Ηταν και αφελής ποδοσφαιρικά και άτυχος χθες ο Απόλλων. Θα μπορούσε με τέτοιον Παναθηναϊκό να πάρει εύκολα την ισοπαλία χθες στο «Απόστολος Νικολαϊδης» και να διαβάζουμε σήμερα «πιπεράτα» προπαγανδιστικά κείμενα για τον Αλαφούζο και τον Βελλή.

Πήγε να χτυπήσει το ματς στη Λεωφόρο με τον δικό του τρόπο. Με 4-4-2. Όμως τα μοναδικά κοινά που έχει ο Ντάλμπεργκ με τον συμπατριώτη του Μπεργκ δεν αφορούν το ποδόσφαιρο: είναι Σουηδοί, έχουν ίδια κατάληξη επιθέτου και ξανθό μαλλί, κάνουν παρέα εκτός αγωνιστικού χώρου επειδή είναι κολλητές φίλες οι συντρόφισσες Ζοζεφίν Ρίνγκμπλομ - Ιντα Ιζακσον. Δεν τον βοήθησε τον Λόρι Σάντσες ούτε ο Αντώνης Πετρόπουλος που είναι πέντε κλάσεις καλύτερος φορ του Ντάλμπεργκ, αλλά χθες έχασε δύο σίγουρα γκολ. Δεν τον βοήθησαν ούτε οι αμυντικοί του οι οποίοι από την αρχή της σεζόν είναι η αχίλλειος πτέρνα της «Ελαφράς Ταξιαρχίας».

Ηταν και άτυχος όμως. Δεν είχε επί παραδείγματι την θεόρατη τύχη της Κέρκυρας, όταν παλαιότερα κινδύνευε με υποβιβασμό και νίκησε 1-0 κοτζάμ Ολυμπιακό στο «Γ. Kαραϊσκάκης». Δεν τού κάθισαν και οι φάσεις όπως στον Λεβαδειακό το απόγευμα που κατά δήλωσή του είχε γίνει σοφότερος ο Τροντ Σόλιντ στον ερυθρόλευκο πάγκο σε εκείνο το 3-2. Η’ όπως στην Καλαμαριά, τη σεζόν που έπαιζε την παραμονή της σε εντός έδρας ματς με τον ΠΑΟΚ και ο αδαής Μάρτσιν Μίετσελ έβλεπε ασπρόμαυρες μούντζες από την κερκίδα όταν είχε πετύχει το 0-1. Ηταν εύστοχη στην τελική προσπάθεια τότε η Καλαμαριά, νίκησε με ανατροπή και υποβιβάστηκε ο Αρης.

Ο Απόλλων δεν τα κατάφερε χθες, αν και βάσει απόδοσης/ευκαιριών θα δικαιούταν την ισοπαλία. Όμως ο Παναθηναϊκός πρόβλημα τεράστιο αντιμετωπίζει μόνο με κλειστές άμυνες και πλέον η αυτοπεποίθηση με την οποία έχει μπολιαστεί από τις νίκες επί του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού και το 5/6 τρίποντα μέχρι χθες, του δίνει τη δυνατότητα να τρώει γκολ στο 86’ και μέσα σε έξι λεπτά να έχει βάλει δύο γκολ. Στον πρώτο γύρο – με εξαίρεση το ματς εναντίον του Αστέρα Τρίπολης – όταν δεχόταν ισοφάριση ή «ανατροπή» στη Λεωφόρο, έσβηναν οι διακόπτες (Βέροια, Πανθρακικός, Ατρόμητος).

Ο «μήνας του μέλιτος» έχει περάσει για τους Πράσινους, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν το έχουν αντιληφθεί πολλοί στην ομάδα τους. Αρχισε στο ματς με τον ΠΑΟΚ (κορυφαία απόδοση σεζόν), ολοκληρώθηκε στο ματς με τον Αρη (4-1, πολλές ευκαιρίες, χορταστικό θέαμα), με ενδιάμεση κορύφωση το ιστορικό 0-3 στο «Γ. Καραϊσκάκης», το μοναδικό στην πρόσφατη ιστορία των δύο ομάδων που οι άνθρωποι του Ολυμπιακού φώναζαν στον ρέφερι «σφύρα να φύγουμε».

