Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε κόντρα στην Άρσεναλ, αποκλείστηκε από τη συνέχεια του Champions League και θα συνεχίσει στο Europa League από τον ερχόμενο Φλεβάρη.

Οι "ερυθρόλευκοι" έμειναν εκτός από τους Λονδρέζους, έχοντας πριν το ματς τα δεδομένα υπέρ τους. Απογοήτευση υπάρχει σίγουρα στο στρατόπεδο των Πειραιωτών. Δύσκολα όμως μπορεί κάποιος να μιλήσει για αποτυχία. Μετά την κλήρωση ουδείς ουσιαστικά έδινε πιθανότητες πρόκρισης του Ολυμπιακού στην φάση των "16".

Μόνος του τις δημιούργησε μετά το "διπλό" στο Emirates, ο ίδιος δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την έκπληξη. Ο ρεαλιστικός στόχος, αυτός της 3ης θέσης, είχε επιτευχθεί από την 4η αγωνιστική. Αν ο Ολυμπιακός έμενε πίσω από την Ντίναμο Ζάγκρεμπ στον όμιλο, τότε ναι, πράγματι θα ήταν αποτυχία.

Μπερδεμένος και άπειρος σε ειδικές καταστάσεις

Με εξαίρεση το πρώτο 25λεπτο, τίποτα δεν λειτούργησε σωστά στο χορτάρι για τον Ολυμπιακό για ένα τέτοιο παιχνίδι. Η ιδιοσυγκρασία των Πειραιωτών έχει αποδειχθεί ξεκάθαρη εδώ και χρόνια: αντιδρούν πολύ καλύτερα όταν ο στόχος είναι συγκεκριμένος και βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Γεγονός, όχι θεωρία.

Παρά τα όσα είπε ο Σίλβα στους παίκτες του το προηγούμενο διάστημα, ο Ολυμπιακός δεν απέφυγε το μπέρδεμα στον αγωνιστικό χώρο. Μπήκε δυνατά και είχε τον έλεγχο του αγώνα στα πρώτα 25 λεπτά, έψαξε το γκολ, δημιούργησε προϋποθέσεις αλλά υστέρησε στις τελικές αποφάσεις. Οι λεπτομέρειες παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτά τα ματς και εκεί οι Πειραιώτες τα έκανα μούσκεμα.

Μετά το 25' ο Ολυμπιακός σταδιακά υποχώρησε, έδωσε μέτρα στην Άρσεναλ και κοίταξε περισσότερο την ανασταλτική του λειτουργία. Θέλοντας μάλλον να βγάλει το ημίχρονο δίχως να... βραχεί και αν τα καταφέρει να χτυπήσει στην κόντρα. Είτε αυτό είχε σχεδιάσει ο Σίλβα, είτε απλά βγήκε έτσι ψυχολογικά στους παίκτες, αποδείχθηκε λάθος.

Ο Ολυμπιακός ήπιε... θάλασσα για λίγα λεπτά και η ζημιά έγινε. Αυτομάτως το μομέντουμ άλλαξε και οι "ερυθρόλευκοι" είχαν χάσει όσα υπέρ τους δεδομένα είχαν πριν το παιχνίδι. Τώρα η επιλογή "τι κάνω; Ψάχνω γκολ ή αμύνομαι;" ήταν ακόμη πιο διχαστική για τους παίκτες και τον Σίλβα. Και η αλήθεια είναι ότι από το 25' και μετά, ο Ολυμπιακός έμοιαζε να μην ξέρει τι ψάχνει στο ματς και κυρίως τον τρόπο που θα το πετύχει. Τα παραπάνω δείχνουν τρία πράγματα:

1ον) Ο Ολυμπιακός που ήθελε 2,5 αποτελέσματα για να περάσει εμφανίστηκε περισσότερο μπερδεμένος (σε επίπεδο παικτών και προπονητή) παρά συγκεντρωμένος στο χορτάρι. Και βασικά, ανέτοιμος πνευματικά να διαχειριστεί το παιχνίδι.

