Γιατί έγινε ο Παναθηναϊκός η πρώτη ομάδα που νικά εφέτος στην Κομοτηνή ο Πανθρακικός; Για τρεις λόγους. 1.Hαστοχία του. Τέσσερις χαμένες ευκαιρίες. Οι τρεις από τον Καρέλη. Αν έβαζε τα.. πάντα ή περισσότερα απ' αυτά που βάζει, δεν θα τον ήθελαν ΜΟΝΟ ομάδες επιπέδου Γκενκ και Τουλούζ... 2. Το στήσιμο του Ελευθερόπουλου που ήξερε ότι αν έχει και επιθετικές νότες το παιχνίδι του Πανθρακικού, θα το βρει το γκολ. Το βρήκε με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό τρις, σήμερα... μία και να καίει (εκτός από το παρολίγον αυτογκόλ του Σάντσεθ) 3. Τοcoachingτου Στραματσόνι.

Είναι ουσιαστικά η πρώτη ήττα του Ιταλού τεχνικού για την οποία φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Ας δεχθούμε ότι στον Καυτανζόγλειο ήταν “άγουρος”. Τώρα δεν είναι πια. Του έλειπε ο Μπεργκ, ο Τελάντερ, ο Νίνης (που δεν αξιοποιεί), ταξίδεψε με μιάμιση προπόνηση ο Πέτριτς. Μαθαίνει ακόμη, τους πάντες και τα πάντα. Νοοτροπία συμπεριφορές, ελαττώματα, θετικά. Προσπαθεί να αλλάξει σταδιακά σε συγκεκριμένους τομείς (στατικές φάσεις – άμεσο ποδόσφαιρο τα πιο χαρακτηριστικά). Όμως έναν παίκτη δεν μπορείς να τον κάνεις πολύ καλύτερο ούτε πολύ χειρότερο σε ενάμιση μήνα. Ούτε καν σε ενάμιση χρόνο.

Ουσιαστικά η μορφή και η ροή του ματς άλλαξε κατά του Παναθηναϊκού και υπέρ του Πανθρακικού από την αλλαγή Ατζαγκούν – Νάνο στο 65'. Όχι λόγω του μετασχηματισμού σε 4-2-3-1, με τον Νιγηριανό πίσω από τον Καρέλη και τους Ζέκα – Εσιέν “νεροκουβαλητές”. Αλλά λόγω της αδυναμίας του Ατζαγκούν να υπηρετήσει το ρόλο του “συνδετικού” κρίκου και της τάσης του Παναθηναϊκού να παίξει από τον κεντρικό άξονα πια, όταν οι δυο καλύτερες φάσεις του είχαν δημιουργηθεί ως το 65' από ωραίους συνδυασμούς και τελικές φάσεις από τις πτέρυγες (χαμένη ευκαιρία Καλτσά από σέντρα Νάνο στο 7', δοκάρι σε κεφαλιά του Καρέλη από σέντρα Βέμερ στο 40').

Από το 65' και έπειτα, με πρωταγωνιστή τον Μεχία, ο Πανθρακικός ισορρόπησε στη μεσαία γραμμή. Μειώθηκαν οι κίνδυνοι από τις πτέρυγες (κυρίως από τη δεξιά του), βρήκε αντεπιθέσεις ακουμπώντας τη μπάλα στον φρέσκο Χαβίτο (κέρδισε τη δίκαιη όσο και ανόητη αποβολή του Κουτρουμπή με δύο κίτρινες κάρτες) και στονMVP Nτιγκινί, ελαχιστοποιήθηκε η πίεση. Σ' αυτό “βοήθησε” και ο “Στράμα” που έκανε δύο αλλαγές στο 86' (Αμπέντ αντί Καλτσά) και στο 88' (Πέτριτς αντί Κλωναρίδη). Θα έπρεπε να είχε χρησιμοποιήσει νωρίτερα τουλάχιστον τον Κροάτη, δεδομένου ότι το ματς ήταν “κλειστό” από το 46' έως το 65' υπέρ του Παναθηναϊκού. Για να πάρει ό,τι περισσότερο μπορούσε από την πείρα (τοποθετήσεις, “σπασίματα” μπάλας) και την ικανότητά του στην τελική προσπάθεια.

Είπε ότι ήταν τραυματίας ο Πέτριτς. Ας τον άφηνε εκτός αποστολής! Και ας έπαιρνε τον Λάμπρου ή τον Λουντ που τον απέκλεισε αφού ο Κροάτης επιθετικός είχε κάνει τεστ εντός αγωνιστικού χώρου με τον Ντέιβιντ Μέντες για 20 λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα...

