Απρόσμενος ευεργέτης
Οι αντικρουόμενες λογικές για τον Γκαρθία, οι επικίνδυνες λογικές για την διοίκηση Μαρινάκη, τα πραγματικά προβλήματα που πρέπει να απασχολήσουν τον Ολυμπιακό και ένας απρόσμενος ευεργέτης. Γράφει ο Γιώργος Περπερίδης.
Ο Όσκαρ Γκαρθία αμφισβητείται. Δεν προκαλεί έκπληξη, άλλωστε είναι στην ποδοσφαιρική μας κουλτούρα να βγαίνει στη σέντρα ο προπονητής, με μεγάλη ευκολία. Και η συχνότητα των αλλαγών στον "ερυθρόλευκο" πάγκο την τελευταία διετία είναι τέτοια, που δεν θα συνιστούσε είδηση αν (και) ο Ισπανός χαιρετούσε με το τέλος της σεζόν.
Η απαραίτητη ψυχραιμία δεν φαίνεται να υπάρχει, υπομονή σίγουρα όχι. Η κρίση δεν διαμορφώνεται απλά από τα αποτελέσματα, αλλά από απαιτήσεις που πρέπει να εκπληρώσει ο εκάστοτε προπονητής "εδώ και τώρα". Έστω κι αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Ακόμη πάντως και στις περιπτώσεις που τα αποτελέσματα είναι τα επιθυμητά, για να έχει ήσυχο το κεφάλι του ο προπονητής πρέπει να παρουσιάζει και μπαλάρα. Και πάλι ασχέτως αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις...
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όταν ο Ολυμπιακός μίλησε με τον Όσκαρ Γκαρθία για την περίπτωση να αναλάβει την ομάδα, τι άκουσε από τα χείλη του Καταλανού; Ότι του αρέσει να παίζει ένα ποδόσφαιρο που απαιτεί ταχύτητα, αντοχή, ενέργεια, ένταση. Ότι σε πρώτη φάση θα χρειαστεί μίνιμουμ τρεις (χώρια τον Μιραλάς) παίκτες στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου (στόπερ, αμυντικό μέσο και άλλον ένα μπροστά).
Από τη στιγμή που στο Λιμάνι γνώριζαν ότι το συγκεκριμένο ρόστερ δεν μπορεί να υπηρετήσει τα "θέλω" του προπονητή στο χορτάρι, γιατί προχώρησαν στην πρόσληψη του; Και από τη στιγμή που δεν είχαν πρόθεση να προχωρήσουν σε έξτρα μεταγραφές βεληνεκούς του Μιραλάς (και καλά έκαναν αν δεν έβγαιναν τα κουκιά), γιατί δεν το ξεκαθάρισαν στον προπονητή που περίμενε μάταια μέχρι το τέλος Γενάρη;
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟ
Πάμε να δούμε και τις επιλογές του Γκαρθία στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, που υποτίθεται ότι έφεραν τον προβληματισμό προς το πρόσωπο του... Δηλαδή για να κερδίσει ο Ολυμπιακός την συγκεκριμένη ομάδα του Παναθηναϊκού (χωρίς ίχνος ειρωνείας για τους "πράσινους") παίζει ρόλο αν θα είναι στην ενδεκάδα ο Κούτρης ή ο Χατζισαφί, ο Ζιλέ ή ο Ταχτσίδης, ο Οτζίτζα ή ο Φορτούνης;
Αν η απάντηση είναι "ναι", τότε ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι το αγωνιστικό πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι απείρως σοβαρότερο από μια απλή ανάγνωση λαθών (ή "λαθών") του προπονητή στο ντέρμπι. Γιατί αυτομάτως σημαίνει ότι στο ρόστερ -αυτού επαναλαμβάνω- του Παναθηναϊκού υπάρχουν μια σειρά (όχι ένας και δύο) από παίκτες που είναι ανώτεροι των αντίστοιχων του Ολυμπιακού.