2ον) Καλώς ή κακώς, ο Ολυμπιακός είναι άπειρος σε σχέση με τέτοιους αντιπάλους, για να διαχειριστεί αυτές τις καταστάσεις. Πήγε στο Μάντσεστερ έχοντας το υπέρ του 2-0 από το Φάληρο κόντρα στην Γιουνάιτεντ και δεν ήξερε πώς να το διαφυλάξει στο "Old Trafford". Αποκλείστηκε. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε στο Φάληρο με την Άρσεναλ. Δεν είναι "ψημένος" σε ειδικές καταστάσεις και το πληρώνει. Κοινή συνισταμένη σε αυτά τα δύο ματς; Το γεγονός ότι ουσιαστικά έψαχνε ένα γκολ για να απογοητεύσει τους αντιπάλους του και δεν το πέτυχε.

3ον) Δεν είχε, ή δεν λειτούργησε, το εναλλακτικό του πλάνο σε περίπτωση που βρισκόταν πίσω στο σκορ. Αντίθετα με την Ντίναμο Ζάγκρεμπ, που συνέχισε να αναζητά πρωταγωνιστικό ρόλο και το πάνω χέρι στο ματς. Σίγουρα οι Κροάτες με τους Λονδρέζους δεν έχουν σχέση ως μεγέθη. Και εδώ όμως υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια: κόντρα στην Ντίναμο ο Ολυμπιακός είχε έναν μοναδικό, ξεκάθαρο στόχο. Τη νίκη και τίποτε άλλο. Είτε προηγούνταν, είτε έμενε πίσω στο σκορ. Αυτό βοήθησε και τους παίκτες και τον Σίλβα να βαδίσουν επάνω σε συγκεκριμένο μονοπάτι. Αντίθετα με το ματς απέναντι στην Άρσεναλ.

Μια συνηθισμένη κίνηση άλλαξε το σκηνικό

Στα πρώτα 25 λεπτά ο Μαζουακού έχει πάρει... αιχμάλωτο τον Γουόλκοτ. Και ο Ελαμπντελαουί με τη σειρά του τα μέτρα του Κάμπελ. Με τους Σεμπά και Πάρντο παράλληλα να έχουν καθηλώσει τους Μπεγερίν και Μονρεάλ αντίστοιχα. Αποτέλεσμα; Η Άρσεναλ δεν έχει καθόλου πλάτος στο παιχνίδι της επιθετικά, αντίθετα δέχεται πίεση από τον Ολυμπιακό.

Τι κάνει ο Βενγκέρ; Μια κίνηση απλή, συνηθισμένη. Που του βγήκε 100%. Αλλάζει πλευρές στους ακραίους του και δίνει εντολή να συγκλίνουν προς τον άξονα, παίζοντας με ανάποδο πόδι. Ταυτόχρονα οι Εζίλ και Ράμσεϊ έρχονται πιο κοντά στις πλάγιες γραμμές και με την συνδρομή των μπακ (overlap) δημιουργούν υπεραριθμία. Το πρώτο γκολ έρχεται από σέντρα του Ράμσεϊ που έχει κινηθεί ως εξτρέμ από αριστερά.

Το δεύτερο με τον Κάμπελ να έχει έρθει στον άξονα, να βγαίνει στην πλάτη του Μαζουακού και να "ξεραίνει" την άμυνα των Πειραιωτών με την κάθετη στον Ζιρού. Δεν ήταν κάποια εντυπωσιακή κίνηση ο Βενγκέρ σε τακτικό επίπεδο, αλλά δικαιώθηκε 100% αφού ο Ολυμπιακός δεν προσαρμόστηκε στην αλλαγή τρόπου ανάπτυξης των "κανονιέρηδων". Και επειδή όπως είπαμε και πριν, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο, ο Αλσατός τεχνικός ήταν εξαιρετικά διαβασμένος όσον αφορά την ικανότητα των Πειραιωτών στα στημένα.

