Η απόλυτη διαπίστωση για την παράνοια της EuroLeague και οι ρολίστες που λειτουργούν σαν πενταδάτοι

Σενάρια, σενάρια, σενάρια… Τα ζητάει ο κόσμος, τα ζητούν ο Παντελής κι ο Σπύρος στο γραφείο, όλοι σενάρια θέλουν στις τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, αλλά παιδιά, σταθείτε.

Τι σενάρια να καταγράψουμε όταν μία αγωνιστική πριν από το φινάλε της regular season της EuroLeague, δεν υπάρχει έστω μία ομάδα που να ξέρει σε ποια θέση θα τερματίσει; Από τον Ολυμπιακό που παλεύει με τη Φενέρμπαχτσε για την πρωτιά, μέχρι την Παρί που κάθεται αυτή τη στιγμή στη δέκατη θέση αλλά έχει ελπίδες για την εξάδα; Είναι τόσοι πολλοί οι συνδυασμοί, οι ισοβαθμίες, ταυτόχρονα είναι τόσο καλοί στη διάρκεια της περιόδου ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός, που λες “ας έρθει όποιος θέλει“.

Προφανώς και πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, να κρατάμε χαμηλούς τόνους και να αντιλαμβανόμαστε ότι οι αιώνιοι δεν έχουν… Dream Teams, προφανώς και σε αυτή την παρανοϊκά ανταγωνιστική EuroLeague όλα μπορούν να γίνουν, ακόμη και η Άλμπα των πέντε νικών σε 33 αγώνες να πιέσει τον πρωτοπόρο, στο τέλος της ημέρας όμως και οι δύο ομάδες έχουν αποδείξει με τη συνέπειά τους ότι μόνο τον κακό τους εαυτό θα πρέπει να φοβούνται.

Σύμφωνοι, το να παίξει ο Ολυμπιακός ως πρώτος με τη Ρεάλ Μαδρίτης ή ο Παναθηναϊκός ως δευτερότριτος με την καυτή και πολύ γεμάτη Αναντολού Εφές, δεν είναι τα ιδανικά σενάρια. Πήραν όμως και οι δύο το πλεονέκτημα έδρας και θα έχουν στα γήπεδά τους ένα πιθανό Game 5.

Το αν θα έχουν μαζί τους τον Τόμας Γουόκαπ και τον Ματίας Λεσόρ, τους Μιλουτίνοβ – Φαλ και τους Γκριγκόνις – Παπαπέτρου, είναι μια άλλη συζήτηση. Προς το παρόν, είναι και οι δύο τα φαβορί, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλός τους. Και το πιθανό 1-2 θα είναι αντιπροσωπευτικό της συνολικής τους πορείας και όχι ενός διαστήματος, είτε αυτό ενθουσίασε, είτε προβλημάτισε.

Για τον Ολυμπιακό το ματς στο Βερολίνο ήταν περίεργο. Ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό τα βαριούνται αυτά τα παιχνίδια, δεν θέλουν να αντιμετωπίζουν την Άλμπα, θέλουν Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Φενέρμπαχτσε. Απλώς οι Πειραιώτες προέρχονταν από αρνητικά αποτελέσματα και με το δυναμικό τους ξεκίνημα έδειξαν ότι είχαν τη διάθεση να διαχειριστούν με σοβαρότητα την αναμέτρηση. Κάποια στιγμή ήρθαν η κούραση και η χαλάρωση, ενθουσιάστηκαν οι Γερμανοί, οπότε χρειάστηκε υπερπροσπάθεια στο φινάλε για το αποτέλεσμα.

Λέμε και γράφουμε εδώ και αρκετές εβδομάδες ότι το ντεφορμάρισμα του Ολυμπιακού είναι λογικό. Κάποιοι αισθάνονται την ανάγκη να κατηγορήσουν για… συγκάλυψη προβλημάτων, κάποιοι καταλαβαίνουν καλύτερα αυτό που βλέπουν, το γεγονός δηλαδή ότι ο βασικός κουμανταδόρος λείπει εδώ και τέσσερις μήνες, ο Μόουζες Ράιτ έχασε 19 αγώνες, ο Νικόλα Μιλουτίνοβ εννέα, ο Λούκα Βιλντόσα έξι, ο Μουστάφα Φαλ τέσσερις ενώ έπαιζε τραυματίας σε αρκετούς ακόμη, οι Γουίλιαμς-Γκος, Φουρνιέ, Βεζένκοβ είχαν κι αυτοί τα θέματά τους.

Πώς, όμως, μπορεί να κρίνει κάποιος το ντεφορμάρισμα του Ολυμπιακού; Ποια στοιχεία έχει ώστε να βγάλει το συμπέρασμα ότι αυτό το ντεφορμάρισμα είναι μεγαλύτερο σε διάρκεια από το λογικό ή το αναμενόμενο; Πώς μπορεί να κρίνει αυστηρά μία ομάδα που παίζει χωρίς τον βασικό της άσο και ακόμη κι έτσι είναι πρώτη στην κατάταξη, με ρεκόρ εκτός έδρας νικών (11) και με ένα εκπληκτικό 13/14 σε διάστημα δύο μηνών όταν κρίθηκαν όλα;

Πράγματι, ο Ολυμπιακός δεν έχει ενθουσιάσει από το 30′ του αγώνα με τον Παναθηναϊκό κι έπειτα και κάποιοι προβληματισμοί να είναι λογικοί. Πόση σημασία έχουν όμως τα ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, με τη Μονακό, με την Άλμπα Βερολίνου και ποιο ήταν το διακύβευμα σε αυτούς τους αγώνες;

Στον Ολυμπιακό υπολογίζουν ότι Μιλουτίνοβ – Φαλ θα είναι και πανέτοιμοι και ξεκούραστοι για την έναρξη των playoffs, ίσως μάλιστα τους χρησιμοποιήσουν την επόμενη Πέμπτη στο ματς με τη Μακάμπι.

Υπάρχει ελπίδα για την επιστροφή και του Τόμας Γουόκαπ. Με τους Ισραηλινούς θα πάρει κάποια λεπτά και ο Κίναν Έβανς. Θα γυρίσει κι ο Εβάν Φουρνιέ. Και κάπως έτσι, ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα έχει πέντε ακόμη παίκτες για να προετοιμάσει την ομάδα του για την πρόκριση στο Final Four. Και το πιθανότερο είναι σε 25-30 ημέρες από τώρα να μη θυμάται κανείς τον ζόρικο Μάρτιο που πέρασε.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτό το ακραία γεμάτο ρόστερ, όλοι έχουν παίξει φέτος τον ρόλο τους. Λίγο παραπάνω ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος που έχει κάνει πράγματα και θαύματα στο διάστημα που λείπει ο Γουόκαπ κι ο Άλεκ Πίτερς που πολλοί ήθελαν να αποχωρήσει για να “σωθεί” ο Φιλίπ Πετρούσεβ.

Δεν είναι μόνο ότι αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία την κλάση τους, η οποία είναι πολύ μεγάλη ακόμη και για ομάδες πρωταθλητισμού. Είναι ότι σε ένα σύνολο που όλοι έχουν τις ευκαιρίες τους, είναι πάντα έτοιμοι είτε για πέντε, είτε για 35 λεπτά. Γι’ αυτό και παίρνουν χρήματα πενταδάτων, γι’ αυτό και θα πληρωθούν ακόμη καλύτερα στο άμεσο μέλλον.

Τη σεζόν 2022/23 ο Πίτερς έγραψε 13:13 λεπτά ανά αγώνα και δεν έπαιξε δευτερόλεπτο στον τελικό του Κάουνας.

Τη σεζόν 2023/24 μπήκε στα παπούτσια του Σάσα Βεζένκοβ και έγραψε 13.1 πόντους και 4.8 ριμπάουντ ανά 25:26 λεπτά. Έπαιζε διπλάσια λεπτά, σούταρε με 59% στο δίποντο, με 54% στο τρίποντο και με 88% στις βολές. Στον ημιτελικό με τη Ρεάλ είχε 23 πόντους από 12 σουτ και 10 ριμπάουντ σε 28:40. Στον μικρό τελικό με τη Φενέρμπαχτσε είχε 20 πόντους από εννέα σουτ και έξι ριμπάουντ σε 28:20.

Τη σεζόν 2024/25, φέτος δηλαδή, παίζει 16:04 και περνάει από τρεις θέσεις (3-4-5). Έχει 7.3 πόντους και τα ποσοστά του εντυπωσιάζουν (53% στο δίποντο, 55% στο τρίποντο, 94% στις βολές).

Ναι, ο 25χρονος Πετρούσεβ (ίσως) έχει υψηλότερο ταβάνι. Όχι, δεν θα ήταν περισσότερο συμβατός από τον 30χρονο Πίτερς, ένα παιδί απόλυτα συνειδητοποιημένο γι’ αυτά που θέλει στη ζωή του, γι’ αυτά που θέλει στην καριέρα του, για το πού βρίσκεται και για το ποιον έχει μπροστά του στο ροτέισον.

Τα ίδια πάνω-κάτω μπορεί να πει κάποιος και για τον 30χρονο Γουίλιαμς-Γκος που είναι το καλύτερο δεύτερο πόιντ γκαρντ της EuroLeague και ένας κοντός που αποδεδειγμένα πια μπορεί να σταθεί και ως πρώτος όχι για ένα ματς, αλλά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Γκονζάγκα, Παρτίζαν, Ολυμπιακός, Γιούτα Τζαζ, Λοκομοτίβ Κουμπάν, Ρεάλ Μαδρίτης, Ολυμπιακός, μία αξιοζήλευτη πορεία και ένα καυτό καλοκαίρι που έρχεται στο οποίο ο Αμερικανός θα πρέπει να πληρωθεί.

Θα γυρίσει ο Γουόκαπ. Θα γυρίσει ο Φουρνιέ. Θα γυρίσουν ο Μιλουτίνοβ και ο Φαλ. Ίσως ο Κίναν Έβανς δώσει κάποια ποιοτικά λεπτά. Ίσως ο Μόουζες Ράιτ ανακτήσει σύντομα το χαμένο έδαφος για να προσφέρει κι αυτός μία διαφορετική διάσταση στη ρακέτα. Ίσως ο Βιλντόσα βάλει πίεση και αυξήσει τον ανταγωνισμό στα γκαρντ.

Το ρόστερ του Ολυμπιακού ξαναγεμίζει, πάνω στην ώρα. Για το συναπάντημα στα playoffs, για τα προημιτελικά και τα ημιτελικά της Stoiximan GBL που θα είναι καλές προπονήσεις, για το Άμπου Ντάμπι και για τους τελικούς του πρωταθλήματος. Ό,τι έγινε έγινε, ευχάριστο ή δυσάρεστο. Η σεζόν τώρα ξεκινάει.