Γκολ με την Τβέντε. Γκολ με την Φέγενορντ. Γκολ με την Σίβασπορ. Γκολ με το δεξί, γκολ με το αριστερό. Γκολ από θέση δεξιού ακραίου κυνηγού, γκολ από θέση αριστερού ακραίου κυνηγού.

Ικανότητα στο "1 εναντίον 1". Αντοχή στη δύναμη. Έκρηξη, ταχύτητα, εκτόπισμα. Αυτά τα... ολίγα έχει να επιδείξει ο Φελίπε Πάρντο σε αυτή τη σύντομη παρουσία του με τα "ερυθρόλευκα". Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Αν κρύβει κι άλλα πράγματα στο ρεπερτόριο του, μένει να το δούμε. Φαντάζεστε να μπορεί να γίνει ακόμη πιο εκνευριστικός;

Ναι, εκνευριστικός. Δεν γίνεται φίλε Κολομβιανέ να κάνεις όλα τα παραπάνω. Για πολλούς λόγους είσαι φάουλ. Πέρσι βλέπαμε ακραίους επιθετικούς να μην πατάνε περιοχή, να σκοράρουν με αίτηση, να έχουν το ένα πόδι για το λεωφορείο, να μην ντριμπλάρουν... κώνο. Με τι θράσος έρχεσαι εσύ και κάνεις τα αντίθετα; Άσε που είχαμε συνηθίσει το κράξιμο κι εσύ μας χαλάς τη μαγιά.

Πέρα από το πασιφανές, ότι δηλαδή ο Φελίπε Πάρντο σου δίνει κάθε πιθανό λόγο να χαμογελάς, παράλληλα και χωρίς να το θέλει σου δημιουργεί προβληματισμό. Είναι εκκωφαντικές οι διαφορές που τον χωρίζουν με τον Ματιέ Ντοσεβί ή τον Τζίμι Ντουρμάζ.

Ο Γάλλος αδυνατεί να ντριμπλάρει στο "1 εναντίον 1", δεν μπορεί να επιτεθεί κάθετα, δύσκολα πατάει περιοχή και ακόμη πιο δύσκολα σκοράρει, ενώ οι σέντρες του είναι συνήθως στον χώρο και αν βρει συμπαίκτη του, βρήκε. Τακτικά είναι σωστός και αυτό τον σώζει. Για ελεύθερος παίκτης που κοστίζει 5-6 κατοστάρικα τον χρόνο, δεν είναι κακός ο Ντοσεβί. Αλλά πρωταγωνιστής στον Ολυμπιακό, ούτε σε παράλληλο σύμπαν.

Στον ίδιο παρονομαστή και ο Σουηδός. Το αγωνιστικό πρόσωπο που δείχνει φέτος στην προετοιμασία είναι σαφώς καλύτερο από όσα παρουσίασε μέσα στην περασμένη σεζόν. Μπάλα ξέρει ο Ντουρμάζ, στο ποδόσφαιρο τα χαλάει. Τεχνική έχει, μπορεί να ντριμπλάρει με μεγαλύτερη ευχέρεια από τον Ντοσεβί.

Προσπαθεί να μπει στην περιοχή, έχει πιο γλυκά χτυπήματα της μπάλας και φαντασία στο παιχνίδι του. Τακτικά όμως υστερεί σημαντικά για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Και με τα χρήματα που έχει στοιχίσει θα έπρεπε να μιλάμε για παίκτη - πρωταγωνιστή και όχι παίκτη ημέρας.

Και ψαράς και κορόιδο

Άλφρεντ Φινμπόγκανσον, δεν κάνεις. Δεν κάνεις λέμε, μην το πιέζεις. Αλλά εκεί στην Ισλανδία που μεγάλωσες, ποιος να σου μάθει μπάλα; Για κάνα ψάρεμα είσαστε και μέχρι εκεί. Βρε κορόιδο, από πότε ο σέντερ φορ πρέπει να κινείται συνεχώς στο γήπεδο; Ακίνητος πρέπει να είναι και να περιμένει την μπάλα στα πόδια.

Από πότε ο σέντερ φορ ψάχνει συνεχώς συνεργασίες με τους συμπαίκτες του και ειδικά τους ακραίους κυνηγούς; Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να ψάχνουν αυτόν.

