Όλα άλλαξαν στο Φάληρο

Να, λοιπόν, που άνοιξε νωρίς – νωρίς μια κουβέντα που θα τραβήξει για πολύ καιρό. Η κουβέντα για την παραμονή του Μάρκους Μπεργκ. Άνοιξε με θαυμάσια αφορμή για τον Παναθηναϊκό. Την παρουσία του Λέτο και του Βιγιαφάνιες στο β' μισό του πρωταθλήματος.

Να τους δούμε, βεβαίως, και στα πλέι οφ, όχι μόνο με τα «πιτσιρίκια» του υποβιβασμένου Πανθρακικού… Και να δούμε μέχρι πότε θα διαρκέσει αυτή η κουβέντα, καθώς δεν εξαρτάται ούτε από τον Σουηδό, ούτε από τον Παναθηναϊκό σε πρώτη φάση. Αλλά από τους μνηστήρες και τις προσφορές που ενδέχεται να καταθέσουν. Πριν – κατά τη διάρκεια – μετά το Euro…

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να είναι έτοιμος για κάθε περίπτωση, αυτό κάνει και καλά κάνει. Διότι άπαξ και ο Μπεργκ πει «κύριοι σας ευχαριστώ, μα θέλω να φύγω» (για την «Χ» Φιορεντίνα, την «Ψ» Λεβερκούζεν και την «Ω» Εβερτον), νόημα δεν θα έχει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός «ξενερωμένο» και με το ζόρι τον κορυφαίο παίκτη του. Το ίδιο ίσχυε πέρυσι και πρόπερσι, μετά την πρώτη σούπερ σεζόν ενός επιθετικού που αναγεννήθηκε στο τριφύλλι.

Δεν θα είχε νόημα… Ουσία έχει να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες με τις οποίες ο Μπεργκ θα είναι ικανοποιημένος στο κλαμπ. Και να αποκομίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο όφελος στην περίπτωση που ο πρώτος σκόρερ του (που έχει υπογράψει ανανεωμένο συμβόλαιο μέχρι το 2018) θελήσει να ταξιδέψει σε άλλες πολιτείες, όντας παράλληλα έτοιμος να τον αντικαταστήσει με ισάξιο ή και ικανότερο επιθετικό.

Η αποτυχία του πρότζεκτ και το timing της πώλησης

Δεν είναι εύκολο το πρώτο σκέλος! Και ο Παναθηναϊκός το κατάφερε μόνο ως προς το ήμισυ τα δύο τελευταία χρόνια, προχωρώντας γρήγορα και σωστά στην αύξηση των αρχικώς συμφωνηθέντων αποδοχών του. Στο άλλο μισό δεν τα κατάφερε. Διότι το πρώτο πρότζεκτ, με το οποίο ο Μπεργκ πετούσε στα ουράνια τον πρώτο ενάμιση χρόνο, πήγε στράφι. Και ο Σουηδός αντί να βλέπει σταδιακή πρόοδο μετά την πρώτη σεζόν, έβλεπε σταδιακή κάμψη. Αποκορύφωμα η εφετινή σεζόν, με τους αποκλεισμούς από την Ευρώπη, την αναγκαστική αλλαγή προπονητή, την ψαλίδα σχεδόν στους 30 βαθμούς από τον Ολυμπιακό που παρακολουθούσε από τον καναπέ του στο Τσάμπιονς Λιγκ, το κλείσιμο μιας χρονιάς με πολλές ταραχές, με επισκέψεις και συζητήσεις οπαδών στο Κορωπί, με 0 νίκες στα ντέρμπι.

