Ο Μάρκο Λιβάγια δεν μένει πια εδώ. Ή για την ακρίβεια, δεν είναι πλέον ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ. Ύστερα από 3,5 γεμάτα χρόνια με χαρές και λύπες, επιτυχίες και αποτυχίες, οι δύο πλευρές αποφάσισαν να ολοκληρώσουν τη συνεργασία τους, λίγους μήνες πριν ο Κροάτης αποχωρήσει και τυπικά ως ελεύθερος.

Η Χάιντουκ Σπλιτ αποτελεί τον επόμενο σταθμό της καριέρας του -τουλάχιστον- μέχρι το καλοκαίρι. Μετά πολλά μπορούν να αλλάξουν ή και να μείνουν ίδια. Άλλωστε, ο Λιβάγια απέδειξε όλα αυτά τα χρόνια πως δεν λειτουργεί καθαρά επαγγελματικά. Πολλές φορές το ένστικτο τον οδήγησε σε σωστές ή λάθος επιλογές, τόσο εντός όσο κι εκτός αγωνιστικού χώρου.

Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα τον κρίνουμε, ούτε θα τον αγιοποιήσουμε. Η ιστορία έγραψε και δεν ξεγράφει. Το σίγουρο είναι πως, με τα καλά του και τα άσχημά του, ο Κροάτης αποτέλεσε έναν από τους πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από το ελληνικό πρωτάθλημα και την ΑΕΚ.

Έφτανε μία μόνο κίνηση ή μία έμπνευση για να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα. Όπως κάνουν οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Κι ο Λιβάγια ήταν τέτοιος, όσο κι αν αδίκησε τον εαυτό του.

ΗΓΕΤΗΣ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Το αναχρονιστικό στυλ που θύμιζε ποδοσφαιριστή άλλων εποχών, ήταν παράλληλα κι εκείνο που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στην κιτρινόμαυρη εξέδρα. Προϊόν του βαλκανικού ποδοσφαίρου, δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά.

Όποιος κι αν προσπάθησε να τον βάλει σε "καλούπι", έχασε ουσιαστικά το χρόνο του. Ο Λιβάγια ήθελε να αισθάνεται ελεύθερος μέσα στο γήπεδο.

Όπως την πρώτη σεζόν του στην ΑΕΚ, όπου ήταν εκ των ηγετών στην πορεία προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος ύστερα από 24 χρόνια. Πολλοί στέκονται (και σωστά) στην εντυπωσιακή σεζόν του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, αλλά ξεχνούν πως ο Λιβάγια σε πολλά παιχνίδια τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, έκρινε με ασίστ ή γκολ σπουδαίες νίκες και σημαντικά αποτελέσματα.

Γι' αυτό το λόγο, άλλωστε, το καλοκαίρι του 2018 η ΑΕΚ -με τη σύμφωνη γνώμη του Δημήτρη Μελισσανίδη- δαπάνησε 1.800.000 ευρώ για να τον αποκτήσει με κανονική μεταγραφή από τη Λας Πάλμας. Μία επένδυση που, με ξεκάθαρα λάθη και της ΑΕΚ, δεν απέφερε τα αναμενόμενα σε οικονομικό επίπεδο.

Κι είναι σίγουρα κατόρθωμα να βοηθάς έναν παίκτη να φτάσει ως την κλήση και τη συμμετοχή στην εθνική Κροατίας, η οποία είχε λίγους μήνες νωρίτερα φτάσει μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, και τελικά να τον χάνεις ως ελεύθερο, προτάσσοντας ως επιτυχία ότι 'γλίτωσες' τις 500.000 απ' το υπόλοιπο του συμβολαίου του.

Η ΑΠΟΒΟΛΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ

Προφανώς, σε μία σχέση φέρουν ευθύνη και οι δύο πλευρές. Ο Λιβάγια "πλήρωσε" και μάλιστα με σκληρό τρόπο τον οξύθυμο και ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του, χάνοντας ουσιαστικά όλους τους αγώνες των ομίλων του Champions League τη σεζόν 2018/19, με την ανόητη αποβολή του στον αγώνα με τη Βίντι. Στον αντίποδα, η ΑΕΚ έχασε την ευκαιρία να τον βγάλει στην ευρωπαϊκή... βιτρίνα, ως διεθνή, με γεμάτες σεζόν και έτοιμο για το μεγάλο άλμα στα 25 του.