Αν πράγματι λοιπόν ο φορ Δώνης είναι καλύτερος του Ανσαριφάρντ, ο... εξτρέμ Κουλιμπαλί καλύτερος του Πάρντο και ο Κάτσε ανώτερος του Ταχτσίδη ή του Ζιλέ, ε τότε για ποιον λόγο και ποιες επιλογές του Γκαρθία να συζητάμε;
Η "ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ" ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Χρεώνεται στον Ισπανό τεχνικό ότι χρησιμοποιεί το -ξεκάθαρα υπαρκτό- πρόβλημα της φυσικής κατάστασης ως δικαιολογία. Πώς το κάνει ακριβώς δηλαδή; Ο Σάββας Παντελίδης, που ως αντίπαλος προπονητής το έχει αναφέρει δύο φορές φέτος μετά από σχετικές ερωτήσεις, είναι κάνα κολλητάρι του Γκαρθία και τον υποστηρίζει;
Ξεκινάει λοιπόν ο Καταλανός με δυνατές προπονήσεις στου Ρέντη, ζητάει πίεση ψηλά, ο Ολυμπιακός με αυτό τον τρόπο (πίεση ψηλά και κλέψιμο) σκοράρει τρία γκολ στα τρία πρώτα ματς του Καταλανού στον πάγκο. Να σου όμως τα παράπονα των παικτών ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν σε αυτό το τέμπο. Αν λοιπόν οι μετρήσεις τους είναι στα κόκκινα, πώς ακριβώς θα βελτιωθεί η φυσική τους κατάσταση στη μέση της περιόδου; Και γιατί φταίει ο Γκαρθία γι' αυτό;
Το καλοκαίρι της σύντομης θητείας του Βίκτορ άπαντες παραδέχθηκαν ότι η δυνατή προετοιμασία που έκανε ο Ισπανός στοίχισε στα προκριματικά του Champions League αλλά βοήθησε την μετέπειτα ομάδα του Μπέντο να κάνει περίπατο στο πρωτάθλημα. Στο καλοκαίρι του Χάσι που η προετοιμασία ήταν... τόσο όσο για να μπει ο Ολυμπιακός στους ομίλους, με συνέπεια όμως να σκάει τους επόμενους μήνες μετά το 60', είναι μια δικαιολογία που χρησιμοποιεί ο Γκαρθία για να κρύψει τις ευθύνες του; Αλήθεια τώρα;
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
Χωρίς να το κουράζουμε και για να είμαστε ειλικρινείς, οι 9 στους 10 το προηγούμενο καλοκαίρι παραδέχονταν πως η διοίκηση έκανε ότι έπρεπε για το ρόστερ. Προφανώς και από παίκτες όπως οι Καρσελά, Μίλιτς, Βούκοβιτς, Εμενίκε κτλ. ή και τους Οτζίτζα, Τζούρτζεβιτς, Ταχτσίδη που είναι ακόμη στην ομάδα, πολλοί περίμεναν διαφορετικά (προς το καλύτερο) πράγματα, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ στο χόρτο.
Άπαντες απαιτούσαν την απόκτηση του Μιραλάς από την Έβερτον και οι ίδιοι τώρα έχουν παράπονα από την προσφορά του Βέλγου, έστω και αγνοώντας την ποδοσφαιρική εξήγηση της συγκεκριμένης κατάστασης.
Αν όμως συμφωνήσουμε ότι αυτή τη στιγμή κάποιοι παίκτες δεν μπορούν, κάποιοι άλλοι είναι σκιά του εαυτού τους ή δεν θέλουν και όλοι μαζί αδυνατούν να ακολουθήσουν ακόμη και μια νορμάλ ένταση ενός αγώνα για περισσότερα από 60 λεπτά, τότε πώς ακριβώς γίνεται να κρίνουμε με ασφάλεια αν ένας προπονητής κάνει ή δεν κάνει;
Έχουμε δηλαδή την απαίτηση να δείξει την δουλειά του με παίκτες που δεν μπορούν, δεν θέλουν ή δεν αντέχουν μια ώρα μπάλας; Ή το ένα ισχύει ή το άλλο. Και τα δύο μαζί, δεν γίνεται.
Να κάνουμε και μια υπόθεση; Τον Γενάρη δεν έχει έρθει ο Όσκαρ Γκαρθία στον Ολυμπιακό αλλά ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Ή ο Γιούργκεν Κλοπ. Προπονητές που θέλουν στον υπέρτατο βαθμό την πίεση, την ένταση, την ταχύτητα στο παιχνίδι της ομάδας τους. Σε αυτή την περίπτωση τι θα λέγαμε;
Προσαρμόσου ρε Πεπ σε αυτούς που έχεις; Άλλαξε ρε Κλοπ τη φιλοσοφία σου για να δείξεις πράγματα με τους δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν αντέχω; Να κλάψουμε ή να γελάσουμε παρέα; Ξέρουμε όλοι καλά ότι η προτροπή στη διοίκηση θα ήταν να κρατήσει τον προπονητή και να αλλάξει τους μισούς και βάλε παίκτες, που θα μπορούν να υπηρετήσουν το μοντέλο.
Τώρα όμως επειδή ο Γκαρθία δεν λέγεται Γκουαρδιόλα, θυμόμαστε τον Λεμονή. Παράνοια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Για να κάνουμε τη σούμα:
- Ο Γκαρθία μπορεί να είναι ο χειρότερος προπονητής στον κόσμο. Αυτή η κρίση ωστόσο θα πρέπει να γίνει μέσα σε ένα ποδοσφαιρικά ορθό πλαίσιο. Αν πιστεύει κανείς ότι αυτό το πλαίσιο υπάρχει στον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή, ας σηκώσει το χέρι του. Η απομάκρυνση του προπονητή είναι πάντα η εύκολη λύση, που όμως έχει εξελιχθεί σε μια επικίνδυνη λογική εσχάτως στο Λιμάνι.
