Ντροπή, όνειδος, φαντάσματα, απαράδεκτοι, μπλα, μπλα μπλα… Νίκη τώρα την Κυριακή (02/03) για να εξιλεωθούν έστω και κατ’ ελάχιστον, μπλα, μπλα, μπλα…
Μα ακόμα και αυτό αν γίνει, αν δηλαδή καταφέρει η ΑΕΚ να ξεπεράσει μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών το σύμπλεγμα της 6άρας και νικήσει τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, η πραγματικότητα δεν αλλάζει, ούτε το θλιβερό γεγονός “σβήνεται”.
Οι “ερυθρόλευκοι” είναι μια πολύ μοντέρνα και καλομονταρισμένη ομάδα, έχουν περάσει σε άλλο level και δεν το έχουν καταφέρει μόνο επειδή κατέκτησαν την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα που έφερε ελληνική ομάδα στη χώρα, αλλά επειδή επένδυσαν πάνω σε αυτήν.
Δεν κάθισαν πάνω της για να πουν “καταφέραμε το ανέλπιστο, τώρα δεν έχει κανείς να μας την πει για τίποτα”.
Η ΑΕΚ τι κάνει; Από το καλοκαίρι του 2023, όταν κατέκτησε το νταμπλ στην πρώτη σεζόν του Ματίας Αλμέιδα στην Ελλάδα, έμεινε στις δάφνες αυτού και βρίσκει ισορροπία με το να είναι ανταγωνιστική εντός των συνόρων.
Όχι ότι είναι κακό ή μικρό, αντιθέτως όπως έχω γράψει ξανά, δεν είναι σύνηθες να είναι σταθερά επί τρία συναπτά έτη, η μία εκ των δύο διεκδικητικών του τίτλου.
Να όμως που ο έτερος, εν προκειμένω ο Ολυμπιακός, έχει ανεβάσει τόσο πολύ ψηλά τον πήχη του εσωτερικού ανταγωνισμού που ακόμα κι αν την Κυριακή συμβεί αυτό που σήμερα μοιάζει σε πολλούς ανέφικτο, η ΑΕΚ θα πρέπει να έχει στο μυαλό της ότι δεν θα είναι το φαβορί αλλά ξανά το αουτσάιντερ.
Έχει άλλωστε ακόμα ένα βράδυ στο “Γ. Καραϊσκάκης” και εκεί το κοντέρ έχει γράψει έως σήμερα, 10-1 υπέρ των “ερυθρόλευκων”.
Ή Ένωση -συνολικά, όχι ειδικά αυτή του Φαλήρου- είναι γενικά μια ομάδα καλή και κατά τα φαινόμενα ανώτερη από τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ, αλλά μπορεί να την πατήσει ακόμα και από αυτούς χάνοντας τη δεύτερη θέση -που πιστέψτε με είναι ευρωπαϊκό βάλσαμο-, αλλά έχει τόσα δομικά προβλήματα που δεν γίνεται να ανταπεξέλθει στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, τουλάχιστον όχι κατ’ αυτόν τον τρόπο με τον οποίο το επιχειρεί.
Το πάθημα δεν έγινε μάθημα
Μετά το 4-1 στον αγώνα του πρωταθλήματος, ελπίζεις ότι θα έχει πέσει πολλή μελέτη για να επιχειρηθεί κάτι διαφορετικό, όχι το ίδιο. Μολαταύτα η ΑΕΚ προσπάθησε με ταυτόσημο τακτικό τρόπο, με το ίδιο ανεπιτυχές σχέδιο να μπει καλά στο ματς και δίχως να το καταλάβει, μετρούσε ήδη δύο στην καμπούρα της.
Συνέχισε στο ίδιο μοτίβο σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, μπουνιά στο μαχαίρι, να προσπαθεί με τον Τσιλούλη στην κορυφή της επίθεσης να βρει γκολ όταν είχε δεχθεί 6 και πάλι καλά που βγήκε -εύχομαι δίχως να έχει υποστεί κάτι σοβαρό- ο Ελ Καμπί από το παιχνίδι, διότι ακόμα δύο τα προλάβαινε.
Τι γλίτωσε από αυτό το ματς ο Αλμέιδα: να μη γίνει ο πρώτος προπονητής που δεν έχει δεχθεί 7 ή 8 από τον Ολυμπιακό.
Τι κέρδισε; Ακόμα ένα φροντιστήριο για το τι εκείνος και οι ποδοσφαιριστές πρέπει να αποφύγουν και να παρουσιάσουν στην επόμενη αναμέτρηση ώστε, τουλάχιστον, να εμφανιστεί μια ΑΕΚ ανταγωνιστική.
Θα τον βρει και ο Αλμέιδα τον μάστορά του, δεν είναι πρωτοφανές ούτε και κακό αυτό, για όλους τους προπονητές υπάρχει κάποιος που σε μια δεδομένη χρονική περίοδο διαβάζει τις καταστάσεις καλύτερα από τον άλλον.
Το ζήτημα είναι πλέον αν αυτό που είδαμε να εκτυλίσσεται στο γήπεδο, αυτό που ο Ματίας είδε να συμβαίνει για δεύτερη -και τώρα πιο τρομακτική- φορά μπροστά του από τον τρόπο του Μεντιλίμπαρ, μπορεί να έχει κάποιας μορφής αντίδοτο. Κυριακή κοντή γιορτή, η ΑΕΚ με ντροπή και εκείνοι με την αυτοπεποίθηση και το αίσθημα της ανωτερότητας, δικαίως στα ύψη.
Δεν είναι η ώρα για συζήτηση μεταγραφική, όμως…
Αυτός ο “δαίμονας” ο Μπρούνο που ο Ολυμπιακός απέκτησε μέσα από ενδελεχές scouting για τις ανάγκες που είχε στη θέση, πρέπει να είναι καλύτερος από τον Ορτέγκα. Και στην απέναντι πλευρά προσπαθούσε αυτός ο έρμος ο Χατζισαφί στα 35 του, ήδη κατάκοπος από την Τρίπολη, να προλάβει τα τρένα που περνούσαν.
Το έργο δε, θα το ξαναδούμε την Κυριακή. Η ΑΕΚ έλαβε την απόφαση -και το κρίνω συνολικά, όχι με το να επιρρίπτω ευθύνες στον έναν και στον άλλον- να μην πάρει παίκτη εκεί για να έχει ως μπακ-απ τον “εξαφανισμένο” Πήλιο και τον κατά συνθήκη Γκατσίνοβιτς.
Είναι επίσης υποχρεωμένη να παίζει με έναν φορ -για την ακρίβεια να ζήσει και να πεθάνει μαζί του έως το τέλος της σεζόν- ο οποίος θα ήταν μόνιμα στον πάγκο αν υπήρχε κάποιος άλλος, σαν τον Γκαρσία. Δεν υπάρχει όμως…
Να μην πούμε για τον στόπερ που δεν αποκτήθηκε ενώ ο Κάλενς χάνει τη χρονιά, τη βιασύνη να φύγουν παίκτες που θα μπορούσαν να προσφέρουν -δηλαδή αν υπήρχε Τσούμπερ, θα έπαιζε ο Τσιλούλης φορ;- και τόσα ακόμα που εν τέλει δίνουν την απάντηση στο πως μια ομάδα προοδεύει μέσα στην ίδια τη σεζόν, με περισσότερη ποιότητα και όχι με αφαιρέσεις.
Ο Ολυμπιακός πήρε Μπρούνο, Όρτα και Πάλμα, η ΑΕΚ τίποτα. Μεγάλες λεπτομέρειες που κάνουν ακόμα μεγαλύτερη διαφορά. Τα επόμενα την Κυριακή!