Τα πράγματα άλλαξαν για τον Παναθηναϊκό. Ισως άργησε και ο Αναστασίου να το αντιληφθεί, αλλά χθες έδειξε ότι το έχει συνειδητοποιήσει. Στο Ηράκλειο έβαλε την άγευστη «σος» της διαιτησίας στις δηλώσεις του, χθες δεν είχε κανένα λόγο. Απειρος είναι κι αυτός, στα 41 του, πρώτη φορά με την ευθύνη του πάγκου αποκλειστικά δική του. Εχουμε και λέμε…

Α) «Πήραμε τους τρεις βαθμούς, αλλά δεν έμεινα ικανοποιημένος από το ποδόσφαιρο που παίξαμε. Ούτε τα παιδιά έμειναν ικανοποιημένα. Είχαμε αργές αντιδράσεις και καθόλου κίνηση. Δεν κρατούσαμε καλά την μπάλα. Δείξαμε αντίδραση μετά το 1-1».

Β) «Δεν υπάρχει κόπωση. Στο τέλος ο Νάνο έκανε σπριντ που δείχνει ότι δεν υπάρχει κόπωση. Είναι ψυχολογική η κούραση και η πίεση του αποτελέσματος. Κάποια στιγμή άδειασε το ντεπόζιτο. Πρέπει να ξαναγεμίσει γιατί έρχονται κρίσιμα παιχνίδια και θα πρέπει να είναι φρέσκοι για να μπορέσουν να παίξουν αυτό που θέλουν και μπορούν».

Γ) «Στο τέλος της σεζόν κρίνονται όλοι οι στόχοι. Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να το διαχειριστούμε. Χρειάζεται ωριμότητα, τύχη και καθαρό μυαλό».

Δ) «Μετά τις νίκες με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ η αυτοπεποίθηση μεγάλωσε. Ίσως παραμεγάλωσε. Είπαμε από την αρχή ταπεινά και σεμνά. Ίσως πληρώνουμε και αυτό. Αλλά θα βελτιωθεί και θα αλλάξει».

Όλα αυτά δείχνουν ότι μαθαίνει και ο Αναστασίου. Όπως μαθαίνουν όλοι οι προπονητές. Από διαφορετικά ματς, καταστάσεις, χαρακτήρες παικτών, διαχείριση αγώνων, περιστάσεις πίεσης ή χαλαρότητας. Τα βασικά προβλήματα που καλείται να λύσει είναι α) οι αυξημένες πλέον απαιτήσεις καθώς όλοι (διοίκηση, media, φίλαθλοι) αξιολογούν διαφορετικά την ομάδα του με σημείο ζενίθ τα ματς εναντίον ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού β) το τετράπτυχο κίνητρο/κέφι/συγκέντρωση/υποτίμηση αντιπάλων για ορισμένους παίκτες του γ) την απειρία πολλών (και του ιδίου) σε ματς όπου κρίνονται στόχοι και κόποι μιας σεζόν (ρεβάνς με ΟΦΗ, ενδεχομένως τελικός Κυπέλλου, πλέι οφ).

Y.Γ. 1: Nτάρεν Αμπρόουζ: έκοβε, μοίραζε ως «6-8άρι», ήταν από τους ελάχιστους στον Απόλλωνα που – αν και Βρετανός – προσπαθούσε να παίξει με τη μπάλα κάτω. Πέτυχε και ένα καταπληκτικό γκολ, το έκτο (!) σε 40 ημέρες. Αν μείνει στην κατηγορία ο Απόλλων, η MVP χειμερινή μεταγραφή ολόκληρης της Λίγκας.

Υ.Γ. 2: Επτά κίτρινες κάρτες ο Μπεργκ (δικαιότατη και ανόητη η χθεσινή), έξι οι βασικοί (συμπεριλαμβανομένων των Σιόβα+Μαρκάνο ως παρτενέρ του Κώστα Μανωλά ανά γύρο) όλης της άμυνας του Ολυμπιακού. Η, αν θέλετε 7/27 ματς ο Μπεργκ, 1/22 ματς ο Μανωλάς. Τροφή προς σκέψη.

* Follow me on Twitter: @Seretinio