- Ακόμη πιο επικίνδυνη είναι η λογική να... αλλάξει η διοίκηση. Και να πούμε ότι τα παραδείγματα ήταν μακριά, να το καταλάβω. Κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί τι πέρασε η ΑΕΚ και τι περνάει ο Παναθηναϊκός. Να φύγει ο Μαρινάκης επειδή ο Ολυμπιακός δεν θα πάρει ένα πρωτάθλημα μετά από 7 συνεχόμενα; Μάλιστα... Αλλά έπρεπε το 2010 ο Κόκκαλης να δώσει την ομάδα στον Λαυρεντιάδη και όχι τον Μαρινάκη να δείτε γέλια που θα κάναμε. Το να ζητά κάποιος να διορθωθούν τα λάθη της διοίκησης, είναι απόλυτα σωστό, λογικό και επιβάλλεται. Οτιδήποτε άλλο από εκεί και πέρα όμως, είναι εκτός πραγματικότητας.
- Αν ο Κάτανετς εξέφραζε σήμερα την περίφημη απορία του "γιατί τέτοια ψύχωση για ένα πρωτάθλημα", μάλλον δεν θα τον κοιτάγαμε σαν τρελό. Δηλαδή το 19/21, θα γίνει φέτος 19/22. Και; Ό,τι τι; Ποιο είναι το τρομερό κακό που βρήκε τον Ολυμπιακό;
- Ο Γκαρθία είχε πει προ εβδομάδων "να δούμε ποιοι θέλουν και ποιοι μπορούν". Το κριτήριο ήταν τα ματς μέχρι και τον Παναθηναϊκό. Ας ελπίσουμε να έβγαλε τα συμπεράσματα του. Γιατί αν είναι πχ. να ντριμπλάρει τίποτα κώνους ο Πάρντο με τον Πλατανιά και τον Λεβαδειακό για να κερδίσει θέση στο ρόστερ και τη νέα σεζόν, καληνύχτα.
- Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από διάθεση και θέληση. Από παίκτες που γυαλίζει το μάτι τους. Με 11 "άμπαλους" Φουστέρ, ακόμη και φέτος θα έκανε περίπατο στο πρωτάθλημα.
- Η αρθρογραφία με τίτλο "Εύκολο; Τι ώρα;" ΠΡΙΝ το ντέρμπι, σε κάποιους είχε κακοφανεί. Τώρα πρέπει να κατάλαβαν.
- Στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ήταν ξεκάθαρο ότι άλλοι δεν μπορούσαν και άλλοι πέταγαν αετό. Όπως και να 'χει, χίλιες φορές Ανδρούτσος και Νικολάου μέχρι το τέλος της σεζόν. Αυτοί σίγουρα θα τα δώσουν όλα στο χορτάρι.
- Προπονητής το 2012 ο Βαλβέρδε, μετά ο Ζαρντίμ και καπάκι ο Μίτσελ. Το 2015 ο Μάρκο Σίλβα. Το να συζητάμε το 2018 για τον Τάκη Λεμονή, μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Το υποστηρίζουν και άνθρωποι που -ορθώς- θέλουν να δουν τον Ολυμπιακό να κάνει ένα βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Πώς γίνονται αυτά τα δύο μαζί εν έτει 2018, ένας θεός ξέρει...
- Για ποιον ακριβώς λόγο ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να ποντάρει στον Αλμπέρτο Μποτία; Θα γίνει καλύτερος; Ό,τι ήταν να δείξει το έδειξε, φιλότιμος είναι και προσπαθεί, αλλά έχει ταβανιάσει. Παραπάνω δεν έχει και το τώρα δεν είναι αρκετό.
- Όπως και κάθε ομάδα, έτσι και ο Ολυμπιακός έχει κάθε δικαίωμα να διαμαρτύρεται όταν θεωρεί ότι πλήττονται τα συμφέροντα του. Σε πραγματικό χρόνο, ίσως το σφύριγμα του Ευαγγέλου να στέρησε, έστω και σε αυτή την προβληματική ομάδα του Ολυμπιακού, την δυνατότητα να κυνηγήσει ως το τέλος τον τίτλο. Ας εξετάσουν όμως στο Λιμάνι και την πιθανότητα αυτό το σφύριγμα να ήταν ό,τι ακριβώς χρειάζονταν οι Πειραιώτες αυτή την εποχή. Ενδεχομένως στο άμεσο μέλλον ο Ευαγγέλου να αποδειχθεί ένας... απρόσμενος ευεργέτης των "ερυθρολεύκων" με αυτή την απροσεξία του.
Photo credits: eurokinissi