Με τον "αέρα" του Μίτσελ στη Νιόν

Στην κληρωτίδα της Δευτέρας στην Νιόν θα βρίσκεται και ο Ολυμπιακός του Μίτσελ. Οι "ερυθρόλευκοι" τα τελευταία χρόνια έχαναν την πρόκριση στους "16" του Champions League είτε στις λεπτομέρειες, είτε στην... άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου.

Όπως συνέβη και το βράδυ της Τετάρτης στην Νάπολι, όπου κατά διαβολική (εντελώς τυχαία λέμε) σύμπτωση, το ζευγάρι Μαρσέιγ - Ντόρτμουντ πρόσφερε και πάλι μεγάλες συγκινήσεις.

Οι Πειραιώτες λοιπόν το μεσημέρι της Δευτέρας στην Ελβετία θα περιμένουν απλά τον αντίπαλο τους στην επόμενη φάση της διοργάνωσης . Ναι, απλά. Δίχως άγχος, δίχως αγωνία. Υπάρχει άλλωστε κανένας λόγος;

Το καλοκαίρι το ρόστερ των Πειραιωτών γνώρισε σαρωτικές αλλαγές. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης σε συνεννόηση με τους συνεργάτες του και φυσικά τον σενιόρ Μίτσελ, αποφάσισαν πως το έμψυχο δυναμικό της ομάδας χρειαζόταν μια γερή ανανέωση. Προχώρησαν σε αποδεσμεύσεις-πωλήσεις παικτών, καμιά 15αριά και βάλε παίκτες έπιασαν Λιμάνι και στην Αυστρία ξεκίνησε το χτίσιμο.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι μια ολοκαίνουρια ομάδα, που καλά - καλά δεν έχει δέσει ακόμη και παρ' όλα αυτά κατάφερε να αφήσει πίσω του την περσινή φιναλίστ του Europa League (Μπενφίκα) και να πάρει το δεύτερο εισιτήριο πρόκρισης, πίσω από την Παρί Σεν-Ζερμέν. Η ευρωπαϊκή υπέρβαση για φέτος έχει ήδη επιτευχθεί. Ό,τι παραπάνω έρθει, θα είναι άθλος.

Μεγαθήρια και πληγωμένα θηρία

Και για ποιον λόγο δηλαδή να σκάει ο Ολυμπιακός; Για το αν θα του τύχουν Ρεάλ Μαδρίτης ή Μπάγερν Μονάχου; Τσέλσι ή Μπαρτσελόνα; Πόσο μεγάλη σημασία έχει; Με μια μικρή απόκλιση η μια με την άλλη, απλά οι ρεαλιστικές πιθανότητες του Ολυμπιακού διαμορφώνονται στο +5% - 5%. Μιλώντας με τα τωρινά αγωνιστικά δεδομένα (γιατί σε δύο μήνες και κάτι από τώρα, πολλά αλλάζουν), άντε να "διαλέξει" κάποιος την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Που και πάλι μιλάμε για ένα πληγωμένο θηρίο. Και άρα, επικίνδυνο...

Με την τρομερά δεμένη και συμπαγή Ατλέτικο Μαδρίτης κανείς δεν μπορεί μιλήσει για καλή κλήρωση, ενώ ένας παραπάνω τζέρτζελος θα γινόταν με ενδεχόμενη αντίπαλο την Ντόρτμουντ, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για μια πολύ γρήγορη και τεχνική ομάδα που όταν πιάσει ρυθμό κρύβει το τόπι.

Ο κόουτς Μίτσελ μιλώντας στους συμπατριώτες τους έδειξε ξεκάθαρα την προτίμηση του στις αγγλικές ομάδες (και όχι στην... Εθνική Κορέας, όπως μας "ξέρανε" στην συνέντευξη Τύπου), θεωρώντας πως οι ισπανικές και η Μπάγερν Μονάχου είναι απρόσιτες. Δίκιο έχει ο 50χρονος τεχνικός σε πρώτο πλάνο, ωστόσο απέναντι σε Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Ολυμπιακός και πάλι θα πρέπει να πετύχει ένα μικρό θαύμα για να προκριθεί.

