Should I stay or should I go…

Δέχθηκε ουκ ολίγες οχλήσεις και πιέσεις ο Γιάννης Αλαφούζος. Τόσο κατά τη διάρκεια των play offs (ειδικά μετά τις δύο ισοπαλίες με Πανιώνιο και ΠΑΟΚ), όσο και μετά το τελικό αρνητικό αποτέλεσμα της δεύτερης θέσης που οδηγεί τον Παναθηναϊκό σε δύο προκριματικούς γύρους μέχρι να φτάσει στην «πηγή» των ομίλων του Europa League.

Iσως και να το σκέφτηκε. Ακόμη και τώρα καταγράφονται δημοσιεύματα περί «προβληματισμού» για τον Αντρέα Στραματσόνι και σίγουρα ευχαριστημένος από την εικόνα της ομάδας του – ανεξάρτητα από τα σφυρίγματα σε 1-2 ματς των play offs και του β΄ γύρου – δεν είναι ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Όμως φαίνεται πως συνεχίζει με τον Ιταλό τεχνικό και του δίνει την ευκαιρία να πείσει τους… πάντες. Διότι έως τώρα δεν έχει πείσει παρά μόνο κάποιους παίκτες, οι οποίοι ξέρουν πως στην προετοιμασία των αγώνων (προπόνηση – τακτική – καθοδήγηση) παίρνει καλό βαθμό. Συνεχίζει, όπως είχε συνεχίσει και με τον Ζεσουάλδο Φερέιρα και με τον Γιάννη Αναστασίου. Όμως ο Πορτογάλος και ο «Ολλανδός» είχαν «κάτι» από το παρελθόν για να ελπίζεις! Μια ολόκληρη σεζόν πρωταθλητισμού ο νταμπλούχος με την Πόρτο Ζεσουάλδο. Κύπελλο – διπλό στο Φάληρο – ποδοσφαιρική φυσιογνωμία στην ομάδα, πρωτιά στα play offs και ωραίο ποδόσφαιρο στον β’ γύρο της πρώτης σεζόν ο Αναστασίου.

Ο «Στράμα» δεν έχει κάτι «χειροπιαστό» ως απόδειξη «εμπιστοσύνης». Ούτε σε Ιντερ – Ουντινέζε, ούτε στους έξι μήνες του πράσινου πάγκου. Μήπως, όμως, υπάρχουν και επιχειρήματα για την παραμονή του; Ας προσπαθήσουμε να τα βάλουμε σε μια σειρά για να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα…

Γιατί να μείνει

• Eίναι ο άνθρωπος που έχει στήσει το μεταγραφικό πλάνο. Εκείνος πήρε την απόφαση για τις απομακρύνσεις του Ιανουαρίου (Νίνης – Ατζαγκούν – Τριανταφυλλόπουλος, πλην της πώλησης του Νίκου Καρέλη), εκείνος ξέρει καλύτερα από όλους το ρόστερ και τις ανάγκες του, εκείνος χάρη στις γνωριμίες του έχει αρχίσει εδώ και πολύ καιρό τις επαφές για τις μεταγραφές, μερικές από τις οποίες είναι και σε προχωρημένο στάδιο.
  

• Ένας καινούριος προπονητής, ακόμη κι αν ήταν Έλληνας (ποιος άλλος πλην Ουζουνίδη, εφόσον ο Γιώργος Δώνης δεν είναι διατεθειμένος να επιστρέψει αυτή την περίοδο στην Ελλάδα και έχει και υψηλό κασέ;) θα χρειαζόταν αρκετό καιρό για να κάνει τις επιλογές των «φύγε» πλην των δεδομένων (Εσιέν – Σάντσεθ – Βέμερ). Κυρίως, δε, για να επιλέξει τους… επόμενους.
  

• Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα είναι ακόμη ένας… ψαρωμένος νέος στο στρατόπεδο. Θα ήταν τεράστιο το βάρος να στήσει τον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν σε συνεργασία με προπονητή που ενδεχομένως δεν θα επέλεγε εκείνος, αλλά ο Γιάννης Αλαφούζος. Αν τον επέλεγε εκείνος, θα είχε από πολύ νωρίς πολύ μεγάλη ευθύνη.
  

• Θα ήταν μεγάλος ο κίνδυνος να «καεί» γρήγορα (διότι στην Ελλάδα ζούμε) ο νέος κόουτς. Στην περίπτωση νέας «Καμπάλα» ασφαλώς, αν ο Παναθηναϊκός μείνει για δεύτερη διαδοχική σεζόν εκτός Ευρώπης, αν αποκλειστεί είτε στον γ’ προκριματικό είτε στα play offs του Europa League.
  

• Από τη στιγμή που δίνεται στον Στραματσόνι η δυνατότητα να χτίσει τον Παναθηναϊκό με δικές του επιλογές κατά κύριο λόγο (δεν ήταν όλες οι μεταγραφές του Γενάρη «δικές» του), αλλά και να «τρέξει» την προετοιμασία του καλοκαιριού, παίρνει ολοκληρωτικά την ευθύνη για την εικόνα του Παναθηναϊκού. Μεγάλο το βάρος, αυτός θα είναι ο πρώτος που θα την… πληρώσει σε περίπτωση νοκ άουτ από την Ευρώπη, αλλά… μεγάλα καράβια – μεγάλες φουρτούνες. Το ποδοσφαιρικά σωστό και λογικό είναι να κρίνεται ο (οποιοσδήποτε) προπονητής με ομάδα στην οποία δεν έχει κάνει μόνο διαχείριση, αλλά και τις βασικές επιλογές για τη δόμησή της. Ώστε τα κριτήρια αξιολόγησής του να είναι πλήρη.
  

