Παναθηναϊκός: Αν θέλει να (ξανα)πάει ψηλά, πρέπει να κοιτάξει χαμηλά

Έφτασε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός σχεδόν δύο εβδομάδες πριν από τα τρία σερί ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, εναντίον ΠΑΟΚ - ΑΕΚ - Ολυμπιακού, στα οποία σίγουρα θα έχει βαθμολογικές απώλειες. Έχει ήδη χάσει 12 βαθμούς στον β΄γύρο (3 ισοπαλίες - 2 ήττες), νίκησε μόνο τον Παναιτωλικό εντός του 2019, αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη Λαμία (ματς στο οποίο ο ψηφισθείς από τους Έλληνες παίκτες κορυφαίος ρέφερι του 2018, Τάσος Παπαπέτρου δεν γνώριζε τον κανονισμό για τέταρτη αλλαγή στην παράταση - σηκώνουμε τα χέρια ψηλά!), είδε πολλά να του πηγαίνουν στραβά κι ανάποδα.

Είχε και ιώσεις και απουσίες. Είχε και κακές διαιτησίες και ατυχίες και πολλές χαμένες ευκαιρίες. Μα το ένα έφερε το άλλο. Και κάπου χάθηκε η μπάλα συνολικά. Χάθηκε ο προσανατολισμός της ομάδας και οι βασικές προτεραιότητές της. Έμπλεξε η ανάγκη για το αποτέλεσμα - ειδικά μετά τον αποκλεισμό από τη Λαμία που κατέστησε αυτομάτως μονόδρομο για τη διαγραφή της "ευρωπαϊκής" ποινής την πέμπτη θέση - με το "τι ποδόσφαιρο παίζουμε".

Η ΧΑΜΕΝΗ ΠΥΞΙΔΑ ΛΟΓΩ ΒΑΘΜΟΘΗΡΙΑΣ

Έφτασε στο σημείο ο Παναθηναϊκός να πάει να παίξει με τον προτελευταίο Λεβαδειακό όπως είχε αγωνιστεί στο 1-0 επί του Παναιτωλικού μόνο και μόνο επειδή... νίκησε. Λες και είχε βρεθεί η μαγική συνταγή της επιτυχίας στο Αγρίνιο με ένα γκολ κι άλλες δυο ευκαιρίες. Λες και ο Λεβαδειακός που τον έπαιζε στο μισό γήπεδο έχει το ταλέντο και το ρόστερ της ομάδας του Αγρινίου. Άλλες οι ανάγκες, οι παράμετροι, οι συνιστώσες και οι απαιτήσεις του ενός ματς, άλλες του άλλου. Μα ο Παναθηναϊκός έπαιξε με τον ίδιο τρόπο επειδή είχε πάρει τρίποντο στο Αγρίνιο!

Απόψε εναντίον του Αστέρα πολλά περιθώρια δεν υπάρχουν αν οι Πράσινοι θέλουν να μείνουν μέσα στη κούρσα με τον Άρη για την πέμπτη θέση. Μα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός καλείται να βρει τη χαμένη πυξίδα του στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται. Όχι να θεωρείται... είδηση αν φτιάξει ευκαιρία σε 90λεπτο, όπως συνέβη σε δύο διαδοχικά ματς και μάλιστα με τον ίδιο πρωταγωνιστή (Όμρι Άλτμαν) εναντίον του Λεβαδειακού (0-0) και του ΠΑΣ Γιάννινα (ήττα με 1-0).

ΤΟ "ΒΟΥΝΟ" ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΙΔΕΕΣ

Του λείπουν σήμερα Ινσούα και Κουλιμπαλί, δεν είναι σε καλή κατάσταση οι Μπουζούκης - Χατζηγιοβάνης, έχει σπασμένη μύτη ο Κουρμπέλης, οι δυσκολίες δεν είναι λίγες. Μα το "βουνό" ήταν στην εκκίνηση του πρωταθλήματος, όχι τώρα! Και τότε τα κατάφεραν οι Πράσινοι για έναν βασικό λόγο: είχαν ξεκάθαρες ιδέες, σαφές πλάνο και βασικές ποδοσφαιρικές αρχές με κυριότερη το πρέσινγκ του αντιπάλου, τις οποίες έχουν χάσει.

