Παναθηναϊκός: Οι πέντε θέσεις όπου χρειάζεται ενίσχυση
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τις πέντε θέσεις στις οποίες ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να ενισχυθεί για να… αλλάξει πίστα και για τα εμπόδια των Δώνη- Νταμπίζα.
Λεφτά… δεν υπάρχουν. Κι όσα υπάρχουν, δίνονται για παλιές αμαρτίες, προκειμένου ο Παναθηναϊκός να πάρει τον Ιούνιο την άδεια και να μην ξεκινήσει πάλι με «-6» και αυστηρούς μεταγραφικούς περιορισμούς. Επιλογές… αμέτρητες επίσης δεν υπάρχουν. Ούτε γενικώς τον Ιανουάριο, ούτε ειδικώς για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος δικαιούται να αποκτήσει μόνο έναν παίκτη άνω των 23 ετών (δανεικό ή ελεύθερο) και απεριόριστους κάτω των 23 ετών: όλοι Έλληνες!
Από την άλλη πλευρά, όμως, η εικόνα των Δώνη – Νταμπίζα έχει διαμορφωθεί πλέον για τον α’ γύρο. Ξέρουν πολύ καλά πού «πονάει» ο Παναθηναϊκός και σε ποιους τομείς έχει βελτιωθεί αναπάντεχα και θεαματικά από την περίοδο της προετοιμασίας ως τώρα. Να πούμε ότι έχουν αποφασίσει για τη μία και μοναδική κίνηση για παίκτη «έτοιμο» άνω των 23 ετών; Θα πούμε ψέματα. Δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, σκέφτονται πολλά. Όμως το δεδομένο από την ποινή του προηγούμενου καλοκαιριού δεν αλλάζει: ο Παναθηναϊκός έχει μία και μοναδική επιλογή για (απαραίτητα Έλληνα) παίκτη άνω των 23 ετών. Να βρει πάλι «θησαυρό» τύπου Χατζηθεoδωρίδη και Καμπετσή; Δύσκολο τον Γενάρη. Ακόμη πιο δύσκολο αν συνυπολογιστεί ότι δεν αρέσουν σε κανέναν εκ των δύο οι δανεικοί. Αλλά ας περιμένουμε, καταγράφοντας προς το παρόν τις θέσεις στις οποίες οι Πράσινοι θα μπορούσαν να ενισχυθούν κατά τη διάρκεια της προσεχούς μεταγραφικής περιόδου…
1. ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ
Ο Σωκράτης Διούδης, προερχόμενος από μια σεζόν στον πάγκο, τρέχει καλή χρονιά. Όμως ο Κωνσταντίνος Κότσαρης υπέστη βαριά θλάση για την οποία τελικά μετά από πολλές εξετάσεις και συσκέψεις αποφασίστηκε να μην μπει στο χειρουργείο. Ακόμη κι έτσι, ο 22χρονος κίπερ ο οποίος έκανε (σούπερ) ντεμπούτο στο «Γ. Καραϊσκάκης» εναντίον του Ολυμπιακού, θα μείνει τουλάχιστον για δύο μήνες στα πιτς. Ουδείς μπορεί να είναι απολύτως βέβαιος πότε θα είναι σε θέση να αγωνιστεί και πάλι, δεδομένου ότι και πρόπερσι στην Ομόνοια (με τεχνικό διευθυντή τον Νταμπίζα) είχε υποστεί δύο τραυματισμούς και ουσιαστικά είχε χάσει όλη τη σεζόν.