Ήταν η πρώτη ήττα του Παναθηναϊκού με "σφραγίδα" Στραματσόνι. Από σήμερα θα έχει χρόνο ο "Στράμα" για μπόλικη συζήτηση με Φύσσα – Βόκολο – Αλαφούζο. Πολλά περιθώρια για μεταγραφές δεν διαθέτει. Μια – δυο κινήσεις το πολύ. Το ζητούμενο είναι το πλάνο για το καλοκαίρι. Και όποιοι παίκτες δεν το έχουν αντιληφθεί, κακό του κεφαλιού τους: τον Ιούνιο, όταν θα γίνει το “ταμείο”, δεν θα φύγουν από τον Παναθηναϊκό μόνο οι Πράνιτς – Πέτριτς (ή ενδεχομένως και οι Ταυλαρίδης - Κοτσόλης) των οποίων λήγουν τα συμβόλαια. Ο δεύτερος γύρος θα είναι “εξετάσεις” για πολλούς.

Y.Γ. 1: Δεν είναι μόνο οι ΠΑΟΚτσήδες που ξενερώνουν όταν η ομάδα νικά κάποια φορά με γκολ οφσάιντ, με πέτσινο πέναλτι (όπως σήμερα), με βοήθεια από τη διαιτησία. Είναι και οι ΑΕΚτσήδες και οι Παναθηναϊκοί και οι Ολυμπιακοί. Ξέρετε, υπάρχουν και “κανονικοί” μεταξύ των οπαδών. Όπως και μεταξύ των παικτών. Κάποιοι θέλουν να αλλάξουν τα δεδομένα. Ένας εξ αυτών είναι και ο Γιώργος Τζαβέλλας – για όσους τον γνωρίζουν και δεν στέκονται στην “επιφάνεια” - που κέρδισε σήμερα το πέναλτι. Απ΄ αυτούς τους λίγους, υπάρχουν απαιτήσεις. Είχε την ευκαιρία να πάει στον (λίγο) Μήτσιο και να του πει “ρεφ, ασ' το δεν είναι πέναλτι”. Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά με σφιγμένη γροθιά, πανηγύρισε και την υπόδειξη του διαιτητή. Κρίμα. Ας το ξανασκεφτεί...

Υ.Γ. 2: Να κάνουμε αφιερώματα στα πέναλτι; Να κάνουμε. Να πούμε ότι ο Ολυμπιακός τα κερδίζει ευκολότερα από τους άλλους; Να το πούμε. Και τα δύο του Φορτούνη στη Λέσβο, όμως, ήταν πέναλτι. Να μάθουμε να ξεχωρίζουμε, ώστε όταν γίνονται τα πραγματικά λάθη (ή “εγκλήματα”) να ξέρουμε πώς να τα ξεχωρίζουμε. Αν έχει πάρει το μάθημά του από τον Ριτσόλι ο Φορτούνης, αν έχει καταλάβει ότι γελούσαν πάμπολλοι με την ελεύθερη πτώση του στο ματς με την Αρσεναλ (που το παρακολουθούσε και η ποδοσφαιρική Ευρώπη), θα φανεί στο μέλλον. Καλό για τον ίδιο θα είναι αν το έχει αντιληφθεί. Μικρός είναι ακόμη, θα κάνει και τα σφάλματά του.

Υ.Γ. 3. Είμαστε πολλοί που παραμένουμε υπέρμαχοι της αυστηροποίησης των ποινών για όσα συμβαίνουν στα ελληνικά γήπεδα. Αυστηροποίηση χωρίς ισονομία, όμως, θα επιφέρει νέα αμφισβήτηση. Και οι αρμόδιοι (Κοντονής, Σιμιτζόγλου, πειθαρχική επιτροπή Σούπερ Λίγκας), καλούνται να προσέξουν αυτή την παράμετρο, τόσο όσο και την εφαρμογή του νόμου από διαιτητές και παρατηρητές. Είναι απλό: όποιος κάνει “κο – κο – κο” στην καταγραφή των γεγονότων, σπίτι του. Το μοναστήρι να' ναι καλά από διαιτητές και παρατηρητές. Δεν θα χρειαστούν, άλλωστε πολλά μηνύματα. Ένας – δυο να “τελειώσουν”, να δείτε πόσο παρατηρητικοί και σχολαστικοί θα είναι όλοι μετά! Ο Ατρόμητος τη γλίτωσε με τις βολές προς τον Διούδη. Ας μην τη γλιτώσει άλλος στον πειθαρχικό έλεγχο.

*Follow me on Twitter: Seretinio