Οι αταίριαστοι

Δεν μπόρεσε να πάρει προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς με την Οσμάνλισπορ στην Άγκυρα ο Ολυμπιακός. Παρά το γεγονός ότι κατάφερε να κρατήσει στο μηδέν μια ομάδα που είχε σκοράρει και στα 12 προηγούμενα παιχνίδια της στην διοργάνωση, την ίδια στιγμή δεν βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα με αποτέλεσμα αυτό το 0-0 στο Φάληρο.

Μόλις πέντε τελικές είχαν στο ματς οι Τούρκοι και τρεις από αυτές ήταν με σουτ από τον... γάμο του Καραγκιόζη στο τελευταίο πεντάλεπτο και με αριθμητικό πλεονέκτημα. Καμία από τις πέντε τελικές δεν ήταν εντός στόχου.

Ο ΜΙΛΙΒΟΓΕΒΙΤΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ

Έχοντας χάσει τον ηγέτη του τον Γενάρη, ήταν βέβαιο πως ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί ένα διάστημα για να προσαρμοστεί εκ νέου στα δεδομένα χωρίς τον Μιλιβόγεβιτς στο χορτάρι. Εγχείρημα δύσκολο, αφού τα ματς είναι συνεχόμενα, σχεδόν ανά τρεις ημέρες.

Κόντρα στην Οσμάνλισπορ αποδείχτηκε σωστή η επιλογή του Μπέντο να τοποθετήσει σε ρόλο ανασταλτικού μέσου τον Ρέτσο. Ο 18χρονος μεσοαμυντικός δεν φοβήθηκε να πάρει πρωτοβουλίες, έστω κι αν ακόμη δεν έχει την απαιτούμενη άνεση με την μπάλα στα πόδια, ωστόσο η μεγάλη προσφορά του ήταν στην εξουδετέρωση του Εν' Ντιάιγ.

Ο Σενεγαλέζος διεθνής μεσοεπιθετικός είναι εξαιρετικά γρήγορος και δυνατός, δίνοντας την εντύπωση ότι μπορεί να διασχίσει πολλά μέτρα με την μπάλα στα πόδια χωρίς να βρει αντίσταση.

Χαρακτηριστικές δύο φάσεις με την είσοδο του Ρομαό στο ματς και την τοποθέτηση του Ρέτσου σε ρόλο στόπερ μετά την αποβολή του Βιάνα. Ο Τογκολέζος δεινοπάθησε με τον Εν' Ντιάιγ και χρειάστηκε η συνδρομή των Ανδρούτσου, Σεμπά για να κοπεί ο Σενεγαλέζος. Ο Ρομαό δεν τον προλάβαινε ούτε με... λάσο.

Εκεί που η απώλεια του Μιλιβόγεβιτς μοιάζει χτυπητή, δεν είναι στον παίκτη που τον αντικαθιστά στην ενδεκάδα αλλά σε αυτόν που είναι δίπλα του. Ο Μαρτίνς δείχνει να έχει επηρεαστεί περισσότερο. Είχε "κολλήσει" άψογα με τον Σέρβο, ένιωθε απελευθερωμένος και μπορούσε να συγκεντρωθεί περισσότερο στο δημιουργικό κομμάτι.

Τώρα ο Πορτογάλος φαίνεται κάπως "σφιγμένος", δεν έχει ακόμη χημεία με τον Ρέτσο ή τον Ρομαό και δεν παίρνει μέτρα προς την επίθεση προτιμώντας να μείνει πιο κοντά στον εκάστοτε ανασταλτικό μέσο. Σίγουρα είναι και θέμα συνήθειας ή και εμπιστοσύνης. Είχε μάθει τα χούγια του Μιλιβόγεβιτς, τώρα πρέπει να μάθει και των υπολοίπων.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ο ΚΑΡΝΤΟΣΟ...

Ο αντί - Μιλιβόγεβιτς δεν ήταν πάντως το άλυτο πρόβλημα του Ολυμπιακού που οδήγησε σε αυτό το 0-0. Γκολ δεν μπόρεσαν να βρουν οι Πειραιώτες, απέναντι σε μια άμυνα που δεν φημίζεται για την σταθερότητα της.

Ο Καρντόσο για ένα ακόμη παιχνίδι δεν δικαιολόγησε το ντελίριο ενθουσιασμού που δημιουργήθηκε στο άκουσμα της απόκτησης του το καλοκαίρι. Απεναντίας, στάθηκε περισσότερο ζημιογόνος για την ομάδα του.

Με την επιμονή του σε έναν φορ που δεν κολλάει με το υπόλοιπο σύνολο, ο Μπέντο βάζει τρικλοποδιά στον εαυτό του. Ο Πορτογάλος τεχνικός ποντάρει σε έναν επιθετικό βαρύ, αργό και χωρίς παιχνίδι εκτός περιοχής, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να δημιουργήσει μια μεσαία γραμμή με ταχύτητα και αντοχή που θα παίζει σε υψηλή ένταση.

