Εδώ και μερικές ώρες, ο Αργύρης Πεδουλάκης βρίσκεται ξανά στον πάγκο του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Ξεκινάει η τρίτη θητεία του , έχοντας την ευθύνη να "τρέξει" μια πολύ δύσκολη και απαιτητική ομάδα, η οποία μέχρι πριν από λίγες ημέρες ζούσε στους ρυθμούς και την αύρα του Ρικ Πιτίνο.

Μίας τεράστιας προσωπικότητας του αθλήματος, που κατάφερε να κλέψει την παράσταση και να ανανεώσει τον... αέρα του ΟΑΚΑ. Όχι μόνο με τα λεγόμενα του αλλά και με την βελτίωση που έδειξε το "τριφύλλι" από κει που είχε απογοητευτική εικόνα.

Φυσικά, τα πράγματα τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έχουν καμία σχέση με όσα συνέβησαν το 2012 και το 2016, στις δύο πρώτες θητείες του "Άρτζι" στον πράσινο πάγκο. Κάθε περίοδος είχε τις ιδιαιτερότητές της. Αναμφίβολα, η πρώτη παρουσία του στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ ήταν επιτυχημένη (με άριστα κιόλας, θα μπορούσε να πει κάποιος). Τότε, που δόθηκε το μεγαλύτερο και πιο απαιτητικό στοίχημα από την πλευρά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της ομάδας με μόλις δύο συμβόλαια να τρέχουν (του Δημήτρη Διαμαντίδη και του Κώστα Τσαρτσαρή).

Από την άλλη, η δεύτερη θητεία δεν κύλησε όπως περίμεναν και προσδοκούσαν όλοι. Παρότι ο Αργύρης Πεδουλάκης δημιούργησε ένα εξαιρετικό και ακριβό ρόστερ, δεν μπόρεσε να το δει να αποδίδει ούτε στο μισό των δυνατοτήτων του στο δίμηνο που παρέμεινε στον πάγκο της ομάδας.

Γι αυτό, θα μπορούσαμε να πούμε πως -κατά κάποιον τρόπο- υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί αυτή τη φορά. Σαφώς, τα πράγματα δεν θα είναι απλά και εύκολα για πολλούς λόγους.

Η επιλογή του από την πλευρά της διοίκησης αντιμετωπίζεται με επιφυλακτικότητα και δυσπιστία από μερίδα του κόσμου, όπως αυτή εκφράζεται μέσω των social media που πλέον είναι μέρος της ζωής μας. Σε κάθε περίπτωση πάντως υπάρχουν δύο παράμετροι σε αυτό: αφενός ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω κι ο Παναθηναϊκός θα πορευθεί με τον συγκεκριμένο προπονητή, αφετέρου πως όλα κρίνονται βάσει αποτελέσματος. Κι αυτό θα καθορίσει αν η απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ήταν σωστή ή όχι. Στην παρούσα φάση λοιπόν, ουδείς μπορεί να προδικάσει το μέλλον ή να "βαφτίσει" τόσο γρήγορα αποτυχημένη ή επιτυχημένη τη συγκεκριμένη απόφαση του ισχυρού άνδρα του "τριφυλλιού".

Από εκεί και πέρα όμως, απαιτείται συσπείρωση και στήριξη στο πλάνο που εκπονείται. Συσπείρωση από την πλευρά του κόσμου και στήριξη από την πλευρά της διοίκησης, προκειμένου να αποδώσουν όλοι στον μέγιστο βαθμό. Το θέαμα παίζει ρόλο (ο κόσμος φυσικά και θέλει να βλέπει κάτι ωραίο), αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που παίζει τον μεγαλύτερο όταν κάνεις πρωταθλητισμό στο υψηλότερο επίπεδο. Οι επιλογές στο “χτίσιμο” του ρόστερ θα δείξουν σε μεγάλο βαθμό που θέλει να βαδίσει ο Παναθηναϊκός που τη δεδομένη στιγμή έχει μία βάση. Αυτή είναι ο ελληνικός κορμός του που σαφώς, πρέπει να πλαισιωθεί με ξένους οι οποίοι θ' ανταποκριθούν στις μεγάλες απαιτήσεις. Με τις διαφορές που δημιουργούνται απέναντι σε πολλές ομάδες της EuroLeague, η σεζόν που έρχεται θα είναι μια μεγάλη μάχη.

Κι η αλήθεια είναι ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει αποδείξει πολλάκις στο παρελθόν ότι μπορεί να πάρει αυτό που θέλει και να πάρει αποτελέσματα απέναντι σε σκληρούς αντιπάλους. Μην λησμονούμε άλλωστε πως επί των δικών του ημερών, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ έφτασε πιο κοντά από ποτέ στο Final Four, όταν το 2012-'13 οδήγησε τη σειρά με την Μπαρτσελόνα σε πέντε παιχνίδια. Δεκτές είναι οι όποιες ενστάσεις αλλά από τη στιγμή που οι "πράσινοι" έκαναν αυτή την επιλογή θα κριθεί στο παρκέ κι ενδεχομένως πιο αυστηρά από τις προηγούμενες φορές.

Άλλο η κριτική πάντως, άλλο να μηδενίζεις προσωπικότητες. Το επόμενο διάστημα ανάλογα με τις κινήσεις του "τριφυλλιού" θα μπορέσουμε να πούμε περισσότερα. Το σίγουρο είναι πώς η μάχη αρχίζει από νωρίς και είναι στο χέρι του Πεδουλάκη και της ομάδας να φτιάξουν το κλίμα. Όπως το 2013...

Photo Credits: Eurokinissi