Το λάθος του ΠΑΟ ήταν η σκέψη της Λεωφόρου
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τον… αλλοτριωμένο Παναθηναϊκό που παρουσιάστηκε στο «Γεντί Κουλέ» και επιχειρηματολογεί για το ότι πλέον δεν είναι οι Πράσινοι, αλλά ο ΟΦΗ το μίνι φαβορί.
Αλλοτριώθηκε χθες ο Παναθηναϊκός. Δεν ήταν “του Αναστασίου”. Όχι επειδή έβαλε τον Δώνη στην ενδεκάδα ως βασικό για πρώτη φορά σε τόσο σημαντικό ματς, ούτε επειδή άλλαξε τη διάταξή του (μόλις τρίτη φορά σε όλη τη σεζόν που παρατάσσεται με 4-2-3-1, δείγμα της «ανασφάλειας» του κόουτς για τον Μέντες, δίπλα στον οποίο ήθελε οπωσδήποτε παίκτη).
Αλλά διότι πέταξε στα σκουπίδια ένα ολόκληρο ημίχρονο. Διότι δεν μπήκε για να νικήσει και να «καθαρίσει» την πρόκριση. Δεν είχε αφουγκραστεί τον φόβο των ανθρώπων του προπονητικού τιμ του ΟΦΗ ο Αναστασίου. Και προσάρμοσε τη δική του ενδεκάδα, τη δική του τακτική, τον δικό του Παναθηναϊκό, πάνω στα δεδομένα του ΟΦΗ. Λάθος!
Ναι, να «μετρήσεις» τον αντίπαλο, να μην τον υποτιμήσεις σε καμία περίπτωση, να βρεις και να μελετήσεις τα «κουμπιά» του,τους αδύναμους κρίκους και τα πλεονεκτήματά του. Όμως χθες ο Παναθηναϊκός ξόδεψε ένα ημίχρονο στο οποίο έπαιζε για να… περάσει ο χρόνος. Και… αααααν ερχόταν κάποιο γκολ, είχε καλώς. Γκολ, όμως, χωρίς ευκαιρία δεν έρχεται. Τα μπλοκάκια και ταtimelineτου αγώνα ήταν κενά από ευκαιρία των Πράσινων στα 45 λεπτά.
Ο Παναθηναϊκός, ελλείψει και του ανέτοιμου Πράνιτς που θα αγωνιζόταν δίπλα στον Μέντες αν ήταν 100%fit, είχε στον πάγκο και τον Κλωναρίδη και τον Καρέλη και παρατάχθηκε με σχήμα που… θύμιζε «Γ. Καραϊσκάκης»! Με τον Μπεργκ… μονάχο. Μα ο ΟΦΗ δεν ήταν ούτε υπερόπτης, ούτε ανόητος ποδοσφαιρικά για να ανοιχθεί και να δώσει χώρους στον Ατζαγκούν και τον Πράνιτς, ενώ ήταν ταυτόχρονα τόσο διαβασμένος για τον Σουηδό, που επέτρεψε στον πρώτο σκόρερ του φιλοξενούμενου να δημιουργήσει μόνο μια μικροευκαιρία και να μην κατεβάσει ποτέ άνετα τη μπάλα για να την μοιράσει στους συμπαίκτες του.
Κακή βραδιά από τον Αναστασίου, που έκανε τις αλλαγές του από το 55’ και έπειτα, έδωσε πνοή στην ομάδα του που ήταν ανώτερη σε όλη το β΄ 45λεπτο, αλλά δέχθηκε ένα… κλασικό γκολ ΟΦΗ και Παναθηναϊκού και δεν πανηγύρισε ούτε μια φορά. Το βασικότερο πρόβλημα της ομάδας του ήταν ότι μπήκε στο «Γεντί Κουλέ» χωρίς να αντιμετωπίσει το ματς ως «τελικό». Στο μυαλό όλων ήταν η «έχουμε και τη ρεβάνς, ό,τι και να γίνει, μπορούμε να το διορθώσουμε εκεί» σκέψη. Το λάθος, όμως, δεν διαγράφεται πια.
Εγινε. Και πλέον, δεν είναι ο Παναθηναϊκός, δηλαδή η καλύτερη ομάδα, εκείνος που κρατά την τύχη στα χέρια του, διότι χθες δεν την κυνήγησε όσο έπρεπε. Κάπως σαν το ζευγάρι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Ολυμπιακός. «Εχουμε και τη ρεβάνς» σκέφτονταν οι Αγγλοι. Τα κατάφεραν γιατί τους έδωσε δικαιώματα ο Ολυμπιακός που χθες ήταν ο βασικός υπεύθυνος για τον αποκλεισμό του.
Πριν από το ζευγάρωμα με τον ΟΦΗ, πίστευα ότι οι πιθανότητες πρόκρισης ήταν 50%-50%. Τώρα δίνω μικρό προβάδισμα στους Κρητικούς, οι οποίοι σε τρία παιχνίδια, δηλαδή σε 270 επτά εναντίον του ΠΑΟ έχουν δεχθεί δύο γκολ: ένα από τον Μπεργκ σε χρονικό διάστημα που αγωνίζονταν με δέκα παίκτες (αποβολή Ζβασίγια στο 1-0 της Λεωφόρου – πρώτος γύρος) και ένα από φάση στην οποία ανοήτως οι μισοί παίκτες του αρχικά σταμάτησαν στη φάση περιμένοντας σφύριγμα για φάουλ (Κλωναρίδης σε αντεπίθεση, 1-1 στον β΄ γύρο).
Δυο γκολ χρειάζεται πλέον ο Παναθηναϊκός, όχι ένα. Και εναντίον ομάδων οι οποίες ξέρουν πώς να παίζουν κλειστά πίσω από τη μπάλα, έχει σαφές πρόβλημα από τη φυγή του Φιγκερόα και έπειτα. Ο ΟΦΗ του Σα Πίντο ξέρει πολύ καλά πώς να παίζει με δέκα παίκτες πίσω από τη μπάλα και θα το κάνει στη Λεωφόρο χωρίς να… ντραπεί.
Σε κάθε περίπτωση, αν τελικά αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά μετά από δέκα διαδοχικές προκρίσεις σε ημιτελικούς (τελευταία φορά που αποκλείστηκε το 1990, από τον Ολυμπιακό, στον τελευταίο ως σήμερα τελικό Κυπέλλου του ΟΦΗ), θα πληρώσει τη χθεσινή λανθασμένη νοοτροπία του, τη χθεσινή χαμένη ευκαιρία του.
· Δεν έγραψα λέξη για τη διαιτησία των δύο αγώνων διότι θεωρώ «παρωνυχίδα» τα σφυρίγματα Παππά και Κάιπερς στην εξέλιξη των αγώνων. Δεν είχαν κανένα σοβαρό/καθοριστικό λάθος σε γκολ, πέναλτι, οφσάιντ και το κυριότερο: δεν έπαιξαν με «πολιτική» εναντίον ή υπέρ κάποιας εκ των δύο ομάδων. Υπάρχουν ματς τα οποία προκαλούν πολλή κουβέντα για τα «φρου – φρου». Όχι όμως τα χθεσινά.
Follow me on Twitter: Seretinio