Σε όλα τα κόρνερ και τα περισσότερα φάουλ, όλοι οι παίκτες της Άρσεναλ έπαιρναν θέση στην περιοχή του Τσεχ. Όλοι, με πρώτο πρώτο τον Ζιρού. Δεν ενδιαφερόταν να πάρει την απόκρουση ο Βενγκέρ, παρά μόνο να αποκλείσει στο μέτρο του δυνατού τον όποιο κίνδυνο μπορούσε να δημιουργηθεί με την μπάλα στον αέρα. Τέτοια μπόλικα προβλήματα είχε η Άρσεναλ στο τελευταίο παιχνίδι της Premier League απέναντι στην Σάντερλαντ, ειδικά με τους Μπεγερίν και Μονρεάλ να χάνουν παίκτες και μπάλα. Και στο Φάληρο ο Αλσατός κόουτς ήθελε να έχει το κεφάλι του ήσυχο.

Το Europa δεν έχει... χολέρα

Όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε προκρίνει τον Τιμούρ Κετσπάγια για τον πάγκο του Ολυμπιακού, θέλοντας να δικαιολογήσει την επιλογή του είχε πει "γιατί, τι έχει ο Κετσπάγια; Χολέρα;"

Βγάζοντας τον Γεωργιανό τεχνικό από το κάδρο και τοποθετώντας εκεί το Europa League, μπορεί να τεθεί η ίδια ερώτηση.

Ρίχνοντας μια ματιά στις πιθανές αντιπάλους των "ερυθρολεύκων", μόνο ομάδες χωρίς αίγλη δεν συναντά κάποιος. Εκτός κι αν θεωρεί της πλάκας συλλόγους όπως οι Σαχτάρ, Σεβίλλη, Βαλένθια, Γαλατάσαραϊ, Λίβερπουλ, Τότεναμ, Φιορεντίνα, Σάλκε... Την στιγμή μάλιστα που στην διοργάνωση υπάρχουν και ομάδες όπως οι Πόρτο, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Νάπολι.

Τις προηγούμενες σεζόν ο Ολυμπιακός εμφανιζόταν ολίγον... μπλαζέ στο Europa League, για έναν ανεξήγητο λόγο. Αν το είχε κατακτήσει 3-4 φορές, θα είχε λογική. Τώρα όχι. Η σχετική ερώτηση τέθηκε στον Σίλβα στο περιθώριο της συνέντευξης Τύπου και ο Πορτογάλος τεχνικός ξεκαθάρισε ότι η ομάδα του θα πάει στην διοργάνωση προκειμένου να παλέψει για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Αισιόδοξο και το μήνυμα που βγήκε και από τα χείλη αρκετών παικτών στις δηλώσεις τους μετά το ματς.

Εφόσον πράγματι οι Πειραιώτες το αντιμετωπίσουν με την πρέπουσα σοβαρότητα, το Europa League μπορεί να τους δώσει την ευκαιρία να πάνε μακριά. Το έχουν καταφέρει ομάδες ακόμη και μικρότερης δυναμικής από τον Ολυμπιακό, με βασικό τους όπλο την θέληση και την προσήλωση τους.

Οι "ερυθρόλευκοι" έχουν ένα ρόστερ (αν και του λείπει ο στόπερ - ηγέτης) που μπορεί να πετύχει μια αξιοσημείωτη πορεία στην διοργάνωση, με παίκτες που έχουν κίνητρα ευρωπαϊκής διάκρισης. Η απογοήτευση του αποκλεισμού από τον Champions League είναι φυσιολογική και ανθρώπινη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το Europa League είναι για... σνομπάρισμα.

Αντίθετα μπορεί να αποδειχθεί μια ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να φτάσει ψηλά στην Ευρώπη την φετινή σεζόν, ίσως περισσότερο και από όσο φαντάζεται. Αρκεί να το θέσει ως στόχο και να το προσπαθήσει. Ειδικότερα μετά την διαμορφωθείσα κατάσταση εντός συνόρων, έχει και όλη την άνεση να το κάνει.