Ούτε ισοπαλία με "Καλλονές"
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για την ατμόσφαιρα στη Λεωφόρο και τη νίκη του Παναθηναϊκού μετά το σοκ του αποκλεισμού από το Europa League.
Όλα καλά και πρίμα πήγαν για τον Παναθηναϊκό. Πρώτη φάση – γκολ Καρέλη, δεύτερη φάση – γκολ Μπεργκ, ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε. Μα δεν αρκούν ούτε για να ξεχαστεί ο αποκλεισμός από την Γκαμπάλα, ούτε για να απαλυνθεί ο πόνος. Απλώς, απέφυγε τα χειρότερα. Τα πολύ χειρότερα, σε περίπτωση ισοπαλίας ή ήττας από μια ομάδα που έδειξε εικόνα βασικής υποψήφιας για υποβιβασμό.
Θα την ήθελε τη σημερινή ευστοχία την Πέμπτη με τους Αζέρους ο Γιάννης Αναστασίου, μα στο ποδόσφαιρο παραγγελιές δεν γίνονται. Το βάζει ο Νίνης στο 3’, 1-0, άντε γεια. Αντ’ αυτού; Δοκάρι και μετά από τρία λεπτά το πρώτο… ανέκδοτο του Ντοντό. Περασμένα ναι – ξεχασμένα όχι.
Τι κρατάει ο Παναθηναϊκός από το ματς με την Καλλονή;
- Τα γκολ του Μπεργκ και του Καρέλη. 2/2 έκαστος. Και με κλεψίματα και με πίεση και με καλή συνεργασία. Πάνε για πολλά εφέτος. Κι ας χάνουν αρκετά...
- Τις κινήσεις του Μπεργκ στο β’ ημίχρονο, όταν ο Θεοδωρίδης άλλαξε από 3-4-2-1 σε 4-2-3-1 και ο Σουηδός βρήκε περισσότερους χώρους και κινήθηκε έξοχα από τη δεξιά πτέρυγα σε ρόλο δημιουργού.
- Την επιστροφή του Αμπέντ, ο οποίος αθόρυβα πάτησε στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή (θα το έβαζε εκείνος αν δεν είχε προλάβει ο Καρέλης στο 1-0 από τη σέντρα του Ζέκα) όσες φορές δεν έχουν πατήσει συνολικά στα πρώτα πέντε ματς οι Ζέκα + Πράνιτς + Λαγός + Κουτρουμπής + Ατζαγκούν. Όταν βρει ρυθμό, θα προσφέρει περισσότερα. Μεταγραφή χωρίς ρίσκο, τα έχουμε πει.
- Tην εξαιρετική εμφάνιση του Νίκου Καλτσά. Όταν ένας παίκτης μπαίνει στο 78’, ακόμη και σε «τελειωμένο» ματς, δεν έχει πολύ χρόνο για να… «δείξει». Πρόλαβε. Με ασίστ, με σουτ, με σωστές κινήσεις στο χώρο. Ως δεύτερος επιθετικός, δίπλα στον Μπεργκ. Κι ας μην έχει τον «αέρα» της φανέλας. Καλό δείγμα για το μέλλον.
- Τη συσπείρωση των παικτών που πανηγύρισαν όλοι μαζί τα δύο πρώτα γκολ, νοιάζονταν για τον συμπαίκτη τους (τραυματισμός Νίνη, κλωτσιές σε Μπεργκ), μιλούσαν πολύ περισσότερο ο ένας στον άλλο κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Κατά τα λοιπά, το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στην κερκίδα, κακά τα ψέματα. Μέρος της οργής, της πίκρας και της απογοήτευσης των οργανωμένων οπαδών είχε εκτονωθεί και το βράδυ της Πέμπτης μέσα στη Λεωφόρο και τα απόγευμα του Σαββάτου στο Κορωπί, όταν είχαν τη δυνατότητα να βγάλουν τα παναθηναϊκά εσώψυχά τους μιλώντας προς τους παίκτες και τον Αναστασίου.
Το μήνυμά τους ήταν βασικά ένα και μοναδικό σήμερα: «Η ομάδα πάνω απ’ όλους». Και ένα δεύτερο. Το «αποχαιρετιστήριο», μετά την «καθιστική – σιωπηρή» διαμαρτυρία μέχρι το 87’: «Πάρτε το πρωτάθλημα και φύγετε από’ δω». Aν το... πάρουν, ελάχιστοι θα φύγουν. Μα για να το πάρουν, εφέτος δεν έχουν περιθώρια ούτε για ισοπαλία με τις «Καλλονές», εντός – εκτός.
Επειδή απ’ αγκάθι βγαίνει ρόδο κάπου – κάπου, αν πρέπει πλέον να αξιοποιήσει κάτι ο Παναθηναϊκός, αυτό είναι το… Τσάμπιονς Λιγκ του Ολυμπιακού στον πρώτο γύρο, σε σύγκριση με το δικό του «ένα ματς την εβδομάδα». Ο πήχης των απαιτήσεων πολύ ψηλά πλέον, μα αλλιώς τίτλος δεν κερδίζεται.
* Την αγκωνιά του Μάρκους Μπεργκ στον Μάρκοβιτς (μετά τα εντός περιοχής τραβήγματα στο 83’) δεν την είδε ο Σελίμος. Δυστυχώς για τον Σουηδό, είναι κόκκινη. Σε ματς 4-0, δέκα λεπτά πριν τη λήξη του! Εκνευρίζεται εύκολα όταν τον αντιμετωπίζουν σκληρά ή και «βρώμικα», έχει φανεί τα δύο τελευταία χρόνια. Τέτοιες ανοησίες, ωστόσο, πληρώνονται πανάκριβα μερικές φορές. Την «πατάνε» συχνά την μπανανόφλουδα οι σέντερ φορ που τρώνε ξύλο, αλλά κάθε δουλειά έχει και τις δυσκολίες της. Δεν την «πλήρωσε» με την Καλλονή, αλλά το δις εξαμαρτείν…
Follow me on Twitter: Seretinio
