Δύο αγωνιστικές. Μόλις δύο ματς. Δεν έχει χαθεί ούτε μισός βαθμός από τους τρεις διεκδικητές του τίτλου. Μηδέν απώλειες. Κι όμως, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι από χιλιόμετρα! Δηλαδή σκεφτείτε τι μπορεί να συμβεί αν… χάσουν και κάποιο βαθμό ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός!

Οι εκπρόσωποι Τύπου των τριών έχουν αρχίσει αγώνα δρόμου. Με το δικό του στυλ και ύφος ο καθένας. Πότε είναι υποχρεωμένοι να παίζουν άμυνα, πότε επίθεση. Ανάλογα με τα σφυρίγματα στα παιχνίδια των ομάδων τους, την πολιτική του κλαμπ και τις επικοινωνιακές επιθέσεις από τους αντιπάλους.

Ο Σάββας Θεοδωρίδης και ο Γιώργος Σαββίδης συνεχίζουν ακατάπαυστα το βιολί τους. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου (πάλι καλά που Ουζουνίδης και Μαρτίνς δείχνουν πιο ήπιοι μέχρι τώρα, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να αλλάξει μελλοντικά…), το δικό του: χθες δεν έκανε δηλώσεις στο flash interview της Nova όντας εκνευρισμένος από το απίθανο οφσάιντ που καταλογίστηκε εις βάρος του Ακπόμ! Και ορισμένοι κατηγορούσαν τον Σάββα Παντελίδη επειδή είχε κάνει (ηπιότατες) δηλώσεις για το πέναλτι του Πρίγιοβιτς στην Τούμπα πριν από μία εβδομάδα!

Τα media χορεύουν στο ρυθμό των παραγόντων. Όχι όλα. Όχι στον ίδιο βαθμό. Αλλά είτε με τις δηλώσεις των παραγόντων, είτε με την «γραμμή»/πολιτική τους, τα media ολοένα και αυξάνεται το ποσοστό των αναφορών σε «εξωποδοσφαιρικά» ζητήματα. Άλλωστε – κακά τα ψέματα – η Ελλάδα είναι ποδοσφαιρικά η μοναδική χώρα στην Ευρώπη όπου και οι τέσσερις «μεγάλοι», εκτός από την DNAϊκή τους δύναμη λόγω ισχυρού κοινού, έχουν αφεντικά είτε με δικά τους ΜΜΕ, είτε με μεγάλη επιρροή σε άλλα, είτε… και τα δύο!

Και από την άλλη, οι διαιτητές δίνουν δικαιώματα από νωρίς. Δίνουν δικαιώματα με οφθαλμοφανή σφάλματα σε σχετικά εύκολες αποφάσεις και φάσεις. Όχι όλοι. Προσοχή: μέχρι τώρα όχι τόσο οι νέοι και άπειροι που προβίβασε ο Περέιρα και η επιτροπή Διαιτησίας, βασιζόμενοι στο ότι είναι «άφθαρτοι» και με τεράστια κίνητρα. Περισσότερο οι πιο έμπειροι. Όπως ο Σιδηρόπουλος στο Ξάνθη – Παναθηναϊκός ή ο Κουτσιαύτης στο ΠΑΟΚ – Αστέρας, ή ο βοηθός Βασίλης Καμπούρης χθες στη Νέα Σμύρνη (το προχθεσινό πέναλτι στην ΑΕΚ είναι άλλου είδους φάση, περίεργη: θα δινόταν φάουλ σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου από οποιοδήποτε ακέραιο ρέφερι, αλλά μοιάζει υπερβολικό με το πνεύμα του νόμου για πέναλτι). Έχουν κάνει σφάλματα και οι νεότεροι, αλλά σε μέσο όρο πολύ λιγότερα. Και σε γενικές γραμμές η σεζόν έχει ξεκινήσει με πολλά λάθη, ακόμη και σε ματς όπου δεν επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα (όπως δύο σοβαρά εναντίον του Ολυμπιακού στα εντός έδρας παιχνίδια του).

