Αφού μοίρασε απλόχερα... εγκεφαλικά στους φίλους του, ο Ολυμπιακός κατάφερε να φύγει με το τρίποντο από τη Νέα Σμύρνη. Πιθανότατα στο παιχνίδι με τις περισσότερες ανατροπές και συγκινήσεις που θα δούμε φέτος στην Super League Σουρωτή.

Ένα ματς που θα μπορούσε να εξελιχθεί από την αρχή πολύ άσχημα για τον Ολυμπιακό και που τελικά στράβωσε για τα καλά αλλά κατέληξε σε ερυθρόλευκα χέρια στο τέλος.

Οι Πειραιώτες λες και δεν πήραν το μάθημα τους από το ντέρμπι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, βάλθηκαν να αποδείξουν ότι μπορούν πάλι να πετάξουν στα σκουπίδια με ευκολία ένα προβάδισμα δύο τερμάτων, απέναντι σε μια ομάδα που δεν ήταν διατεθειμένη να τους το συγχωρήσει. Και όχι τίποτα άλλο, αυτή τη φορά έλειπε και ο Καπίνο για να φάει όλο το χρέωμα...

ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΟΛΑΡΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

Ο τρόπος που ο Ολυμπιακός βάζει για ακόμη μια φορά τον εαυτό του σε καταστάσεις τρέλας δείχνει ότι το πρόβλημα του είναι πρωτίστως στο μυαλό και όχι στα πόδια. Ο δείκτης συγκέντρωσης κάποιων παικτών του ήταν υπό το μηδέν στο ξεκίνημα και το τέλος της αναμέτρησης, γεγονός που λίγο έλειψε να στοιχίσει σε ένα ακόμη παιχνίδι.

Για παράδειγμα, είναι εκνευριστικός ο τρόπος αντίδρασης του Φιγκέιρας στο 1-0 και το 3-3. Γιατί δεν είναι μόνο η... ασίστ στο γκολ του Σπιριντόνοβιτς, είναι και η ενέργεια του Πορτογάλου μπακ που προηγείται της ισοφάρισης στο 84'.

Όταν πήρε τη μπάλα και με κούρσα 40 μέτρων πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του, αλλά φτάνοντας στην περιοχή αντί να κόψει σε δύο αμαρκάριστους συμπαίκτες του, προτίμησε να πάει σε μια ακόμη ντρίμπλα χάνοντας τη μπάλα. Στην επαναφορά του παιχνιδιού είναι εκτός θέσης και σε εκείνο τον χώρο γίνεται η ζημιά.

Είναι επίσης απίστευτα χαλαρός ο τρόπος που αντιμετωπίζει το παιχνίδι ο Ταχτσίδης από τη στιγμή που αντικατέστησε τον Οτζίτζα Οφόε στο 64ο λεπτό.

Σημείο όπου ο Ολυμπιακός αρχίζει να χάνει σταδιακά τον έλεγχο του κέντρου, χάνονται μέτρα, χώροι και σωστές καλύψεις, με τον Ρομαό να τρέχει και να μην φτάνει. Χωρίς ενέργεια και συγκέντρωση ο Ταχτσίδης, πρώτος ο ίδιος ξέρει ότι δεν μπήκε στο ματς όπως θα έπρεπε.

Καθυστερημένη ήταν και η αντίδραση του πάγκου, τόσο βλέποντας την απώλεια της μάχης του άξονα, όσο και το γεγονός ότι η κούραση μετά το 70' άφηνε την ομάδα με μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές. Ο Λεμονής άφησε χωρίς απάντηση την είσοδο του Ντουρμισάι στο ματς και την αλλαγή συστήματος από τον Πανιώνιο και τρία λεπτά μετά είχε έρθει το 3-3...

Με προβάδισμα δύο τερμάτων έχοντας καβατζάρει το 80ο λεπτό, δεν ήταν ένα ακόμη τέρμα αυτό που έψαχνε ο Ολυμπιακός αλλά να διαχειριστεί τα κεκτημένα και να φύγει άνετος από τη Νέα Σμύρνη. Ένας τρίτος στόπερ στο τελευταίο δεκάλεπτο και παίκτες πίσω από την μπάλα, ενδεχομένως θα είχαν αποτρέψει όσα τρελά είδαμε.