• Από τις «δικές» του μεταγραφές του Ιανουαρίου, μόνο του Μαμούτε μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη, αν και ο πιτσιρικάς αποκτήθηκε «για να τον δούμε» και όχι ως βασικό στέλεχος. Μέστο – Εβανζελίστα πιάνουν τον μέσο όρο χωρίς να κάνουν τη διαφορά και Μολέντο – Βιγιαφάνιες δείχνουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Παναθηναϊκού. Σχετικά καλός απολογισμός, ειδικά συγκριτικά με το υψηλότατο ποσοστό αστοχίας στις μεταγραφικές επιλογές του προηγούμενου καλοκαιριού.

Γιατί να φύγει

• Ήρθε τον Νοέμβριο και απέτυχε παντού παταγωδώς αν κριθεί βάσει αποτελεσμάτων. Και στο Κύπελλο: αποκλεισμός από τον Ατρόμητο με κάκιστη απόδοση στο 1-0 της ρεβάνς. Και στην regular season χωρίς νίκη στα ντέρμπι, παρά την καλή απόδοση στα εκτός έδρας ματς με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό. Και στα play offs παρά το +2 στην εκκίνηση και την εξάντληση της Κυπελλούχου ΑΕΚ. Και όλα αυτά, χωρίς το «καρπούζι» της Ευρώπης. Έχει «ελαφρυντικά» (απώλειες Μπεργκ, Τελάντερ, Μπουμάλ, Πράνιτς, Πέτριτς κατά διαστήματα, πάγος σε Εσιέν – Σάντσεθ), αλλά είχε και μεγαλύτερο ρόστερ συγκριτικά με τον Αναστασίου.
  

• Δεν κατάφερε να δώσει ποδοσφαιρική ταυτότητα στον Παναθηναϊκό, αν αξιολογήσουμε χωρίς τα αποτελέσματα. Ξεκίνησε με 4-3-3 παίρνοντας δύο εξτρέμ (Μπουμάλ – Βλαχοδήμος), κατέληξε σε 4-4-2 με ρόμβο (δηλαδή τη διάταξη του Αναστασίου!), άργησε να βρει λύσεις στην ανασταλτική λειτουργία, παρότι καθιέρωσε τον Ζέκα ως «εξάρι», χάνοντας βεβαίως πολλά από την ενέργεια του Πορτογάλου στη μεσαία γραμμή.
  

• Πολλές αλλαγές. Κυρίως στην 18άδα, δευτερευόντως στην 11άδα. Του έλειψαν πολλοί παίκτες κατά διαστήματα, δεν ήταν εύκολο. Αλλά «χρησιμοποίησε» και μέρος του β΄ γύρου για δοκιμές παικτών προκειμένου να έχει ολοκληρωμένη εικόνα στον απολογισμό του τέλους. Προφανώς θεωρώντας πως πολλοί αντίπαλοι είναι πολύ κατώτεροι… Βελτιώθηκε στα play offs, όταν επιχείρησε λιγότερες αλλαγές στην ενδεκάδα, κυρίως λόγω rotation και κακής απόδοσης ορισμένων.
  

• Προβλήματα πολλά στο coaching. Ανατροπές από ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, δυσκολίες πολλές όταν προηγείται ο αντίπαλος και κλείνεται στην περιοχή του (ΑΕΚ, Ατρόμητος χαρακτηριστικά παραδείγματα). Παράλογες ορισμένες φορές επιλογές στον πάγκο: δυο φορές χωρίς αναπληρωματικό μέσο (με ΑΕΚ στη Λεωφόρο και ΠΑΟΚ στην Τούμπα), μια φορά χωρίς αμυντικό (στο 3-0 επί της ΑΕΚ).
  

• Είναι πολύ «εύθραυστος» πια, πολύ «ευάλωτος» στα media και στους οπαδούς. Δεν έχει ένα «μαξιλαράκι», έναν «αερόσακο», μια επιτυχία που θα αποκρούσει ενδεχόμενη μελλοντική αποτυχία και θα απορροφήσει επιπρόσθετη πίεση και κλυδωνισμούς. Ο Παναθηναϊκός θα διατρέξει όλο το καλοκαίρι σταυρώνοντας τα χέρια να φτάσει με δύο προκρίσεις μέχρι τον όμιλο του Europa League και να ξεκινήσει ήσυχος στο πρωτάθλημα. Αυτή θα είναι και το πρώτο σημαντικό θετικό πρόσημο στον Στραματσόνι βάσει αποτελεσμάτων. Θα κινδυνεύει, όμως, να «τρέχει» ο Παναθηναϊκός αν επιβαρυνθεί η ατμόσφαιρα σε περίπτωση αποκλεισμού.

Follow me on Twitter: Seretinio