Όλα αυτά εξασθενούν τον δεσμό του παίκτη με την προοπτική, την ελπίδα, την προσδοκία για κάτι καλύτερο. Όχι τον δεσμό του με το κλαμπ ή με την κερκίδα. Έχει απορρίψει ήδη αρκετές προτάσεις την τελευταία διετία ο Σουηδός, ακόμη περισσότερες ο Παναθηναϊκός. Δελεάστηκε μια – δυο φορές ο Μπεργκ, κυρίως με την περυσινή πρόταση της Αλ Αχλί του Ντουμπάι, από την οποία θα έπαιρνε δύο εκατ. Ευρώ ετησίως χωρίς τα έξτρα μπόνους για γκολ και επίτευξη ομαδικών στόχων. Ξέρει ότι θα ήταν ίσως ο μοναδικός παίκτης του Παναθηναϊκού που θα έμπαινε στην ενδεκάδα του πρωταθλητή. Σκέφτεται ότι τρέχει στα 30 του και θα παίξει για πρώτη – πιθανότατα και για τελευταία φορά – σε Euro.

Aς μην κρυβόμαστε: «ψυχρά» αν το εξετάσουμε το θέμα, το εφετινό είναι το ιδανικό timing για να πάρει μεταγραφή και να αγωνιστεί σε καλύτερο πρωτάθλημα για τα 2-3 επόμενα χρόνια. Θα γίνει ακόμη καλύτερο αν έχει θετική παρουσία ο ίδιος και η εθνική Σουηδίας στη Γαλλία. Ιδανικό είναι το timing και για τον Παναθηναϊκό ως προς την πώληση. Μα οι Πράσινοι δεν το έχουν ως στόχο! Δεν έχουν αναθέσει σε μάνατζερς να φέρουν προτάσεις, ούτε έχουν διαμηνύσει στο γραφείο του Μπεργκ ότι ο παίκτης πωλείται. Ο Στραματσόνι έχει έτοιμες τις λίστες του – σωστά πράττει – and that’ s all.

Προτάσεις θα προκύψουν και εφέτος, ας μην γελιόμαστε. Πόθεν και τι ύψους, δεν γνωρίζουμε. Μα η λογική της αγοράς, αυτό δείχνει για τον 30χρονο παρτενέρ του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς. Κι αν υπάρχουν δύο «όπλα» του Παναθηναϊκού για να διατηρήσει στο έμψυχο δυναμικό του το πρώτο κανόνι, αυτά είναι η οικογένεια του Μάρκους και η βελτίωση της ομάδας. Κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση η Argentina!

Ο Καρέλης, το 4-4-2 και το Φάληρο

O Σεμπαστιάν Λέτο (2 γκολ/5 ασίστ σε 6 ματς) και ο Λούκας Βιγιαφάνιες (2 γκολ/2 ασίστ σε 7 ματς) φτιάχνουν την παναθηναϊκή ζωή του Σουηδού και μπορούν να του τη φτιάξουν περισσότερο. Παρότι αρχικά – τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο – όλα έδειχναν ότι η πώληση του Νίκου Καρέλη στην Γκενκ θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα και στον Παναθηναϊκό και στον ίδιο τον Μπεργκ. Ήταν η εποχή που το είχε πάρει πάνω του μόνος του ο Ολιβιέ Μπουμάλ (πριν από τον τραυματισμό του), αλλά παρά τις καλές επιδόσεις του (1 γκολ/ 3 ασίστ στα πρώτα τέσσερα ματς πρωταθλήματος με την πράσινη φανέλα), ο Στραματσόνι επέμενε στο 4-3-3. Μόνος του ο Μπεργκ μέσα στο «κουτί», στενό μαρκάρισμα, ξύλο πολύ, λιγότερες τελικές προσπάθειες, λιγότερα γκολ, μεγέθυνση της απώλειας του Καρέλη. Όλα άλλαξαν από το «Γ. Καραϊσκάκης»! Στο πρώτο ματς που ο Στραματσόνι αποφάσισε όχι μόνο να πάει με τον Λέτο βασικό στο Φάληρο, αλλά και με 4-4-2!

