Οι ρομαντικοί καιροί όπου κάθε ομάδα είχε το... δέκα το καλό, που ήταν ο ηγέτης, το πρότυπο και ο πιο... φαντεζί ποδοσφαιριστής του ρόστερ, έχουν περάσει. Πλέον, ακόμη και στις μεγάλες ομάδες βλέπουμε παίκτες αμφιβόλου αξίας, να καπαρώνουν το "10" και αντί για να εντυπωσιάζουν, να απογοητεύουν το κοινό.

Στην μετά-Ριβάλντο εποχή στον Ολυμπιακό, το "10" δεν λέει να... στεριώσει σε κάποιον παίκτη και όποιος το παίρνει, είτε φεύγει από την ομάδα, είτε γίνεται... μαύρο πανί για τους οπαδούς.

Βέβαια για να είμαστε και δίκαιοι, το συγκεκριμένο αρνητικό φαινόμενο συμβαίνει στο Λιμάνι τα τελευταία χρόνια, αφού παλιότερα πέρασαν μεγάλα αστέρια που τίμησαν την φανέλα και έμειναν για πάντα στις καρδιές των φιλάθλων της ομάδας.

Ποιος φίλος του Ολυμπιακού θα ξεχάσει τον Ζιοβάνι; Ποιος επίσης θα ξεχάσει τον Βίτορ Μπόρμπα Φέρειρα Ριβάλντο, που η έλευσή του, σκόρπισε ενθουσιασμό στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο;

Γυρνώντας λοιπόν τον χρόνο πίσω, διαπιστώνουμε πως στον Ολυμπιακό (σε σχέση με τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες) λίγοι είναι οι παίκτες που πήραν το "10" και ακόμη λιγότεροι αυτοί που δεν το άξιζαν. Η ιστορία στο Λιμάνι είναι πονεμένη τα τελευταία χρόνια, αφού πιο πριν ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε φροντίσει να φέρει "μάγους".

Από τον μάγο "Ζιό" (1999-2005)...

Αναφερόμαστε κυρίως στον Ζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα. Ο Βραζιλιάνος που έφυγε από την Μπαρτσελόνα μετά από τρία χρόνια και ήρθε στον Πειραιά, αγαπήθηκε όσο λίγοι και χαρακτηρίζεται -όχι άδικα- ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί στην χώρα μας. Δεν είχε τυχαίο που στο ξεκινημά του τον αποκαλούσαν "νέο Πελέ" και "Μεσσία".

Ο "Ζίο" πήρε 5 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα στα έξι χρόνια που έμεινε στον Ολυμπιακό και είναι με διαφορά ο πιο αγαπητός παίκτης των φιλάθλων της Πειραϊκής ομάδας και συνάμα ο πιο εντυπωσιακός που έχει φορέσει την "ερυθρόλευκη" φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο. Όσο για τους αριθμούς, ο Βραζιλιάνος σε 208 συμμετοχές, πέτυχε 98 γκολ και καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη ήταν η προσφορά του.

.... στον μεγάλο Ριβάλντο (2004-2007)

Το καλοκαίρι του 2005, όταν ο Ζιοβάνι έφυγε από τον Ολυμπιακό, έδωσε το "10" σ' έναν άλλον μεγάλο ποδοσφαιριστή και συμπατριώτη του, τον Ριβάλντο. Ο "Ρίμπο" που την πρώτη χρονιά του στο Λιμάνι είχε το "5" λόγω σεβασμού στον φίλο του "Ζίο", πήρε το χρίσμα και έγινε ο ηγέτης της ομάδας τα δύο επόμενα χρόνια.

Ο 39χρονος άσος, πήρε το πρωτάθλημα και τις τρεις χρονιές του στην χώρα μας, κατέκτησε ακόμη δύο Κύπελλο και ήταν ο... καπετάνιος του Ολυμπιακού. Ο τρόπος που έφυγε δεν αρμόζει στην ιστορία του και στα όσα πρόσφερε και το το περιστατικό με τα 4 δάχτυλα, σίγουρα απογοήτευσε -όχι άδικα- τους φιλάθλους του Ολυμπιακού που τον αγάπησαν. Στα τρία χρόνια στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε 101 φορές και πέτυχε 44 γκολ.

