Πάσχα και Χριστούγεννα μαζί για κάθε ΑΕΚτζή
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για το μαγικό 15θήμερο των φίλων της ΑΕΚ, το σεβασμό στην οπαδική ηδονή και πίκρα, την αληθινή έννοια του "ομορφαίνει τη ζωή" για κάθε ομάδα.
Ο φίλος του Ολυμπιακού το έχει βιώσει αμέτρητες φορές τα τελευταία χρόνια. Ειδικά με τις δύο κατακτήσεις της Euroleague! Kαι με πρωταθλήματα και με το αλησμόνητο buzzer beater τρίποντο τίτλου του Βασίλη Σπανούλη στο ΟΑΚΑ και με φιέστες στο "Γ. Καραϊσκάκης" και με ποδοσφαιρικές νίκες σε ντέρμπι (ενίοτε με ευρύ σκορ και γλέντι…) και με σπουδαίες ευρωπαϊκές βραδιές και θριάμβους επί μεγαθηρίων στο Φάληρο και με εκτός έδρας νίκες στο Champions League.
Ο οπαδός του Παναθηναϊκού επίσης. Και οι νεότεροι με τις κατακτήσεις της Euroleague και τα πρωταθλήματα μέσα στο ΣΕΦ και οι λίγο παλαιότεροι που έζησαν το νταμπλ της πολυμετοχικότητας και τις τρομερές εκτός έδρας νίκες επί της Ίντερ και της Ρόμα και οι "+40" που ακόμη θυμούνται το 15θήμερο του Απριλίου 1996, όταν η ομάδα τους διεκδικούσε ταυτόχρονα τη συμμετοχή στον τελικό του Champions League (Άγιαξ) και το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών ελληνικής ομάδας στο μπάσκετ (το πήρε εναντίον της Μπαρτσελόνα). Σερί 22 χρόνια παίρνει έστω έναν τίτλο ο Panathinaikos BC, ποια άλλη ομάδα το έχει καταφέρει;
Η ΗΔΟΝΗ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ "ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ"
Ο οπαδός της ΑΕΚ το ζει τώρα! Ολόγιομο! Με το χαμόγελο μέχρι τα παπούτσια! Τι κι αν έχει σκοτούρες και βάσανα, τι κι αν το ταμείον είναι μείον; Τι κι αν οικογενειακής φύσης προβλήματα, εργασιακές αναποδιές και παντός είδους υποχρεώσεις τον μαστιγώνουν καθημερινά; Η ομάδα του ομορφαίνει τη ζωή! Αυτός ο αλησμόνητος για κάθε φίλο της ΑΕΚ Φεβρουάριος, με "θύμα" - κατά σύμπτωση – τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο (πρωτάθλημα – Κύπελλο) και μπάσκετ (Κύπελλο μετά από 17 χρόνια) είναι ο ορισμός της εφήμερης χαράς που μπορεί να δώσει σε κάθε οπαδό η ομάδα του.
Να πανηγυρίσει σαν τρελός, να πάει στο γήπεδο με φίλους ή οικογένεια για το χειροκρότημα, να κάνει την καζούρα του, να πάει στο σχολείο καμαρώνοντας και αφηγούμενος γκολ και καλάθια, να νιώσει υπερήφανος που έχει επιλέξει αυτά τα χρώματα κι αυτό το σύλλογο για μια ζωή ολόκληρη. Για μια ζωή, στην οποία οι νεότερες γενιές των οπαδών της Ένωσης πολλές χαρές δεν έχουν γευτεί. Βίωσαν μεταξύ άλλων μέχρι και τον υποβιβασμό της αγαπημένης ομάδας τους, τα χωράφια της Γ΄και της Β΄Εθνικής για πρώτη φορά στην 94χρονη ιστορία της. Και τώρα πετούν στα ουράνια με νίκες επί του παντοκράτορα πρωταθλητή Ελλάδας στο ποδόσφαιρο τα τελευταία 20 χρόνια και με τίτλο επί μιας εκ των κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων στο μπάσκετ. Ναι, η αξία του ηττημένου μεγεθύνει πάντα την επιτυχία του νικητή, η οποία γιγαντώνεται στη συνείδηση κάθε ΑΕΚτζή, επειδή αυτή η νίκη ήταν κρυστάλλινη, αθλητική, δίκαιη!