Να βελτιωθεί για να το ευχαριστηθεί

Αν κάτι πρέπει να κάνει σώνει και ντε ο Ολυμπιακός για το Champions League, αυτό δεν είναι σίγουρα να σκέφτεται ποια ομάδα θα του τύχει και τι πιθανότητες έχει απέναντι της. Επαναλαμβάνω, με τα δεδομένα που ισχύουν για την συγκεκριμένη χρονιά, οι Πειραιώτες μπορούν ήδη να θεωρούν εαυτούς επιτυχημένους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το μόνο που μπορούν να κάνουν στο δίμηνο που μεσολαβεί είναι να συνεχίσουν να δουλεύουν σκληρά, να βελτιώσουν τους τομείς που ως σύνολο έχουν θεματάκια και να παρουσιαστούν καλύτεροι όταν φτάσει η ώρα των νοκ-άουτ αναμετρήσεων τον Φλεβάρη. Να φανούν ανταγωνιστικοί κόντρα στον "x" αντίπαλο και να ευχαριστηθούν τα παιχνίδια ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Ο Ολυμπιακός είχε την ευτυχή συγκυρία να μπορεί μάθει από τα λάθη του μέσα από μια επιτυχημένη πορεία στον όμιλο και όχι υπό το βάρος ενός αποκλεισμού. Γεγονός πολύ σημαντικό, που δίνει ηρεμία και καλή ψυχολογία στον Μίτσελ και τους ποδοσφαιριστές του. Αν το εκμεταλλευθούν, τότε θα είναι διπλά και τριπλά κερδισμένοι, έχοντας βάλει τις βάσεις για μελλοντικές επιτυχίες.

Ό,τι κι αν έχει ο Μίτσελ, καλό είναι

Είναι οι μεγάλες προπονητικές του ικανότητες; Είναι η (ακόμη και τυφλή ορισμένες φορές) εμπιστοσύνη που δείχνει στους παίκτες του; Η ψυχολογία που τους μεταδίδει; Το γεγονός πως τους έχει κάνει να παίζουν και για την πάρτη του; Είναι ότι επικοινωνιακά βρίσκεται έτη φωτός μακριά; Ο "αέρας" που κουβαλάει από την τεράστια καριέρα του στην Ρεάλ; Έχει άστρο;

Όπως και αν λέγεται το πλεονέκτημα του Μίτσελ, καλό είναι. Στις αρχές της σεζόν οι προβληματικές εμφανίσεις του Ολυμπιακού είχαν δημιουργήσει το λιγότερο μια ανησυχία στους κόλπους της ομάδας. Δίχως να πιεστεί ή να πιέσει καταστάσεις, χωρίς να πανικοβληθεί, χωρίς να αλλάξει κάτι από όσα έκανε, ο Μίτσελ συνέχισε απλά την δουλειά του αδιαφορώντας για το αύριο.

Μετά το θριαμβευτικό πέρασμα από τις Βρυξέλλες (παιχνίδι το οποίο αποδείχτηκε καθοριστικό για όλη την μετέπειτα πορεία της ομάδας), ο Ισπανός τεχνικός άρχισε να "λύνεται", κάνοντας ολοένα και πιο σαφές πως ήρθε στον Ολυμπιακό για να μείνει. Το πόσο κανείς δεν ξέρει, αλλά σίγουρα πλέον το πέρασμα του από τον Πειραιά δεν μπορεί να είναι σύντομο.

Η απίθανη τοποθέτηση του στην συνέντευξη Τύπου μετά την Άντερλεχτ, όσον αφορά την σύγκριση του με τον Ερνέστο Βαλβέρδε , δείχνει έναν τύπο ακομπλεξάριστο, που δεν τον ενδιαφέρει να ξεπεράσει κάποιον, που δεν κωλώνει να κοιτάξει την πραγματικότητα στα μάτια. Που δεν νιώθει την ανάγκη να ακούσει υμνολόγια ή υπερβολές, καθώς είναι χορτασμένος στην ζωή του από τέτοια.

Που κοιτάζει την ουσία των πραγμάτων και την λογική, η οποία του υπαγορεύει πως τώρα είναι η δική του στιγμή στον Ολυμπιακό, η δική του ευκαιρία να πετύχει κάτι καλό με τους Πειραιώτες. Η δική του ώρα. Και όχι αυτή των προκατόχων του.