Ο 20χρονος Βασίλης Ξενόπουλος, ο οποίος προορίζεται για αναπληρωματικός μέχρι να ετοιμαστεί ο Κότσαρης, «κουβαλά» πρόβλημα στον ώμο, για το οποίο επίσης έχει γίνει πολλή εσωτερική κουβέντα στον Παναθηναϊκό για το αν θα έπρεπε να έχει υποβληθεί σε επέμβαση. Και ο «τρίτος», Νίκος Χριστογεώργος, είναι μόλις 18 ετών και (όπως και ο Ξενόπουλος) ουδέποτε έχει αγωνιστεί στη Super League. Δύσκολο θέμα για τον Παναθηναϊκό! Να πάρει ή να μην πάρει αναπληρωματικό του Διούδη (Ελληνα, κάτω των 23 ετών); Κι αν πάρει, τι εμπειρίες θα έχει και μήπως «υποβαθμιστούν» χωρίς σημαντικό λόγο οι πιτσιρικάδες «δικοί» του τερματοφύλακες; Γρίφος…
2. ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΤΟΠΕΡ
Τον προηγούμενο Ιανουάριο έφυγαν οι Μολέντο – Κουτρουμπής. Το καλοκαίρι οι παγκίτες – «εξεδράτοι» Αυλωνίτης – Ευαγγέλου. Έμειναν οι Κολοβέτσιος – Οικονόμου, αποκτήθηκαν οι Πούγγουρας – Παντελάκης, αναβαθμίστηκε και εξελίσσεται σε ευχάριστη έκπληξη ο 21χρονος Φάνης Μαυρομάτης. Ο Κολοβέτσιος κάνει πολύ καλή σεζόν ως ο leader της αμυντικής γραμμής, ο Οικονόμου δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Δώνη, ο Παντελάκης μένει πάντα εκτός 18άδας. Ο Πούγγουρας δοκιμάζεται συνήθως σε διάταξη με τρεις στόπερ και ο Μαυρομάτης εξελίσσεται, αλλά δεν είναι δα και ο… Φαν Ντάικ.
Δεν αντιμετωπίζει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα στους στόπερ ο Παναθηναϊκός, αλλά για να βελτιωθεί και να ανέβει το επίπεδό του, σίγουρα χρειάζεται έναν ικανότερο του Μαυρομάτη δίπλα στον Κολοβέτσιο. Και πάλι, όμως, τίθεται το ερώτημα: να μειωθεί ο χρόνος συμμετοχής του μικρού τώρα που βελτιώνεται στην πρώτη σεζόν του στη Σούπερ Λίγκα;
3. "ΟΚΤΑΡΙ"
Ίσως η πιο εμφανής και σημαντικότερη έλλειψη στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Κουρμπέλης, Κάτσε, Δώνης, Τζανδάρης, Στάικος οι μέσοι του. Μόνο ο Δώνης είναι «οκτάρι» εκ των πέντε. Και παρότι στις κινήσεις του χωρίς τη μπάλα είναι θετικός (αλλά άτυχος/άστοχος στην τελική προσπάθεια όταν πολύ σωστά πατάει στην αντίπαλη περιοχή) δεν μπορεί να «τρέξει» τη μπάλα και ασφαλώς δεν είναι το ταχύτερο «οκτάρι» της γης. Ούτε καν της Σούπερ Λίγκας…
Ίσως θα μπορούσε να καθιερωθεί στη θέση (ειδικά σε 4-3-3) ο Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης που είναι από τις «αποκαλύψεις» της σεζόν, αλλά δεν θα κάνει τη διαφορά. Όσο για τον Γιάννη Μπουζούκη; Ναι, κι αυτός σε 4-3-3 μπορεί να παίξει ως «οκτάρι», μα δεν είναι αυτή η αυθεντική θέση του. Ίσως βεβαίως στο μέλλον να «κουμπώσει» εκεί αν προπονηθεί και εκπαιδευτεί με τον κατάλληλο τρόπο, καθώς τα «δεκάρια» δεν υπάρχουν πια με την κλασική έννοια του όρου, δεδομένου ότι ουδείς έχει πια την πολυτέλεια να μην πρεσάρει. Πλην του Μέσι…
4. ΕΞΤΡΕΜ