Λανθασμένα δεν αντικατέστησε στο δεύτερο ημίχρονο τον εμφανώς τότε εξαντλημένο από το 60’ Αργεντινό, αλλά το ματς «φώναξε» για την «απελευθέρωση» του Μπεργκ. Πρώτο ματς αυτό. Δεύτερο ματς μαζί, με τον Ηρακλή. Τρίτο, προχθές, με τον Πανθρακικό. Σούμα: 8 γκολ ο Μπεργκ, τα 4 από ασίστ του Λέτο! Οκτώ γκολ σε τρία ματς, περισσότερα από τα μισά όλης της σεζόν του Σουηδού (15)! Δεν το λες και μικρό πράγμα…

Τα λόγια του Ζεσουάλδο, ο «Βίγια» και ο Μπουμάλ

Όταν ο Ζεσουάλδο Φερέιρα είχε αποφασίσει να πάρει τον Λέτο από τη γραμμή και να τον βάλει μέσα στην περιοχή, έλεγε στους συνεργάτες του: «Φθείρεται ως εξτρέμ. Πρέπει να μοχθήσει, να συγκρουστεί, να σπρώξει, να ντριμπλάρει, για τι; Για να κάνει σέντρα. Πρέπει να πάρουμε περισσότερα από το ταλέντο του. Έχει δύναμη, τεχνική, σουτ, γκολ, ασίστ, γρήγορη εκτέλεση. Πρέπει να τον βάλουμε μέσα στην περιοχή, αυτό θα κάνουμε». Όλα αυτά… το 2011! Στα καλά του Λέτο. Πιο αναγκαία όλα αυτά για τον Αργεντινό πέντε χρόνια μετά που έχει λιγότερες ανάσες και αντοχές και μεγαλύτερη φθορά από δύο τραυματισμούς. Λιγότερα μέτρα, περισσότερη ελευθερία κινήσεων, πιο ώριμος και ομαδικός, σούπερ συνδυασμός. Αρκεί να «συντηρηθεί», να «διαχειριστεί» σωστά για να μην καταπονηθεί περισσότερο απ’ όσο αντέχει το γόνατό του.

Ενας, ο Λέτο. Δεύτερος ο Βιγιαφάνιες. Σε ρόλο… Κοουτίνιο. Με σημείο εκκίνησης την αριστερή πτέρυγα στο 4-4-2 και τον αριστεροπόδαρο Λουντ να τον καλύπτει αμυντικά όταν ο πρώην παίκτης του Παναιτωλικού καλπάζει αλλού… Σ’ αυτό το τρικ φαίνεται να καταλήγει ο Στραματσόνι με 4-4-2 «στην ευθεία» και όχι με «ρόμβο» στη μεσαία γραμμή. Ξεχειλίζει από κίνητρα, την έχει και την κάθετη και το γκολ, δημιουργεί προσδοκίες για την επόμενη σεζόν. Κι ας μην ξεχνάμε και τον Μπουμάλ που έχει χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα μετά την επιστροφή από τον τραυματισμό του, αλλά είναι ο Νο 1 του Παναθηναϊκού στο «1 Vs 1”.

O «ζεστός» Μπεργκ είναι πολύτιμο δώρο για τον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν αν τελικά παραμείνει στο Τριφύλλι. Για να είναι «ζεστός», χρειάζεται «τροφή». Θα είναι κι’ αυτός ευτυχισμένος, θα κάνει και τους συμπαίκτες του χαρούμενους. «Δώρο» είναι και η ασίστ. Ο Σισέ τις έπαιρνε… σωρηδόν από Κατσουράνη, Καραγκούνη, Νίνη, Ζιλμπέρτο, Σαλπιγγίδη, Λέτο. Τα «κόλλαγε» παντοιοτρόπως. Ο Μπεργκ είναι πιο ολοκληρωμένος. Έχει όλο το «πακέτο», χωρίς να φτάνει στο επίπεδο έκρηξης και εκτέλεσης του Τζιμπρίλ. Μα, μόνο και μόνο ότι έχει φτάσει να είναι τόσο σημαντικός όσο και ο πιο δημοφιλής παίκτης του Τριφυλλιού τα τελευταία χρόνια στην πράσινη κοινωνία, καταδεικνύει το τεράστιο πλέον ειδικό βάρος του Σουηδού σ’ αυτή την ομάδα…

• Follow me on Twitter: Seretinio

Photo credits: Action Images