Και ενώ το θέμα των κεντρικών αμυντικών είναι κάτι που βασανίζει τον Ολυμπιακό εδώ και μια τριετία, όποιος καταλογίζει ευθύνη σε Σισέ και Νικολάου για την εξέλιξη του συγκεκριμένου ματς, μάλλον το κάνει από συνήθεια ή κεκτημένη ταχύτητα. Όχι γιατί δεν κάνουν λάθη, αλλά γιατί τα δικά τους μοιάζουν με σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε όσα προηγήθηκαν.

ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ

Όσον αφορά τον ρέφερι; Πολλά γράφτηκαν για τα δύο πέναλτι που έδωσε και αυτό που ζητά ο Πανιώνιος στις καθυστερήσεις. Υπάρχει δεν υπάρχει επαφή Προτό - Σπιριντόνοβιτς, τον βρίσκει λίγο ή πολύ, δεν έχει σημασία. Μπορεί εύκολα να ξεγελαστεί ο διαιτητής από την ταχύτητα και τον τρόπο που εξελίσσεται η φάση, ξέχωρα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει δυναμόμετρο.

Το ίδιο και στην ανατροπή του Φορτούνη. Ο Οικονόμου κινείται προς τον παίκτη του Ολυμπιακού και όχι την μπάλα, ενώ σηκώνει και πονηρά το αριστερό του πόδι φράζοντας την προσπάθεια του Φορτούνη να συνεχίσει τη φάση. Λίγο ή πολύ, ούτε εδώ υπάρχει δυναμόμετρο.

Στη φάση Φιγκέιρας - Χατζισαφί υπάρχει ζουμί. Ας αφήσουμε στην άκρη το γεγονός ότι το πόδι του Πορτογάλου φτάνει στο ύψος της μέσης του αντιπάλου που πιάνει τον... ώμο του σφαδάζοντας, για να σηκωθεί αδιαμαρτύρητα ένα δευτερόλεπτο μετά κυνηγώντας τη μπάλα. Ας αφήσουμε στην άκρη και το γεγονός ότι φτάνει στην μπάλα με το μπράτσο πριν αισθανθεί το άγγιγμα του Φιγκέιρας.

Και ας δεχθούμε ως δεδομένο ότι υπάρχει επαφή και έπρεπε να δοθεί πέναλτι. Ανθρώπινο λάθος κι αυτό. Που ήρθε να προστεθεί στην λάθος αποβολή του Μίλιτς με τη Λαμία, τον μη καταλογισμό πέναλτι σε συνδυασμό με την μη αποβολή του Λισγάρα με την Ξάνθη, στον μη καταλογισμό άουτ πριν το 0-1 του Αστέρα στο Φάληρο, στον μη καταλογισμό πέναλτι επάνω στον Σεμπά με τον Ατρόμητο. Εκτός κι αν το λάθος είναι ανθρώπινο μόνο όταν βολεύει.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΟΡΙ Η ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ, Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ

Για τους "ερυθρόλευκους" ακολουθεί το... εύκολο ματς στη Βαρκελώνη, πριν το δύσκολο με τον ΠΑΟΚ. Κανείς δεν απαιτεί, ούτε μπορεί να περιμένει θαύματα στο "Camp Nou". Μια εμφάνιση ανάλογη με αυτή του Τορίνο θα είναι παράσημο για τον Ολυμπιακό.

Απέναντι στον ΠΑΟΚ όμως περιθώρια δεν υπάρχουν. Ούτε για απώλειες, ούτε πολύ περισσότερο για ροκ καταστάσεις όπως στη Νέα Σμύρνη.

Η πίεση για το αποτέλεσμα είναι δεδομένη, το ίδιο και η ανάγκη αποφυγής των τάσεων αυτοχειρίας. Απολαυστική η εμπειρία να παίζεις απέναντι στον Μέσι και την παρέα του, αναπόφευκτη όμως η σκληρή πραγματικότητα της Super League.

Photo credits: EUROKINISSI