Κανείς δεν γνωρίζει πως θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αν δεν συμμετείχε βλακωδώς στην "κοκορομαχία" με τον Ντάνκο Λάζοβιτς που του στέρησε το μεγάλο όνειρό του. Με τα "αν", όμως, δεν γράφεται ιστορία.

Η ΑΕΚ, ωστόσο, είχε την ευκαιρία, έστω και έτσι, να αποκομίσει ένα σημαντικό οικονομικό όφελος από εκείνον τον Ιανουάριο του 2020. Τότε, που η ΣΠΑΛ κατέθεσε μία πρόταση που -υπό προϋποθέσεις- έφτανε και τα 4.000.000 ευρώ. Αλλά τότε, η απάντηση ήταν αρνητική.

Στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή, το timing παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Η Ένωση δεν το εκμεταλλεύτηκε και ένα χρόνο αργότερα τον χάνει για το "τίποτα". Ένα πάθημα που πρέπει να γίνει μάθημα αν οι "κιτρινόμαυροι" επιθυμούν να λειτουργούν με ευρωπαϊκά πρότυπα και να συμβαδίζουν με τα δεδομένα της εποχής. Το απέδειξαν, άλλωστε, κι οι υποθέσεις των Μπακασέτα και Γιακουμάκη.

"ΑΥΤΟΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ" ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΑΛΟΣ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, για την ΑΕΚ ήταν πως ποτέ δεν κατάφερε στην πραγματικότητα να τον αξιοποιήσει αγωνιστικά όπως θα έπρεπε. Ο Λιβάγια ήθελε να κινείται σε αντίστοιχους χώρους με τον Μάνταλο, με αποτέλεσμα ο Κροάτης πολλές φορές για να "χωρέσει" είτε να μετακινείται στα άκρα, είτε να παίζει ως φορ.

Θέσεις που στην ουσία δεν τον βοήθησαν να βγάλει στο γήπεδο όσα μπορούσε, και με δική του ευθύνη, αφού σε πολλά παιχνίδια έβγαζε την εικόνα του "ξενερωμένου" ή του αδιάφορου. Κι είναι πραγματικά οξύμωρο που οι δύο συγκεκριμένοι παίκτες δεν μπόρεσαν να "ταιριάξουν" μέσα στο γήπεδο, πέρα από κάποιες εκλάμψεις, καθώς έξω απ' αυτό ήταν ιδιαίτερα δεμένοι.

Σε σημείο που ο Μάνταλος να χάνει πλέον ένα απ' τα βασικά στηρίγματά του. Και γνωρίζουμε όλοι πόσο σημαντικό είναι για τον καθένα μας να αισθάνεται καλά και να έχει δίπλα του ανθρώπους και συμπαίκτες που εκτιμά τόσο μέσα όσο και έξω απ' το γήπεδο. Πλέον, ο αρχηγός της ΑΕΚ θα πρέπει να μάθει να ζει χωρίς τον Κροάτη. Όπως κι ολόκληρος ο οργανισμός.

Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΠΑΝΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

Καιρός, λοιπόν, να πάνε παρακάτω κι οι δύο πλευρές. Το ποιος θα βγει κερδισμένος σε βάθος χρόνου από το διαζύγιο είναι πολύ νωρίς για να το γνωρίζουμε. Το δεδομένο είναι πως το τελευταίο διάστημα, όσο κι αν έγινε προσπάθεια να παραμείνει ο Λιβάγια στην ομάδα με νέο συμβόλαιο, η φλόγα είχε χαθεί και δύσκολα θα άλλαζαν τα δεδομένα.

Ήταν η κατάλληλη στιγμή για το "αντίο", προτού φτάσουν στο σημείο να συνυπάρχουν αναγκαστικά. Πλέον, η Ένωση καλείται να βρει έναν άξιο διάδοχο του, αλλά κι εκείνος να ξαναβρεί την σπίθα που θα του ανάψει και πάλι τη χαρά για το ποδόσφαιρο, μέσω μίας νέας πρόκλησης. Άλλωστε, όπως λένε και οι φίλοι της ΑΕΚ, αλλά ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του Κροάτη, είναι διαφορετικό να είσαι (ο) Λιβάγια...

Photo Credits: Eurokinissi