Τα κουκιά έγιναν μετρημένα
Ο Γιώργος Οικονόμου γράφει για τον Παναθηναϊκό, που δεν δείχνει την παραμικρή βελτίωση σε αυτά που θέλει ο Ρικ Πιτίνο και την... ανηφόρα που τελειώνει σε δύο εβδομάδες.
Μία εντός έδρας ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί να χαρακτηριστεί ως "εντός προγράμματος για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ". Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως η εικόνα του τριφυλλιού στο ΟΑΚΑ απέχει πολύ από αυτό που θέλουν όλοι στην ομάδα να βλέπουν και δεν φαίνεται ικανή να μειώσει την απόσταση από τις ομάδες της τετράδας.
Το -12 δεν εξηγεί απόλυτα όσα (δεν) έκαναν οι παίκτες του Ρικ Πιτίνο στο παρκέ, δεδομένου ότι από ένα σημείο κι έπειτα, οι φιλοξενούμενοι άφησαν το πόδι από το γκάζι, κάνοντας σχετική συντήρηση δυνάμεων εν όψει της συνέχειας.
ΜΙΚΡΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ
Στη θεωρία, οι πράσινοι διαθέτουν δεκατρείς παίκτες που μπορούν να προσφέρουν και να βοηθήσουν άμεσα. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Στην πράξη όμως, μόνο αυτό δεν συμβαίνει. Ο Ρίον Μπράουν και ο Μπεν Μπεντίλ μοιάζουν να μην υπολογίζονται στο ελάχιστο από τον προπονητή τους, ο Γουέσλι Τζόνσον δεν έχει προσφέρει αυτά για τα οποία αποκτήθηκε, ενώ κι ο Τζέικομπ Γουάιλι απέχει πάρα πολύ από αυτό που βλέπαμε στην έναρξη της σεζόν.
Ουσιαστικά, ο τελευταίος πληρώνει την αλλαγή φιλοσοφίας που υπάρχει στην άμυνα, από την στιγμή που οι αλλαγές κόπηκαν... μαχαίρι, κι ο Ρικ Πιτίνο θέλει οι ψηλοί του να είναι πιο επιθετικοί στο πικ εν ρολ. Όπως επίσης το γεγονός πως είναι κάτω από τον μέσο όρο στο κομμάτι του ριμπάουντ.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει οκτώ παίκτες που λογίζονται ως "ενεργοί" στο ροτέισον, αυτοί που επιβαρύνονται περισσότερο και τραβούν κουπί. Μικρός αριθμός, δεδομένων των συνθηκών και του βαθμού δυσκολίας των αγώνων στην EuroLeague κι εδώ ο Πιτίνο πρέπει να το δει αναλόγως στην πορεία.
ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ
Το ότι η άφιξη του Ρικ Πιτίνο (κι η συνεπακόλουθη αλλαγή φιλοσοφίας σε άμυνα και επίθεση) ήρθε πριν από το αγωνιστικό... βουνό του Δεκεμβρίου επιτρέπει στην ομάδα του τριφυλλιού να περάσει μια πολύ απαιτητική περίοδο, δίχως -μέχρι στιγμής- πολύ μεγάλες απώλειες. Οι τρεις ήττες στους τελευταίους τέσσερις αγώνες δείχνουν, από τη μία, ότι οι πράσινοι είναι σε κακή κατάσταση. Από την άλλη όμως, προήλθαν από ομάδες που έτσι κι αλλιώς είναι ένα "κλικ" πιο πάνω.
Φανταστείτε, για παράδειγμα, να είχε αντίστοιχη συγκομιδή σε παιχνίδια απέναντι σε Αρμάνι Μιλάνο, Χίμκι και Μπασκόνια. Αυτές δηλαδή που τον... κυνηγάνε, αυτές που ανταγωνίζεται για να διατηρηθεί στην έκτη θέση της κατάταξης, που μοιάζει να είναι -τη δεδομένη χρονική στιγμή- το ταβάνι του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ
Η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση δεν βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο της σεζόν, ενώ ακολουθεί το εκτός έδρας παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε οκτώ ημέρες. Κι εκεί, η ήττα θα κρίνεται... φυσιολογική. Δεν θα επέλθει πανικός, αν το τριφύλλι χάσει από τους Πρωταθλητές Ευρώπης, κι ας τους κέρδισε πέρσι δύο φορές.
Το σημαντικότερο -μέχρι το επόμενο- παιχνίδι από αυτά που έρχονται για την ομάδα του τριφυλλιού είναι αυτό της 9ης Ιανουαρίου, με την Αρμάνι Μιλάνο στο Mediolanum Forum. Εκεί θα καθοριστούν οι ισορροπίες και θα μπορούν να μπουν πιο γερά οι βάσεις για την εξάδα. Αυτό είναι το παιχνίδι που έχει τη δυνατότητα να δείξει πού μπορεί να φτάσει ο Παναθηναϊκός στη regular season.
Μην ξεχνάμε άλλωστε πως η ιταλική ομάδα κέρδισε στο ΟΑΚΑ, οπότε είναι... υποχρεωτικό για τους πράσινους να ανταποδώσουν το δηλητήριο και να μην βρεθούν με το "καλησπέρα" του β' γύρου της EuroLeague να κάνουν υπολογισμούς και να εύχονται να αποφύγουν οποιαδήποτε ισοβαθμία με την ομάδα του Έτορε Μεσίνα στο τέλος της διαδρομής της κανονικής περιόδου. Βέβαια για να φτάσουμε να μιλάμε μόνο για νίκες πρέπει ο Πιτίνο να εκμεταλλευτεί ότι μπορεί από το ρόστερ πριν χρειαστεί να πάρει αποφάσεις για τη συνέχεια.