Σκληρό καρύδι αυτή η ο-μ-ά-δ-α
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τον αξιόπιστο αμυντικά, πειθαρχημένο και δουλεμένο Παναθηναϊκό, που έχασε μεγάλη ευκαιρία βάσει απόδοσης να "καθαρίσει" την πρόκριση, η οποία μένει ανοιχτή.
Επαιξε μόνο με δυο καινούριους παίκτες, οι οποίοι δεν κάνουν δα και τη διαφορά, έβαλε για 20 λεπτά τον Καμπέσας και τον Λουτσιάνο, ξεκινά χωρίς την βασική περυσινή επιθετική τετράδα του, αλλά αυτός ο υπό διαμόρφωση ακόμη Παναθηναϊκός του Μαρίνου Ουζουνίδη θα είναι σκληρό καρύδι για όλους!
Έχασε ευκαιρία να "καθαρίσει" από σήμερα την πρόκριση; Βεβαίως! Δυο φορές η μπάλα στο δοκάρι από τα πόδια του Λουντ, δυο χαμένα τετ α τετ για το 2-0 στις αρχές του β' μέρους (σαν χταπόδι ο Μπεζότοσνι απέναντι σε Μολίνς και Λουντ), άλλες μια - δυο προϋποθέσεις για γκολ, με κορυφαία την προβολή του Λουτσιάνο στο 89'. Not bad το 1-0.
Πρώτος στόχος του Ουζουνίδη ήταν το απαραβίαστο της πράσινης εστίας, αλλά το είχε πει και στη συνέντευξη Τύπου: "Η πρόκριση θα κριθεί στο δεύτερο παιχνίδι". Ωστόσο η Γκαμπάλα είναι "ύπουλη" ομάδα και σε Λεωφόρο - Πολωνία δέχθηκε μηδέν γκολ σε συνολικά επτά ευκαιρίες Ελλήνων και Πολωνών, δεχόμενη τέρμα μόνο από την άσπρη βούλα! Έχει "άστρο" αυτή η ομάδα, πώς να το κάνουμε; Και τα άστρα να τα φοβάσαι στο ποδόσφαιρο!
Ίσως να μην περίμενε και ο ίδιος ο Ουζουνίδης τόσο μεγάλη διαφορά απόψε σε όλους τους τομείς. Οργάνωση - τακτική - πάθος. Μαχητικότητα - δημιουργικότητα - φυσική κατάσταση. Σε όλα υπερτερούσε ο Παναθηναϊκός έναντι των Αζέρων, οι οποίοι εμφανίστηκαν πολύ κατώτεροι του αναμενόμενου. Ευάλωτοι αμυντικά με ήρωα τον επιβλητικό Μπεζότοσνι. Ανίκανοι να κρατήσουν και να κυκλοφορήσουν τη μπάλα (65%-35% τα ποσοστά κατοχής).
Προβληματικοί στις αντεπιθέσεις, παίζοντας μόνο με έναν φορ. Ακίνδυνοι στα κόρνερ που κέρδισαν. Συνολικά αναποτελεσματική ομάδα απόψε η Γκαμπάλα, η οποία γλίτωσε... χαλαρά από το 3-0 παρότι ασφαλώς ο Παναθηναϊκός δεν είναι ο περυσινός με Μπεργκ - Κλωναρίδη - Εμποκού - Βιγιαφάνιες. Έχει όμως τον τρόπο του ο Ουζουνίδης. Να παίρνει σταδιακά καλύτερη ατομική απόδοση από όλους, να χτίζει ταυτότητα, να μοιράζει και να ταιριάζει ρόλους. Δεν έχει τρομερή ποιότητα - ως τώρα τουλάχιστον - αυτός ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν θα υποκύπτει εύκολα σε κανέναν! Διότι η περυσινή χημεία του μεσοαμυντικά και οι κανόνες του κόουτς εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, είναι πλεονεκτήματα που δεν βρίσκονται εύκολα σε ελληνική ομάδα.
Σε ατομικό επίπεδο αξίζει κάποιος να σταθεί στον φορμαρισμένο Χουλτ, ο οποίος μαζί με τον Λουντ από αριστερά συνέθεσαν το καλύτερο δίδυμο του γηπέδου. Καλές οι κινήσεις των Αλτμαν - Μολίνς, οι οποίοι όμως είναι ένα - δυο επίπεδα κάτω από το δίδυμο Μπεργκ - Κλωναρίδης ανέτοιμοι ακόμα ο Καμπέσας με τον Λουτσιάνο, αν και ο Βραζιλιάνος έδειξε ωραία πράγματα με τη μπάλα στα πόδια. Πολύ καλός στο α' μέρος ο Κουρμπέλης και στο β΄ημίχρονο ο Ζέκα, κατώτερος του αναμενόμενου ο Κουλιμπαλί, με τρακ ο Κολοβέτσιος, "γίγας" ο Μολέντο, μαθαίνει ο καλός Χατζηγιοβάνης.
Η ρεβάνς χρειάζεται ένα γκολ. Δεν ξεμπλέκεις εύκολα με την Γκαμπάλα...
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Βλαχοδήμος 5 - Κουλιμπαλί 5, Χουλτ 8, Μολέντο 7, Κολοβέτσιος 5 - Ζέκα 7, Κουρμπέλης 6, Χατζηγιοβάνης 6, Λουντ 7 - Άλτμαν 5, Μολίνς 6. ΑΛΛΑΓΕΣ: Λουτσιάνο 6, Καμπέσας 5, Δώνης -