Ο Γιώργος Δώνης με τον Νίκο Νταμπίζα καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον βασικό στόχο και τον κεντρικό προσανατολισμό της ομάδας. Αυτός ο στόχος δεν ήταν στην εκκίνηση της σεζόν να βγει ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη. Αυτό ήταν κάτι στο μυαλό αμφότερων. Σαν μια ανομολόγητη αρχικά πρόκληση, η οποία γιγαντώθηκε όταν φάνηκε υλοποιήσιμη και εφικτή, μετά την πορεία στα πρώτα δέκα ματς και ειδικά μετά τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματα με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Κάπου εκεί μάλλον πήραν τα μυαλά αρκετών παικτών αέρα και συνολικά υπερεκτιμήθηκαν από όλους (media, φιλάθλους, στελέχη) οι δυνατότητες αυτού του συνόλου. Ακριβώς επειδή ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει μόνο με μια ήττα (από τον επικεφαλής και μέλλοντα πρωταθλητή ΠΑΟΚ) σχεδόν ως το τέλος του πρώτου γύρου.

ΤΟ "ΚΑΜΟΥΦΛΑΖ" ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα με τον Άρη (ισοπαλία 1-1) και τον ΟΦΗ (ήττα 3-1) δεν ερμηνεύτηκαν σωστά εντός της ομάδας. Εν συνεχεία η νίκη επί του Ατρόμητου (1-0 με σκόρερ τον Μακέντα στη μοναδική καθαρή ευκαιρία του Τριφυλλιού) ήταν το τέλειο καμουφλάζ μιας κακής εμφάνισης (στο μοναδικό εντός έδρας ματς του Παναθηναϊκού έως τώρα στο οποίο δεν ήταν ανώτερος του αντιπάλου του). Και μετά, όλα μαζί: ιώσεις, απουσίες, τραυματισμοί, κακά σφυρίγματα από τους διαιτητές, ατυχία, αστοχία. Και το πιο ανησυχητικό από όλα στα δύο τελευταία ματς: αποκρουστικό ποδόσφαιρο!

ΑΝ ΞΑΝΑΒΡΕΙ ΤΙΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ...

Ο Παναθηναϊκός συνολικά ως οργανισμός πρέπει να αποβάλει από το μυαλό του το θέμα της πέμπτης θέσης. Αν δεν το κάνει, δεν θα την κατακτήσει! Έχει κάποιες πιθανότητες μόνο σε μία περίπτωση: αν βρει έστω κάποια από τα βασικά στοιχεία της ποδοσφαιρικής ταυτότητας που κατάφερε να χτίσει και να καταθέσει σε αρκετά παιχνίδια του α' γύρου: τρέξιμο, πρέσινγκ, αυτοματοποιημένες κινήσεις από τη μέση και μπροστά. Αμυντικά, με τους συγκεκριμένους στόπερ, ελάχιστα περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν. Επιθετικά, η κόπωση των Χατζηγιοβάνη – Μπουζούκη είναι εμφανέστατη και ίσως πρέπει να μείνουν για λίγο στα πιτς και να παίξουν πιο φρέσκοι παίκτες. Στη μεσαία γραμμή οι πόνοι είναι αφόρητοι και μόνο αν παίξουν όσοι έχουν αντοχές και χιλιόμετρα μπορούν να γιατρευτούν.

Συνολικά, ο Παναθηναϊκός πρέπει να φοβάται τα χειρότερα. Αν κοιτάξει προς τα κάτω μπορεί να αναρριχηθεί στη βαθμολογία. Αν κοιτάζει μόνο προς τις ψηλότερες θέσεις, πιο πιθανό είναι να γκρεμοτσακιστεί.