Θα βάλουν "πλάτη" στον Αντρέα;

O Στραματσόνι το είχε δει το έργο. Είχε πλάσει και αυτό το σενάριο στο μυαλό του. Με 21 τελικές προσπάθειες, 8 ευκαιρίες, μηδέν γκολ. Γι’ αυτό και είχε στον πάγκο τον Μάρκους Μπεργκ. Σε διαφορετική περίπτωση θα είχε αφήσει τον Σουηδό να ξεκουραστεί σωματικά και πνευματικά μαζί με τη σύζυγό και τα τρία παιδιά τους. Τον έβαλε και τον Μπεργκ, αφού είχε βάλει και τον Λέτο αντί του Ρινάλντι για 25 λεπτά. Τζίφος. Zero. Nada. Όταν μπήκαν, είχε κουραστεί ο Βιγιαφάνιες, ο Λουντ δεν πρόσφερε πάλι κάτι ουσιαστικό, έμεινε το 0-0 εναντίον του Ηρακλή.

Αυτός ο Ηρακλής δεν είναι Ξάνθη. Ούτε καν Βέροια. Είναι μια ομάδα με παίκτες απλήρωτους και ταλαιπωρημένους, που έχασαν πριν από δέκα ημέρες τον επί δυόμισι χρόνια καθοδηγητή, «δάσκαλο» και προπονητή τους (Νίκος Παπαδόπουλος) και δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει κάθε επόμενη ημέρα. Παίζουν για την πάρτη τους, τη φανέλα τους και τους οπαδούς τους. Όσο μπορούν. Ό,τι μπορούν. Φτωχό το ρόστερ. Η τελευταία ομάδα της βαθμολογίας, η μοναδική χωρίς νίκη στη Σούπερ Λίγκα. Έπαιξε χθες χωρίς τους δύο καλύτερους παίκτες του: τον Περόνε και τον Λεοζίνιο. Και έφυγε με ισοπαλία από τη Λεωφόρο, βλέποντας τον Ρινάλντι να πετάει τέσσερις ευκαιρίες, τον Εμποκού και τον Ιμπάρμπο από μια – δυο έκαστος, χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε τα «γύρω – γύρω» άστοχα σουτ και τις λανθασμένες τελικές πάσες.

Μικρό το κακό στο Κύπελλο για τον Παναθηναϊκό απ’ αυτό το αποτέλεσμα, αν και στο Ηράκλειο εναντίον του ΟΦΗ φιλική ατμόσφαιρα δεν θα συναντήσει. Είναι απλώς μια χαμένη ευκαιρία για ηθική ανάταση, αλλά πρόβλημα δεν δημιουργεί. Ζήτημα δημιούργησε το πατατράκ στη Βέροια, πρόβλημα μεγαλύτερο θα δημιουργήσει πιθανή απώλεια το μεσημέρι της Κυριακής εναντίον του Ηρακλή και πάλι.

ΤΟ ΜΠΙΡΙ – ΜΠΙΡΙ ΦΘΕΙΡΕΙ

Αν θέλετε, μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό που έγραψε ο Μπάμπης Τσιμπίδας. Αρχίζουν να πιστεύουν όλοι ότι μπορούν να πάρουν αποτέλεσμα από τον Παναθηναϊκό, παρότι πολλοί αντίπαλοι παίκτες ισχυρίζονται ότι παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο. Και μεγαλύτερο θέμα είναι πλέον η κουβέντα που ανοίγει. Το μπίρι – μπίρι στις εφημερίδες, στις ιστοσελίδες, στα ραδιόφωνα και μεταξύ των φιλάθλων. Αυτή η… «αιώνια κουβέντα» για το «ψυχολογικό πρόβλημα» που τώρα πάλι δειλά – δειλά αρχίζει. Σιγά μην πρέπει να πάει και σε ψυχοθεραπευτή ο Ιμπάρμπο – επί παραδείγματι – που «κόλλησε» δύο απίθανα στη Λιέγη και ήταν υποψήφιος MVP της 3ης αγωνιστικής του Europa League από την UEFA, μόλις τρεις μέρες από το απόγευμα που έχανε τα άχαστα στη Βέροια! Αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση. Μόνη γιατρειά είναι οι νίκες. Τίποτα άλλο! Ούτε πολύ «group therapy» χρειάζεται, ούτε υπερβολική ανάλυση.

Το κακό για τον Παναθηναϊκό έγινε με την Ξάνθη και με τη Βέροια. Ματς που περνά δεν ξαναγυρίζει. Και επαναλαμβάνω: μοναδική δυνατότητα για να πάρει τα πάνω του ο Παναθηναϊκός είναι στο Φάληρο την επόμενη Κυριακή! Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, σημαντικότερο είναι για τους Πράσινους στο ματς με την Σταντάρ να μην σακατευτεί κι άλλος παίκτης, παρά η νίκη. Κάπως έτσι το είπε χθες και ο Στραματσόνι: «Ο Βιγιαφάνιες είναι τιμωρημένος και δεν θα έχουμε τον Ρέις που δεν είναι στη λίστα, οπότε η συγκρότηση της ομάδας είναι ένα θέμα. Κυρίως, θέλουμε να πάμε έτοιμοι στο Καραϊσκάκη, γιατί ξέρουμε ότι είναι το πιο σημαντικό παιχνίδι της σεζόν». Θυμίζουμε: νοκ άουτ από το παιχνίδι με τους Βέλγους οι τιμωρημένοι Βιγιαφάνιες – Γουακάσο και οι τραυματίες Ζέκα – Λεντέσμα. Σμπαραλιασμένη η μεσαία γραμμή. Θα πάει με Κουτρουμπάουερ, Λουντ, Μίγγο και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα τον φωτίσει να κάνει ο ποδοσφαιρικός Θεός…

