Από το μπλόκο του Περιστερίου ο Ολυμπιακός πέρασε με γκολ του Βούκοβιτς στις καθυστερήσεις. Τότε που ο Ευαγγέλου (και ο βοηθός Αλεξέας) δεν είδε το πέναλτι του Γιαννούλη στον Ποντένσε (35'), τιμώρησε με κίτρινη κάρτα το παρατεταμένο μαρκάρισμα του ίδιου παίκτη στον Πορτογάλο με τον αγκώνα στο λαιμό στο 53' και δεν τον απέβαλε ούτε στην δεύτερη αφορμή, με το πάτημα στον Φορτούνη στο 61'. Υπήρχαν κι άλλες φάσεις, αλλά ας μην πλατιάσουμε.

Τώρα το γκολ του Βούκοβιτς δεν έφτασε στον Ολυμπιακό, παρά μόνο για το 1-1 στο -επιτυχημένο αυτή τη φορά- μπλόκο του "Ξάνθη Arena". Με τους ερυθρόλευκους να είναι έξαλλοι με τον εκ Λαρίσης ρέφερι Τζήλο, δυσαρέσκεια που εκφράστηκε από επίσημα χείλη. Τόσο με το μετρημένο ξέσπασμα του Μαρτίνς στη συνέντευξη Τύπου, όσο και με την περισσότερο επιθετική τοποθέτηση του Κώστα Καραπαπά στην κάμερα της ΕΡΤ.

ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ... ΒΛΕΠΕΙ

Πριν πάμε στις φάσεις που μεγαλούργησε ο Τζήλος, ας κάνουμε ένα flashback στο "βεβαρημένο" του παρελθόν σε αναμετρήσεις του Ολυμπιακού.

Στις 29 Γενάρη του 2017, στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Βέροια, δεν είδε την αγκωνιά του Καπετάνου στον Ανδρούτσο σε εναέρια διεκδίκηση της μπάλας.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου δεν μέτρησε λανθασμένα τέρμα του Ανσαριφάρντ στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ. Ούτε ο βοηθός Γκάγκας είδε ότι η μπάλα είχε περάσει τη γραμμή... Ο Προτό χρειάστηκε να επέμβει σε εκτέλεση φάουλ του Βιντάλ στις καθυστερήσεις για να κρατήσουν οι ερυθρόλευκοι το 1-0.

Ένα μήνα μετά, ο Τζήλος και ο βοηθός του Χασάν Κούλα, δεν είδαν το offside γκολ του Πέλκα απέναντι στον Ατρόμητο. Ο 35χρονος ρέφερι "χτύπησε" και τον περασμένο Φλεβάρη στην αναμέτρηση με τον Ατρόμητο (2-2) στο Περιστέρι, όταν κράτησε στο τέλος τρία λεπτά καθυστερήσεων, τη στιγμή που πέραν των αλλαγών, ο Ταχτσίδης είχε μείνει τέσσερα - πέντε λεπτά στο χορτάρι, χάνοντας τις αισθήσεις του μετά από μαρκάρισμα!

Φτάνοντας στα φετινά, ο Ολυμπιακός είχε φρικτά παράπονα από την συνολική διαιτησία του Τζήλου στο ματς με τον Αστέρα, με αποκορύφωμα την φάση που δεν απέβαλε με δεύτερη κίτρινη τον Ιγκλέσιας στο 64' για μαρκάρισμα εκτός μπάλας στον Χριστοδουλόπουλο. Τρία λεπτά μετά ο Αστέρας ισοφάρισε σε 1-1 και χρειάστηκε ένα γκολ του Νάτχο στις καθυστερήσεις για να πάρουν το τρίποντο οι ερυθρόλευκοι.

ΔΥΟ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ

Ήρθε λοιπόν το... ρεσιτάλ στην Ξάνθη. Ο Τζήλος στο 41' δεν είδε την διπλή παράβαση των γηπεδούχων σε εκτέλεση κόρνερ από αριστερά. Λισγάρας και Κασάδο κάνουν ακριβώς το ίδιο μαρκάρισμα σε Σισέ και Τοροσίδη αντίστοιχα: κράτημα του αριστερού χεριού και μεταποίηση της φανέλας σε... XXXL. Τίποτα το επιλήψιμο για τον Λαρισαίο διαιτητή, ειδικά για την παράβαση στον "Τόρο", που γίνεται πάνω στην προσπάθεια του παίκτη να κάνει επαφή με τη μπάλα.

Στο 90' δεν είδε την λαβή ελληνορωμαϊκής πάλης του Κασάδο στον Μάνο, με τον επιθετικό του Ολυμπιακού να επιχειρεί να ξεφύγει, τον παίκτη της Ξάνθης να τον κρατά από το δεξί χέρι, ανεβάζοντας του τη φανέλα στο σβέρκο και τελικά τον Μάνο να χρεώνεται με... επιθετικό φάουλ στην εξέλιξη της φάσης!

Στις καθυστερήσεις του ματς, ο βοηθός Μπουξμπάουμ έβαλε την πινελιά του, όταν σε γύρισμα του Φορτούνη από δεξιά και τους Σισέ - Μάνο αμαρκάριστους στο δεύτερο δοκάρι, σήκωσε το σημαιάκι του "καθαρίζοντας" τη φάση σε έναν κατά φαντασίαν offside...

Στο ενδιάμεσο ο Τζήλος είχε αποβάλει τον Ποντένσε με δύο κίτρινες κάρτες σε δέκα λεπτά. Ο Πορτογάλος σε 158 επίσημα παιχνίδια και +10.000 αγωνιστικά λεπτά δεν είχε δει ποτέ την κόκκινη κάρτα, αλλά για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, σωστά; Τη στιγμή που τα σκληρά μαρκαρίσματα έδιναν κι έπαιρναν από πλευράς Ξάνθης σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, αλλά οι κάρτες έμεναν ερμητικά κλειστές στο τσεπάκι του Τζήλου, τελικά βγήκαν δύο φορές για τον μικρόσωμο ακραίο κυνηγό.

Βάζοντας στην εξίσωση όλα τα παραπάνω, τελικά οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ίσως και να μην είναι υπερβολικοί στις φωνές τους για τον 35χρονο ρέφερι...

Κάπου εδώ να αναφέρουμε δύο συμπτώσεις: αυτές οι αποφάσεις του Τζήλου στα Πηγάδια ήρθαν λίγες μέρες αφότου χρίστηκε διεθνής και λίγες ώρες μετά τη γνωστοποίηση της επιστολής (με συνοδεία video) που έστειλε ο ΠΑΟΚ στην UEFA για τη διαιτησία στην Ελλάδα.

Στα χρόνια της κυριαρχίας του Ολυμπιακού οι περισσότεροι υποστήριζαν ότι τα λάθη των διαιτητών ήταν κατευθυνόμενα και προϊόν έκνομων πράξεων. Το αφήγημα της περίφημης "εξυγίανσης" αποκλείει αυτή την περίπτωση και θέλει τους διαιτητές να κάνουν ανθρώπινα λάθη επειδή απλά είναι... κακοί με τη σφυρίχτρα. Αν δεχθούμε αυτή τη λογική ως πραγματικότητα, τότε τολμώ να φανταστώ πως ο Τζήλος δεν θα ξανασφυρίξει, τουλάχιστον για φέτος. Αλλιώς κάτι άλλο συμβαίνει. Τρίτη εξήγηση δεν μπορεί να υπάρχει. Απλά πράγματα.

Να δούμε τι θα κάνει ο Μέλο Περέιρα, έχει ενδιαφέρον. Και μιας που φτάσαμε στον Πορτογάλο, αξίζει κάποιος να θυμηθεί την προ τριετίας συνέντευξη του Μάρκο Φερέιρα, ενός συμπατριώτη του ρέφερι, που εξηγεί γιατί αποφάσισε να σταματήσει την διαιτησία και ποιον ρόλο έπαιξε σε αυτό ο Περέιρα....

Η ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ

Για χρόνια ο Ολυμπιακός βρισκόταν στη θέση του κατηγορούμενου. Τώρα "δεν έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται", σύμφωνα με την γνωστή τακτική του "μονά - ζυγά μονόζυγα δικά μας". Κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως έκπληξη όταν προέρχεται από όσους βρίσκονται απέναντι στους ερυθρόλευκους. Το θέμα εδώ είναι να μην πέσει ο Ολυμπιακός στην παγίδα.

Πώς μεταφράζεται αυτό; Η κουβέντα για την διαιτησία δεν ωφελεί όταν γίνεται σε μόνιμη βάση. Πολύ περισσότερο, όταν ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρουσιάζεται ως μοναδικό αντίδοτο στα στραβά αποτελέσματα. Το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι δείχνουν αδυναμίες -συγκεκριμένες- στο παιχνίδι τους, δεν μπορεί να ξεπεραστεί μέσα από τις φωνές για την διαιτησία. Και φυσικά το αντίστροφο. Κανείς Τζήλος δεν νομιμοποιείται να μην δίνει στον Ολυμπιακό αυτό που δικαιούται, επειδή ως ομάδα μπορεί να χρειάζεται 7-8 κλασικές για να σκοράρει ένα τέρμα.

Στο φινάλε, οι ερυθρόλευκοι είναι χορτασμένοι από τίτλους. Και αν θυμάμαι καλά, τα τελευταία χρόνια πολύς κόσμος σνόμπαρε το πρωτάθλημα επειδή δεν έβλεπε καλή μπάλα. Ευκαιρία λοιπόν για ψυχραιμία και υπομονή, που θα φέρουν τον ιδανικό συνδυασμό. Θα χαρακτήριζα ως επικίνδυνη την οποιαδήποτε κουβέντα που αφορά τον πάγκο της ομάδας ή την πιθανότητα σαρωτικών (ξανά) αλλαγών του ρόστερ. Βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων είναι αυτά.

Πολλές αναλύσεις γίνονται, ωστόσο όλες στήνονται γύρω από την αδυναμία του εύκολου γκολ. Τίποτε περισσότερο δεν υπάρχει. Και τίποτα λιγότερο. Η ευθύνη του προπονητή είναι να βγάζει τους παίκτες του φάτσα με το γκολ. Να το βάλει ο ίδιος δεν μπορεί. Ότι ο Μαρτίνς έχει βάλει σωστές ποδοσφαιρικές βάσεις, είναι ξεκάθαρο. Ότι το ρόστερ "φωνάζει" για έναν εξτρέμ των plus 10 γκολ τη σεζόν και έναν φορ "εκτελεστή", αδιαπραγμάτευτο. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι ακόμη και δύο τέτοιες προσθήκες θα έφταναν για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Όσο υπερβάλλοντα (Τ)ζήλο κι αν έδειχναν στην παραβίαση της αντίπαλης εστίας...

Photo credits: eurokinissi