Είναι παράταιρος, εντελώς αταίριαστος ο Καρντόσο σε ένα τέτοιο στυλ παιχνιδιού. Δεν μπορεί να το υπηρετήσει. Όσο κι αν έχει την καλή διάθεση, όσο κι αν το προσπαθεί. Δεν μπορείς να μάθεις νέα κόλπα σε ένα γέρικο άλογο. Και τη στιγμή που ο Μπέντο δικαιώνεται με Ανδρούτσο και Ρέτσο, μοιάζει ακατανόητη η επιμονή του στον Παραγουανό φορ.

Του έδωσε ευκαιρίες και με το παραπάνω και καλά έκανε. Όμως ο Καρντόσο ήταν και παραμένει ένα φορ περιοχής, με έφεση να εκτελεί σε πρώτο χρόνο. Δεν μπορεί να ντριμπλάρει, δεν μπορεί να πρεσάρει, ούτε να βγει έξω από το "κουτί". Είναι δε, δύο ταχύτητες κάτω από τους υπόλοιπους. Πώς να βοηθήσει; Και τι λιγότερο μπορεί να προσφέρει ο Ανσαριφάρντ που έχει πλέον και ένα μήνα στου Ρέντη; Ίσως η λύση έρθει από την μακρινή Κίνα.

...ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ

Για τον Ολυμπιακό δεν ήταν μόνο ο Καρντόσο πρόβλημα κόντρα στην Οσμάνλισπορ. Κακό ήταν το βράδυ και για τον Κώστα Φορτούνη. Σε τέτοια παιχνίδια υποτίθεται ότι οι πλέον έμπειροι και ταλαντούχοι οφείλουν να "τραβήξουν" και τους υπόλοιπους. Το γεγονός ότι οι Πειραιώτες είχαν κορυφαίο τον Ανδρούτσο (καταπληκτικό ματς) μπορεί να τους προσφέρει χαμόγελα για την δουλειά που γίνεται στην Ακαδημία, αλλά και έντονο προβληματισμό την ίδια στιγμή...

Και αυτό γιατί η λογική λέει πως όταν σταθερά καλύτερος παίκτης της ομάδας σου σε όλο το 90λεπτο μιας ευρωπαϊκής αναμέτρησης είναι ένα παιδί 20 ετών που κάνει φέτος το ξεπέταγμα του στην πρώτη ομάδα, τότε δεν μπορείς να έχεις πολλές απαιτήσεις.

Πολύ περισσότερο όταν αυτό συνδυάζεται με "χαμηλή πτήση" ενός παίκτη σαν τον Φορτούνη. Φανταστική η περσινή του σεζόν, όμως η συνέχεια, η συνέπεια και η σταθερότητα είναι αυτή που σε διατηρεί σε υψηλό επίπεδο.

Η άμεση αγωνιστική αφύπνιση του Έλληνα διεθνή είναι ένα σοβαρό ζητούμενο για τον Ολυμπιακό. Και ίσως το αντίδοτο να έχει ετικέτα "Μάρκο Μαρίν", αφού το "Τσόρι Ντομίνγκες"... αποσύρθηκε από τα ράφια των φαρμακείων.

Πέραν του ατομικού, Καρντόσο και Φορτούνης δεν έχουν καμία απολύτως σύνδεση στον αγωνιστικό χώρο και μοιραία δημιουργούν ένα δίδυμο αταίριαστων στην επιθετική γραμμή του Ολυμπιακού.

Η ΡΕΒΑΝΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΘΕΛΗΣΗ

Για τον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι απλά ενόψει ρεβάνς και εξαντλούνται σε μια λέξη: θέληση. Χωρίς αυτή όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν περιττά. Ακόμη και η επιλογή των παικτών από τον Μπέντο ίσως πρέπει να γίνει με αυτό ως Νο1 κριτήριο. Συστήματα και τακτικές συχνά καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων αν δεν συνδυάζονται με την ανάλογη δίψα για τον στόχο.

Ακόμη και η διοίκηση μπορεί να "παίξει μπάλα" με τον τρόπο της πριν το παιχνίδι της Άγκυρας. Αν ο Ολυμπιακός θέλει να περάσει στους 16 του Europa League δεν μπορεί να μείνει ούτε στην διαιτησία (δικαιολογημένα τα παράπονα για τον Μπουκέ), ούτε και να δώσει μεγαλύτερη από την απαιτούμενη σημασία στο ματς με την ΑΕΚ.

Ο δρόμος στρώθηκε με αγκάθια από το καλοκαίρι, θα ήταν ποδοσφαιρικά παράλογο να είναι όλα σούπερ 6 μήνες μετά, όμως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να εξαντλήσει τα όποια περιθώρια διάκρισης που του αναλογούν τη φετινή σεζόν, τουλάχιστον όταν μιλάμε για αντιπάλους που υπό νορμάλ συνθήκες θα έπρεπε να λογίζονται του χεριού του...

Photo credits: EUROKINISSI