Λεονέλ, αλλά όχι... Λιονέλ (2007-2008)

Με την φυγή του Ριβάλντο, ο Ολυμπιακός ξεκινά να "χτίσει" μια νέα ομάδα με πολλούς ταλαντούχους παίκτες και όχι με έναν αστέρα πάνω στον οποίον θα βασίζεται η ομάδα. Οι ηγέτες ήταν πολλοί και τους έφερε στον Πειραιά, ο Ίλια Ίβιτς που ήταν τεχνικός διευθυντής των Πειραιωτών εκείνη την χρονιά.

Το "10" πάντως πήγε στον Λεονέλ Νούνιες, τον Αργεντινό που ήθελε να φέρει στην Ελλάδα η ΑΕΚ, αλλά τελικά ντύθηκε στα "ερυθρόλευκα". Ο 23χρονος τότε επιθετικός, ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις στην Ελλάδα, αλλά δεν κατάφερε να προσαρμοστεί.

Το γεγονός πως ξέρει μπάλα δεν το αμφισβήτησε και δεν το αμφισβητεί κανένας, όμως λίγο η έλλειψη ταχύτητας, λίγο οι πολλές επιλογές στην επίθεση του Ολυμπιακού εκείνη την χρονιά, είχαν ως αποτέλεσμα την φυγή του Νούνιες μετά από έναν χρόνο. Ο Αργεντινός έπαιξε σε 29 παιχνίδια με την φανέλα του Ολυμπιακού και πέτυχε 6 γκολ. Κανείς όμως δεν θα ξεχάσει το τρομερό γκολ που πέτυχε κόντρα στον Παναθηναϊκό και διαμόρφωσε το τελικό 4-0 σε αγώνα Κυπέλλου.

Από Ντιο-γκόλ... Αντιό-γκολ (2008-...)

Το "10" δεν έμεινε για πολύ ορφανό, αφού ο Ντιόγκο Λούις Σάντο, ήρθε από την Βραζιλία έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ (!) και αμέσως το "καπάρωσε". Την πρώτη του χρονιά, ο Βραζιλιάνος έβγαζε μάτια, σκόραρε και ανάγκασε κάποιους να τον αποκαλέσουν νέο Ζιοβάνι. Βλασφημία θα πείτε και δεν θα έχετε και άδικο. Παρόλα αυτά, ο 24χρονος σέντερ φορ, αγωνίστηκε σε 40 ματς και είχε 16 γκολ την πρώτη χρονιά, σκορπώντας ενθουσιασμό στην ομάδα του Πειραιά.

Την επόμενη σεζόν (2009-2010) ο Ντιόγκο ξέχασε τον καλό του εαυτό και αυτό που βλέπαμε στο γήπεδο ήταν ένα φάντασμα. Οι φήμες για νυχτοπερπατήματα δεν άργησαν να έρθουν, όπως και τα περιττά κιλά. Όλα αυτά έβαλαν τον Ντιόγκο στο στόχαστρο των φιλάθλων του Ολυμπιακού, που έβλεπαν αδιαφορία και ανικανότητα.

Ο Βραζιλιάνος από... Θεός έγινε μαύρο πρόβατο και μετά τον αποκλεισμό από την Μακάμπι στο Τελ Αβίβ και την τραγική του εμφάνιση, το φετινό καλοκαίρι αποφασίστηκε να δοθεί δανεικός. Στην Φλαμένγκο πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ τώρα βρίσκεται στην Σάντος και οι Πειραιώτες περιμένουν την αγωνιστική του ανάσταση, προκειμένου να μην πάνε χαμένα τα λεφτά που δαπανήθηκαν για να τον αποκτήσουν.

Μέχρι να γυρίσει πάντως ο Ντιόγκο (κι αν γυρίσει), το "10" στην ομάδα του Ολυμπιακού θα το φορά για τουλάχιστον έξι μήνες ο Ραφίκ Τζιμπούρ. Ο διεθνής Αλγερινός, υπέγραψε την περασμένη Παρασκευή στην ομάδα του Πειραιά μέχρι τον Ιούνιο και ζήτησε το νούμερο "10". Φυσικά κανείς δεν του το αρνήθηκε και περιμένουμε να δούμε, αν αξίζει πρώτα απ' όλα να φορά την φανέλα του Ολυμπιακού και φυσικά το νούμερο 10.

Αφήστε το σχόλιο σας και πείτε μας την γνώμη σας. Ποιος ήταν ο αγαπημένος σας παίκτης με τον αριθμό "10";