Ο ΜΗΝΑΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΟΠΑΔΟΥΣ
Θα ξανάρθουν οι ήττες και οι αποτυχίες. Θα ξανάρθουν τα δύσκολα, στα οποία οι περισσότεροι οπαδοί "απομακρύνονται". Τώρα, όμως, ας το ζήσουν και ας το απολαύσουν. Ναι, το αξίζουν περισσότερο όσοι στάθηκαν δίπλα στην Ένωση στις "στραβές" και στις αθλητικές κακουχίες. Εντούτοις η νίκη, το χαμόγελο, η υπερηφάνεια, ανήκει σε όλους τους φίλους της ΑΕΚ, όχι μόνο στους "πιστούς". Είναι μήνας γέννας αυτός ο Φεβρουάριος για την Ένωση. Μήνας γέννας νέων οπαδών, μήνας σφυρυλάτησης του οπαδικού χαρακτήρα κάθε πιτσιρικά ΑΕΚτζή που ίσως αμφιταλανατεύεται ακόμα για το ποιας ομάδας την καθημερινότητα θα ακολουθεί μέχρι τα βαθιά γεράματά του.
Είναι μήνας άνοιξης και ελπίδας, είναι μέρες που ο οπαδός αισθάνεται αληθινά σε όλο το "είναι" του τι σημαίνει η ομάδα να ομορφαίνει τη ζωή σου. Στιγμιαία, στο γκολ του Γιακουμάκη ή στο καλάθι του Χάρις. Σαν μια σταλιά στον ωκεανό της ζωής αυτό το μαγευτικό 15θήμερο. Το ξέσπασμα, το πανηγύρι, το ωραίο ξύπνημα, η προσμονή, το "να πάμε σήμερα στο ΟΑΚΑ για τα παιδιά", όλο αυτό το μαγικό που ισχυροποιεί τον συναισθηματικό δεσμό ενός οπαδού με την αγαπημένη ομάδα του.
Και για τον ΑΕΚτζή που προσδοκά και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο στο ποδόσφαιρο, που βλέπει τη μπασκετική ομάδα του να μεγαλώνει και να βελτιώνεται και να βλέπει ψηλά στο Champions League όπου συμμετέχει, στον ΑΕΚτζή που τόσο πολύ του έχει λείψει η σκεπαστή, η μυρωδιά του "Νίκος Γκούμας", η ΑΕΚτζήδικη ατμόσφαιρα του σπιτιού του στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι ίσως οπαδικά ακόμη πιο βαθιά και ουσιαστική η προσμονή για τα επόμενα, τα καλύτερα, τα μεγαλύτερα! Για την "Αγια – Σοφιά", για τους τίτλους, για τη γειτονιά, για την παρέα, για τον μπαμπά και τον παππού που τον πρωτοπήγε στο γήπεδο, για τους φίλους, για μια αγάπη που τον πίκρανε αμέτρητες φορές ή για μια αγάπη που τώρα ριζώνει στην καρδιά κάθε έφηβου.
Είναι ωραίο να "μοιράζονται" οι τίτλοι σε κάθε άθλημα, σε κάθε χώρα. Είναι ωραίο να μοιράζεται η οπαδική χαρά σε πολλούς ανθρώπους. Σπανίως συμβαίνει. Συνήθως χτίζονται αυτοκρατορίες οι οποίες κάνουν τον κύκλο τους προτού γκρεμιστούν ή κλυδωνιστούν. Ο ΑΕΚτζής δεν θέλει βασίλεια και κυριαρχία. Δεν είναι η φύση του τέτοια. Ποτέ δεν το θέλησε, ίσως διότι ποτέ δεν το βίωσε για να το "ζητά" ή να το περιμένει στο μέλλον. Ζει τη στιγμή του και δεν είναι όνειρο, δείτε τους δίπλα σας! Ενάμιση μήνα μετά τα Χριστούγεννα και ενάμιση μήνα πριν από το Πάσχα ο φίλος της ΑΕΚ κάνει Χριστούγεννα και Ανάσταση μαζί! Σεβασμός – και όχι μνησικακία - στην οπαδική ηδονή και απογοήτευση του διπλανού συνεπάγεται σεβασμό στη χαρά και τη λύπη του κάθε συνανθρώπου. Διότι τα σπορ – είτε ατομικά, είτε ομαδικά – είναι στο σύνολο των εκφάνσεών τους η ίδια η ζωή.
Photo Credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: