Εξ ορισμού δεν ήταν εύκολη η αποστολή του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ, έχοντας ηττηθεί με 1-2 στον πρώτο ημιτελικό του Φαλήρου. Χρειαζόταν κάτι ξεχωριστό από πλευράς Πειραιωτών στο ματς για να ανατραπούν τα δεδομένα, αλλά κάτι τέτοιο μόνο απλό δεν είναι αυτή την εποχή. Πόσα να αλλάξεις μέσα σε λίγες μέρες;

Ο Λεμονής ήξερε ότι κάτι όφειλε να κάνει μπας και αιφνιδιάσει την ΑΕΚ, έτσι άφησε στην άκρη το 4-2-3-1, έβαλε τρεις κλασικούς κεντρικούς μέσους και πήγε σε σύστημα 4-3-3, με τους Φορτούνη - Μαρίν στην πλάτη του Ανσαριφάρντ.

Τα ζητούμενα σε αυτή την επιλογή ήταν δύο: να μπορέσουν οι Ρομαό - Καμπιάσο - Μαρτίνς να ελέγξουν την μεσαία γραμμή και να βρει ο Ολυμπιακός τρόπους ανάπτυξης και δημιουργίας.

Η πίεση στην μπάλα που ασκούσε η ΑΕΚ στον άξονα ήταν αποτελεσματική, δεν έβρισκε χώρο να αναπτυχθεί κάθετα ο Ολυμπιακός και την ίδια στιγμή δεν υπήρχαν βοήθειες δημιουργικά από τους μπακ Φιγκέιρας και Ντε λα Μπέγια για να δώσουν πλάτος στην επίθεση.

Οι κατά μέτωπο προσπάθειες των Φορτούνη (3'), Μαρίν (33') και Καμπιάσο (45') ήταν οι ευκαιρίες των "ερυθρολεύκων" στο πρώτο μέρος, μόνο μια φορά χρειάστηκε να επέμβει ο Καπίνο - στο 28', σταματώντας τον Χριστοδουλόπουλο.

Μοιρασμένη η κατοχή μπάλας στο ημίχρονο (50% - 50%), με πολλές διακοπές το παιχνίδι και χωρίς ρυθμό, δεδομένα που βόλευαν αυτόν που είχε το προβάδισμα από τον πρώτο ημιτελικό: και αυτή ήταν η ΑΕΚ.

Ακόμη πιο δύσκολη πλέον η κατάσταση για τον Ολυμπιακό που είχε 45 λεπτά για να σώσει την μάχη. Με αλλαγές προσώπων επιχείρησε ο Λεμονής να διαφοροποιήσει τα πράγματα στο δεύτερο ημίχρονο. Έξω σταδιακά οι Ανσαριφάρντ και Καμπιάσο, μέσα Καρντόσο και Ανδρούτσος.

Κέρδισε μέτρα η ομάδα του Πειραιά, ανέβασε την κατοχή της κοντά στο 60% μέχρι το 70', εξακολουθούσε όμως να μην βρίσκει τρόπους να βάλει με αξιώσεις την μπάλα στο "κουτί". Ρεαλιστικά μιλώντας, δεν ήταν τίποτα καινούριο τα προβλήματα ανάπτυξης που παρουσίαζε ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ, είναι αγωνιστικά θέματα που κουβαλούσε σε σημαντικό κομμάτι της σεζόν.

Προϊόντος του χρόνου τα πράγματα απλουστεύονταν για την ΑΕΚ, που δεν ξεμύτιζε, κρατούσε σταθερότητα στα μετόπισθεν και έβλεπε την κλεψύδρα να αδειάζει υπέρ της.

Το γύρισε και σε 4-2-3-1 ο Λεμονής, ρισκάροντας περισσότερους χώρους ανασταλτικά στον άξονα, αφού διέκρινε -σωστά- την ατολμία της ΑΕΚ να κάνει οτιδήποτε με την μπάλα στα πόδια της.

Αυτό που υπολόγισε αλλά σίγουρα δέχτηκε με χαρά ο Έλληνας τεχνικός ήταν ένα φτηνό λάθος του Μάνταλου που έδωσε την ευκαιρία στον Ρομαό να βάλει... τρέμουλο στο ΟΑΚΑ! Παλικάρι ο Τογκολέζος χαφ, δεν λύγισε και πλάσαρε με άνεση φορ τον Ανέστη για το 0-1 στο 82ο λεπτό...

Ο Ολυμπιακός είχε πίστη, έβλεπε τρεμάμενα γόνατα στο αντίπαλο στρατόπεδο, όμως η θεά τύχη του γύρισε την πλάτη στο 90ο λεπτό, όταν ο Ανέστης έμεινε άγαλμα στην καρφωτή κεφαλιά του Καρντόσο, αλλά η μπάλα σταμάτησε στο δεξί δοκάρι της εστίας του και οι καρδιές συνέχισαν να χτυπάνε στο ΟΑΚΑ.

Ο Φορτούνης δικαιώθηκε πανηγυρικά όταν έλεγε "Την Τετάρτη πάμε να δείξουμε ποια είναι η καλύτερη ομάδα", δήλωση την οποία κρέμασε στα αποδυτήρια ο Χιμένεθ -σε τρεις γλώσσες- για να δώσει κίνητρο στους παίκτες του, αλλά μάταια. Οι Πειραιώτες πήγαν στο ΟΑΚΑ όντας με την πλάτη στον τοίχο, απέδειξαν ότι παραμένουν ανώτεροι από την αντίπαλο τους, όμως στο ποδόσφαιρο δεν δικαιώνεται πάντα ο καλύτερος.

Φυσικά, ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε για μια σειρά από λόγους. Αγωνιστικούς και μη. Έμεινε έξω γιατί δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πρώτο ημίχρονο στο Φάληρο, όπου μπορούσε βάσει ευκαιριών να πάει στα αποδυτήρια ακόμη και με δύο γκολ διαφορά. Αποκλείστηκε γιατί "πιάστηκε κορόιδο" στο δεύτερο ημίχρονο και παρασύρθηκε σε τέμπο που βόλευε την ΑΕΚ. Γιατί του έλειψε η τύχη στην κεφαλιά του Καρντόσο στη ρεβάνς, αλλά και συνολικά η ποιότητα σε σχέση με άλλα χρόνια.

Υπάρχει και η δεύτερη ανάγνωση. Το αντικανονικό γκολ του Πατίτο στο "Γ. Καραϊσκάκης", που έπεται του μη καταλογισμού επιθετικού φάουλ του Χριστοδουλόπουλου στον Ρέτσο. Το εν ψυχρώ πάτημα του Βράνιες στον Μαρίν στο 22ο λεπτό της ρεβάνς έπεσε στην αντίληψη του Σιδηρόπουλου, που όμως προτίμησε για κάποιον λόγο να βγάλει την κίτρινη και όχι την κόκκινη από το τσεπάκι του.

Όπως τιμώρησε με την... 4η τον Σιμόες και άφησε ξανά στο ματς τον Βράνιες στο 83', σε αγκωνιά στον Καρντόσο. Είναι και αυτά δεδομένα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο παζλ του αποκλεισμού. Υπάρχουν και κάμποσες φάσεις ακόμη, αλλά δεν χρειάζεται να,μακρηγορούμε. Ας δει κάποιος συνολικά τις διαιτησίες του Σιδηρόπουλου στα ματς με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό στο Φάληρο και αυτό στο ΟΑΚΑ και ας βγάλει μόνος του συμπεράσματα.

Καλό θα είναι πάντως ο Ολυμπιακός να μην σταθεί εκεί ετοιμάζοντας τα πλάνα του για τη νέα σεζόν. Το αγωνιστικό κομμάτι πρέπει να είναι η προτεραιότητα και σίγουρα να μην επαναληφθούν τα πάμπολλα και σοβαρά φετινά λάθη. Ένα Κύπελλο παραπάνω δεν μπορεί να κάνει μεγαλύτερο έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός, ούτε ένα λιγότερο μπορεί να τον μικρύνει.

Αρκεί να σκεφτούν στο Λιμάνι πως αν μετά τις φετινές ανορθογραφίες εξακολουθούν να είναι ανώτεροι από τους βασικούς τους αντιπάλους, τι περισσότερο μπορούν να πετύχουν με έναν εύστοχο και αποφασιστικό προγραμματισμό ενόψει της νέας σεζόν. Σήμερα το βράδυ πάντως οι Πειραιώτες κέρδισαν πίσω ένα σημαντικό μέρος από τον σεβασμό των οπαδών τους και έδωσαν κάποιες απαντήσεις, από αυτές που αν θέλει κάποιος τις αντιλαμβάνεται. Αν.

Photo credits: EUROKINISSI