ΤΑ ΔΥΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΜΑΤΣΟΝΙ

Αν υπάρχει κάτι σημαντικό που πρέπει να διατηρήσει ζωντανό ο Στραματσόνι είναι η φλόγα για τη νίκη. Το κίνητρο. Το ερέθισμα. Η διεκδίκηση. Σβήνει όσο εύκολα φουντώνει και θεριεύει, ειδικά όταν το 90% των παικτών είναι ξένοι, οι οποίοι δεν αφουγκράζονται την πίεση, τις απαιτήσεις και τη δίψα για υπέρβαση όσο οι Έλληνες. Αυτό είναι το πρώτο! Το δεύτερο είναι να σκύψει σοβαρά στο θέμα των τραυματισμών, μαζί με τον (καλό) γυμναστή του και το ιατρικό τιμ. Να μην ξεχνά ότι κάθε παίκτης έχει διαφορετικό παρελθόν, διαφορετική σωματοδομή και μυϊκό σύστημα, διαφορετικά προβλήματα: χρήζει ο καθένας ξεχωριστής διαχείρισης.

Όσο για τις τελικές προσπάθειες; Χθες έβαλε την κασέτα και είπε αυτό που λένε ΟΛΟΙ σε αντίστοιχες καταστάσεις. Από τον Πεπ έως τον Αντσελότι και από τον Μουρίνιο έως τον Φαν Χάαλ. «Όταν κάνεις 30 ευκαιρίες, είναι θέμα ατυχίας. Το πρόβλημα είναι όταν δεν δημιουργείς ευκαιρίες». Δεν είναι ακριβώς έτσι βεβαίως. Υπερβολές ως προς τον αριθμό, και ως προς την «ατυχία», η οποία πολλές φορές είναι «ανικανότητα». Έχει όμως μια ισχυρή δόση αλήθειας η «κασέτα» που βάζουν οι προπονητές σε περιόδους δυστοκίας.

Η ευθύνη του προπονητή είναι σε διπλό και όχι σε τριπλό ταμπλό. Πρώτη: να επιλέξει παίκτες που έχουν το γκολ. Δεύτερη να τους μάθει ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ με τον οποίο θα φτάσουν στην επιτυχία και αυτόν τον τρόπο να τον αφομοιώσει και να τον εφαρμόσει το σύνολο: είναι ένα στοιχείο από αυτό που ονομάζουμε «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΜΑΔΑΣ». Δεν μπορεί να… σκοράρει κιόλας. Μην τρελαινόμαστε, δεν θα μάθει στα 26 του από τον Στραματσόνι ο Ιμπάρμπο πώς να πλασάρει εντός περιοχής. Και δυστυχώς για τον Ιταλό, προς το παρόν δεν συμβαίνει αυτό που είχαμε αναφέρει μετά το ματς με την Ξάνθη: οι παίκτες δεν τον βοηθούν, δεν το παίρνουν πάνω τους.

Υ.Γ. 1: Ο άτυχος Πασχάλης Στάικος που πήγαινε σπιντάτος τους τελευταίους δύο μήνες στις προπονήσεις, θα είναι στα πιτς τουλάχιστον για τους επόμενους τρεις μήνες και ήρθε η ευκαιρία του Θόδωρου Μίγγου. Σοβαρός, μετρημένος, τόλμησε 2-3 κάθετες πάσες, έκανε ένα σουτ από το ημικύκλιο, νωρίς είναι ακόμα. Θα θυμάται για όλη τη ζωή του αυτή τη μέρα. Μέχρι εδώ, μέχρι το ντεμπούτο με μια παρουσία στο Κύπελλο, έφτασαν πολλοί. Μετά, λίγοι συνέχισαν τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό. Πάντως η K-20 για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια προχωρά πρώτη, χωρίς να έχει χάσει ούτε έναν βαθμό στο πρωτάθλημά της. Κι αν εγκατασταθεί στην Παιανία, όλα θα είναι καλύτερα…

Υ.Γ. 2: Αξίζει ένα μπράβο στον Λούκας Βιγιαφάνιες. Όχι τόσο για την απόδοσή του, τα τρεξίματα, τις ντρίμπλες, τις κάθετες, τη βελτιωμένη κίνηση χωρίς τη μπάλα στα «half-spaces». Αλλά κυρίως διότι έχει μέσα του αυτό το αργεντίνικο «never give up» του Λέτο. Κι ας μην του βγαίνει! Πρώτη ασίστ, χαμένη ευκαιρία, «πάμε». Ντρίμπλα, δεύτερη ασίστ, το βγάζει ο κίπερ, «συνεχίζουμε». Άστοχο σουτ, ψηλά το κεφάλι, παίρνουμε ξανά θέση στο γήπεδο για την επόμενη φάση. Έχει στόφα leader o “Βίγια” που φαίνεται περισσότερο στο γήπεδο τώρα που απουσιάζει ο Λεντέσμα. Όταν μάθει να παίζει ακόμη περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με το σώμα και το ταλέντο, θα μπορέσει να ανέβει και ένα σκαλί παραπάνω.

Follow me on Twitter: Seretinio