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι ένιωσαν μέλη της ομάδας και σημαντικοί παίκτες της κάποιοι που βρίσκονταν στην αφάνεια, αλλά θα τραβήξουν κουπί σε όλο τον δεύτερο γύρο. Ο Ινσούα και ο Γιόχανσον. Βεβαίως ο Δώνης. Ο Τζανδάρης και Οικονόμου. Οι πιτσιρικάδες Στάικος, Κουντουριώτης πήραν λιγοστό χρόνο συμμετοχής, ο Μπουζούκης κάθισε στον πάγκο για πρώτη φορά εφέτος, η ατμόσφαιρα συσπείρωσης μπορεί να επανέλθει μόνο με νίκες. Και μόνο μετά το ξεκαθάρισμα του Ιανουαρίου. Όπως είχε συμβεί και πέρυσι από τον Φεβρουάριο και έπειτα, όταν είχαν φύγει οι Ιμπάρμπο, Γουακάσο, Λεντέσμα, Ιβανόφ, Σαμπά, επέστρεψαν από το Κόπα Άφρικα οι Εμποκού – Κουλιμπαλί, μπήκαν στην ενδεκάδα ο Κουρμπέλης και ο Κλωναρίδης, τακτοποιήθηκε το σύνολο, μοιράστηκαν οι ρόλοι και... έδεσε το γλυκό.

ΤΟ 4-3-3 ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΡΟΛΟΙ

Απόδοση σαν την περυσινή αποκλείεται να πιάσει ο... όποιος Παναθηναϊκός... απομείνει μετά τις 31 Ιανουαρίου, αλλά με υποβιβασμό δεν θα κινδυνεύσει βάσει βαθμολογικού κριτηρίου. Αν, μάλιστα, “ντριμπλάρει” τις υποθέσεις με τα χρέη και κάνει ένα – δυο εκτός έδρας τρίποντα (αρχής γενομένης από τη Ριζούπολη την προσεχή εβδομάδα) ίσως μπορέσει να ρίξει και μια κλεφτή ματιά προς την πέμπτη θέση, μπας και “ξεχρεώσει” την ποινή αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που αναμένεται να του επιβληθεί κάποια στιγμή προσεχώς...Το δεύτερο καλό νέο είναι το “κούμπωμα” στη διάταξη. Αυτό το 4-3-3. Με τον Τζανδάρη και τα (χιλιό)μετρα του βελτιωμένο στο “6”. Οκτάρια τους Λουντ – Χίλιεμαρκ που είναι αργοί, αλλά τη μπάλα δεν την χάνουν εύκολα, έχουν καλό passing game και φτάνουν σε τελικές προσπάθειες, στηρίζοντας τους Χατζηγιοβάνη – Βιγιαφάνιες. Και τους δυο ακραίους μπακ κεφάτους να συμμετέχουν στην ανάπτυξη όπως μέχρι πριν από λίγο καιρό οι Κουλιμπαλί – Χουλτ. Ειδική μνεία, πρώτος μεταξύ ίσων σήμερα, στον Λούκας Βιγιαφάνιες, ο οποίος θύμισε Έκι Γκονζάλες!

ΤΑ "ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ" ΤΟΥ "ΒΙΓΙΑ"

Δυο ασίστ (η μια απίστευτη στον Άλτμαν), ένα θαυμάσιο “άπλωμα” στον Χατζηγιοβάνη ως πρελούδιο του 1-0, δυο πέναλτι που δεν καταλογίστηκαν υπέρ του στο β΄ ημίχρονο (ανατροπή και χέρι Γκράσι εντός περιοχής) μια ποδοσφαιρική πανδαισία! Αν δεν υπήρχε ο “τρελός”, το ματσάκιον θα είχε “σβήσει” από το 50'. Λύσσαξε ο μπαγάσας! Έτρεχε, μάρκαρε, ζητούσε μπάλα, έκανε ό,τι ήθελε. Ατίθασος, νευρικός, υπέροχος μέσα στο αυθεντικό αργεντίνικο ταμπεραμέντο του, αυτό που μπορεί να σε απογειώσει και να σε καταστρέψει. “Ελεύθερος”, όχι κουμπωμένος στην άσπρη γραμμή της αριστερής ή της δεξιάς πτέρυγας. Ένα παλαιάς κοπής δεκάρι, ο Νο 1 παίκτης του Παναθηναϊκού από όσους απέμειναν, ένας “Εκι” (με χειρότερους συμπαίκτες τώρα) που μάλλον δεν θα ανήκει και του χρόνου στο πράσινο ρόστερ. Ας τον απολαύσουμε όσο τον έχουμε εδώ στην Ελλάδα...