Από πότε ο σέντερ φορ πρέπει να βγει στον κενό χώρο και να πάρει την μπάλα μπροστά του; Κλεισμένος πρέπει να μένει και η μπάλα να έρχεται αυστηρά και μόνο συστημένη σε αυτόν.

Από πότε ο σέντερ φορ κατεβαίνει χαμηλά για να βοηθήσει στην κυκλοφορία της μπάλας; Μένει ψηλά και αν φτάσει ποτέ σε αυτόν, έφτασε.

Από πότε ο σέντερ φορ πιέζει τους αντίπαλους αμυντικούς και υπακούει στην εντολή του προπονητή του για πρέσινγκ; Ο επιθετικός είναι για να τον πιέζουν, όχι το αντίθετο.

Από πότε ένας σέντερ φορ με κλειστή ντρίμπλα κοιτάζει να ξεμαρκαριστεί σε μικρό χώρο και από δύσκολη γωνία ψάχνει τον συμπαίκτη του αντί να σουτάρει; Ο φορ σουτάρει από παντού και πάντα, είναι ο άρχοντας του σύμπαντος.

Άλφρεντ, μην είσαι κορόιδο. Κάποια από αυτά τα πράγματα έκανε και ένας Παραγουανός πέρσι και τον έτρωγε ο πάγκος...

Νομίζω όλοι καταλαβαίνετε το νόημα των παραπάνω. Ο Ολυμπιακός στο πρόσωπο του Ισλανδού πήρε έναν κανονικό επιθετικό, σύγχρονο. Δεν ξέρω πόσα γκολ θα βάλει. Αν θα είναι 5, 10 ή 30.

Βλέπω όμως ότι αν μη τι άλλο, ο Φινμπόγκασον είναι απόλυτα συμβατός σε αυτό που θέλει ο Μάρκο Σίλβα. Και από την στιγμή που αποκτήθηκε παίκτης στα μέτρα του προπονητή, αυτό είναι από μόνο του ένα πρώτο θετικό σημάδι.

Και δεν του φαίνεται

Το παρουσιαστικό του μάλλον δεν σε πείθει. Ο Σίλβα κάθε άλλο παρά το προφίλ του "νόμος είναι ο λόγος του προπονητή", διαθέτει. Κι όμως ο Πορτογάλος, τουλάχιστον σε αυτές τις πρώτες μέρες του, δείχνει ότι δεν σηκώνει πολλά πολλά γενικότερα.

Πολλοί του προσάπτουν τα καλά στοιχεία του Ερνέστο Βαλβέρδε, όσον αφορά την αγωνιστική του φιλοσοφία. Εγώ εύχομαι να έχει ένα χάρισμα του Ισπανού. Να είναι πραγματικά ασυμβίβαστος, όσο φαίνεται μέχρι σήμερα. "Έκοψε" παίκτες κλεισμένους γιατί θεώρησε ότι δεν του κάνουν.

Έδειξε στον Κασάμι ποιος είναι το αφεντικό, το ίδιο και στον Μαζουακού. "Φορτώνει" όταν βλέπει παίκτες να κάνουν του κεφαλιού τους και αντίθετα με όσα τους έχει πει. Δεν διστάζει να εμπιστευθεί παιδιά όπως οι Βούρος, Ζντιέλαρ και Μπουχαλάκης, έστω κι αν μιλάμε για προετοιμασία.

Δίνει ευκαιρίες στους φιλότιμους, σε αυτούς που προσπαθούν σκληρά, όπως οι Σαλίνο, Αυλωνίτης, Χάρα. Και στα μεταγραφικά δεν προχωράει τίποτα αν δεν έχει την απόλυτη έγκριση του. Αντίθετα με τους προκατόχους συμπατριώτες του (Ζαρντίμ, Περέιρα), αυτός ο Πορτογάλος μοιάζει να ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία του Ολυμπιακού. Μακάρι να επιβεβαιωθεί αυτό και το χειμώνα και να μην ευθύνεται η... ζέστη για όσα έχω διαπιστώσει στην έως τώρα παρουσία του Μάρκο Σίλβα στο Λιμάνι.