Πραγματικά, εσάς τι σας νοιάζει; Γιατί σφάζεστε για τις αποκαλύψεις του ενός και τις ανακοινώσεις του άλλου; Ποτέ δεν θα μπορέσω να δώσω μία λογική εξήγηση στον εαυτό μου και ίσως γι αυτό με ενοχλεί τόσο πολύ. Αφήστε τους να δώσουν τη μάχη τους και απλά περιμένετε μήπως βγει κάτι καλό από αυτή. Να τσακώνεστε χωρίς να έχετε ιδέα τι συμβαίνει ή τι έχει συμβεί προσπαθώντας να υπερασπιστείτε Μαρινάκη-Μελισσανίδη είναι το λιγότερο ακατανόητο. Εκτός αν πληρώνεστε από αυτούς για να δίνετε τη μάχη σας στα social media.

Σε αυτή τη χώρα ξεχάσαμε πως οι διαιτητές και οι παράγοντες είναι μέρος του παιχνιδιού και όχι το ποδόσφαιρο μας. Δεν χρειάζεται κάποιος να πεταχτεί και να δηλώσει "Έτσι το κατάντησαν". Αυτό είναι δικαιολογία και η αλήθεια είναι πως ο κόσμος του ποδοσφαίρου παίρνει αυτό που θέλει και αξίζει από τον Βασιλιά των Σπορ.

Πήγε ο Βαγγέλης Μαρινάκης στον εισαγγελέα και κατέθεσε τις πληροφορίες του για την επίθεση στον Ζωγράφου. Λίγο αργότερα απάντησε ο Δημήτρης Μελισσανίδης με επιθετική συνέντευξη Τύπου και το πάρτι ξεκινά. Ένα πόλεμος Ολυμπιακών, Παναθηναϊκών και ΑΕΚτζήδων, οι οποίοι σημειωτέον είναι αυτό που είναι γιατί είναι οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδας, φουντώνει σε social media και σχόλια, λες και το μέγα πάθος της ζωής τους είναι να υπερασπιστούν τον πρόεδρο του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.

Αμφότεροι (Μαρινάκης-Μελισσανίδης) υποστηρίζουν πως υπάρχει κάτι σάπιο στο ποδόσφαιρο και το μόνο μεγάλο ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι να δούμε αν κάποια περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί και στη συνέχεια να απομακρυνθεί η σαπίλα.

Το υπόλοιπο (ανακοινώσεις-κύκλοι-δηλώσεις) απλά συμβαίνει γιατί αυτό θέλει ο λαός. Τον κόσμο όμως θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει μόνο το αποτέλεσμα αυτής της μάχης γιατί, πολύ απλά, θα μπορούσε να προσφέρει κάτι καλό στο κακόμοιρο το ποδοσφαιράκι. Στην πράξη όμως αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να τσακωθεί και να βριστεί με τον απέναντι.

Ο Έλληνας δεν ενδιαφέρεται για το θέαμα στην αρένα αλλά για το αίμα στην άμμο. Γι αυτό ψάχνει τους διαιτητές σε κάθε αγώνα και σημειώνει τις αποφάσεις του (true story) και ασχολείται πολύ περισσότερο με μία είδηση αν αυτή περιέχει δήλωση προέδρου, από το αν ο προπονητής δοκιμάζει το 3-5-2 ως νέο σύστημα. Το ποδόσφαιρο δίνει στον κόσμο αυτό που θέλει. Αν ο λαός πάψει να σκοτώνεται για χάρη των προέδρων και των διαιτητών, αυτομάτως θα χάσουν τη δύναμή τους και θα περιοριστούν σε ρόλο κομπάρσου, με πρωταγωνιστή το ποδόσφαιρο.

Χορτάσαμε μπάλα. Γεμίσαμε τόσο πολύ από ποδόσφαιρο, το μάθαμε τόσο καλά, το αναλύσαμε και μάλλον το βαρεθήκαμε. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό που συμβαίνει. Πιθανότατα το άθλημα δεν έχει κάτι άλλο να μας δώσει και ασχολούμαστε με άλλα πράγματα. Και δεν είναι κακό ν' ασχολείσαι με τα διοικητικά ή τη διαιτησία, τα οποία είναι μέρος του παιχνιδιού (όχι όμως το παιχνίδι), αλλά όχι να είναι το μοναδικό πράγμα που κάνεις με επίκεντρο το ποδόσφαιρο.

Το ποδόσφαιρο που έχει κάθε χώρα είναι αυτό που αξίζει και θέλει. Διότι στο κάτω-κάτω της γραφής η μπάλα είναι μία και βασιλεύει παντού. Οι υπήκοοι της είναι αυτοί που διαλέγουν πως θα την απολαύσουν. Αν αλλάξει ο κόσμος, θα αλλάξουν όλα. Δεν γίνεται οι πρόεδροι, οι δημοσιογράφοι, οι παίκτες να αλλάξουν το πως βλέπει ο κάθε ένας τη μπαλίτσα. Όταν το γυρίσει η μάζα (ο λαός) οι άλλοι αναγκαστικά θα ακολουθήσουν.