Δυο αυθεντικούς ακραίους διαθέτει ο Παναθηναϊκός. Μόνο δύο! Τον Τάσο Χατζηγιοβάνη και τον 18χρονο Δημήτρη Εμμανουηλίδη, ο οποίος ακόμα είναι άγουρος. Ούτε ο Μπουζούκης, ούτε ο Χατζηθεδωρίδης, ούτε οι Μουνιέ/ Άλτμαν, ούτε βεβαίως ο Αργύρης Καμπετσής είναι εξτρέμ. Για να περάσει στην… επόμενη πίστα ο Παναθηναϊκός χρειάζεται σίγουρα έναν ποιοτικό ακραίο, όμως είναι ζητούμενο αν θα έπρεπε να «ξοδέψει» τη μία και μοναδική άνω των 23 ετών μεταγραφή του για τη συγκεκριμένη θέση, δεδομένου ότι και ρόλους έχει βρει ο Δώνης (συνήθως με Χατζηγιοβάνη – Μπουζούκη, αλλά και με τους ακραίους μπακ που μετατρέπονται σε εξτρέμ στο 3-4-3) και παραγωγικός είναι ο Παναθηναϊκός…
5. "ΔΕΥΤΕΡΟΣ" ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ
O Παναθηναϊκός έχει (ακόμα…) την μεγαλύτερη συγκομιδή γκολ στη Σούπερ Λίγκα: 22, όπως και ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ και ο Ατρόμητος. Προσοχή όμως! Εξ αυτών τα τέσσερα είναι με πέναλτι, τα πέντε έχουν επιτευχθεί εναντίον του Απόλλωνα και από τρία δέχθηκαν Λαμία, Λεβαδειακός και Λάρισα. Ο Παναθηναϊκός δεν σκόραρε μόνο εναντίον των δύο Δικεφάλων, αλλά αν είχε δεύτερο σκόρερ που θα έπαιρνε μερίδιο του βάρους από τον Μακέντα θα μπορούσε να έχει κερδίσει περισσότερους βαθμούς σε ματς στα οποία είχε αναξιοποίητες ευκαιρίες (ΟΦΗ, ΑΕΚ, Αρης). Το καταπληκτικό (και γι’ αυτό είναι άξιος συγχαρητηρίων ο Γιώργος Δώνης) είναι ότι οι Πράσινοι έχουν πάρει οκτώ γκολ από τους χαφ (από δύο Κάτσε, Κουρμπέλης, Μπουζούκης, Χατζηθεοδωρίδης) και πέντε (!) από τους ακραίους μπακ (τέσσερα ο Γιόχανσον – ένα ο Ινσούα!).
Αυτή η τρομερή για ελληνική ομάδα επίδοση (το 60% των γκολ δεν έχει επιτευχθεί από επιθετικούς!) μπορεί να δημιουργήσει και τον εξής συνειρμό: δεδομένου ότι είναι τόσο καλά εκπαιδευμένη η ομάδα στο χτίσιμο των επιθέσεων, πόσο πιο παραγωγικό θα μπορούσε να είναι το σύνολο με έναν «δεύτερο» επιθετικό, τύπου Καρέλη ή Κλωναρίδη; Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, ενδεχόμενη απόκτηση τέτοιου τύπου παίκτη ίσως στερούσε χρόνο συμμετοχής από Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη πάνω στα φόρτε τους, ενώ από τον Ιανουάριο αναμένεται να είναι απολύτως έτοιμοι και οι Μουνιέ – Άλτμαν, των οποίων η παραμονή και του χρόνου δεν μπορεί να θεωρηθεί απολύτως βέβαιη παρότι τα συμβόλαιά τους λήγουν το μεθεπόμενο καλοκαίρι. Ίσως θα ήταν υπερβολή η επιλογή της μοναδικής άνω των 23 ετών μεταγραφής γι’ αυτή τη θέση, αλλά για την επόμενη σεζόν όλα είναι ανοιχτά. Ο Νταμπίζας, άλλωστε το έχει πει σε όλους: άπαντες αξιολογούνται μέχρι το τέλος της σεζόν και όχι κατά διαστήματα…
Ποιους παίκτες δικαιούται να αποκτήσει το Τριφύλλι;
Επισημαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός δικαιούται στην προσεχή μεταγραφική περίοδο…
Α) Μόνο έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή άνω των 23 ετών, ελεύθερο ή δανεικό.
Β) Απεριόριστο αριθμό Ελλήνων παικτών κάτω των 23 ετών, ελεύθερων ή δανεικών.
Ο Παναθηναϊκός έχει επίσης δικαίωμα να προβεί σε απεριόριστες ανανεώσεις συμβολαίων για παίκτες κάτω των 23 ετών και για δύο ανανεώσεις άνω των 23 ετών (δεν τις “ξόδεψε” το καλοκαίρι), οι οποίες εκτός απροόπτου θα είναι των Κουλιμπαλί, Κολοβέτσιου (λήξη τον Ιούνιο του 2019).