ΘΑ ΤΟ… ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ "ΜΠΟΡΜΠΑΛΑΝ";

Υπ΄ αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε Έλληνα ρέφερι στα τρία μεγάλα ντέρμπι του πρώτου γύρου. ΠΑΟΚ-ΑΕΚ (4η αγωνιστική), Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ (5η αγωνιστική) και ΑΕΚ-Ολυμπιακός (6η αγωνιστική) θα διεξαχθούν με «Μπορμπαλάν». Και ο Έλληνας ρέφερι δεν… δικαιούται να έχει παράπονα, όταν βλέπει κάποια εξόφθαλμα σφάλματα που κάνουν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του. Από το ΠΑΟΚ – Άρης της 7ης αγωνιστικής και εν συνεχεία στα τρία ματς του Παναθηναϊκού (με ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και Ολυμπιακό στο Φάληρο 8η-10η αγωνιστική σερί) πιθανότατα θα δούμε Έλληνα ρέφερι σε πολύ «δύσκολο» ματς, όχι όμως μεταξύ των διεκδικητών του τίτλου. Όσο για τον δεύτερο γύρο; Βλέποντας και κάνοντας! Εδώ πετιέται φωτοβολίδα από οπαδούς προς αντιπάλους κατά τη διάρκεια αγώνα, παρότι η σχέση και των ομάδων (Πανιώνιος – ΠΑΟΚ) και των οπαδών τους είναι νορμάλ και όχι πολεμική. Μέχρι τον δεύτερο γύρο, ποιος ξέρει τι μπορεί να έχει συμβεί;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΕΑ

Δεν είναι όλα… μαύρα, βεβαίως, στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Υπάρχουν και καλά νέα. Όπως η παρουσία του Παναθηναϊκού (αν και όπως σωστά είπε ο Δώνης δεν αποτελούν κριτήριο για τη συνέχεια τα δυο πρώτα ματς), που δείχνει ότι αν μη τι άλλο δεν θα αποτελέσει «σάκο του μποξ». Όπως η απόδοση του Άρη και η εκτυφλωτική για τα δεδομένα της Σούπερ Λίγκας παρουσία των οπαδών του στη Λαμία και χθες στο Καυτανζόγλειο. Όπως η παρουσία του ΟΦΗ στη Νέα Σμύρνη, όπου έδειξε πως δεν θα είναι από τις ομάδες που ανεβαίνουν στη Super League και παίζουν ταμπούρι και άγιος ο Θεός. Όπως συνολικά η φρεσκάδα ανανέωσης και η αύρα που εξωτερικεύει ο οργανισμός του Ολυμπιακού (όχι λόγω… Τουρέ ασφαλώς).

Ναι, υπάρχουν και θετικά, τα οποία μπορεί να γίνουν ακόμη καλύτερα, μιας και ακόμα δεν έχουμε δει στον αγωνιστικό χώρο παίκτες που θεωρητικά μπορούν να βελτιώσουν την εικόνα των ομάδων τους και το επίπεδο του πρωταθλήματος. Τον Τουρέ, τον Νάτχο, τον Γκιγιέρμε, τον Kαρέλη, τον Ναχουέλ, τον Βέργο, τον Γιαννιώτα, τον Μπογέ, τον καινούριο (άγνωστο) φορ του Παναθηναϊκού, ή τους καινούριους (άγνωστους) εξτρέμ και χαφ της ΑΕΚ, αν τελικά αποκτήσει η πρωταθλήτρια παίκτες από το παζάρι των ελεύθερων… Είναι πολλοί, θα δούμε και ορισμένους νέους από τους «μεγαλομεσαίους» και τους «μικρομεσαίους» της Λίγκας.

Όμως για ακόμη μια σεζόν – αυτή τη φορά πιο νωρίς παρά ποτέ – διαφαίνεται ο κίνδυνος ενασχόλησης πολύ περισσότερο με τη διαιτησία και τους παράγοντες, παρά με τους αθλητές και τους προπονητές. Αν η ΕΠΟ, οι διεθνείς ομοσπονδίες και ο Γιώργος Βασιλειάδης δεν κάνουν κάτι από τώρα, σωσίβιο δεν πρόκειται να δοθεί ούτε από τους ξένους διαιτητές που αναμένεται να σφυρίξουν στα ντέρμπι (τουλάχιστον) του πρώτου γύρου για να «αποκρουστεί» η κακοπιστία, ούτε από το… VAR, το οποίο πολύ δύσκολα θα εφαρμοστεί από εφέτος ακόμη και στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος…