Τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια στο Nations League, μηδέν παθητικό και καλύτερη εικόνα κάθε φορά στο χορτάρι. Η Εθνική ομάδα του Γκουστάβο Πογέτ, πέρα από αποτελεσματική, έχει αρχίσει να γίνεται και ελκυστική στο μάτι, θέλεις να καθίσεις να την παρακολουθήσεις, βγάζει υγεία και φρεσκάδα, ο προπονητής παίρνει το 100% από κάθε παίκτη και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα.

Απέχει από το να γίνει πρωτοκλασάτη ομάδα, αλλά υπάρχει εξέλιξη

Ναι, οι συγκεκριμένοι τρεις αντίπαλοι προφανώς δεν είναι υψηλής δυναμικότητας και πρέπει να μένει χαμηλά η μπάλα. Δεν χρειάζονται θριαμβολογίες και φανφάρες, ούτε να νομίζουμε ότι ξαφνικά έχουμε πάλι πρωτοκλασάτη Εθνική. Απέχουμε πολύ. Αυτά είναι περασμένα μεγαλεία, τα οποία θα αργήσουν πολύ να επιστρέψουν (αν επιστρέψουν ποτέ). Είδαμε όμως τι γινόταν και τις άλλες φορές που παίζαμε με ομάδες αντίστοιχου βεληνεκούς. Επομένως, καλό είναι όταν υπάρχει κάτι θετικό και η ομάδα παρουσιάζει πρόοδο, αυτή να καταγράφεται.

Η Εθνική κόντρα στην Κύπρο μπορεί να μην άρεσε πολύ στον αυστηρό Πογέτ που ξέρει ότι δεν πρέπει να πάρει κανενός τα μυαλά αέρα, όμως η αλήθεια είναι πως ικανοποίησε μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων φιλάθλων που την παρακολούθησαν τόσο δια ζώσης στο Πανθεσσαλικό, όσο και τηλεοπτικά. Όχι γιατί έχει κατέβει ο πήχης και πλέον μας αρέσουν και τα... αυτονόητα, αλλά διότι υπάρχει μια εξέλιξη παιχνίδι με το παιχνίδι, σωστό διάβασμα του εκάστοτε αντιπάλου, τακτική προσήλωση, σοβαρότητα απ' όλους τους διεθνείς και κυρίως πολλή όρεξη.

Δεν χάθηκε η μπάλα στο γήπεδο, δεν... κεντούσαν οι διεθνείς μας, όμως είχαν την εικόνα ανωτερότητας από το πρώτο λεπτό, καθάρισαν το ματς ως το 20' και το κλείδωσαν οριστικά στο πρώτο τρίλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου. Μια νίκη με συνοπτικές διαδικασίες που την χρειαζόταν, ώστε να μην παίζει στα "κόκκινα" ως το τέλος και ενώ ακολουθεί την Κυριακή (12/6) το Κόσοβο στο ίδιο γήπεδο. Ένα παιχνίδι που αν το νικήσει η Εθνική, θα ναι οριστικά πρώτη και θα έχει ήδη "καβατζώσει" την δεύτερη ευκαιρία για πρόκριση στο Euro της Γερμανίας το 2024, αν δεν τα καταφέρει από τα προκριματικά. Μεγάλη δουλειά αυτό...

Η ισχυρή προσωπικότητα του Πογέτ και ο "Μπάκα" που έχει ξεφύγει

Δύο λόγια και για τον Πογέτ, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ήρθε, μίλησε για την αναγκαιότητα των νικών. Να "μπολιαστούν" οι παίκτες με αυτή τη νοοτροπία, να σφυρηλατήσουν το μέταλλό τους και τον χαρακτήρα τους, να βάλουν γερές βάσεις για τα -σαφώς ποι δύσκολα- μελλούμενα. Ο 53χρονος Ουρουγουανός, με την ισχυρή προσωπικότητά του και τις ικανότητές του, έχει καταφέρει να περάσει από νωρίς τα "θέλω" του και τους κανόνες του, με τους παίκτες να ανταποκρίνονται στο απόλυτο. Αν μη τι άλλο, ως τώρα παίρνει άριστα. Αν στο μέλλον το τροπάρι αλλάξει, θα δεχθεί την ανάλογη κριτική.

Από 'κει και πέρα, αποδεικνύεται κάθε φορά με τρόπο εμφατικό ότι αυτή η ομάδα έχει "αρχηγό" στο γήπεδο και αυτός είναι ο Τάσος Μπακασέτας. Ένα παιδί που έφυγε από την Ελλάδα και ελευθερώθηκε ποδοσφαιρικά, λύθηκε και... απλώνει τις δεδομένες αρετές του. Ειδικά η φετινή του πρωταθληματική σεζόν στην Τουρκία με την Τράμπζονσπορ τον ανέβασε επίπεδο. Ο "Μπάκα" κάνει τρομερά πράγματα στο γήπεδο, έχει ξεφύγει, σκοράρει απ' όπου θελει και με τα δύο πόδια, δημιουργεί όπως στο δεύτερο γκολ του Παυλίδη, είναι ο παίκτης που έχει το ρόλο του ηγέτη στο γήπεδο, διότι τον κέρδισε με την εικόνα του. Ο Πογέτ καταφέρνει να παίρνει το μάξιμουμ ως τώρα, ενώ βλέπουμε και τους υπόλοιπους να ακολουθούν.

Πρέπει να συνεχίσει να νικάει, να μπολιαστεί με αυτή τη νοοτροπία

Η Εθνική δεν πρέπει να ρίξει στροφές τώρα που έχει μονέντουμ. Πρέπει να "χτίσει" πάνω σε αυτά τα αποτελέσματα και να πάρει και άλλες νίκες. Τις έχει ανάγκη τόσο για λόγους ουσίας, όσο και για να "εθιστεί" ξανά στα θετικά αποτελέσματα. Οι νίκες φέρνουν προκρίσεις στα μεγάλα ραντεβού από τα οποία λείπουμε εδώ και μια οκταετία. Ο Πογέτ δεν "φωνάζει" ότι θα στείλει την Εθνική στο ευρωπαϊκό, αλλά θέλει να το "βροντοφωνάξει" η ίδια η ομάδα με τα αποτελέσματά της. Έγινε απλά η αρχή, τίποτα παραπάνω. Αλλά αυτή την αρχή περιμέναμε εδώ και κάμποσα χρόνια. Ας την απολαύσουμε...

Υ.Γ. Η άτυχη στιγμή με τον Δημήτρη Λημνιό σόκαρε τους πάντες και χάλασε μια πραγματικά όμορφη βραδιά. Ο Βολιώτης είχε σκοράρει, έπαιζε στην πόλη του, όλα κυλούσαν πρίμα και στο φινάλε ενός τελειωμένου αγώνα τραυματίστηκε. Όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.