Ξυπόλητος στ' αγκάθια

Τα σερί και οι νίκες μέχρι να ξεκινήσουν οι τελικοί έχουν μικρή σημασία. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα στον πρώτο τελικό του πρωταθλήματος για να μπει τέλος στους πανηγυρισμούς που υπήρχαν πριν δούμε τις δύο ομάδες στο παρκέ. Ο Παναθηναϊκός όλο το τελευταίο διάστημα έγινε παρατηρητής και απλά καθησύχασε από την εικόνα που είχαν οι «πράσινοι» στα playoffs. Αποτέλεσμα ήταν η ομάδα του «τριφυλλιού» να είναι ανέτοιμη πνευματικά χωρίς αντίδραση και να ηττηθεί σε όλα επίπεδα.

Για την ακρίβεια είχε πάρα πολύ καιρό να παρουσιάσει τόσο κακή εικόνα. Από το πρώτο λεπτό του αγώνα φάνηκε πώς οι παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ είναι αλλού και αυτό που δεν ήθελαν να συμβεί, έγινε. Ακολουθώντας τον ρυθμό του Ολυμπιακού στο μεγαλύτερο διάστημα πλην από λίγα λεπτά στο πρώτο μέρους, οι γηπεδούχοι δεν μπόρεσαν σε καμία περίπτωση, όχι μόνο να επιβεβαιώσουν τον τίτλο του φαβορί που τους είχε δοθεί αλλά ακόμα και να παλέψουν με αξιώσεις, ώστε να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο από αυτή την τραγική εμφάνιση.

Από τη στιγμή μάλιστα, που το ματς άρχισε να στραβώνει όλα έγιναν πιο απλά για τον Ολυμπιακό ο οποίος πήγε το ματς εκεί που ήθελε. Τα λόγια είναι περιττά, η σειρά έχει δρόμο και πλέον οι «πράσινοι» οφείλουν ν’ αποδείξουν πώς μπορούν ν’ αντιδράσουν τώρα που η… μπάλα καίει για να μην κλείσει αποτυχημένα η σεζόν.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Για να γίνει πιο ξεκάθαρο, η εικόνα της δεύτερης περιόδου, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επαναληφθεί αν ο Παναθηναϊκός θέλει να φτάσει στον στόχο του. Με μόλις έξι πόντους επιθετικά και πολλές κακές επιλογές, οι «πράσινοι» αρκέστηκαν ν’ ακολουθούν τον ρυθμό του Ολυμπιακού, παρουσιάζοντας πολύ κακή εικόνα, κάνοντας λάθη παρότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν είχαν πίεση. Οι παίκτες του Πασκουάλ είχαν 1/2 δίποντα, 1/11 τρίποντα, 1/4 βολές και 5 λάθη χωρίς ν’ αλλάξει τίποτα επί της ουσίας. Σ’ ένα παιχνίδι, το οποίο στο πρώτο δεκάλεπτο, οι γηπεδούχοι έδειξαν ότι μπορούν να πάρουν το πάνω χέρι, χάρη σε έναν δίλεπτο ξέσπασμα και με επιθετική αιχμή τον Μάικ Τζέιμς.

Αρχικά βέβαια, οι «πράσινοι» μπήκαν νωθρά και δεν μπορούσαν να πάρουν πόντους από αιφνιδιασμό. Επιδίωξαν να επιτεθούν με διεισδύσεις περισσότερο παίζοντας ένας εναντίον ενός και σε κάποιες περιπτώσεις να εκμεταλλευτούν τα «miss match». Όπως και να έχει όμως, όσα και αν προσπάθησε ν’ αλλάξει δεν βρήκαν αποτέλεσμα στη δεύτερη περίοδο ακόμα και όταν ξεκίνησε το ροτέισον από το τεχνικό του «τριφυλλιού». Με πολλούς παίκτες να είναι εκτός κλίματος. Κάπως έτσι επιβεβαιώθηκε ότι η βραδιά θα είναι δύσκολη αφού με ατομικές προσπάθειες με την ψυχολογία που είχαν αποκτήσει οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπορούσε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Στο δεύτερο μέρος, έμοιαζε απλά με τυπική διαδικασία αφού δεν μπορούσε να γίνει κατανοητό ότι με συνεχόμενες επιθέσεις ένας εναντίον ενός, δεν γινόταν ν’ αλλάξει η ροή του αγώνα. Οι «ερυθρόλευκοι» συνέχισαν να παίζουν με το μυαλό των γηπεδούχων που δεν μπορούσαν να «διαβάσουν» το παιχνίδι και να δημιουργήσουν. Οι μόλις οκτώ ασίστ και τ’ άσχημα ποσοστά μπορούν να περιγράψουν απόλυτα την… τρικυμία του «τριφυλλιού», με συνέπεια να μην εκμεταλλευτεί τα 17 επιθετικά ριμπάουντ που μάζεψε στη διάρκεια της αναμέτρησης.

Τα πράγματα είναι απλά: Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε σε μία βραδιά η χειρότερη ομάδα αλλά πλέον κατάλαβε πώς τίποτα δεν θα του χαριστεί αν δεν παλέψει και αν δεν παρουσιάσει κάτι διαφορετικό στον δεύτερο τελικό, προκειμένου να πάρει ξανά το πλεονέκτημα. Πλέον η πρόκληση είναι μεγάλη κι έχει δείξει στο παρελθόν πώς μπορεί ν’ απαντήσει με break στο ΣΕΦ. Με διαφορετική εικόνα βέβαια και συγκέντρωση για όσα θέλει να κάνει πράξη στο παρκέ.

Photo Credits: Eurokinissi